Liber, Caput

 1       IV, X    | intellegitur pertinere: sed eam nolumus imitentur in eo quod fecit
 2        V, IX   |    intellegi, quo corda hominum nolumus inclinari. Non est autem
 3        V, X    |         nam si uolumus, est, si nolumus, non est; non enim uellemus,
 4        V, XVIII|     nescimus uel forte a quibus nolumus possidendae; sed Deus felices
 5      XIV, III  |    ingemescimus grauati, in quo nolumus exspoliari, sed superuestiri,
 6      XIV, III  |      eius corruptionem scientes nolumus corpore spoliari, sed eius
 7      XIV, IV   |   uolumus ut bene sit nobis uel nolumus ut male sit nobis. Ergo
 8      XIV, VI   |         dissensione ab his quae nolumus? Sed cum consentimus appetendo
 9      XIV, VI   | dissentimus ab eo quod accidere nolumus, talis uoluntas metus est;
10      XIV, IX   |    caritate moueamur, etiam dum nolumus flemus. Habemus ergo eas
11       XX, XX   |     scribens in epistula prima: Nolumus, inquit, ignorare uos, fratres,