Liber, Caput

1       II, I    |       fit necessitas copiosius dicendi plerumque res claras, uelut
2        V, XXVI |      si non ad libertatem uera dicendi, sed ad licentiam maledicendi
3      VII, XXX  |      donauit; qui munus futura dicendi quibus placuit spiritibus
4      XII, XVI  | fuerunt? Quo modo etiam creati dicendi sunt, si semper fuisse intelleguntur?
5     XIII, IX   |      quam in morte potius esse dicendi sunt; quia illa, cum uenerit,
6       XX, XIII |         quas passuri sunt, non dicendi sunt regnaturi: consequens
7      XXI, XXV  |   huius uitae finem non utique dicendi sunt in Christo perseuerasse
8      XXI, XXV  |        operatur. Nec isti ergo dicendi sunt manducare corpus Christi,
9      XXI, XXVII|     Tales autem elemosynas non dicendi sunt facere, qui uitam nolunt