| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] deuotissimam 1 deuotius 2 deuouerunt 1 deus 719 dexter 1 dextera 4 dexterae 3 | Frequency [« »] 831 tamen 791 se 721 nisi 719 deus 715 quid 711 quibus 689 sit | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances deus |
Liber, Caput
1 I, Pr | magnum opus et arduum, sed Deus adiutor noster est. Nam 2 I, Pr | aperuit, qua dictum est: Deus superbis resistit, humilibus 3 I, VIII | corrumpitur. Ostendit tamen Deus saepe etiam in his distribuendis 4 I, VIII | rebus secundis, si non eas Deus quibusdam petentibus euidentissima 5 I, IX | quod ipsa peccata, quibus Deus indignatus impleuit tantis 6 I, IX | iniquitates et impietates Deus, sicut minando praedixit, 7 I, XIV | fuerunt alii prophetae; nec Deus defuit consolator. Sic ergo 8 I, XXI | Sed his exceptis, quos Deus occidi iubet siue data lege 9 I, XXI | uel ipse fons iustitiae Deus specialiter occidi iubet, 10 I, XXVI | non est credere. Cum autem Deus iubet seque iubere sine 11 I, XXIX | mala deuenerit: Vbi est Deus tuus? ipsi dicant, ubi sint 12 I, XXIX | contendunt. Nam ista respondet: Deus meus ubique praesens, ubique 13 I, XXXVI | mores et quam ob causam Deus uerus ad augendum imperium 14 I, XXXVI | animae inmortalitate et quod Deus uerus mundum condiderit 15 I, XXXVI | contradictionibus pro uiribus, quas Deus inpertiet, asseramus ciuitatem 16 II, IV | eorum curare noluerunt? Deus enim uerus eos, a quibus 17 II, VI | largiri deceat, quem te Deus esse Iussit et humana qua 18 II, XI | totum quale sit, postea, si Deus iuuerit, diligentius disseremus. 19 II, XIII | scaenicus, per quem colitur Deus? et theatricae illius turpitudinis 20 II, XXIX | non lapis Capitolinus, sed Deus unus et uerus nec metas 21 III, XIII | ipso interfecto, ut maior deus esset, regnum solus obtinut. 22 IV, II | mores et quam ob causam Deus uerus ad augendum imperium 23 IV, II | malis quantum solaciorum Deus per Christi nomen, cui tantum 24 IV, III | felicitas. Quapropter si uerum Deus colatur eique sacris ueracibus 25 IV, V | uastauerunt. Dicant, quis istos deus adiuuerit, ut ex paruo et 26 IV, XI | necesse per cuncta discurrere) deus unus, de quo multi a poeta 27 IV, XI | uagitu os aperiat et uocetur deus Vaticanus; ipse leuet de 28 IV, XI | quae canere; ipse sit et deus Consus praebendo consilia 29 IV, XII | adtendant, si mundi animus Deus est eique animo mundus ut 30 IV, XII | animo et corpore, atque iste Deus est sinu quodam naturae 31 IV, XIII | quidem, si totus mundus est Deus, quo modo bestias ab eius 32 IV, XIV | etiam ipsum regnum aliquis deus est? Cur enim non ita sit, 33 IV, XVII | uictoria dea est, cur non deus est et triumphus, et uictoriae 34 IV, XX | Sic ergo posset et unus Deus coli, cuius partes ceteri 35 IV, XXI | esset grande periculum? Nec deus Spiniensis, ut spinas ex 36 IV, XXII | si sciatur quam quisque deus uim et facultatem ac potestatem 37 IV, XXIII | rex, nec ut putant postea deus fieret, si hanc deam propitiam 38 IV, XXIII | est, munus est Dei: ille Deus quaeratur, qui eam dare 39 IV, XXV | illi non sufficiat hic deus, cui non sufficit munus 40 IV, XXV | non sufficiat ad colendum Deus dator felicitatis, cui non 41 IV, XXVII | uera simulacra, quod uerus deus nec sexum habeat nec aetatem 42 IV, XXIX | Persarum concessit imperio, ut deus ille Terminus, qui Romanos 43 IV, XXIX | defixi. Vano igitur augurio deus Terminus non cessit Ioui, 44 IV, XXXI | animaduertisse quid esset Deus, qui crediderunt eum esse 45 IV, XXXI | tenebat quod ueritas habet (Deus enim uerus non anima, sed 46 IV, XXXI | animaduertisse quid esset Deus, qui eum crederent animam 47 IV, XXXIII | XXXIII] Deus igitur ille felicitatis 48 IV, XXXIII | dator, quia solus est uerus Deus, ipse dat regna terrena 49 IV, XXXIII | et quasi fortuito, quia Deus est, non fortuna, sed pro 50 V, Pr | consequenter uideamus, qua causa Deus, qui potest et illa bona 51 V, I | omnino colatur aut rogetur Deus? Contra quos modo nobis 52 V, VII | homines, quibus solis in terra Deus dedit liberas uoluntates? 53 V, IX | insipiens in corde suo: Non est Deus; sed non ex sua persona. 54 V, IX | sanctis: Semel locutus est Deus, duo haec audiui, quoniam 55 V, IX | creati spiritus, ipse est Deus, spiritus utique non creatus. 