| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] deuitatio 1 deuitetur 1 deuium 1 deum 430 deumn 1 deumque 2 deuoranda 1 | Frequency [« »] 448 ipsa 444 ea 436 ista 430 deum 428 pro 422 quos 416 ne | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances deum |
Liber, Caput
1 I, VIII | in eadem adflictione mali Deum detestantur atque blasphemant, 2 I, IX | uirtute pietatis gratis Deum diligat. ~ 3 I, X | Scimus quia diligentibus Deum omnia cooperatur in bonum. 4 I, X | hominis bona, qui est ante Deum diues? Hae sunt opes Christianorum, 5 I, XIII | Tobis sepeliendo mortuios Deum promeruisse teste angelo 6 I, XIII | exhibemus, si neque hoc apud Deum perit, od exanimis hominum 7 I, XIV | aliquo duci potuerunt, ubi Deum suum non inuenerunt. Sunt 8 I, XXII | proponant gentes, quae ignorant Deum, manifestum est hoc non 9 I, XXII | licere colentibus unum uerum Deum. ~ 10 I, XXIV | magis Christiani, uerum Deum colentes et supernae patriae 11 I, XXVIII | esse causentur, nec ideo Deum credant ista neglegere, 12 I, XXXV | ipsis inimicis aduersus Deum, cuius sacramentum gerunt, 13 II, IV | per publicum agebant coram deum matre spectante atque audiente 14 II, IV | in qua istos potius quam Deum uerum et optet propitios 15 II, V | liberi. Proinde talis mater deum, qualem habere matrem puderet 16 II, VII | in ea se iactat imitari deum. At quem deum! inquit; qui 17 II, VII | iactat imitari deum. At quem deum! inquit; qui templa caeli 18 II, XIV | Nos quidem Platonem nec deum nec semideum perhibemus, 19 II, XV | ipsum semideum potius quam deum ueIut secretior eorum doctrina 20 II, XVII | ut post illam iniquitatem deum sibi Romulum consecrarent, 21 II, XXIII | felicitate praepollent boni Deum colentes, a quo solo conferri 22 III, IX | perniciosissima curiositate neglaecta Deum uerum uera pietate perquirere. 23 III, XI | atque omnipotentem summum Deum curare opinaretur ista terrena, 24 III, XII | gloriosius exerceret; mater etiam deum nescio unde a Pessinunte; 25 III, XII | paraebendo summum uerum Deum, cui uni haec rite gesta 26 III, XVII | ab Epidauro quasi medicum deum Roma aduocare atque adhibere 27 IV, VIII | geniculis nodisque culmorum deum Nodutum, inuolunmentis folliculorum 28 IV, VIII | deam Floram, lactescentibus deum Lacturnum, maturescentibus 29 IV, IX | etiam ab his coli, qui unum Deum solum sine simulacro colunt, 30 IV, X | Eandem terram etiam matrem deum uocant, ut iam poetae tolerabiliora 31 IV, XI | nobilissimo dictum putant: ~deum namque ire per omnes Terrasque 32 IV, XI | qualecumque numen saltem masculum deum uel a barba Barbatum, sicut 33 IV, XI | quid perderent, si unum Deum colerent prudentiore compendio? 34 IV, XIII | ipse non fecit, quem alium deum opus tam magnum potuisse 35 IV, XX | est, ut in uerum credatur Deum? Sed cur non suffecerat 36 IV, XXI | aurea subsecuta est. Quem deum isti si haberent, sicut 37 IV, XXII | dicit nihil prodesse scire deum esse Aesculapium, si nescias 38 IV, XXII | scire quem cuiusque causa deum aduocare atque inuocare 39 IV, XXII | monstraret, et si unum uerum Deum, a quo essent omnia bona, 40 IV, XXIII | deam felicitatem colit et Deum datorem felicitatis relinquit, 41 IV, XXVII | actitantur: nonne etiamsi deum Iouem nuncupatis, a quo 42 IV, XXVIII | pecuniam habere Romani, quamuis deum Aurinum non colerent: sic 43 IV, XXIX | quoque terminos propter deum Terminum neminem commoturum, 44 IV, XXXI | liber esse posset, unum Deum colendum fateretur atque 45 IV, XXXI | erroris, profecto et unum Deum, a quo mundum crederet gubernari, 46 IV, XXXI | quoque animam condidisset, Deum uerum esse sentiret. Haec 47 V, Pr | donum Dei, et ideo nullum deum colendum esse ab hominibus, 48 V, VIII | Iouem appellant, quem summum deum putant, a quo conexionem 49 V, IX | futurorum. Nam et confiteri esse Deum et negare praescium futurorum 50 V, IX | confitemur summum et uerum Deum, ita uoluntatem summamque 51 V, IX | sacrilegos ausus atque impios et Deum dicimus omnia scire antequam 52 V, IX | detestamur. Aut enim esse Deum negat, quod quidem inducta 53 V, IX | aut si esse confitetur Deum, quem negat praescium futurorum, 54 V, X | si dicamus necesse esse Deum semper uiuere et cuncta 55 V, X | retento uoluntatis arbitrio Deum (quod nefas est) negare 56 V, XX | Qui autem uera pietate in Deum, quem diligit, credit et 57 V, XXI | uisum est, qui praeter unum Deum non coluit et quando regnauit. 