Liber, Caput

 1        I, XXIV|  hostium ferre quam sibi necem inferre maluerunt, Catoni praeferamus;
 2        I, XXIV|    dominos ferre quam eam sibi inferre maluerunt: quanto magis
 3        I, XXVI| neminem spontaneam mortem sibi inferre debere uelut fugiendo molestias
 4       IV, VI  |        transferretur ad Medos. Inferre autem bella finitimis et
 5     XVII, VI  |     domino meo christo Domini, inferre manum meam super eum. quia
 6      XIX, IV  |        cogi eum mortem sibimet inferre atque ex hac uita emigrare.
 7      XIX, IV  |        quo sibi mortem cogatur inferre, hanc in his malis uitam
 8      XIX, IV  |   istos autem si eam sibi ipse inferre compellitur, profecto fatendum
 9      XIX, XVI |         non solum nemini malum inferre, uerum etiam cohibere a
10      XXI, III |   dolorem possunt, mortem uero inferre non possunt, nisi quia non
11      XXI, III |       corporibus dolorem posse inferre, non mortem, sicut ipsa