| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] hominibusque 1 hominis 164 homins 1 hominum 352 hominumque 1 homo 301 homogyro 1 | Frequency [« »] 358 his 356 eo 353 nunc 352 hominum 347 potest 345 neque 341 nobis | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances hominum |
Liber, Caput
1 I, I | tribuere, quae solet corruptos hominum mores bellis emendare atque 2 I, IX | necessariam utilitati erudiendorum hominum, sed ea potius infirmitate, 3 I, XII | Quamuis enim haec in conspectu hominum dua et dira uideantur, sed 4 I, XII | Praeclaras exequias in conspectu hominum exhibuit purpurato illi 5 I, XIII | Deum perit, od exanimis hominum membris officii diligentiaeque 6 I, XV | ciuitas non sit quam concors hominum multitudo. Quam ob rem nondum 7 I, XIX | uiueret. Vnde ad oculos hominum testem mentis suae illam 8 I, XXXII | licentia uanitatum, non hominum uitiis, sed deorum uestrorum 9 II, II | cotidianis uel Dei muneribus uel hominum cladibus, quorum utraque 10 II, VII | deorum praecepta sunt, sed hominum inuenta, qui utcumque conati 11 II, IX | esse opprobria non tantum hominum, uerum et ipsorum deorum 12 II, X | siue etiam non ullorum hominum illa crimina uera sint, 13 II, XIII | probro ducerent, genus id hominum non modo honore ciuium reliquorum 14 II, XIV | prohibenti, an daemonibus hac hominum deceptione gaudentibus, 15 II, XIV | deorum, isti ab opprobriis hominum deterrent inpudentiam poetarum. 16 II, XVIII | deos coli uetat et istas hominum noxias flagitioSasque cupiditates 17 II, XXV | destitit, uestigia quoque uelut hominum et equorum, quanta de illa 18 II, XXV | amici uirtutibus, cum uitiis hominum offenderentur; quia tot 19 II, XXIX | deos putas, omni generi hominum sedes inuident sempiternas. 20 III, V | praeuaricatores angeli cum filiabus hominum concubuerint, unde natis 21 III, V | diis adulteria displicere hominum, quae in se ipsis concorditer 22 III, VI | adicio, quia, si peccata hominum illis numinibus displicerent, 23 III, X | inquietum? Nonne in corporibus hominum satius est modicam staturam 24 III, X | exercebant; etiamtum uita hominum sine cupiditate agitabatur, 25 III, XIV | commemorasset tempora, quando uita hominum sine cupiditate agitabatur 26 III, XVIII | atque inde uictores! Quid hominum concumptum est uel pugnantium 27 III, XXIII | quaeque alia pecora sub hominum dominio fuerunt, subito 28 III, XXIV | ceteros persequens, tria milia hominum occidisse perhebetur. Ex 29 III, XXVIII| gratulatione proposita est, quae hominum ex utroque ordine splendido, 30 III, XXXI | regno Masinissae octingenta hominum milia perisse referantur 31 IV, III | obsequia et per turpium hominum ministeria se honeste coluisse 32 IV, III | ratio, quae prudentia, cum hominum felicitatem non possis ostendere, 33 IV, III | latissimi), quorum duorum hominum unum pauperem uel potius 34 IV, IV | parua regna? Manus et ipsa hominum est, imperio principis regitur, 35 IV, IV | si in tantum perditorum hominum accessibus crescit, ut et 36 IV, XIII | rege igitur deorum regnum hominum potuit propagari et augeri. ~ 37 IV, XXIII | relinquatur, quam stultorum hominum multitudo uana sectatur, 38 IV, XXIX | Ioui, plus Hadrianum regem hominum quam regem deorum timuisse 39 IV, XXXII | factum uidetur, nisi quia hominum uelut prudentium et sapientium 40 V, I | fatalia, quae praeter Dei et hominum uoluntatem cuiusdam ordinis 41 V, I | Quale deinde iudicium de hominum factis Deo relinquitur, 