Liber, Caput

1        I, III |    canerentur, poetas libebat mentiri, sed cordatos homines cogebat
2      XIV, VIII|  utique diceretur: Noli uelle mentiri omne mendacium, nisi esset
3       XV, XI  |      eorum intererat uoluisse mentiri; Iudaeos uero, dum nobis
4       XV, XIII| celebratos uiros non potuisse mentiri. Vbi si quaeram, quid sit
5      XVI, VIII|       nobis inpunita uanitate mentiri. Sed si homines sunt, de
6       XX, XXX |    nullo modo in eis potuisse mentiri et posse facere quod inpossibile
7     XXII, I   |   conditor. Promisit enim nec mentiri potest, et quibus fidem
8     XXII, XXV |    habent prorsus, ego dicam: mentiri non potest. Credamus ergo
9     XXII, XXV |     Non itaque credentes quod mentiri possit credant esse facturum