Liber, Caput

 1       II, X    |        tam insignis iniuria? Sed maligni spiritus, quos isti deos
 2       II, XXV  |      separari, quantum moliantur maligni isti spiritus exemplo suo
 3       II, XXV  | excusaretur exemplo. Hac astutia maligni spiritus etiam ludos, unde
 4       II, XXIX |        libertatem. Non sunt dii, maligni sunt spiritus, quibus aeterna
 5       IV, XXXI |       tamen fallacia miris modis maligni daemones delectantur, qui
 6       VI, VII  |         credidisse. ~Non enim et maligni spiritus suo negotio defuerunt,
 7      VII, XXIV |          Nec adtenditur, quantum maligni daemones praeualuerint,
 8       IX, XVIII|   spiritus inmunditiam miseri ac maligni multis effectibus clareant,
 9       IX, XIX  |      daemonia dicantur, non nisi maligni significantur spiritus.
10        X, XXIV |     mortalitate mortalibus, quam maligni fallacesque mediatores non
11      XII, VI   |        est alterum eorum occulta maligni spiritus suggestione temptatum,
12     XXII, XXII |    fallaciae homines etiam sanos maligni daemones nonnumquam decipiant