58 V, XXII | fateantur, nec insanis aduersus Deum linguis se interimant et 59 V, XXXIII | detulisset? in qua persona Deum timeret? cuius non sanguinem 60 V, XXIV | eius famulam faciunt; si Deum timent diligunt colunt; 61 V, XXV | daemonibus, sed ipsum uerum Deum colentem tantis terrenis 62 VI, I | tractatur: utrum non unum Deum, qui fecit omnem spiritalem 63 VI, VII | plangitur; sacra sunt Matris deum, ubi Attis pulcher adulescens 64 VI, VIII | agitur de sacris Matris deum, caput est certe quod Mater 65 VI, VIII | caput est certe quod Mater deum terra est: quid ultra quaerimus, 66 VI, X | Stratonem, quorum alter fecit deum sine corpore, alter sine 67 VII, V | contineri, cuius naturae deum uolunt esse uel deos. Haec 68 VII, V | haec mysteria doctrinae ad Deum suum,idest a quo facta est, 69 VII, V | animam, non usque ad uerum Deum qui fecit et animam), quanto 70 VII, VI | naturali theologia praeloquens deum se arbitrari esse animam 71 VII, VI | et hunc ipsum mundum esse deum; sed sicut hominem sapientem, 72 VII, VI | dici sapientem, ita mundum deum dici ab animo, cum sit ex 73 VII, VI | quoquo modo unum confiteri Deum; sed ut plures etiam introducat, 74 VII, IX | praecesserit. Hunc sane deum, penes quem sunt omnes causae 75 VII, IX | prorsus nullum putarent deum. Vnde satius esset eis alium 76 VII, IX | filio deuoraret), quam istum deum dicere et tonantem et adulterantem, 77 VII, IX | erit quem ad modum Ianum deum dicant, quoniam mundi corpus 78 VII, IX | Vnde apertissime idem dicit deum se arbitrari esse animam 79 VII, IX | et hunc ipsum mundum esse deum; sed sicut hominem sapientem, 80 VII, IX | dici sapientem, ita mundum deum dici ab animo, cum sit ex 81 VII, IX | deumque Progenitor genetrixque deum, deus unus et omnes. Exponuntur 82 VII, XI | deumque Progenitor genetrixque deum. Quare ergo dictus est et 83 VII, XII | pecuniam, non quemlibet deum, sed ipsum regem omnium 84 VII, XII | non egere non possunt. Et Deum ipsum uerum recte dicimus 85 VII, XIII | talem autem mundi animum Deum esse: ad hoc idem utique 86 VII, XIII | singulariter et excellenter dicant deum Genium, quem dicunt mundi 87 VII, XIV | opera qualiacumque naturae, deum belli esse dixerunt, quod 88 VII, XVI | progenitor genetrixque deum", quia secundum eos totus 89 VII, XVI | Dianam, Et aliquando unum deum res plures, aliquando unam 90 VII, XIX | interpretationes non referri ad Deum uerum, uiuam, incorpoream 91 VII, XXII | mundi, quae mare permeat, deum uobis fecisse Neptunum utcumque 92 VII, XXIII | partem animae mundi dicit Deum, in nobis autem genium uocari. 93 VII, XXIII | permanat in mare atque oceanum, deum esse Neptunum. ~Redeat ergo 94 VII, XXIII | superiorem, uitem patrem facere deum; cum uero inferiorem, Proserpinam 95 VII, XXIII | permeet pars mundani animi, ut deum faciat Tellumonem? Non, 96 VII, XXIV | multiplex esse dicitur ad unum deum uel unam deam pertinens, 97 VII, XXVI | abscisorum consecratione Mater deum coli meruit, non poetae 98 VII, XXVI | religione confisus non tamquam deum suum adoret mundum, sed 99 VII, XXVI | tamquam opus Dei propter Deum laudet mundum, et mundanis 100 VII, XXVI | expiatus mundus perueniat ad Deum, qui condidit mundum. ~XVII] 101 VII, XXVI | quidem dolendum non his uerum Deum adnuntiari atque praedicari, 102 VII, XXVI | obscenorumque ludorum unum uerum Deum, id est omnis animae corporisque 103 VII, XXVI | turpibus et scelestis, et non Deum uerum, id est animae corporisque 104 VII, XXVI | et corpus, bis peccat in Deum, quod et pro ipso colit, 105 VII, XXIX | aduertamus hoc modo: Nos Deum colimus, non caelum et terram, 106 VII, XXIX | quaecumque diffusas, sed Deum, qui fecit caelum et terram 107 VII, XXX | falsosque