42 V, I | dominus ille sit et siderum et hominum? Aut si non dicunt stellas, 43 V, I | enim mediocriter doctorum hominum fuit ista sententia): non 44 V, VI | autem mirum, si uoluntates hominum et Dei munera cogitentur) 45 V, VIII | Latinum uertit: ~Tales sunt hominum mentes, quali pater ipse ~ 46 V, IX | soleret intellegi, quo corda hominum nolumus inclinari. Non est 47 V, IX | Dei sunt aut angelorum aut hominum aut quorumque animalium, 48 V, IX | daemones appellamus: sic et hominum, et bonorum scilicet et 49 V, IX | animantium mortalium et magis hominum quam bestiarum; quaedam 50 V, X | Quidquid autem aliorum hominum uoluntate nolens quisque 51 V, XI | modo est credendus regna hominum eorumque dominationes et 52 V, XII | atque gloriosa secundum hominum existimationem. ~Laudat 53 V, XII | ambitio quam auaritia animos hominum exercebat, quod tamen uitium 54 V, XII | cupiditate flagrabant, iudicium hominum bene de hominibus opinantium; 55 V, XIV | euangelista: Dilexerunt gloriam hominum magis quam Dei. Quod sancti 56 V, XVI | terrena dilecta est propter hominum gloriam. ~ 57 V, XVII | bonosque mores, ipsas certe hominum dignitates, quod alii uicerunt, 58 V, XVIII | sed caritate liberandorum hominum, non a Tarquinio rege, sed 59 V, XVIII | sit, non ubi uiuatur in hominum gloria, sed ubi uita adquiratur 60 V, XVIII | fuisset, ex illo senatu hominum pauperum pelleretur notatione 61 V, XIX | Quidquid enim fecerit ad oculos hominum, quo gloriae contemptor 62 V, XIX | sine uera pietate seruit hominum gloriae, nequaquam sanctorum 63 V, XXI | ualde superat uires nostras hominum occulta discutere et liquido 64 V, XXXIII| omnium si fieri potest hominum obliuione sepelire conantur; 65 V, XXXIII| grauiora <pati> dignos mores hominum castigare, indignationem 66 VI, I | auctores erunt cuipiam hominum diis inmortalibus supplicanti, 67 VI, IV | deinceps dicenda sunt, cuiuis hominum, qui corde obstinato sibi 68 VI, IV | facillime apparet. Vel hominum enim sunt ista instituta 69 VI, IV | non prior debeat esse quam hominum. Quid quod in illis tribus 70 VI, IV | de omni natura deorum et hominum scriberemus, prius diuina 71 VI, IV | etiam uniuersae naturae hominum pars aliqua deorum? Quod 72 VI, IV | praeposuisse institutis hominum, non naturam hominum naturae 73 VI, IV | institutis hominum, non naturam hominum naturae deorum. Ita se libros 74 VI, V | diuinis rebus non naturam, sed hominum instituta secutus est. Intueamur 75 VI, VI | uero et theatra opera sint hominum, nec alii dii rideantur 76 VI, VI | de diis nefanda figmenta hominum carminibus personat, haec 77 VI, VI | polluit consortium nefariorum hominum, si se inserant affectionibus 78 VI, VII | muliebri zelo abscisus etiam hominum abscisorum, quos Gallos 79 VI, VII | histrionibus, qui oculis hominum pepercerunt nec omnia spectaculis 80 VI, VIII | professionem, quod in uitiosis hominum moribus uix habet inter 81 VI, IX | dum pro diis habentur, in hominum mentibus possint. Haec certe 82 VI, IX | philosophos pertinere, in animis hominum moliri locum, ea subtilitate, 83 VI, X | dedicant, habitus illis hominum ferarumque et piscium, quidam 84 VI, X | atque Pallorem taeterrimos hominum affectus, quorum alter mentis 85 VI, X | propter leges ciuium moresque hominum non quidem ageret fingentem 86 VII, III | purgationibus feminarum et partubus hominum: quaerant quid respondeant 87 VII, XIV | ideo eos saltem operibus hominum praeposuerunt, sermocinandi 