Liber, Caput

 1     XIII, XX |      carni seruiens non incongrue carnalis, ita caro spiritui seruiens
 2      XIV, IV |        aliud animalis homo, aliud carnalis, sed idem ipsum est utrumque,
 3      XIV, IV |          dici: "Non in sapientiae carnalis .; sicut quod dictum est:
 4      XIV, XV |    spiritalis, fieret etiam mente carnalis et qui sua superbia sibi
 5       XV, I  |           est ex Adam malus atque carnalis; quod si in Christum renascendo
 6       XV, V  |       carnalem uel concupiscentia carnalis contra alterius spiritalem,
 7       XV, VII|  intellegatur concupiscentia ipsa carnalis, de qua dicit apostolus:
 8       XV, VII|          commota fuerit pars ipsa carnalis, quam peccatum appellat
 9     XVII, VII|     carnali regno beatitudo falsa carnalis, ad intentionem, qua per
10     XVII, XX | plurimumque commendat, non sapere carnalis epulas uoluptatis, satis
11       XX, XXI|          perueniat; pigritia uero carnalis uel ineruditae atque inexercitatae
12      XXI, XVI|         ne post mortem obsit quod carnalis generatio cum morte contraxit.
13     XXII, XXI|       subditus fuit spiritus ipse carnalis, sed tamen spiritus, non
14     XXII, XXI|            ut tamen corpore adhuc carnalis sit et uideat aliam legem