fecerunt: illum Deum colimus, qui naturis a se 108 VII, XXXIII | laetantes atque ad uerum Deum conuersionem humanis animis 109 VII, XXXIII | essent, quamuis nihil ad Deum uerum uitamque aeternam, 110 VIII, I | animae naturam confitentur Deum, qui non solum mundum istum 111 VIII, IV | id est unum uerum optimum Deum, sine quo nulla natura subsistit, 112 VIII, V | philosophis cedant, qui uerum Deum et rerum auctorem et ueritatis 113 VIII, V | sunt, eumque omnino ignem deum esse putauerunt. Hi et ceteri 114 VIII, V | quos quidem puduit dicere Deum corpus esse, uerum tamen 115 VIII, VI | uidemus, nullum corpus esse Deum, et ideo cuncta corpora 116 VIII, VI | transcenderunt quaerentes Deum. Viderunt, quidquid mutabile 117 VIII, VI | mutabile est, non esse summum Deum, et ideo animam omnem mutabilesque 118 VIII, VI | transcenderunt quaerentes summum Deum. Deinde uiderunt omnem speciem 119 VIII, VII | discenda omnia eundem ipsum Deum, a quo facta sunt omnia. ~ 120 VIII, VIII | esse philosophari, amare Deum, cuius natura sit incorporalis. 121 VIII, VIII | summum bonum Plato dicit Deum, unde uult esse philosophum 122 VIII, VIII | fruens Deo sit beatus qui Deum amauerit. ~ 123 VIII, X | philosophantur, non secundum Deum, a quo ipse factus est mundus. 124 VIII, X | dictum est non illos ipsum Deum recte coluisse, quia et 125 VIII, X | detulerunt: Quoniam cognoscentes Deum non sicut Deum glorificauerunt 126 VIII, X | cognoscentes Deum non sicut Deum glorificauerunt aut gratias 127 VIII, XI | constitutione conscripsit, Deum dicit in illo opere terram 128 VIII, XIV | copiosissime asserit non illum deum fuisse, sed daemonem, diligenti 129 VIII, XVI | tamen propter haec tamquam Deum colerec deberemus, sed potius 130 VIII, XIX | debemus opera deuitare, si ad Deum uerum preces nostras uolumus 131 VIII, XXIII | apostolus, quod cognoscentes Deum non sicut Deum glorificauerunt 132 VIII, XXIII | cognoscentes Deum non sicut Deum glorificauerunt aut gratias 133 VIII, XXIV | abstulit ad unum uerum Deum sanctumque conuersio; nec 134 VIII, XXIV | de quibus credentibus in Deum tamquam lapidibus uiuis 135 VIII, XXV | illis uiuimus et cum illis Deum quem colunt colimus, etsi 136 VIII, XXVII | daemonum Socrates non haberet deum, si haberet deum; sed fortasse 137 VIII, XXVII | haberet deum, si haberet deum; sed fortasse homini ab 138 VIII, XXVII | illi inportauerint talem deum, qui eadem arte excellere 139 IX, XV | mediatorem inter nos et Deum et mortalitatem habere oportuit 140 IX, XVI | contaminare non possit. Deum quidem summum omnium creatorem, 141 IX, XVI | creatorem, quem nos uerum Deum dicimus, sic a Platone praedicari 142 IX, XVI | quispiam posset inuitum tangere deum uel daemonem, qui nisi captum 143 IX, XVIII | moliuntur, non uiam praebent ad Deum, sed, ne uia teneatur, inpediunt. 144 IX, XVIII | incorporalem, similitudinem ad Deum debemus ascendere) -- in 145 IX, XXIII | fruuntur beatitudine, ad quam Deum colendo cupiunt homines 146 IX, XXIII | eorum nobis constituere deum infidelis auderet infirmitas? 147 IX, XXIII | fidentes fierent eum esse Deum suum, qui dictus est deus 148 IX, XXIII | religionis obsequium nisi unum Deum coli, a quo creati et cuius 149 X, I | quae pertinet ad colendum Deum. Proinde si tantummodo cultus 150 X, I | seruitus, sed ea qua colimus Deum; uel quae *thrhskei/a Graece, 151 X, I | sed ea quae nobis est erga Deum; uel quam illi *theose/beian, 152 X, III | ista senserunt cognoscentes Deum sicut Deum glorificarent 153 X, III | cognoscentes Deum sicut Deum glorificarent et gratias 154 X, III | beati esse possimus, unum Deum deorum colendum, qui et 155 X, III | prophetae: Diliges Dominum Deum tuum in toto corde tuo et 156 X, III | potest, commendet diligendum Deum? Hic est Dei cultus, haec 157 X, III | beata est. Si ergo non colit Deum, misera est, quia priuatur 158 X, III | priuatur Deo; si autem colit Deum, non uult se coli pro Deo. 159 X, IV | sacrificandum censuit nisi ei, quem deum aut sciuit aut putauit aut 160 X, V | uel ipse propheta quaerens Deum peccatis suis habere propitium: 161 X, V | Intueamur quem ad modum, ubi Deum dixit nolle sacrificium, 162 X, V | dixit nolle sacrificium, ibi Deum ostendit uelle sacrificium. 