56 V, IX | rerum, quae facit nec fit, Deus est; aliae uero causae et 57 V, IX | insipiens in corde suo: Non est Deus. Qui enim non est raescius 58 V, IX | futurorum, non est utique Deus. Quapropter et uoluntates 59 V, IX | nostrae tantum ualent, quantum Deus eas ualere uoluit atque 60 V, X | in nostra uoluntate, quia Deus praesciuit quid futurum 61 V, X | non> peccat homo, quia Deus illum peccaturum esse praesciuit; 62 V, XI | XI] Deus itaque summus et uerum cum 63 V, XI | sancto, quae tria unum sunt, Deus unus omnipotens, creator 64 V, XII | mores et quam ob causam Deus uerus ad augendum imperium 65 V, XIII | Orientis inlustria, uoluit Deus et Occidentale fieri, quod 66 V, XV | Quibus ergo non erat daturus Deus uitam aeternam cum sanctis 67 V, XVIII | nolumus possidendae; sed Deus felices facit, qui est mentium 68 V, XVIII | patriam, ubi uerae diuitiae Deus ipse est, cum audiat uel 69 V, XVIII | ciuitatis societate colatur Deus unus et uerus, rectissime 70 V, XIX | satis exposuerim, qua causa Deus unus uerus et iustus Romanos 71 V, XXI | Ille igitur unus uerus Deus, qui nec iudicio nec adiutorio 72 V, XXI | mouerentur. Cessit enim Terminus deus necessitati, qui non cesserat 73 V, XXI | cesserat Ioui. Haec plane Deus unus et uerus regit et gubernat, 74 V, XXXIII | memoria recentissimo tempore Deus mirabiliter et misericorditer 75 V, XXV | XXV] Nam bonus Deus, ne homines, qui eum crederent 76 V, XXVI | felicitas, cuius dator est Deus solis ueraciter piis. Cetera 77 VI, I | Beatus, cuius est Dominus Deus spes ipsius et non respexit 78 VI, I | pertractata docuerunt) nullus deus ex illa turba uel quasi 79 VI, IV | inspirat et docet uerus Deus, dator uitae aeternae, ueris 80 VI, V | ficta. In hoc enim est, ut deus alius ex capite, alius ex 81 VI, VI | doctissimus, sed tamen homo, non Deus, nec spiritu Dei ad uidenda 82 VI, VI | scaenicis? Absit; immo auertat Deus uerus tam inmanem sacrilegamque 83 VI, VIII | Quamuis enim qui uerus Deus est non opinione, sed natura 84 VI, VIII | non opinione, sed natura Deus sit: non tamen omnis natura 85 VI, VIII | non tamen omnis natura deus est, quia et hominis et 86 VI, VIII | natura est, quorum nihil est deus. Si autem interpretationis 87 VI, IX | commemorat adhiberi, ne Siluanus deus per noctem ingrediatur et 88 VI, IX | his datis culturae signis deus Siluanus prohibeatur intrare, 89 VI, IX | coniunguntur, adhibetur deus lugatinus; sit hoc ferendum. 90 VI, IX | quae nubit; adhibetur et deus Domiducus; ut in domo sit, 91 VI, IX | ut in domo sit, adhibetur deus Domitius; ut maneat cum 92 VI, IX | enim dea Virginensis et deus pater Subigus, et dea mater 93 VI, IX | zona soluatur; si adest deus Subigus, ut uiro subigatur; 94 VI, IX | quia dea dicitur esse, non deus. Nam si masculus crederetur 95 VII, Pr | gratiae, qui hoc ut uerus Deus potest, pro meo modulo in 96 VII, III | adminiculantur: cur non deus ille, qui facit omnia uiuere 97 VII, VII | pertinent, ut alter illis deus praeficeretur? Nonne omnia, 98 VII, VIII | solas saliuas colatur hic deus, quibus partim gluttiendis 99 VII, IX | uelint intellegi, exponant. "Deus est, inquiunt, habens potestatem 100 VII, IX | utique secundum istos uerus deus. Num igitur ita dicturi 101 VII, IX | quoniam mundi corpus non est deus uel secundum ipsos, sed 102 VII, IX | itaque mundi corpus non est deus, sed aut sola anima eius 103 VII, IX | a corpore, sed ab animo deus. Si ergo Ianus est mundus 104 VII, IX | ergo Ianus est mundus et deus est Ianus, numquid Iouem, 105 VII, IX | Ianus, numquid Iouem, ut deus esse possit, aliquam partem 106 VII, IX | plena. Ergo et Iouem, ut deus sit et maxime rex deorum, 107 VII, IX | Progenitor genetrixque deum, deus unus et omnes. Exponuntur 108 VII, X | artifices? Sic ergo et unus Deus cum ipse habeat potestatem 109 VII, XII | aeternam salubriter disceretur, deus mundi rector non ab eis 110 VII, XIII | inquit, de principibus deus, penes quem sationum omnium 111 VII, XIII | dominatus est. Quid est Genius? "Deus, inquit, qui praepositus 112 VII, XIII | Iouem. Nam si omnis genius deus et omnis uiri animus genius, 113 VII, XIII | ut sit omnis uiri animus deus; quod si et ipsos abhorrere 114 VII, XIV | etiam ipsis confitentibus deus non est. Sed cum sibi deos 115 VII, XIV | manifestum est, quod non sit deus, tam non sit et bellum, 116 VII, XIV | quod uel falso uocetur deus. ~ 117 VII, XVI | plures faciunt. Nam unus deus res plures sunt, sicut ipse 118 VII, XXI | inponere. Sic uidelicet Liber deus placandus fuerat pro euentibus 119 VII, XXII | incommutabilemque naturam, qui solus est Deus, sed saltem secundum animam 120 VII, XXVI | quod nullo modo est uerus Deus. Hoc autem si saltem religiositati 121 VII, XXVIII | posuerat. Deinde masculus deus Neptunus in mari est, quod 122 VII, XXVIII | frater amborum terrenus deus esse perhibetur, superiorem 123 VII, XXX | facit atque agit unus uerus Deus, sed sicut Deus, id est 124 VII, XXX | unus uerus Deus, sed sicut Deus, id est ubique totus, nullis 125 VII, XXXI | nato atque passo, quanti Deus hominem penderet, nosceremus 126 VIII, I | profitetur. Porro si sapientia Deus est, per quem facta sunt 127 VIII, V | quibus ipsam praetulit uerus Deus), et ea, quae Numa Pompilius 128 VIII, V | corpus non est, quo modo Deus creator animi corpus est? 129 VIII, VIII | est, quod quale sit, si Deus ipse adiuuerit, alio loco, 130 VIII, X | manifestum est in illis; Deus enim illis manifestauit. 