88 VII, XIV | dixerunt, quod opus est hominum et optabilius non est. Si 89 VII, XV | partes mundi, sed actus hominum: cur Arieti et Tauro et 90 VII, XVI | leuiorem, qui pertinet ad usus hominum faciles, non uiolentiorem, 91 VII, XVIII | haec paulatim per animas hominum daemonibus similes et ludicrarum 92 VII, XVIII | uanissimas fabulas siue hominum res gestas uelut naturalibus 93 VII, XIX | ad id ualet, quod manibus hominum semen gleba coopertum est? 94 VII, XXII | uel uos, qui tam doctorum hominum talia scripta legistis et 95 VII, XXX | propagandae prolis instituit; qui hominum coetibus, quem focis et 96 VII, XXXV | quando ita subtrahendas hominum notitiae sepeliendasque 97 VIII, XIV | deorum sedes in caelo est, hominum in terra, in aere daemonum. 98 VIII, XIV | de deorum sublimitate et hominum humilitate et daemonum medietate 99 VIII, XV | firmitate corporum uincunt. Quis hominum uidendo aequabitur aquilis 100 VIII, XV | sint, quoniam spei piorum hominum nequaquam illorum desperatio 101 VIII, XVIII | Cum daemones quorundam hominum osores, quorundam amatores 102 VIII, XIX | ad deos perferant preces hominum et inde ad homines inpetrata 103 VIII, XIX | Deinde quaero, quales preces hominum diis bonis per daemones 104 VIII, XXI | deorum religione bonorum hominum contra libidinem malorum 105 VIII, XXIII | quia opera sunt manuum hominum; at ille uisibilia et contrectabilia 106 VIII, XXIII | cognatione, inquit, et consortio hominum deorumque nobis indicitur 107 VIII, XXIV | diceremus multum errorem hominum et incredulitatem et animi 108 VIII, XXVI | intellegi daemones se opinari ex hominum mortuorum animis extitisse, 109 VIII, XXVI | confitentur et de possessis hominum corporibus eiciuntur. ~ 110 VIII, XXVII | eorum tamquam sanctorum hominum Dei, qui usque ad mortem 111 IX, III | osores et amatores quorundam hominum deos fingere; hos prosperare 112 IX, VII | esse, quos poetae quorundam hominum osores et amatores deos 113 IX, IX | isti mediatores deorum et hominum, per quos interpositos diuinis 114 IX, XI | Dicit quidem et animas hominum daemones esse et ex hominibus 115 IX, XI | daemones, animos quoque hominum daemones esse confirmans. ~ 116 IX, XII | beatitudo; et his contraria tria hominum, id est locus infimus, mortalitas, 117 IX, XIII | Inter haec terna deorum et hominum quoniam daemones medios 118 IX, XIII | aeternitas uel aeterna beatitudo; hominum uero infimorum uel miseria 119 IX, XVI | quod nulla adtrectatione hominum contaminantur. Ergo daemones 120 IX, XVI | daemones contrectatione hominum et homines cultu daemonum. 121 IX, XVI | uisibiles dicit: nec daemones hominum contaminantur aspectu, quamuis 122 IX, XVI | habent, per quos eis uoces hominum nuntientur, a quibus longe 123 IX, XVI | qui, ne contaminarentur, hominum propinquitatem contrectationemque 124 IX, XVI | tutioresque sunt daemones ab ista hominum contaminatione, qui non 125 IX, XVII | praedicat, mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus, de 126 IX, XX | uirtutem habeat, animae hominum nesciunt inmunditia elationis 127 IX, XXI | potius quam infirmitati hominum possent esse conspicua. 