| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] omnes- 1 omnesque 7 omni 125 omnia 326 omniaque 1 omnibus 249 omnibusque 3 | Frequency [« »] 330 quis 327 inter 326 erit 326 omnia 322 nos 322 potius 321 inquit | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances omnia |
Liber, Caput
1 I, Pr | humilitatis, qua fit ut omnia terrena cacumina temporali 2 I, V | cadaueribus cruore atque luctu omnia compleri." Hic si fana tacuisset, 3 I, X | Scimus quia diligentibus Deum omnia cooperatur in bonum. Amiserunt 4 I, X | cooperatur in bonum. Amiserunt omnia quae habebant. Numquid fidem? 5 I, X | uiuo, qui praestat nobis omnia abundanter ad fruendum: 6 I, X | argentum; ubi enim sint omnia mea, tu scis." Ibi enim 7 I, X | scis." Ibi enim habebat omnia sua, ubi eum condere et 8 I, XII | sanctorum eius. Proi;nde ista omnia, <id est> curatio funeris, 9 I, XIII | tamquam organis et uasis ad omnia bona opera sancte usus est 10 I, XXIII | de Caesaris benignitate omnia sperare praecepit? Cur non 11 I, XXVII | enim tempus est cauendi omnia futura peccata, cum sunt 12 I, XXVII | futura peccata, cum sunt omnia deleta praeterita. Quod 13 I, XXVII | potestatis inlata sibi nece omnia deuitare scriptumque sit: 14 I, XXXVI | prohibita fuissent; quae omnia procul dubio nobis tribuerent, 15 I, XXXVI | cuius potestate sunt regna omnia, quamque nihil eos adiuuerint 16 II, II | ligna, in istorum autem uita omnia non murorum, sed morum munimenta 17 II, II | sibi iam subditis, quae omnia Christianae religioni tribuerent, 18 II, XI | quod adtinet, siue omnibus omnia tamquam bonis permixte tribuantur ( 19 II, XXII | dum tamen honori suo illa omnia metu subditi ministrarent. 20 II, XXIII | eius commendatus est, ut ei omnia prosperaret, et ex summa 21 II, XXIII | terra, sic etiam illi non omnia quae uolunt facere possunt, 22 III, I | maximum bonum, habere bona omnia praeter se ipsum. Sed neque 23 III, XVIII | morem fluuio Tiberino paene omnia urbis plana subuersa sunt, 24 IV, II | prohibita fuissent; quae omnia procul dubio nobis tribuerent, 25 IV, II | atque eius imperio! nec inde omnia usque ad Caesarem Augustum. 26 IV, II | mundo scripsit, terrena omnia dicens mutationes, conuersiones 27 IV, II | cuius potestate sunt regna omnia, quamque nihil eos adiuuerint 28 IV, VIII | libri huius commemorari omnia nomina deorum et dearum, 29 IV, VIII | auferuntur, deam Runcinam. Nec omnia commemoro, quia me piget 30 IV, IX | conuenientissime praedicant: Iouis omnia plena. Hunc Varro credit 31 IV, X | de quo dictum est "Iouis omnia plena", si aliquam partem 32 IV, XI | Priapus: si non pudet, haec omnia quae dixi et quaecumque 33 IV, XI | quaecumque non dixi (non enim omnia dicenda arbitratus sum), 34 IV, XI | sint, ut quidam uolunt, omnia ista partes eius siue uirtutes 35 IV, XI | cum ipse unus, qui haberet omnia, coleretur. Nam ut alia 36 IV, XI | innumerabilia, cum dicunt omnia sidera partes Iouis esse 37 IV, XI | sidera partes Iouis esse et omnia uiuere atque rationales 38 IV, XII | naturae in se ipso continens omnia, ut ex ipsius anima, qua 39 IV, XII | pars Dei trucidetur? Nolo omnia dicere, quae possunt occurrere 40 IV, XV | felicioribus rebus humanis omnia regna parua essent concordi 41 IV, XXI | felicitasque non sufficit? Omnia quippe agenda complectitur 42 IV, XXI | agenda complectitur uirtus, omnia optanda felicitas. Si Iuppiter, 43 IV, XXI | petendum esset, cum uirtus omnia secum haberet? Ars quippe 44 IV, XXII | uerum Deum, a quo essent omnia bona, hominibus colendum 45 IV, XXVIII | colerent Aescolanum, et sic omnia quae retexere piget. Sic 46 IV, XXX | Sed iste Academicus, qui omnia esse contendit incerta, 47 IV, XXXI | satis indicat non se aperire omnia, quae non sibi tantum contemptui 48 IV, XXXIV | sine Pomona, et prorsus omnia, pro quibus tantae falsorum 49 V, VII | soli homines, non autem omnia quae sub caelo sunt, constellationibus 50 V, IX | praescientiam, et Stoici, ut non omnia necessitate fieri dicerent, 51 V, IX | fieri dicerent, quamuis omnia fato fieri