163 X, V | subiecit. Sic itaque illa Deum nolle dixit, quo modo ab 164 X, V | adprehendam Dominum, assumam Deum meum excelsum? Si adprehendam 165 X, V | per se ipsa non requirere Deum, quibus significantur haec 166 X, VI | subuenitur, si non propter Deum fit, non est sacrificium. 167 X, VI | ad modum debemus, propter Deum facimus, ut non exhibeamus 168 X, VI | bonus et rectus usus ad Deum refertur, sacrificium est: 169 X, VI | anima ipsa cum se refert ad Deum, ut igne amoris eius accensa 170 X, VI | proximos, quae referuntur ad Deum; opera uero misericordiae 171 X, IX | promittit; reuersionem uero ad Deum hanc artem praestare cuiquam 172 X, IX | faciat idoneam ad uidendum Deum suum et perspicienda ea, 173 X, X | inuenit aliquem superiorem deum, qui uel plus terreret atque 174 X, XII | enim audiendi sunt, qui Deum inuisibilem uisibilia miracula 175 X, XIII | illi ignorabant inuisibilem Deum in specie corporali, quod 176 X, XVI | non unum solum ac summum Deum, sed se ipsos sacrificiis 177 X, XVII | nomine satis significatur non Deum, qui per illa omnia colebatur, 178 X, XIX | crederent adnuntiauerunt Deum. Nec ob aliud fallaces illi 179 X, XIX | intercludentes iter ad Deum uerum, ne sit homo illius 180 X, XXI | ex aliorum, dicit bonum deum uel genium non uenire in 181 X, XXII | uincunt orando non ipsam, sed Deum suum aduersus ipsam. Non 182 X, XXIII | Platonicus, nouimus. Dicit enim Deum Patrem et Deum Filium, quem 183 X, XXIII | Dicit enim Deum Patrem et Deum Filium, quem Graece appellat 184 X, XXIV | etiam singulum quemque Deum esse fateamur, nec dicamus 185 X, XXV | deinde suam dicit ipsum Deum, non aliquid ab eo, sed 186 X, XXV | gloriosissima ciuitas Dei; haec unum Deum nouit et colit; hanc angeli 187 X, XXV | eis et illorum et nostrum Deum; nec eis sacrificemus, sed 188 X, XXV | plus adiuuant, quando unum Deum cum illis colimus, Patrem 189 X, XXVIII | cognouit mundus per sapientiam Deum, placuit Deo per stultitiam 190 X, XXIX | gratiam, quando quidem ad Deum per uirtutem intellegentiae 191 X, XXIX | Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc 192 X, XXIX | Hoc erat in principio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, 193 X, XXX | dubitaret. Dicit etiam ad hoc Deum animam mundo dedisse, ut 194 X, XXXII | superstitionibus liberatus unum uerum Deum sequendo coluit, cui haec 195 X, XXXII | paenitentia hominum et ad Deum conuersio uoluntatum, remissio 196 X, XXXII | uiae rectitudinem usque ad Deum uidendum eique in aeternum 197 XI, I | praeferunt ignorantes eum esse Deum deorum, non deorum falsorum, 198 XI, I | quam multos sibi, potiusque Deum colere quam pro Deo coli 199 XI, II | fundauit fidem, ut ad hominis Deum iter esset homini per hominem 200 XI, II | esset homini per hominem Deum. Hic est enim mediator Dei 201 XI, IV | mundum esse conspicimus, Deum esse credimus. Quod autem 202 XI, IV | quidem aliquid, unde sibi Deum uidentur uelut a fortuita 203 XI, IV | Cuius nouitatis causam si Deum negabunt in aeterno habuisse 204 XI, IV | potuisse, nec tamen ideo Deum in eo faciendo aeternum 205 XI, V | uidendum est, isti, qui Deum conditorem mundi esse consentiunt 206 XI, V | his enim agimus, qui et Deum incorporeum et omnium naturarum, 207 XI, VI | dicunt, in principio fecisse Deum caelum et terram, ut nihil 208 XI, VIII | Conuenientissime itaque, cum Deum requieuisse prophetica narrat 209 XI, IX | scriptum est, requieuisse Deum in die septimo ab omnibus 210 XI, XI | significationis angustias, ut solum Deum dicamus beatum; qui tamen 211 XI, XXI | dicere, elatum esse scilicet Deum gaudio mundi uniuersitate 212 XI, XXI | adeo desipiebat, ut putaret Deum sui operis nouitate factum 213 XI, XXI | facta est lux; ut non tantum Deum, sed etiam per Verbum lucem 214 XI, XXIII | conderet bona et essent post Deum quae non essent quod est 215 XI, XXIII | corporalium consuluisse artificem