128 IX, XXIII | sunt dii deorum, id est dii hominum in populo Dei constitutorum, 129 X, IV | sacrificium certe nullus hominum est qui audeat dicere deberi 130 X, XI | uoluptaria sibi ludibria de hominum erroribus exhibentes. Aut 131 X, XVI | Phrygiae uehebatur, tantis hominum boumque conatibus inmobilem 132 X, XX | mediator effectus est Dei et hominum, homo Christus Iesus, cum 133 X, XXII | est per mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Iesum, 134 X, XXVII | habitabunt. Non audit ista hominum multitudo, propter quos 135 X, XXIX | uita erat, et uita erat lux hominum, et lux in tenebris lucet, 136 X, XXX | emendauit? Nam Platonem animas hominum post mortem reuolui usque 137 X, XXX | tamen iure displicuit. In hominum sane non sua quae dimiserant, 138 X, XXXII | agentibus spiritus inmundi de hominum corporibus ac sensibus pulsi 139 X, XXXII | Negant enim haec uel magnorum hominum uel magni esse pendenda, 140 X, XXXII | nomine impleta, paenitentia hominum et ad Deum conuersio uoluntatum, 141 XI, II | est enim mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus. Per 142 XI, V | Quod si dicunt inanes esse hominum cogitationes, quibus infinita 143 XI, XII | reperiuntur incerti. Quis enim hominum se in actione prouectuque 144 XI, XVI | mirum, cum in ipsorum etiam hominum aestimatione, quorum certe 145 XI, XVIII | dico angelorum, sed uel hominum crearet, quem malum futurum 146 XI, XXXIV | angelorum multitudo uel omnium hominum gentes. Quod si ita est, 147 XII, I | scilicet angelorum totidemque hominum), sed duae potius ciuitates, 148 XII, IX | datus est eis; nec tantum hominum, sed primitus praecipueque 149 XII, X | Omittamus igitur coniecturas hominum nescientium quid loquantur 150 XII, XII | occidere, necesse est fateantur hominum genus prius sine hominibus 151 XII, XII | possunt putare, quod aliquid hominum pereunte mundo relinquatur 152 XII, XIII | in tantum haec mortalitas hominum exoriendo et occubando et 153 XII, XV | temporalem, ante quem nemo umquam hominum fuit, non mutabili uoluntate 154 XII, XV | tuam multiplicasti filios hominum. Sentiant, inquit, homines 155 XII, XV | quam nullus potest nosse hominum, multiplicasti filios hominum. 156 XII, XV | hominum, multiplicasti filios hominum. Valde quippe altum est 157 XII, XVI | scriptum esse recolo: Quis hominum potest scire consilium Dei, 158 XII, XXVI | operationibus angelorum aut hominum aut quorumque animalium 159 XII, XXVII | Porphyrius tantummodo ad hominum: sequitur eos, ut dicant 160 XIII, I | primi hominis, immo primorum hominum, et de origine ac propagine 161 XIII, XIX | Nunc de corporibus primorum hominum quod instituimus explicemus; 162 XIII, XIX | suis meritis debita siue hominum siue bestiarum de proximo 163 XIII, XXIII | apostolus duorum istorum hominum euidentissimam differentiam 164 XIII, XXIII | nisi per mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Iesum; 165 XIII, XXIV | apostolus: Quis enim scit hominum quae sunt hominis, nisi 166 XIV, I | possemus. Vna quippe est hominum secundum carnem, altera 167 XIV, IV | Quis enim scit, inquit, hominum, quae sunt hominis, nisi 168 XIV, IX | Non enim qualiumcumque hominum uox est, sed maxime piorum 169 XIV, IX | uerae diuinitatis doctrinas hominum daemonumue sectantium his 170 XIV, XII | modum illa duorum primorum hominum praeuaricatione mutata est, 171 XIV, XIII | scilicet societas piorum hominum, altera impiorum, singula 172 XIV, XX | nobiliorem futuram, si in hominum memoria insignior eius inpudentia 173 XIV, XX | concumbentium motus dedisse oculis hominum nescientium quid sub pallio 174 XIV, XXIV | libidine non mouetur. ~Nam et hominum quorundam naturas nouimus 175 XIV, XXIV | pecorumque et aliorum quorumlibet hominum sic imitantur atque