Liber, Caput

 1       II, III  |         deos suos, si propterea coluntur, ne ista mala patiantur
 2       II, XXIII|       diligunt prosunt, ut quid coluntur, ut quid tanto studio colendi
 3       II, XXIX | societatem. Indigne ab honestis coluntur, qui per turpes placantur.
 4      III, XX   |        fructu felicitatis huius coluntur. Desinant igitur suscensere,
 5      III, XXI  |        propter istam tantummodo coluntur felicitatem. Sed quia Sallustius
 6       IV, XI   | irascuntur, qui non singillatim coluntur, non metuunt paucis placatis
 7       IV, XV   |     habentur, dii uocantur, dii coluntur, ipsi pro suis partibus
 8       IV, XX   |  generali ipsius uirtutis omnes coluntur? Sic ergo posset et unus
 9       VI, VI   |  polluit societas daemonum, qui coluntur criminibus suis? Si ueris,
10       VI, XII  |   deorum, qui tanta turpitudine coluntur et, nisi ita colantur, multo
11      VII, XXIII|   dicuntur, tres habentur, tres coluntur aris suis, delubris suis,
12      VII, XXXV |         non superstitionem, qua coluntur, noxiam pertimescat, sed
13     VIII, XXIV |          Porro si daemones, qui coluntur in templis, per artem nescio