contenderent. ~ 52 V, IX | quia, si praescita sunt omnia futura, hoc ordine uenient, 53 V, IX | fit, fato, inquit, fiunt omnia quae fiunt. Quod si ita 54 V, IX | futurorum, sequentur illa omnia, quae conexa sunt, donec 55 V, IX | futurorum. Nam per illa omnia sic recurritur: si est uoluntatis 56 V, IX | uoluntatis arbitrium, non omnia fato fiunt; si non omnia 57 V, IX | omnia fato fiunt; si non omnia fato fiunt, non est omnium 58 V, IX | Deo certus non est, non omnia sic ueniunt, ut ea uentura 59 V, IX | praesciuit; porro si non omnia sic ueniunt, ut ab illo 60 V, IX | atque impios et Deum dicimus omnia scire antequam fiant, et 61 V, IX | fieri sentimus et nouimus. Omnia uero fato fieri non dicimus, 62 V, IX | sicut nouit incommutabiliter omnia quae futura sunt et quae 63 V, IX | ergo uitae, qui uiuificat omnia creatorque est omnis corporis 64 V, IX | quaedam uero angelorum; sed omnia maxime Dei uoluntati subdita 65 V, XII | malos discrimen nullum; omnia uirtutis praemia ambitio 66 V, XVIII | inmortalis patriae legibus omnia, quae multo minus quam filii 67 V, XVIII | proprium, sed sint illis omnia communia, intellegunt se 68 V, XXV | tyrannis opprimendis per omnia prosperatus est, grandaeuus 69 V, XXVI | uoluit terminata. Inter haec omnia ex ipso initio imperii sui 70 V, XXVI | ueritas. Sed considerent omnia diligenter, et si forte 71 VI, V | seruierint homini; denique in hoc omnia diis adtribuuntur, quae 72 VI, VII | hominum pepercerunt nec omnia spectaculis nudauerunt, 73 VI, IX | oportere, unde non quidem omnia, sed multa iam diximus, 74 VI, X | fingat. Ait enim: "Quae omnia sapiens seruabit tamquam 75 VII, III | non deus ille, qui facit omnia uiuere atque sentire, etiam 76 VII, VII | deus praeficeretur? Nonne omnia, quae in hoc mundo fieri 77 VII, IX | tribuere; unde est: Iouis omnia plena. Ergo et Iouem, ut 78 VII, IX | Iouemque esse mundum et eum omnia semina ex se emittere et 79 VII, IX | minus cum causa unum et omnia idem esse; mundus enim unus, 80 VII, IX | enim unus, et in eo uno omnia sunt." ~ 81 VII, XI | eum esse coegerunt: quod omnia uinceret, quod a nemine 82 VII, XI | sustineret, quod aleret omnia, quod ruma, id est mamma, 83 VII, XII | uocatur, quod eius sunt omnia." O magnam rationem diuini 84 VII, XII | Immo uero ille, cuius sunt omnia, uilissime et contumeliosissime 85 VII, XII | contumeliosissime Pecunia nuncupatur. Ad omnia enim, quae caelo et terra 86 VII, XIII | Iouem esse mundum et eum omnia semina ex se emittere et 87 VII, XIV | dictum, quoniam per sermonem omnia cogitata enuntiantur -- 88 VII, XVI | progenitor genetrixque", quod omnia semina ex se emitteret et 89 VII, XVII | quam in hoc quae perscribam omnia ut ad aliquam dirigam summam." 90 VII, XIX | multa dicuntur, et ad semen omnia referuntur. Sed saltem Saturnus 91 VII, XXIII | ex terra, inquit, aluntur omnia quae nata sunt. Rusori quare? 92 VII, XXIV | fingatur, circa eam cum omnia moueantur, ipsam non moueri. 93 VII, XXIV | sequi oportere; in ea quippe omnia reperiri. Quod se apud eam 94 VII, XXIV | praeclara mysteria, unde omnia referuntur ad mortalia semina 95 VII, XXVI | daemonibus obligatus? Sed haec omnia, inquit, referuntur ad mundum. 96 VII, XXIX | XXIX] Namque omnia, quae ab eis ex istorum 97 VII, XXIX | fecit caelum et terram et omnia, quae in eis sunt; qui fecit 98 VII, XXX | Sic itaque administrat omnia, quae creauit, ut etiam 99 VII, XXXI | qua eum ipsum, qui haec omnia condidit, inquiramus, nequaquam 100 VIII, I | est, per quem facta sunt omnia, sicut diuina auctoritas 101 VIII, II | esse principium et hinc omnia elementa mundi ipsumque 102 VIII, II | rerum esse materiam, de qua omnia fierent; sed eum esse compotem 103 VIII, II | fierent, ita putauit constare omnia, ut inesse etiam mentem 104 VIII, II | coniungendo et dissipando ageret omnia. Socrates huius discipulus 105 VIII, III | Socratis disputationibus, dum omnia mouet asserit destruit, 106 VIII, IV | quaeratur, ubi nobis serta sunt omnia; ipse cernatur, ubi nobis 107 VIII, IV | cernatur, ubi nobis certa