Liber, Caput

 1        I, X    |    bonum uerteretur, nisi forte putandum est apostolicam illam uacare
 2        I, XXII |        rem si magno animo fieri putandum est, cum sibi homo ingerit
 3     XIII, XXIII|  uiuificatur. Proinde nequaquam putandum est nos in resurrectione
 4      XIV, V    |      aliquas ad caelum hinc ire putandum est ~Sublimes animas iterumque
 5       XV, VIII |  credatur. Neque enim hoc ex eo putandum est, quia dictus est cognouisse
 6       XV, VIII |      primus est natus, non ideo putandum est tunc a patre conditae
 7      XVI, XI   |         gentium. Vnde nequaquam putandum, quod eo fuerint ordine
 8    XVIII, XXXI | persecutionem patiuntur, nullis putandum est deesse posse temporibus.
 9      XIX, XXI  |      Deo non seruit, quid in eo putandum est esse iustitiae? quando
10       XX, IX   |     iudicium datum est. Non hoc putandum est de ultimo iudicio dici;
11       XX, XII  |       comedit eos; non extremum putandum est id esse supplicium,