Liber, Caput

 1       II, XIX  | deposcerent, quibus per falsam diuinitatem perniciosam conciliarent
 2      VII, I    |                        I] Hanc diuinitatem uel, ut sic dixerim, deitatem (
 3      VII, I    |        appellant) -- hanc ergo diuinitatem siue deitatem non esse in
 4     VIII, I    |        tantum, qui cum et esse diuinitatem et humana curare consentiant,
 5     VIII, XX   | miscetur homini confugienti ad diuinitatem, et miscetur daemoni fingenti
 6     VIII, XX   |      miscetur daemoni fingenti diuinitatem; non miscetur homini petenti
 7     VIII, XXIII|   Aegyptios incassum pia mente diuinitatem sedula religione seruasse." ~
 8       IX, XVII |        posse contaminari ueram diuinitatem, nec ideo putandos daemones
 9        X, XIX  |    poterant exhibere. Qui ergo diuinitatem sibi arrogant spiritus,
10        X, XXXII|       uniuersum orbem in ueram diuinitatem multitudo credentium, culturae
11       XI, XXIV |     Deus propter inseparabilem diuinitatem, sicut unus Omnipotens propter
12      XII, XXI  |       uanitatis audemus negare diuinitatem facere posse res, non sibi,
13       XV, XVI  |       daemones arrogantes sibi diuinitatem deosque se credi cupientes