131 VIII, X | per ea, quae facta sunt, Deus illis manifestauit intellectu 132 VIII, XI | incipit: In principio fecit Deus caelum et terram. Terra 133 VIII, XI | est: In principio fecit Deus caelum et terram. Deinde 134 VIII, XII | manifestum est in illis; Deus enim illis manifestauit; 135 VIII, XIX | constituens, ut, quoniam nullus deus miscetur homini, quod Platonem 136 VIII, XX | Quia nullus, inquiunt, Deus miscetur homini. Praeclara 137 VIII, XXIII | Pater uel quod est summum Deus ut effector est deorum caelestium, 138 VIII, XXIV | intercessores inter deos, quos fecit Deus, et homines, quos idem fecit 139 VIII, XXIV | homines, quos idem fecit Deus; hinc adferentes uota, inde 140 VIII, XXIV | ualere apud deos, quos fecit Deus, quam ualent ipsi homines, 141 VIII, XXIV | homines, quos idem ipse fecit Deus. Daemon quippe simulacro 142 VIII, XXIV | conligatus ab homine factus est deus, sed tali homini, non omni 143 VIII, XXIV | homini. Qualis est ergo iste deus, quem non faceret homo nisi 144 VIII, XXVI | sicut Aesculapius, ex homine deus secundum testimonium tanti 145 VIII, XXVII | constituimus, quoniam non ipsi, sed Deus eorum nobis est Deus. Honoramus 146 VIII, XXVII | sed Deus eorum nobis est Deus. Honoramus sane memorias 147 IX, I | constitutos putant, tamquam nullus deus homini misceatur, ut hinc 148 IX, V | infirmitatem, sicut ipse Deus secundum scripturas irascitur, 149 IX, XV | solum homo, uerum etiam deus sit, ut homines ex mortali 150 IX, XV | quia beatus et beatificus Deus factus particeps humanitatis 151 IX, XVI | Platonem dixisse: "Nullus Deus miscetur homini"; et hoc 152 IX, XVI | supra omnia uere summus Deus intellegibili et ineffabili 153 IX, XVII | profecto incontaminabilis Deus absit ut contaminationem 154 IX, XXII | Bonum autem, quo beati sunt, Deus illis est, a quo creati 155 IX, XXIII | sacris litteris legitur: Deus deorum dominus locutus est, 156 IX, XXIII | Illud uero, ubi dicitur: Deus deorum, non potest intellegi 157 IX, XXIII | deorum, non potest intellegi deus daemoniorum; et rex magnus 158 IX, XXIII | itaque intellegi horum deorum deus, qui dictus est deus deorum, 159 IX, XXIII | deorum deus, qui dictus est deus deorum, et super hos deos 160 IX, XXIII | uel per homines alloquitur Deus, quanto magis inmortales 161 IX, XXIII | Deum suum, qui dictus est deus deorum f quia etsi appellentur 162 IX, XXIII | multis nobis tamen unus Deus Pater, ex quo omnia et nos 163 X, I | quod est incommutabilis Deus, puritate casti amoris adhaeserit. 164 X, I | disserendum est, quantum Deus donat, inmortales ac beati 165 X, I | haec fieri praecipue mandat Deus eaque sibi uel pro sacrificiis 166 X, I | consuetudine factum est, ut et Deus ipse dicatur pius; quem 167 X, I | deberi dicimus, qui uerus est Deus facitque suos cultores deos. 168 X, II | lumine intellegibili, quod Deus est illis et aliud est quam 169 X, IV | religionis obsequium, quo colitur Deus, sacrificium certe nullus 170 X, IV | indicant, quorum maioris Deus reprobauit sacrificium, 171 X, V | quidem iustitia hominis Deus egere credendus est, totumque 172 X, V | totumque quod recte colitur Deus homini prodesse, non Deo. 173 X, V | contritum et humiliatum Deus non spernet. Intueamur quem 174 X, V | sacrificia, quae requirit Deus. In epistula, quae inscribitur 175 X, VI | temperantiam; sicut unicuique Deus partitus est mensuram fidei. 176 X, VIII | poterant misso in eas, sicut Deus praeceperat, ligno amaritudine 177 X, X | Quid enim causae est, cur deus potentior adhiberi possit 178 X, X | purgentur? An inuenitur deus qui exaudiat inuidum et 179 X, X | bene faciant; nec inuenitur deus qui exaudiat beneuolum et 180 X, XII | in eis sunt, quae certe Deus fecit. Sicut autem ipse 181 X, XII | miraculum est homo. Quapropter Deus, qui fecit uisibilia caelum 182 X, XIII | et species, qua uisus est Deus in natura inuisibili constitutus, 183 X, XIII | qua coli unus iubebatur Deus, in conspectu ipsius populi, 184 X, XIV | tamen colendus commendaretur Deus, ne mens humana uel pro 185 X, XIV | cras in clibanum mittitur, Deus sic uestit: quanto magos 186 X, XVI | esset auctoritas. Cum uero Deus id egerit ad commendanda 187 X, XVI | his uero unus commendatur Deus, qui se nullis talibus