exprimunt, 176 XIV, XXIV | inueniebatur anhelitus; hominum tamen uoces, si clarius 177 XIV, XXV | expetit. Nunc uero quis hominum potest ut uult uiuere, quando 178 XIV, XXVI | facilitate rerum et felicitate hominum absit ut suspicemur non 179 XIV, XXVI | erutum malis, cum ab eorum hominum consortio fit inmunis, cum 180 XIV, XXVIII| societate sanctorum non solum hominum, uerum etiam angelorum, 181 XV, I | et de uita ibi primorum hominum eorumque peccato atque supplicio 182 XV, I | hoc est duas societates hominum, quarum est una quae praedestinata 183 XV, I | parentibus, pertinens ad hominum ciuitatem, posterior Abel, 184 XV, V | ipsas ciuitates, Dei et hominum, inimicitias demonstrauit. 185 XV, VII | occisus est pastor ouium hominum, quem pastor ouium pecorum 186 XV, VIII | nec de altera societate hominum taceretur, quam terrenam 187 XV, VIII | distinguere, ut seorsum hominum, hoc est secundum hominem 188 XV, VIII | autem filiorum Dei, id est hominum secundum Deum uiuentium, 189 XV, VIII | cum in ea legitur factos hominum fuisse conceptus, non tamen 190 XV, VIII | quae nihil est aliud quam hominum multitudo aliquo societatis 191 XV, VIII | longa quippe uita illorum hominum fuit, ut illic memoratorum, 192 XV, VIII | populi ex Aegypto sescenta hominum milia fuisse referantur 193 XV, IX | ceruice subirent, ~Qualia nunc hominum producit corpora tellus, 194 XV, XII | generationes, in quibus hominum anni commemorantur ante 195 XV, XIII | esse discendum, quot milia hominum tribus Israel singillatim 196 XV, XIII | putatur; et quotus quisque hominum est, cui profunditas utilitatis 197 XV, XIV | conficit solis), in illorum hominum uita prolixissima conputatos. 198 XV, XVI | esset soror, altera uxor, hominum numero socialis propinquitas 199 XV, XVI | Nam si et nepotes primorum hominum, qui iam consobrinas poterant 200 XV, XVIII | praefigurari hominem, id est hominum societatem, quae non secundum 201 XV, XX | terrena ciuitas societasque hominum secundum hominem uiuentium 202 XV, XXI | dicitur: Hic liber natiuitatis hominum, qua die fecit Deus Adam, 203 XV, XXI | Dei; eam quippe societatem hominum praefigurat quae dicit: 204 XV, XXII | ac sic filii Dei filiarum hominum amore sunt capti, atque 205 XV, XXII | Dei neglexerunt et filias hominum dilexerunt. Quibus duobus 206 XV, XXII | et illi non erant filii hominum per naturam; sed aliud nomen 207 XV, XXII | dicti sunt dilexisse filias hominum filii Dei, idem dicti sunt 208 XV, XXIII | natos. Quasi uero corpora hominum modum nostrum longe excedentia, 209 XV, XXIII | Dei dicti sunt, filiabus hominum, hoc est secundum hominem 210 XV, XXIII | autem angeli Dei filias hominum, quia bonae sunt, sumpserunt 211 XV, XXIII | intrarent filii Dei ad filias hominum, et generabant sibi; illi 212 XV, XXIII | acceperunt uxores filias hominum, cum eas amarent bonas, 213 XV, XXIII | intrarent filii Dei ad filias hominum. Ergo et ante in illis diebus 214 XV, XXIII | uidentes angeli Dei filias hominum, quia bonae sunt, sumpserunt 215 XV, XXIII | ciues terrigenae societatis hominum; Dei autem filios, qui secundum 216 XV, XXIV | praedicti sunt futuri uitae hominum periturorum, quibus transactis 217 XV, XXIV | multiplicatae sunt malitiae hominum super terram, et omnis quosque 218 XV, XXV | familiarius insinuabit omni generi hominum, quibus uult esse consultum, 219 XV, XXVI | pependit mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus. Nam 220 XV, XXVI | dictam