Liber, Caput

 1       IV, XXXI |           quid esset Deus, qui eum crederent animam mundum gubernantem,
 2        V, XXIV |           neabillo ista qui in eum crederent uelut summa bona desiderarent.
 3        V, XXV  |          Deus, ne homines, qui eum crederent propter aeternam uitam colendum,
 4     VIII, XXIV |           ea, quae Deo digna sunt, crederent, si animum aduerterent ad
 5        X, II   |     perhiberet de lumine, ut omnes crederent per eum. Non erat ille lumen,
 6        X, XIX  |     pietate remouentes eis in quem crederent adnuntiauerunt Deum. Nec
 7       XI, XXII |       atque omnino incorruptibilem crederent, cui nocere nulla res possit;
 8       XI, XXXIV| trutinatores elementorum nequaquam crederent, et si auctoritati eiusdem
 9      XIX, XVII |   suspicati uel decepti a emonibus crederent multos deos conciliandos
10       XX, VIII |          et fideles deiceret et ne crederent impediret; quod ne faceret,
11      XXI, V    |        esse diceremus, multo minus crederent, quam quod nunc dicentibus
12      XXI, VIII |          alienus (quibus utique si crederent, non cum illis de poena