indigere 188 X, XVII | est angelorum, in qua unus Deus deorum religione sacrorum 189 X, XX | Patre sumat, cum quo et unus Deus est, tamen in forma serui 190 X, XXIV | lex dabatur, qua et unus Deus coli iubebatur et hic Mediator 191 X, XXV | neque enim eis praedicator Deus uel angeli defuerunt), sed 192 X, XXV | inquit, cor meum et caro mea, Deus cordis mei, defectu utique 193 X, XXV | deficiente, non subiecit: Deus cordis et carnis meae, sed 194 X, XXV | cordis et carnis meae, sed Deus cordis mei. Per cor quippe 195 X, XXV | aliquid ab eo, sed ipsum. Deus, inquit, cordis mei, et 196 X, XXV | cordis mei, et pars mea Deus in saecula; quod inter multa, 197 X, XXVIII | saeculi? Nonne stultam fecit Deus sapientiam huius mundi? 198 X, XXIX | incredibile dicitur, cum dicitur Deus adsumpsisse humanam animam 199 X, XXIX | Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in 200 X, XXIX | Sed ideo uiluit superbis Deus ille magister, quia Verbum 201 X, XXXII | sancta prophetia dictum est: Deus misereatur nostri et benedicat 202 X, XXXII | quorundam studio, quantum uerus Deus et Dominus adiuuare dignatus 203 XI, I | in ciuitate Dei nostri; Deus fundauit eam in aeternum; 204 XI, I | tabernaculum suum Altissimus; Deus in medio eius non commouebitur. 205 XI, II | fecit nisi ipse. Sic enim Deus cum homine non per aliquam 206 XI, II | est melius, et quo ipse Deus solus est melior. Cum enim 207 XI, II | ueritatem, ipsa ueritas, Deus Dei filius, homine adsumpto, 208 XI, II | munitissima, ut idem ipse sit Deus et homo; quo itur Deus, 209 XI, II | sit Deus et homo; quo itur Deus, qua itur homo. ~ 210 XI, IV | inuisibilium omnium maximus Deus est. Sed mundum esse conspicimus, 211 XI, IV | esse credimus. Quod autem Deus fecerit mundum, nulli tutius 212 XI, IV | eius: In principio fecit Deus caelum et terram. Numquidnam 213 XI, IV | iste propheta, quando fecit Deus caelum et terram? Non; sed 214 XI, IV | scripsit: In principio fecit Deus caelum et terram. Qui tam 215 XI, V | in quibus eis non uidetur Deus ab opere cessare potuisse, 216 XI, V | locis, cur in eis ab opere Deus cesset, hoc sibi respondeant 217 XI, V | temporibus, cur in eis ab opere Deus cessauerit. Et sicut non 218 XI, V | potius quam ratione diuina Deus non alio, sed isto in quo 219 XI, VI | tempus sequeretur? Cum igitur Deus, in cuius aeternitate nulla 220 XI, VI | donec omnia, quae his diebus Deus fecit, sexto perficiantur 221 XI, VII | inter ipsam et tenebras Deus separasse narratur et eandem 222 XI, VIII | in die septimo requiescit Deus ab omnibus operibus suis 223 XI, VIII | accipiendum pueriliter, tamquam Deus laborauerit operando, qui 224 XI, VIII | eis et per eos operatur Deus, si ad illum prius in ista 225 XI, IX | est: In principio fecit Deus caelum et terram, uel potius 226 XI, IX | exorsus: In principio fecit Deus caelum et terram; ut ante 227 XI, IX | paris auctoritatis, ubi Deus dicit: Quando facta sunt 228 XI, IX | scilicet operum, quae fecit Deus, et septimam quietis Dei. 229 XI, IX | quietis Dei. Cum enim dixit Deus: Fiat lux, et facta est 230 XI, X | incommutabile, quod est Deus. Ab hoc bono creata sunt 231 XI, X | hoc.cum spiritu suo unus Deus est; qui spiritus Patris 232 XI, X | Et haec trinitas unus est Deus; nec ideo non simplex, quia 233 XI, X | ipsam factae sunt. Quoniam Deus non aliquid nesciens fecit, 234 XI, XIII | bono incommutabili, quod Deus est, sine ulla molestia 235 XI, XIV | clamaui, quoniam exaudisti me Deus; cum dicendum fuisse uideatur: 236 XI, XIV | fuisse uideatur: Exaudisti me Deus, quoniam clamaui. Sed cum 237 XI, XV | quae omnia cetera, quae Deus condidit, naturae dignitate 238 XI, XVI | modo sunt et non sunt quod Deus est a quo facta sunt, praeponuntur 239 XI, XVII | testimonium est naturae bonae. Sed Deus sicut naturarum bonarum 240 XI, XVII | obesse desiderat. Et quoniam Deus, cum eum conderet, futurae 241 XI, XVIII | XVIII] Neque enim Deus ullum, non dico angelorum, 242 XI, XIX | ubi dictum est: Et diuisit Deus inter lucem et tenebras; 243 XI, XIX | et tenebras; et uocauit Deus lucem diem et tenebras uocauit 244 XI, XIX | post: Et fecit, inquit, Deus duo luminaria magna, luminare 245 XI, XIX | stellas; et posuit illa Deus in firmamento caeli lucere 246 XI, XX | silentio, quod, ubi dixit Deus: Fiat lux, et facta est 247 XI, XX | subiunctum est; Et uidit Deus lucem quia bona est f non 248 XI, XX | post infertur: Et uidit Deus quia bonum est. Posuit illa, 249 XI, XX | lucem et tenebras. Et uidit Deus quia bonum est. Vtrumque 250 XI, XX | peccato est. Vbi autem dixit Deus: Fiat lux, et facta est 251 XI, XX | facta est lux. Et uidit Deus lucem quia bona est; et 