Deum, sed hoc potius euenisse, 216 XI, XXIV | est, satis significatur Deum nulla necessitate, nulla 217 XI, XXV | tribus aliquid secundum Deum de trinitate cogitauerint, 218 XI, XXV | quoniam non nummum propter Deum inpendunt, sed Deum propter 219 XI, XXV | propter Deum inpendunt, sed Deum propter nummum colunt); 220 XI, XXV | natura nostra, ut esset, Deum habet auctorem, procul dubio 221 XI, XXVIII | deserentes tenebrae facti sunt, Deum primitus diuisisse iam diximus, 222 XI, XXIX | sancti non per uerba sonantia Deum discunt, sed per ipsam praesentiam 223 XI, XXIX | tres deos esse, sed unum Deum, ita nouerunt, ut eis magis 224 XI, XXXIII | Inter hos ergo et illos Deum uel praescientia uel opere 225 XII, I | esse nisi unum uerum beatum Deum; ea uero, quae fecit, bona 226 XII, I | nocet, satis manifestatur Deum tam bonam eorum creasse 227 XII, II | nec eorum naturae auctorem Deum. Cuius erroris impietate 228 XII, III | est bono. Quis autem neget Deum summe bonum? Vitium ergo 229 XII, XV | continuo respondit ad ipsum Deum loquens: Secundum altitudinem 230 XII, XVI | Ego quidem sicut Dominum Deum aliquando dominum non fuisse 231 XII, XVIII | mentes gerunt: profecto non Deum, quem cogitare non possunt, 232 XII, XVIII | est credere, aliter affici Deum cum uacat, aliter cum operatur; 233 XII, XIX | pertinere, apud quos Plato Deum magna auctoritate commendat 234 XII, XXI | quanto plus quisque amauerit Deum, tanto eum facilius ad beatitudinem 235 XII, XXII | consecutus; si autem Dominum Deum suum libera uoluntate superbe 236 XII, XXV | mortalisque creatorem nisi Deum credere ac dicere, et antequam 237 XII, XXVI | quanto potius non nisi Deum debemus conditorem dicere 238 XIII, XV | etiamsi ergo hanc intellegamus Deum denuntiasse mortem in eo 239 XIII, XVI | prorsus corpore exuta ad Deum simplex et sola et quodam 240 XIII, XVI | corpora praedicet eisque ipsum Deum, a quo facti sunt, inducat 241 XIII, XVI | uertit, quibus inducit summum deum deos quos fecit adloquentem 242 XIII, XVII | eis alterum quem putant deum, id est istum mundum, ceteris 243 XIII, XVII | beatitudine perfruantur, posse Deum facere confitetur Plato? 244 XIV, I | conligandum ex homine uno Deum uoluisse homines instituere, 245 XIV, IV | secundum hominem, non secundum Deum, similis est diabolo; quia 246 XIV, IV | secundum angelum, sed secundum Deum uiuendum fuit, ut staret 247 XIV, IV | secundum se ipsum, sed secundum Deum. Deus est enim qui dixit: 248 XIV, IV | secundum hominem, non secmdum Deum, profecto secundum mendacium 249 XIV, IV | secundum hominem, alii secundum Deum uiuant. Apertissime quippe < 250 XIV, IV | hominem uiuitis, non secundum Deum, secundum quem si uiueretis, 251 XIV, VI | Quaproper homo, qui secundum Deum, non secundum hominem uiuit, 252 XIV, VI | debet malis, qui secundum Deum uiuit, ut nec propter uitium 253 XIV, VII | cuius propositum est amare Deum et non secundum hominem, 254 XIV, VII | secundum hominem, sed secundum Deum amare proximum, sicut etiam 255 XIV, VII | bonis rebus et erga ipsum Deum magni pendere, libri eorum 256 XIV, VIII | contristati fuerint secundum Deum. Sed fortasse quis dixerit 257 XIV, VIII | Contristati enim estis secundum Deum, ut in nullo detrimentum 258 XIV, VIII | nobis. Quae enim secundum Deum est tristitia, paenitentiam 259 XIV, VIII | Ecce enim id ipsum secundum Deum contristari, quantam perfecit 260 XIV, IX | peregrinatione secundum Deum uiuentes metuunt cupiuntque, 261 XIV, IX | etiam cum rectas et secundum Deum habemus has affectiones, 262 XIV, IX | recte, hoc est secundum Deum, uiuere uolumus; in illa 263 XIV, IX | carnem, hoc est secundum Deum, non secundum hominem, et 264 XIV, IX | societas, impiorum non secundum Deum, sed secundum hominem uiuentium 265 XIV, X | Amor erat inperturbatus in Deum atque inter se coniugum 266 XIV, XI | perturbare consilium, quasi Deum quod statuerat mutare conpulerit; 267 XIV, XI | secundum se, non secundum Deum; ut eorum operum tamquam 268 XIV, XI | Viuebat itaque homo secundum Deum in paradiso et corporali 269 XIV, XVI | et gentes, quae ignorant Deum, non mallet, si posset, 270 XIV, XXIV | homo sibi, quia deseruit Deum placendo sibi, et non oboediens 271 XIV, XXVII | creatorem atque adiutorem Deum superbe sibi placendo desereret, 272 XIV, XXVII | malum uero in deserente Deum uoluntate peruersa. Quia 273 XIV, XXVII | Ita factum est, ut nec Deum aliquid futurorum lateret, 274 XIV, XXVIII | qui potuerunt cognoscere Deum, non ut Deum honorauerunt 275 XIV, XXVIII | cognoscere Deum, non ut Deum honorauerunt aut gratias 276 XV, I | alterum eorum, qui secundum Deum uiuunt; quas etiam mystice 277 XV, VI | qua nemo poterit uidere Deum; ubi ille terror, quando 278 XV, VII | datur intellegi propterea Deum non respexisse in munus 279 XV, VII | terrenae proprium ciuitatis, Deum uel deos colere, quibus 280 XV, VIII | ciuitates? Sed pertinuit ad Deum, quo ista inspirante conscripta 281 XV, VIII | id est hominum secundum Deum uiuentium, generationes 282 XV, XV | legitur: Adquisiui hominem per Deum, nisi illis duobus ipse 283 XV, XVII | eius: Adquisiui hominem per Deum. Enoch uero dedicatio; hic 284 XV, XVIII | felicitatis terrenae, sed secundum Deum uiuit in spe felicitatis 285 XV, XVIII | Hic sperauit in Dominum Deum", aut: "Hic inuocauit nomen 286 XV, XX | quippe uiuunt, non secundum Deum. Et Indorum gymnosophistae, 287 XV, XXII | amoris, ordine perturbato Deum filii Dei neglexerunt et 288 XV, XXIV | sed intellegendum est hoc Deum dixisse, cum circa finem 289 XV, XXV | enim sicut hominem, ita Deum cuiusquam facti sui paenitet, 290 XV, XXVII | uiuentis et caelestis secundum Deum, post diluuium et deinceps 291 XVI, II | iustorum aliquorum, qui pie Deum colerent, commemoratione 292 XVI, III | gigans uenator contra Dominum Deum. Propter hoc dicunt: Sicut 293 XVI, IV | quantumlibet in caelum aduersus Deum altitudinem molis extolleret, 294 XVI, IV | suis populis turrem contra Deum, qua est impia significata 295 XVI, VI | potius conuenit uenire ad Deum motibus sanctis, hoc est 296 XVI, X | intellegens aut requirens Deum, ac deinde illa subiuncta, 297 XVI, X | secundum hominem, non secundum Deum, reprobos esse demonstrant. ~ 298 XVI, XIII | parentum suorum et adorauerunt Deum caeli, quem cognouerunt, 299 XVI, XV | Chaldaeorum, cum dicat ei locutum Deum cum esset in Mesopotamia& 300 XVI, XV | Intellegendum est igitur locutum Deum fuisse ad Abraham, cum esset 301 XVI, XIX | caueret, magis temptaret Deum, quam speraret in Deum. 302 XVI, XIX | temptaret Deum, quam speraret in Deum. De qua re contra calumniantem 303 XVI, XXVI | Dixit autem Abraham ad Deum: Ismael hic uiuat in conspectu 304 XVI, XXXII | nunc enim sciui quia times Deum tuum, et non pepercisti 305 XVI, XXXIII | et adiurabo te Dominum Deum caeli et Dominum terrae, 306 XVI, XXXIII | Chananaeorum, nisi Dominum Deum caeli et Dominum terrae 307 XVI, XXXV | memorabile est, quod, cum illi Deum roganti ut pareret uxor 308 XVI, XXXVIII| Iacob, uelut faciens illum Deum; neque enim adorauit eundem 309 XVI, XXXIX | Interpretatur autem Israel "uidens Deum", quod erit in fine praemium 310 XVII, III | cuius filii homines secundum Deum uiuentes peregrinantur in 311 XVII, III | uidebo eos, et ero illis in Deum, et ipsi erunt mihi in plebem: 312 XVII, IV | prophetasse mulierem, sed Deum tantummodo propter filium, 313 XVII, V | arbitremur habere animam Deum, cum sit conditor animae; 314 XVII, VII | reuerteretur cum illo ad placandum Deum: Non reuertar, inquit, tecum; 315 XVII, VII | conuersione eius magnificantes Deum. ~De qua re non dubito intellegendum 316 XVII, VIII | et non audeat existimare Deum uel hoc promisisse mendaciter 317 XVII, XI | prophetata ad precandum Deum propheta conuertitur; sed 318 XVII, XIII | nomen interpretatur "uidens Deum"; cuius praemii desiderio 319 XVII, XVI | tardus, agnoscat, cum audiat Deum, cuius sedes est in sa cula 320 XVII, XX | iustorum et gloriatur patrem Deum se habere. Videamus ergo 321 XVII, XXIII | reges, qui suis impietatibus Deum grauiter offenderent et 322 XVIII, II | ut eum defunctum uelut deum colerent sacrificando et 323 XVIII, III | adhuc homines morte obita deum esse factum siue opinati 324 XVIII, VIII | quo merito eum post mortem deum esse uoluerunt siue etiam 325 XVIII, XI | uno quoque homine, qui in Deum proficit, id agitur, quod 326 XVIII, XV | merito agriculturae fecerunt deum. Picum quoque similiter 327 XVIII, XVI | Nam et Diomeden fecerunt deum, quem poena diuinitus inrogata 328 XVIII, XVIII | dilectionem operatur, in Deum uiuum proficiendo fugiamus. 