propter duo genera hominum, circumcisionem scilicet 221 XV, XXVII | nullus in mare mittat conatus hominum, sed leuet unda, cum uenerit, 222 XV, XXVII | illius hominis uel illorum hominum, sed diuina. Non enim ea 223 XVI, I | temporibus, ita ut nullus hominum ueri unius Dei cultor existeret, 224 XVI, IV | quam aedificauerunt filii hominum. Et dixit Dominus Deus: 225 XVI, V | quam aedificauerunt filii hominum, hoc est non filii Dei, 226 XVI, VII | bestiarum, quae sub cura hominum non sunt neque sicuti ranae 227 XVI, VIII | credendum sit quaedam monstrosa hominum genera, quae gentium narrat 228 XVI, VIII | habentes in umeris, et cetera hominum uel quasi hominum genera, 229 XVI, VIII | cetera hominum uel quasi hominum genera, quae in maritima 230 XVI, VIII | confitetur? Sed omnia genera hominum, quae dicuntur esse, credere 231 XVI, VIII | redditur de monstrosis apud nos hominum partubus, talis de monstrosis 232 XVI, VIII | gloriantes uelut gentes aliquas hominum nobis inpunita uanitate 233 XVI, VIII | gentibus quaedam monstra sunt hominum, ita in uniuerso genere 234 XVI, IX | quae infra est, habitatione hominum care re non posse. Nec adtendunt, 235 XVI, IX | Quapropter inter illos tunc hominum populos, qui per septuaginta 236 XVI, X | cultores Dei; utrumque tamen hominum genus terris numquam defuisse 237 XVI, X | usque ad unum, de filiis hominum dictum est, non de filiis 238 XVI, X | caelo prospexit super filios hominum, ut uideret si est intellegens 239 XVI, X | subiuncta, quae omnes filios hominum, id est, ad ciuitatem pertinentes, 240 XVI, XI | fuisse aliquod pium genus hominum, quando ab impiis Babylonia 241 XVI, XVII | ciuitas, hoc est societas hominum secundum hominem uiuentium, 242 XVI, XXI | numerus, quam potest esse hominum omnium ab ipso Adam usque 243 XVI, XXIV | negotiosis conuersationibus hominum se remoueant, sicut turtur, 244 XVI, XLI | eum? hoc est, quia nullus hominum, nisi se ipse, qui etiam 245 XVI, XLI | dormiens, et unde illum nullus hominum, sicut prophetae aliquos 246 XVII, IV | gratulantis? Tantumne mens hominum a luce ueritatis auersa 247 XVII, IV | ibi uidens cogitationes hominum, quoniam uanae sunt, si 248 XVII, IV | quoniam uanae sunt, si hominum sunt et ab illo non sunt. 249 XVII, V | significauit mortem non hominum, sed ipsius sacerdotii de 250 XVII, V | sacerdos est mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus. Cui 251 XVII, VI | quaerit; sed per hominem more hominum loquitur, quia et sic loquendo 252 XVII, VII | secundum carnem mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus. ~Non 253 XVII, VIII | et in tactibus filiorum hominum; misericordiam autem meam 254 XVII, IX | et in tactibus filiorum hominum; misericordiam autem meam 255 XVII, X | qui secundum opinionem hominum, qui eum putabant in Dauid 256 XVII, XI | constituisti omnes filios hominum. Nisi enim esset unus filius 257 XVII, XI | liberarentur multi filii hominum, uane utique constituti 258 XVII, XI | constituti essent omnes filii hominum. Nunc uero omnis quidem 259 XVII, XI | constituit omnes filios hominum, quia et multos a uanitate 260 XVII, XVI | Speciosus forma prae filiis hominum; diffusa est gratia in labiis 261 XVII, XVI | speciosus forma prae filiis hominum, quadam tanto magis amanda 262 XVIII, I | in qua est, quantum ad hominum genus pertinet, etiam ista 263 XVIII, XII | diluuii et ab eo liberationis hominum uitaeque tunc aerumnosae 264 XVIII, XIII | continent, ita