Liber, Caput

 1        I, XVI  |     firmatum uirtutem, qua recte uiuitur, ab aanimi sede membris
 2        I, XVIII|          ad ea bona, quibus bene uiuitur, sed in bnois corporis numerabitur,
 3        V, X    |        quibus recte uel perperam uiuitur, sub tali necessitate non
 4        V, X    |         bene uiuamus. Male autem uiuitur, si de Deo non bene creditur.
 5       IX, IV   | comparatione uirtutis, qua recte uiuitur, parua et exigua. Ex quo
 6       XI, XXV  |        amoris, quo bene beateque uiuitur, inspirator. Sed certe cum
 7     XIII, X    |       quoniam, quidquid temporis uiuitur, de spatio uiuendi demitur,
 8     XIII, XI   |         potest? Quando quidem si uiuitur, adhuc non est, quia hoc
 9      XIV, IX   |       erit. Nunc uero satis bene uiuitur, <si&lg sine crimine; sine
10       XV, IX   |       gentem, ubi ducentos annos uiuitur. Si ergo humanarum uitarum
11       XV, XXII |          sit in nobis uirtus qua uiuitur bene. Vnde mihi uidetur,