329 XVIII, XVIII | credendum est omnipotentem Deum posse omnia facere quae 330 XVIII, XVIII | quorum interest persuadere deum factum esse Diomeden ad 331 XVIII, XIX | mortuus est non conparuit, deum sibi fecerunt Latini. Sabini 332 XVIII, XIX | hunc Athenienses tamquam deum sacrificiorum honore coluerunt. 333 XVIII, XXI | Latium post Aenean, quem deum fecerunt, undecim reges 334 XVIII, XXIII | ut iudicet orbem. ~Vnde Deum cernent incredulus atque 335 XVIII, XXIII | Ipsa enim insipiens tuum Deum non intellexisti, ludentem 336 XVIII, XXVIII | prius non pertinebat ad Deum, etiam apostoli intellexerunt. 337 XVIII, XXVIII | Israel et inquirent Dominum Deum suum et Dauid regem suum, 338 XVIII, XXVIII | inquit, te, ut inuoces Deum tuum Israel; quia ecce ego 339 XVIII, XXXI | contendere neminem pertinuisse ad Deum praeter Israelitas, ex quo 340 XVIII, XXXI | esse potuisse, qui secundum Deum uixerunt eique placuerunt, 341 XVIII, XXXI | praedestinatos perducat ad Deum. Sed quaecumque aliorum 342 XVIII, XXXI | magica definisse. Talem deum habent, qui Christum non 343 XIX, IV | subditur Deo, quanto minus Deum in ipsis suis cogitationibus 344 XIX, VI | si pie sapit, clamat ad Deum: De necessitatibus meis 345 XIX, XI | Hierusalem Dominum, conlauda Deum tuum Sion. quoniam confirmauit 346 XIX, XII | superbia peruerse imitatur Deum. Odit namque cum sociis 347 XIX, XIII | eorum ablatorem iustissimum Deum, quem contempserunt benignissimum 348 XIX, XIV | inuenit homo quae diligat, Deum, se ipsum et proximum, atque 349 XIX, XIV | diligendo non errat, qui Deum diligit: consequens est, 350 XIX, XIV | etiam proximo ad diligendum Deum consulat, quem iubetur sicut 351 XIX, XVI | condicione distinguerent; ad Deum autem colendum, in quo aeterna 352 XIX, XVI | colendum et promerendum Deum consulunt, desiderantes 353 XIX, XVII | auertatur quo tendit in Deum, sed quibus sustentetur 354 XIX, XVII | autem ciuitas <cum&lg unum Deum solum colendum nosset eique 355 XIX, XVII | bonarum actionum gerit erga Deum et proximum, quoniam uita 356 XIX, XIX | fidem, qua peruenitur ad Deum, quisque sectetur; unde 357 XIX, XIX | subditorum, quae secundum Deum est; unde iam superius disputauimus. 358 XIX, XXII | scientiae nec nullum istum Deum potuit existimare nec uilem. 359 XIX, XXII | credidit, quem summum putauit deum. Postremo ipse est Deus, 360 XIX, XXII | oracula, quos deos putat, deum magnum Porphyrius confitetur. ~ 361 XIX, XXIII | Interroganti, inquit, quem deum placando reuocare possit 362 XIX, XXIII | lamentari fallaciis mortuum Deum cantans, quem iudicibus 363 XIX, XXIII | quoniam Iudaei suscipiunt Deum magis quam isti." Ecce, 364 XIX, XXIII | confitens quod Iudaei suscipiant Deum. Sic enim exposuit uersus 365 XIX, XXIII | et audiamus quam magnum Deum dicat esse Iudaeorum. Item 366 XIX, XXIII | satis est inde decerpam: "In Deum uero, inquit, generatorem 367 XIX, XXIII | Apollinis Porphyrius tam magnum Deum dixit Hebraeorum, ut eum 368 XIX, XXIII | quibus fato non fuit nosse Deum nec dona ab diis accipere, 369 XIX, XXIII | tantummodo hominem, non etiam Deum nouerit Christum, et ideo 370 XIX, XXIII | amplius autem uenerari Deum Patrem. Hoc autem, inquit, 371 XIX, XXIII | modum animum aduertere ad Deum monent et illum colere ubique 372 XIX, XXIII | non odisse, sed reuereri. Deum autem simulantes colere, 373 XIX, XXIII | Bene quidem praedicauit Deum Patrem, et quibus sit colendus 374 XIX, XXIII | omnino nisi tantum sibi Deum uerum et summum uoluisse 375 XIX, XXIII | dilectionem, qua homo diligit Deum, sicut diligendus est Deus, 376 XIX, XXV | tenendum