sunt ingeniis hominum fictae, ut non sint opprobriis 265 XVIII, XIII | non potest quantum mali de hominum praesumpserint cordibus, 266 XVIII, XIV | mari perierunt et opinione hominum in deos relati sunt, sicut 267 XVIII, XVII | nisi propter hanc in lupos hominum mutationem, quod eam nisi 268 XVIII, XVIII | profecto et angelorum et hominum societas impiorum est, fidei 269 XVIII, XVIII | perduci; ita ut corpora ipsa hominum alicubi iaceant, uiuentia 270 XVIII, XXIII | imo. ~Non erit in rebus hominum sublime uel altum. ~Iam 271 XVIII, XXVI | Iudaeorum, quinquaginta milia hominum ex eis ad instaurandum templum 272 XVIII, XXVIII| ut exquirant me residui hominum et omnes gentes, in quibus 273 XVIII, XXXI | est unus mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus, qui 274 XVIII, XXXI | prauis moribus et erroribus hominum persecutionem patiuntur, 275 XVIII, XXXI | sine mora sumeret finem. O hominum corda doctorum! O ingenia 276 XVIII, XXXI | initiis incanduit, ut aliquot hominum milia in Christi nomen mirabili 277 XVIII, XXXI | Christi accenderetur tanta hominum multitudo, quae illum in 278 XVIII, XXXI | sanctum. Tunc tria milia hominum apostolis eum praedicantibus 279 XVIII, XXXI | saluus exiluit, quinque hominum milia crediderunt; ac deinde 280 XVIII, XXXI | oraculum daemonum aut figmentum hominum nulla esse debuit religio 281 XIX, I | quae uel parua uel magna in hominum reperiuntur ingeniis. Haec 282 XIX, IV | Dominus nouit cogitationes hominum uel, sicut hoc testimonium 283 XIX, V | sensu atque consensu omnium hominum dicere: ~Duxi uxorem; quam 284 XIX, V | amicitia simulata, eorum tamen hominum perfidorum malo, cum eos 285 XIX, VI | VI] Quid ipsa iudicia hominum de hominibus, quae ciuitatibus 286 XIX, VII | grandibus bellis, quanta strage hominum, quanta effusione humani 287 XIX, VII | homini est dolenda, quia hominum est, etsi nulla ex ea bellandi 288 XIX, XII | uomitus ab eo deterrebat hominum societatem, forte non nocendi 289 XIX, XIII | aeterna lege oboedientia, pax hominum ordinata concordia, pax 290 XIX, XIV | ipso est, omni homini pace hominum, id est ordinata concordia, 291 XIX, XV | pecorum magis quam reges hominum constituti sunt, ut etiam 292 XIX, XVII | XVII] Sed domus hominum, qui non uiuunt ex fide, 293 XIX, XVII | commodisque sectatur; domus autem hominum ex fide uiuentium expectat 294 XIX, XVII | et de rebus ad mortalem hominum naturam pertinentibus humanarum 295 XIX, XXI | sunt uel putanda iniqua hominum constituta. cum illud etiam 296 XIX, XXI | consensu sociatus coetus hominum non potest esse et ideo 297 XIX, XXI | iustitia, procul dubio nec in hominum coetu, qui ex hominibus 298 XIX, XXI | iuris ille consensus, qui hominum multitudinem populum facit, 299 XIX, XXI | communione sociatus coetus hominum, sicut sese habet ista definitio, 300 XIX, XXIII | blasphemabis, misereberis autem hominum dementiam, ex eo in eis 301 XIX, XXIII | profecto non est coetus hominum iuris consensu et utilitatis 302 XX, I | in terris et daemonum et hominum miserrima est uita, erroribus 303 XX, I | de genere daemonum atque hominum, ut miseri sint propter 304 XX, I | post mortem: quamuis nullus hominum agat recte, nisi diuino 305 XX, I | auxilio; nullus daemonum aut hominum agat inique, nisi diuino 306 XX, V | Rursus alio loco, cum de hominum bonorum et malorum nunc 307 XX, XIV | numerus aderit, quantus hominum erit, et uitam suam quisque 308 XX, XVIII | diem iudicii