252 XI, XX | postmodum infertur: Et separauit Deus inter lucem et tenebras; 253 XI, XX | et tenebras; et uocauit Deus lucem diem et tenebras uocauit 254 XI, XX | loco additum est: Et uidit Deus quia bonum est, ne utrumque 255 XI, XXI | per omnia dicitur: Vidit Deus quia bonum est, nisi operis 256 XI, XXI | quae sapientia Dei est? Deus autem usque adeo non, cum 257 XI, XXI | sufficeret dicere, fecit Deus lucem; si autem non solum 258 XI, XXI | ita enuntiari: Et dixit Deus: Fiat lux, et facta est 259 XI, XXI | fecerit, quare fecerit: Dixit Deus, inquit: Fiat lux, et facta 260 XI, XXI | facta est lux. Et uidit Deus lucem quia bona est. Si 261 XI, XXI | quaerimus, quis fecerit: Deus est, si per quid fecerit: 262 XI, XXII | inaequalia, ut essent omnia; Deus autem ita est artifex magnus 263 XI, XXII | creationis rerum, ut bonus Deus conderet bona, credentes 264 XI, XXIII | naturam, quae non est quod Deus est, nisi ab illo conditore 265 XI, XXIII | simpliciter credere, ut Deus bonus conderet bona et essent 266 XI, XXIII | quae non essent quod est Deus, bona tamen, quae non faceret 267 XI, XXIII | quae non faceret nisi bonus Deus; sed animas dicunt, non 268 XI, XXIII | Dei subiungens: Et uidit Deus, quia bonum est, completisque 269 XI, XXIII | omnibus inferens: Et uidit Deus omnia, quae fecit, et ecce 270 XI, XXIII | fecerit, ut respondeatur "Deus, per Verbum, quia bona est", 271 XI, XXIV | proprietatem personarum et unus Deus propter inseparabilem diuinitatem, 272 XI, XXIV | quaeritur unusquisque eorum et Deus et omnipotens esse respondeatur; 273 XI, XXIV | tres omnipotentes, sed unus Deus omnipotens; tanta ibi est 274 XI, XXIV | uero quod dicitur: Vidit Deus, quia bonum est, satis significatur 275 XI, XXIV | Nam si quaeratur unde sit: Deus eam condidit; si unde sit 276 XI, XXV | naturarum omnium auctor nisi Deus uisus est neque intellegentiae 277 XI, XXVI | eiusdem substantiae, cuius Deus est, tamen qua Deo nihil 278 XI, XXX | perficitur; in quo perfecit Deus opera sua. Vnde ratio numeri 279 XI, XXXI | sanctificatio sonat. Ita Deus noluit istum diem in ullis 280 XI, XXXII | est: In principio fecit Deus caelum et terram; atque 281 XI, XXXII | dicitur: In principio fecit Deus caelum et terram, ut Pater 282 XI, XXXII | dictum esset, qualem terram Deus primitus fecerit, uel quam 283 XI, XXXIII | apertissime ostendit dicens, quod Deus angelis peccantibus non 284 XI, XXXIII | est, ubi legimus: Dixit Deus: Fiat lux, et facta est 285 XI, XXXIII | quod scriptum est: Diuisit Deus inter lucem et tenebras: 286 XI, XXXIII | quoniam, sicut scriptum est, Deus superbis resistit, humilibus 287 XI, XXXIII | sit: In principio fecit Deus caelum et terram; quibus 288 XI, XXXIV | nusquam scriptum est: Dixit Deus: Fiant aquae. Quod possunt 289 XI, XXXIV | nusquam enim legitur: Dixit Deus: Fiat terra. Sed, inquiunt, 290 XI, XXXIV | est: In principio fecit Deus caelum et terram. Illic 291 XI, XXXIV | similiter scriptum esset, quod Deus umorem fluuidum et frigidum 292 XII, I | principiisque diuersis, cum Deus omnium substantiarum bonus 293 XII, I | omnibus bono, quod ipse illis Deus est, atque in eius aeternitate 294 XII, I | bonum, quo beata sit, nisi Deus. Ita quamuis non omnis beata 295 XII, I | summa non sint, quibus est Deus maius bonum: magna sunt 296 XII, I | explendae non sufficiat nisi Deus, profecto non illi adhaerere 297 XII, II | potuerit, quod per angelum Deus dixit, quando Moysen mittebat 298 XII, II | Ego sum, qui sum. Cum enim Deus summa essentia sit, hoc 299 XII, III | non potestate laedendi. Deus namque inmutabilis est et 300 XII, IV | non sit auctor et conditor Deus, si prudenter adtendamus, 301 XII, V | debebat. Quae cum ita sint, Deus, qui summe est atque ob 302 XII, VI | natura bona, cuius auctor Deus, qui est inmutabile bonum? 303 XII, IX | defectio, qua deseritur Deus, cuius defectionis etiam 304 XII, IX | quippe homine, quem primum Deus condidit, humanum genus 305 XII, XIII | nomen haberemus, ex quo Deus hominem fecit: similiter 306 XII, XV | perscrutari, secundum quam Deus hominem temporalem, ante 307 XII, XVI | est: In principio fecit Deus caelum et terram, cum tamen 308 XII, XVI | c:t ipsos fuisse, quorum Deus dominus esset, qui numquam 309 XII, XVI | siderum coeperint; unde et Deus, cum haec institueret, dixit: 310 XII, XVI | possunt. ~Quapropter si Deus semper dominus fuit, semper 311 XII, XVI | temperantiam, unicuique sicut Deus partitus est mensuram fidei. 