Liber, Caput

 1       II, XIV  |  putauit, sicut Herculem, sicut Romulum. Semideos autem heroibus
 2       II, XV   |    aedicula dignum putarunt, et Romulum suum diis multis praetulerunt,
 3       II, XVII |     illam iniquitatem deum sibi Romulum consecrarent, quam ut in
 4      III, III  |    filium: ecce concedo, si nec Romulum Martis. Si autem illud,
 5      III, V    |      concubitu filiae Numitoris Romulum gignere, in medio relinguamus.
 6      III, XV   | occasionem sceleri praebuit aut Romulum ipsa consumpsit.) De tullo
 7      III, XV   |        qui hanc urbem condidit, Romulum ad deos immortales beniuolentia
 8       XV, V    |     igitur, quod inter Remum et Romulum exortum est, quem ad modum
 9    XVIII, XXIV |    habebant Hierusalem. Mortuum Romulum, cum et ipse non conparuisset,
10    XVIII, XXIV |       Regnauit deinde Numa post Romulum, qui cum illam ciuitatem
11    XVIII, XXVII|         Auentino usque ad regem Romulum iam Romanum, uel etiam usque
12     XXII, IV   |        est. Nam cum Herculem et Romulum ex hominibus deos esse factos