et perditionis hominum impiorum. Hoc unum uero 309 XX, XVIII | diem iudicii et perditionis hominum impiorum. Nam et hominum 310 XX, XVIII | hominum impiorum. Nam et hominum propter magnam quandam commutationem 311 XX, XIX | id est ad eum pertinentem hominum multitudinem, simul cum 312 XX, XIX | ignorare. Suspiciones tamen hominum, quas uel audire uel legere 313 XX, XX | seminari nisi ea corpora hominum, quae moriendo quoquo modo 314 XX, XXI | egredientur et uidebunt membra hominum, qui praeuaricati sunt in 315 XX, XXI | interpretati sunt: Membra hominum, sed cadauera uirorum, per 316 XX, XXI | interpretes, quod est " hominum ", manifestum est. Neque 317 XX, XXI | caro, quia ex omni genere hominum populus ille constabit ( 318 XX, XXIV | diem iudicii et perditionis hominum impiorum; et in eo quod 319 XX, XXVI | qua iudicabit Deus occulta hominum, secundum euangelium meum 320 XX, XXX | dicens: Faciam uos piscatores hominum, et uni eorum: Ex hoc iam, 321 XX, XXX | quam nunc ad perfectum hominum intellegentia ualet consequi. 322 XXI, IV | non esse incredibile, ut hominum corpora sempiterno supplicio 323 XXI, V | ad modum dicimus futura hominum uiua corpora quae semper 324 XXI, VI | potuerunt, ut congruere hominum sensibus sibi nobilis poeta 325 XXI, VI | aliarumque uim rerum et hominum ingenia, qui ea miris utuntur 326 XXI, VIII | consulta ratione non uideat in hominum innumerabili numerositate 327 XXI, VIII | tali poena dignos animos hominum noxiae curiositatis retibus 328 XXI, VIII | fieri dicuntur (quo more hominum locutus est et apostolus 329 XXI, VIII | Deus, quae de corporibus hominum se praenuntiauit esse facturum, 330 XXI, X | erit, supplicio scilicet hominum adtributus et daemonum, 331 XXI, X | ignis affligi, si spiritus hominum, etiam ipsi profecto incorporei, 332 XXI, X | corpora damnatorum, aut et hominum et daemonum, solida hominum, 333 XXI, X | hominum et daemonum, solida hominum, aeria daemonum, aut tantum 334 XXI, X | aeria daemonum, aut tantum hominum corpora cum spiritibus, 335 XXI, XVI | nisi per mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Iesum, 336 XXI, XVII | humano errat affectu, qui hominum illo iudicio damnatorum 337 XXI, XXIII | ecclesia ferre nequiuerit hominum disputationem diabolo etiam 338 XXI, XXIV | sicut Nineuitae, ut ipsa hominum peccata paenitendo destruantur. 339 XXI, XXIV | iustificauit glorificauit, non hominum omnium, sed istorum omnium 340 XXI, XXVII | potentia qua non timeremus hominum leges uel astutia qua ipsos 341 XXII, II | uocatur, quae potius est hominum, sed ab ipso data; nam utique 342 XXII, IV | auctoritatis, quae omnia genera hominum, sicut tanto ante praedixit, 343 XXII, XVIII | doctrinae, in inlusione hominum, in astutia ad machinationem 344 XXII, XX | compulsus uescatur cadaueribus hominum, quod malum aliquotiens 345 XXII, XXII | uenit et tamen de uita ista hominum non recedit? Verum haec 346 XXII, XXII | non recedit? Verum haec hominum sunt malorum, ab illa tamen 347 XXII, XXII | deceptionibus et mendaciis hominum, a suspicionibus falsis, 348 XXII, XXII | hoc fames, ut a carnibus hominum se abstinere non possent 349 XXII, XXV | iam disputauimus; de aliis hominum coniecturis satis diximus; 350 XXII, XXVIII| bestiarum uel ipsorum quoque hominum ad id rursus redeant, quod 351 XXII, XXIX | uita, non qualiumcumque hominum, uerum etiam qui praecipua 352 XXII, XXIX | Si ergo in hac uita, ubi hominum mirabilium prophetia ita