Liber, Caput

 1      VII, XXXI |        ueniremus, quae corda, quot linguae ad agendas ei gratias satis
 2        X, XV   |           temporum morulas humanae linguae uocibus loqueretur, qui
 3       XI, XVIII|         sermo Latinus utatur, immo linguae omnium gentium. His antithetis
 4      XII, II   |          usitato, ne deesset etiam linguae nostrae, quod Graeci appellant *
 5       XV, XIII |          esse non potest uerum, ei linguae potius credatur, unde est
 6       XV, XVII |           feminam nuncupari periti linguae illius adseuerent, tamquam
 7      XVI, VI   | septuaginta duae gentes totidemque linguae per terras esse coeperunt,
 8      XVI, XL   |       nuncupauit; sicut in Latinae linguae consuetudine liberi dicuntur
 9      XIX, VII  |         propter solam diuersitatem linguae nihil prodest ad consociandos
10       XX, XXI  |        mundum, et uisae sunt illis linguae diuisae uelut ignis, quando
11     XXII, XXIV |         Porro mira mobilitas, quae linguae ac manibus adtributa est,