312 XII, XVII | quam promisit non mendax Deus ante tempora aeterna; manifestauit 313 XII, XVIII | conprehendi; ac per hoc Deus, inquiunt, rerum quas facit 314 XII, XIX | quod non omnes numeros Deus nouerit. Eos quippe infinitos 315 XII, XIX | infinitatem nescit omnes Deus, et usque ad quandam summam 316 XII, XIX | temporalia repetantur, non potest Deus cuncta quae facit uel praescire 317 XII, XX | caeli caelorum. Nam caelum Deus uocauit firmamentum super 318 XII, XXI | exsecrabilibus implicari, ubi Deus amittatur, ubi odio ueritas 319 XII, XXIII | XXIII] Nec ignorabat Deus hominem peccaturum et morti 320 XII, XXIII | profutura, quod ex uno homine Deus ad commendandum hominibus, 321 XII, XXIV | XXIV] Fecit ergo Deus hominem ad imaginem suam. 322 XII, XXIV | osse detracto fecit, ut Deus. Neque enim haec carnali 323 XII, XXVI | sed qui incrementum dat Deus; sed ne ipsam quidem terram, 324 XII, XXVI | continet, cum itidem legamus: Deus illi dat corpus quo modo 325 XII, XXVI | afficiantur, non facit nisi summus Deus, cuius occulta potentia 326 XII, XXVII | beneficia, remeare? Et si Deus, quod adsidue Plato commemorat, 327 XII, XXVIII | parentis, quem propterea Deus creare uoluit unum, de quo 328 XII, XXVIII | dicetur alio loco, quantum me Deus adiuuerit. ~Nunc quoniam 329 XIII, I | quo angelos, condiderat Deus homines, ut etiam si peccassent 330 XIII, II | animae fit, cum eam deserit Deus, sicut corporis, cum id 331 XIII, III | ille redactus est (quae Deus uoluit esse tamquam primordia 332 XIII, IV | antea malum fuit; sed tantam Deus fidei praestitit gratiam, 333 XIII, XII | requiritur, quam mortem Deus primis hominibus fuerit 334 XIII, XII | luit. Quando ergo dixit Deus primo illi homini, quem 335 XIII, XIV | XIV] Deus enim creauit hominem rectum, 336 XIII, XV | deseritur sua uita, quod illi Deus est (non enim deserta est 337 XIII, XV | in qua deseruit animam Deus. Ea significata est uerbis 338 XIII, XV | adtenderet ubi esset, in quo Deus non esset. Cum uero corpus 339 XIII, XV | experimentum mors altera, de qua Deus peccatum adhuc puniens homini 340 XIII, XV | qua nullam mortem homini Deus fecit, sed merito inflictam 341 XIII, XV | quoniam peccatum uindicans Deus dixit homini, in quo tunc 342 XIII, XVI | quid est quod eos adloquens deus tamquam sollicitos, ne forte 343 XIII, XVII | esse non dubitent. Cum ergo deus ille summus fecerit eis 344 XIII, XVII | quorum iuncturam, ne umquam deus eorum tam magnus moriatur, 345 XIII, XVII | terrestrium corpora, si Deus sicut illud uelit, aeterna 346 XIII, XVII | propterea non fit, quia Deus non uult, cuius uoluntatem, 347 XIII, XVII | terrestribus corporibus Deus possit efficere, quandoquidem, 348 XIII, XVII | terrestria moriantur? An Deus non est potens quo usque 349 XIII, XVIII | inmortalibus diligentius, si Deus uoluerit, in fine huius 350 XIII, XIX | inmortalibus anteponere, quibus Deus summus apud Platonem munus 351 XIII, XXI | quoniam iuste, constituit Deus, sed non suo bono experitur 352 XIII, XXIII | significatam in eo quod Deus dixerat: Qua die ederitis 353 XIII, XXIII | habere non posset. Cum uero Deus et dicendo: Adam, ubi es? 354 XIII, XXIV | quod legitur: Inspirauit Deus in faciem eius spiritum 355 XIII, XXIV | ita se habent: Et formauit Deus hominem puluerem de terra. 356 XIII, XXIV | putantes dixerunt: Et finxit Deus hominem de limo terrae, 357 XIII, XXIV | continuo sequitur: Et formauit Deus hominem puluerem de terra, 358 XIII, XXIV | rationalem dicitur, qualem Deus insufflando uel, si commodius 359 XIII, XXIV | secundum corpus, qualem hominem Deus finxit ex puluere, cui data 360 XIII, XXIV | ubi legitur: Et finxit Deus hominem puluerem de terra 361 XIII, XXIV | illo loco apud Esaiam, ubi Deus dicit: Omnem flatum ego 362 XIII, XXIV | commendata est, et ubi legitur: Deus spiritus est, et aliis plurimis 363 XIII, XXIV | sufflamus: ita omnipotens Deus non de sua natura neque 364 XIII, XXIV | fontem uitae deseruerunt, qui Deus est, quem potando sapienter 365 XIV, IV | ipsum, sed secundum Deum. Deus est enim qui dixit: Ego 366 XIV, IV | sit eius auctor et creator Deus, qui non est utique auctor 367 XIV, IX | Hilarem datorem diligit Deus. Item sicuti se infirmitas 368 XIV, XI | XI] Sed quia Deus cuncta praesciuit et ideo 369 XIV, XI | statuerat mutare conpulerit; cum Deus praesciendo utrumque praeuenerit, 370 XIV, XI | illo esset ipse facturus. Deus enim etsi dicitur statuta 371 XIV, XI | praesciuerat. Fecit itaque Deus, sicut scriptum est, hominem 372 XIV, XI | etsi de terrae puluere Deus finxit hominem, eadem terra 373 XIV, XI | malis esse possint, sicut Deus ipse uerus et summus, sicut 374 XIV, XII | neque enim quicquam mali Deus in illo tantae felicitatis 375 XIV, XIII | peccato, ubi factum est quod Deus fieri prohibuerat, diabolus 376 XIV, XIII | transgressio? Propter hoc Deus illud prohibuit, quod cum 377 XIV, XV | Quia ergo contemptus est Deus iubens, qui creauerat, qui 378 XIV, XXI | quod in sua benedictione Deus dixit: Crescite et multiplicamini 379 XIV, XXII | donum esse nuptiarum, quas Deus ante peccatum hominis ab 380 XIV, XXII | subdidit: Et benedixit eos Deus dicens: Crescite et multiplicamini 381 XIV, XXII | sed una caro. Quod ergo Deus coniunxit, homo non separet. 