Liber, Caput

 1        I, XXVIII|       malarum cupiditatum et per occultum praesens diuinum iudicium
 2       IV, XVII  |        uoluerit; cuius consilium occultum esse potest, iniquum non
 3       IV, XXXIII|          ueteris testamenti, ubi occultum erat nouum, quod illic promissa
 4       XI, XIX   |    naturae, sed uoluntatis malum occultum aut incertum esse non potuit. ~
 5      XIX, V     |          uitare possis; hoc uero occultum intestinum ac domesticum
 6       XX, VII   |  significasse mihi uidetur, quod occultum esse uoluit, qui pertineant
 7       XX, XIX   |        iniquitatis, quia uidetur occultum; hortari autem apostolum
 8       XX, XIX   | mysterium iniquitatis, quod nunc occultum est. Ad ipsum enim mysterium
 9       XX, XIX   |         Antichristus; quamuis ad occultum iam iudicium Dei pertineat,
10       XX, XXX   |      futurum, quod gentibus erat occultum; mansuetudine non clamauit,
11      XXI, VI    |  inspirando eorum cordibus uirus occultum uel etiam fallacibus amicitiis