rettulerit nisi ad Deum, etiam ipsae uitia sunt 377 XIX, XXVII | quippe membra sua clamat ad Deum: Dimittc nobis debita nostra, 378 XX, I | non est iniquitas apud Deum; etiam sicut ipse alibi 379 XX, III | sic conclusit, ut diceret: Deum time et mandata eius custodi, 380 XX, III | salubrius dici potuit? Deum, inquit, time et mandata 381 XX, VII | oculi nostri ad Dominum Deum nostrum, donec misereatur 382 XX, VII | seruorum eius ad Dominum Deum suum; aut certe iste est 383 XX, VIII | interioribus hominibus, ubi in Deum creditur, foras missum, 384 XX, X | transeunter, insinuauit esse Deum Christum dicendo: Sacerdotes 385 XX, XV | sunt in stagnum ignis. Non Deum liber iste commemorat, ne 386 XX, XXI | uidebimus; sed quid nisi Deum? ut impleatur in nobis promissum 387 XX, XXI | mundicordes, quoniam ipsi Deum uidebunt, et omnia illa, 388 XX, XXVIII | Ad haec, inquam, contra Deum murmura peruenerunt legem 389 XX, XXIX | nunc; ex quo uitio contra Deum murmura illa uenerunt: Quia 390 XX, XXX | esse uenturum uel Dominum Deum dicitur esse uenturum, non 391 XX, XXX | quis quem, nisi Deus Pater Deum Filium? Nam ita scriptum 392 XX, XXX | prophetam; et tamen hunc Deum haec tam magna et tam diuina 393 XX, XXX | contemnunt. Qui uero secundum Deum sapiunt, omnium, quae incredibilia 394 XXI, III | nec uiuere anima poterit Deum non habendo nec doloribus 395 XXI, VII | contra quos agimus, qui et Deum esse credunt, a quo factus 396 XXI, VII | transgreditur, omnipotentem Deum dicimus esse facturum, nec 397 XXI, XII | maiore impietate dereliquit Deum et factus est malo dignus 398 XXI, XV | per unum hominem eundemque Deum iustificantem ad illud bonum 399 XXI, XXIII | neminem fallit, dicit eis Deum non pepercisse, et sic ab 400 XXI, XXIII | non argumentari aduersus Deum, sed diuino potius, dum 401 XXI, XXIV | Dei; quoniam timent quidem Deum, sed illo timore seruili, 402 XXI, XXVI | et gentes quae ignorant Deum, etiam hoc secundum ueniam 403 XXI, XXVII | proximum, cum audiat dicentem Deum: Diliges proximum tuum tamquam 404 XXII, I | ut, si uellet, desereret Deum, beatitudinem scilicet suam, 405 XXII, II | Nunc autem cognoscentes Deum, immo cognoti a Deo, fas 406 XXII, II | hanc ergo uoluntatem, qua Deum uelle dicimus quod alios 407 XXII, II | per hoc, quando secundum Deum uolunt et orant sancti, 408 XXII, XX | aut effugiat potestatem. Deum certe uolens, sicut poterat, 409 XXII, XX | unde diximus omnipotentem Deum posse reuocare, quod fugit. 410 XXII, XXV | sic laudauit, ut eum et Deum patrem et regem uocaret. 411 XXII, XXVI | clamant, quando quidem nos Deum, qui etiam secundum Platonem 412 XXII, XXVII | saeculi pertulerunt, in quibus Deum, ut his malis carerent, 413 XXII, XXIX | est noster. Dei sunt, ia Deum non reliquerunt; nostri 414 XXII, XXIX | uico itaque: Visuri sunt Deum in ipso corpore; sed utrum 415 XXII, XXIX | durius autem, quod ibi Deum, quisquis oculos clauserit, 416 XXII, XXIX | illos sanctos in illa uita Deum clausis oculis non uisuros, 417 XXII, XXIX | est. Non enim quia dicimus Deum et in caelo esse et in terra ( 418 XXII, XXIX | uiri Iob, quando ait ad Deum: In obauditu auris audiebam 419 XXII, XXIX | uestri. Ipsis autem uideri Deum, cum uidebitur, Christianus 420 XXII, XXIX | mundicordes, quoniam ipsi Deum uidebunt. Sed utrum etiam 421 XXII, XXIX | Et in carne mea uideba Deum, resurrectionem quidem carnis 422 XXII, XXIX | accipi: In carne mea uidebo Deum, ac si dixisset: "In carne 423 XXII, XXIX | carne mea ero, cum uidebo Deum." Et illud, quod ait apostolus: 424 XXII, XXIX | ad faciem, non cogit ut Deum per hanc faciem corporalem, 425 XXII, XXIX | Fide quippe acceditur ad Deum, quam cordis constat esse, 426 XXII, XXIX | nullo modo posse uideri Deum. Sed istam ratiocinationem 427 XXII, XXIX | a uero, ut dicere audeat Deum corporalia ista nescire? 428 XXII, XXIX | noui et terrae nouae, ut Deum ubique praesentem et uniuersa 429 XXII, XXIX | circumferemus, incorporeum Deum omnia regentem etiam per 430 XXII, XXX | naturae. Aliud est enim esse Deum, aliud participem Dei. Deus