382 XIV, XXVI | quamdiu hoc uolebat quod Deus iusserat; uiuebat fruens 383 XIV, XXVI | communis. Cur ergo non crearet Deus, quos peccaturos esse praesciuit, 384 XIV, XXVII | non haberet, bene utens Deus cur non permitteret, ut 385 XIV, XXVII | huius futuri casus humani Deus non esset ignarus, cur eum 386 XIV, XXVIII | hominibus gloriam; huic autem Deus conscientiae testis maxima 387 XIV, XXVIII | qua recte colitur uerus Deus, id expectans praemium in 388 XIV, XXVIII | etiam angelorum, ut sit Deus omnia in omnibus. ~ 389 XV, I | damnata; sed tamquam figulus Deus (hanc enim similitudinem 390 XV, III | sint aut non illa operetur Deus, cuius opifex sapientia 391 XV, VI | extrinsecus. Alioquin etiamsi Deus ipse utens creatura sibi 392 XV, VI | ueritatis. Facit autem hoc Deus a uasis misericordiae irae 393 XV, VII | potuimus exposuimus, cum Deus locutus esset ad Cain eo 394 XV, VII | uisibili, et hoc ideo fecisset Deus, quia mala erant opera huius, 395 XV, VII | admonitione uel monitu, quem Deus protulit ad Cain, illud 396 XV, VII | nec super suum respexerat Deus, utique fratrem bonum mutatus 397 XV, VII | Hoc peccatum maxime arguit Deus, tristitiam de alterius 398 XV, VII | Quia enim fratri inuidebat, Deus uidebat et hoc arguebat. 399 XV, VII | aspexit. Sed rationem reddens Deus, cur eius oblationem accipere 400 XV, VII | dominetur. Hoc praecepit Deus huic, qui facibus inuidiae 401 XV, XII | senarium, eo quod sex diebus Deus perfecerit opera sua, ut 402 XV, XIV | me oportuniore loco, si Deus adiuuerit, promisi diligentius 403 XV, XV | est: Suscitauit enim mihi Deus semen aliud pro Abel, quem 404 XV, XV | est: Suscitauit enim mihi Deus semen aliud pro Abel, quoniam 405 XV, XVIII | est: Suscitauit enim mihi Deus semen aliud pro Abel? Cur 406 XV, XIX | est homo et consummauit Deus omnia opera sua. Sed huius 407 XV, XX | secundum fidem summi boni, qui Deus est. Hoc tamen nemo fecisse 408 XV, XX | carnem, qui est super omnia Deus benedictus in saecula, supernae 409 XV, XXI | natiuitatis hominum, qua die fecit Deus Adam, ad imaginem Dei fecit 410 XV, XXI | ciuitate terrena; tamquam eam Deus sic commemoraret, ut non 411 XV, XXI | damnationi tradita, facit Deus alia in contumeliam uasa 412 XV, XXIII | apostolum Petrum: Si enim Deus angelis peccantibus non 413 XV, XXIII | elegerunt. Et dixit Dominus Deus: Non permanebit spiritus 414 XV, XXIII | adiunctum est: Et dixit Dominus Deus: Non permanebit spiritus 415 XV, XXIV | XXIV] Quod autem dixit Deus: Erunt dies eorum centum 416 XV, XXIV | Videns, inquit, Dominus Deus, quia multiplicatae sunt 417 XV, XXIV | omnes dies, et cogitauit Deus, quia fecit hominem super 418 XV, XXIV | et recogitauit, et dixit Deus: Deleam hominem, quem feci, 419 XV, XXVI | peregrinatione perfecti) imperat Deus, ut arcam faciat, in qua 420 XV, XXVII | utraque seruari? Aut uero Deus, qui propter genus reparandum 421 XV, XXVII | definitus, cum hoc imperaret Deus, prius admonendi sunt, quos 422 XV, XXVII | ac salubre facere posset Deus, qui etiam, ut sine cibo 423 XVI, I | dicens: Benedictus Dominus Deus Sem, et erit Chanaan puer 424 XVI, I | Chanaan puer illius; latificet Deus Iapheth, et habitet in domibus 425 XVI, IV | hominum. Et dixit Dominus Deus: Ecce genus unum et labium 426 XVI, IV | dispersit illos Dominus Deus super faciem omnis terrae. 427 XVI, V | ciuitatem: non loco mouetur Deus, qui semper est ubique totus, 428 XVI, V | illa ciuitas, quo modo eam Deus uideri fecit, quando sibi 429 XVI, V | Quamuis possit intellegi Deus ad illam ciuitatem descendisse, 430 XVI, V | adiunctum est: Et dixit Dominus Deus: Ecce genus unum et labium 431 XVI, VI | tamen trinitas quia unus Deus est, etiam cum dixisset: " 432 XVI, VI | Faciamus": "Et fecit, inquit, Deus hominem ad imaginem Dei", 433 XVI, VI | Nec sic loquitur angelis Deus, quo modo nos in uicem nobis 434 XVI, VI | angeli nobis siue per illos Deus nobis, sed ineffabili suo 435 XVI, VII | originem primam, quando dixit Deus: Producat terra animam uiuam, 436 XVI, VIII | quibusdam gentibus reddi potest. Deus enim creator est omnium, 437 XVI, VIII | sunt: quid, si propterea Deus uoluit etiam nonnullas gentes 438 XVI, X | genuit Abram; quem postea Deus mutato uocabulo nominauit 439 