Liber, Caput

1       IV, XVII|  obtemperans ad quos iusserit ueniat et in eorum parte considat?
2     XIII, X   |      in eo non agitur ut mors ueniat. Hoc enim agit eius mutabilitas
3     XIII, XI  | moriens. Etenim antequam mors ueniat, non est moriens, sed uiuens;
4       XX, XXIX|    Helian Thesbiten, antequam ueniat dies Domini magnus et inlustris,
5      XXI, IX  |   enim ex parte scimus, donec ueniat quod perfectum est); dum
6     XXII, II  |     iam fecit. Verum antequam ueniat tempus, quo uoluit ut fieret,
7     XXII, XXII| pueris incipit apparere, homo ueniat in hanc uitam, ita ut, si
8     XXII, XXIX|      parte prophetamus, donec ueniat quod perfectum est; et:
9     XXII, XXIX|  quicquam, mox addidit: Donec ueniat Dominus, et inluminabit