XVI, X | Dei. Nam praemissum est: Deus de caelo prospexit super 440 XVI, XII | diluuii causa, priusquam Deus inciperet de arca fabricanda 441 XVI, XIII | dies multos. Dixitque illis Deus eorum, ut exirent de habitatione 442 XVI, XIII | et uerus ab eis colebatur Deus. ~ 443 XVI, XV | apostolorum cum ista narraret: Deus, inquit, gloriae apparuit 444 XVI, XV | patris eius locutus est Deus Abrahae, qui utique in Charra 445 XVI, XV | postea quam locutus est illi Deus meque enim post illa Dei 446 XVI, XV | terra Chaldaeorum, dicit Deus: Exi de terra tua et de 447 XVI, XVI | contradicitur Stephano dicenti: Deus gloriae apparuit Abrahae 448 XVI, XXIV | eodem uisu cum loqueretur ei Deus, etiam hoc ait ad illum: 449 XVI, XXIV | etiam hoc ait ad illum: Ego Deus, qui eduxi te de regione 450 XVI, XXIV | heres eius erit, dixit illi Deus: Accipe mihi iuuencam trimam 451 XVI, XXIV | die illa disposuit Dominus Deus testamentum ad Abram, dicens: 452 XVI, XXIV | quinque remanerent, quos Deus quadringentos uoluit nominare. 453 XVI, XXVI | Dominus et dixit illi; Ego sum Deus, place in conspectu meo 454 XVI, XXVI | suam. Et locutus est illi Deus dicens: Et ego, ecce testamentum 455 XVI, XXVI | testamentum aeternum, ut sim tibi Deus et semini tuo post te. Et 456 XVI, XXVI | pussessionem aeternam, et ero illis Deus. Et dixit Deus ad Abraham: 457 XVI, XXVI | ero illis Deus. Et dixit Deus ad Abraham: Tu autem testamentum 458 XVI, XXVI | meum dissipauit. Et dixit Deus ad Abraham: Sara uxor tua, 459 XVI, XXVI | conspectu tuo. Dixit autem Deus ad Abraham: Ita, ecce Sarra 460 XVI, XXVI | testamentum aeternum, esse illi Deus et semini eius post illum. 461 XVI, XXVI | naturalem procreationis excursum Deus operetur: ubi tamen euidens 462 XVI, XXIX | XXIX] Item Deus apparuit Abrahae ad quercum 463 XVI, XXXII | crederet Abraham, quod uictimis Deus delectaretur humanis; quamuis 464 XVI, XXXII | est. Dixerat namque illi Deus, cum de ancilla et filio 465 XVI, XXXII | tibi semen, cum et Ismaelem Deus semen eius uocauerit? Exponens 466 XVI, XXXII | oportebat impleri, quem Deus iubebat occidi non haesitauit 467 XVI, XXXII | mortuis suscitare potest Deus. Proinde addidit: Pro hoc 468 XVI, XXXII | enim hoc nondum sciebat Deus. Deinde ariete illo immolato 469 XVI, XXXVI | ut propter illum dicat ~Deus huic se facere bona quae 470 XVI, XXXVI | oraculo: Ego sum, inquit, Deus Abraham patris tui, noli 471 XVI, XXXVII | benedixit Dominus. Et det tibi Deus de rore caeli et de ubertate 472 XVI, XXXVIII| Laban, fratris matris tuae? Deus autem meus benedicat te 473 XVI, XXXVIII| incolatus tui, quam dedit Deus Abraham. Hic iam intellegimus 474 XVI, XXXVIII| illam et dixit: Ego sum Deus Abraham patris tui et Deus 475 XVI, XXXVIII| Deus Abraham patris tui et Deus Isaac, noli timere; terram, 476 XVI, XLIII | extraheret, immo per eum Deus, qui hoc promiserat Abrahae. 477 XVI, XLIII | testimonii nuncupatum est, ubi Deus sacrificiis futura praenuntiantibus 478 XVII, II | duodecim tribubus, quibus Deus iusserat, diuisit et mortuus 479 XVII, II | legibus oboediret. Sed quoniam Deus nouerat hoc eam non esse 480 XVII, III | superna prophetatur, cuius Deus ipse praemium est, eumque 481 XVII, IV | et non est iustus sicut Deus noster; non est sanctus 482 XVII, IV | magniloquium de ore uestro. Quoniam Deus scientiarum Dominus, et 483 XVII, IV | scientiarum Dominus, et Deus praeparans adinuentiones 484 XVII, IV | et non est iustus, sicut Deus noster; tamquam sanctus 485 XVII, IV | magniloquium de ore uestro; quoniam Deus scientiarum Dominus. Ipse 486 XVII, IV | id est, quam dat homini Deus, qui solus est iustus atque 487 XVII, IV | placere se Deo, qui est Deus scientiarum atque ideo et 488 XVII, IV | modo salubriter mortificat Deus; deinde sequitur: Et uita 489 XVII, IV | modo eosdem ipsos uiuificat Deus. Sed numquid eosdem deduxit 490 XVII, IV | Quod enim alibi legitur: Deus superbis resistit, humilibus 491 XVII, IV | quod in psalmo legitur: Deus autem rex noster ante saecula 492 XVII, IV | Dominus Iesus accipiatur Deus noster, qui est ante saecula, 493 XVII, V | Propter hoc haec dicit Dominus Deus Israel: Dixi: Domus tua 494 XVII, V | propheta: Haec dicit Dominus Deus Israel: Dixi: Domus tua 495 XVII, V | mortalitas. Quod autem ait Deus: Qui omnia quae in corde 496 XVII, V | summo illi sacerdoti, qui et Deus est? Neque enim in illo 497 XVII, VI | est, ac si ipsum Saulem Deus in aeternum praeparauerit 498 XVII, VI | ubi sit, ita sibi hominem Deus quaerit; sed per hominem 499 XVII, VII | Diuisio uero illa, quam Deus sub persona Saulis, illius 500 XVII, VII | non permanet; non autem Deus, quem non paenitet, sicut