sunt omnia; ipse diligatur, ubi nobis 108 VIII, IV | diligatur, ubi nobis recta sunt omnia. ~ 109 VIII, VI | simplicitatem intellexerunt eum et omnia ista fecisse, et ipsum a 110 VIII, VII | infidis et fallacibus regulis omnia, quae discuntur, metienda 111 VIII, VII | esse dixerunt ad discenda omnia eundem ipsum Deum, a quo 112 VIII, VII | ipsum Deum, a quo facta sunt omnia. ~ 113 VIII, VIII | summo bono, quo referentes omnia quae agimus, et quod non 114 VIII, X | auctore, qui non solum super omnia corpora est incorporeus, 115 VIII, XV | Hoc enim pacto nobis et omnia uolatilia praeponimus. At 116 VIII, XVII | est animi passiones, si omnia quattuor elementa suis animalibus 117 VIII, XIX | profitendo praedicando et pro hac omnia fideliter fortiterque tolerando 118 VIII, XIX | ab innocente committi. At omnia miracula magorum, quos recte 119 VIII, XXI | de optima re publica haec omnia cen uit remouenda tacuerunt; 120 VIII, XXIV | potestatem huius artis super omnia cetera miratur in homine, 121 VIII, XXIV | uenturum esse tempus, quo haec omnia deorum figmenta ab hominibus 122 VIII, XXVI | melior remeauit in caelum, omnia etiam nunc hominibus adiumenta 123 IX, XIII | esse daemones nec aeternos. Omnia namque uiuentia aut in aeternum 124 IX, XV | facto, per quod facta sunt omnia. Nec tamen ob hoc mediator 125 IX, XVI | intermicare. Si ergo supra omnia uere summus Deus intellegibili 126 IX, XVII | patriam, et ibi pater, et ibi omnia. Quae igitur, inquit, classis 127 IX, XXII | sancto amore inardescunt, omnia, quae infra sunt et, quod 128 IX, XXIII | dicatur rex magnus super omnia daemonia. Sed homines quoque 129 IX, XXIII | unus Deus Pater, ex quo omnia et nos in ipso, et unus 130 IX, XXIII | Iesus Christus, per quem omnia et nos per ipsum. ~Non multum 131 X, III | est ei finis, quo referret omnia quae ageret, ut beatus esset; 132 X, VI | corpore multa membra habemus, omnia autem membra non eosdem 133 X, IX | multa huiusce modi, quae omnia commemorare nimis longum 134 X, X | liberari. Quis non uideat haec omnia fallacium daemonum esse 135 X, XI | esse quod efficiat haec omnia quae uidentur bona esse 136 X, XII | id est caelum et terra et omnia quae in eis sunt, quae certe 137 X, XIV | creatori et domino subderetur. Omnia quippe, quae praestare hominibus 138 X, XIV | pulchritudine conprobat; quae omnia quasi abiecta et uelocissime 139 X, XIV | incommutabilis simul habens omnia perseuerat. Hoc Dominus 140 X, XVII | significatur non Deum, qui per illa omnia colebatur, circumcludi solere 141 X, XVIII | quaeritur, ad quod adipiscendum omnia officia referenda sunt. 142 X, XXIV | Verbum per quod facta sunt omnia. Non ergo caro per se ipsa 143 X, XXV | in cuius potestate sunt omnia, satis ostendit ubi ait: 144 X, XXIX | in principio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et 145 X, XXXII | ueritatis, per quos ostenderetur omnia corporalia mala pro fide 146 XI, I | omnium gentium litteras omnia sibi genera ingeniorum humanorum 147 XI, I | huius modi testimoniis, quae omnia commemorare nimis longum 148 XI, IV | Dei, per quam facta sunt omnia, quae in animas sanctas 149 XI, VI | uespera nominantur, donec omnia, quae his diebus Deus fecit, 150 XI, IX | sint necesse est), deinde omnia creando disposita sint, 151 XI, IX | praedictum esset: Benedicite omnia opera Domini Dominum, in 152 XI, IX | commemoratis infertur ad omnia: Ipse dixit, et facta sunt. 153 XI, IX | porro audebit opinari post omnia ista, quae sex diebus enumerata 154 XI, IX | Dei, per quam facta sunt omnia, quem dicimus unigenitum 155 XI, IX | Dei, per quod et ipsi et omnia facta sunt. Lumen quippe 156 XI, X | Ab hoc bono creata sunt omnia bona, sed non simplicia 157 XI, X | habet, haec et est, et ea omnia unus est. Neque enim multae, 158 XI, X | potest; porro si sciens fecit omnia, ea utique fecit quae nouerat. 159 XI, XV | angelica creatura, quae omnia cetera, quae Deus condidit, 160 XI, XVIII | tamquam nihil habentes et omnia possidentes. Sicut ergo 161 XI, XVIII | peccator. Et sic intuere in omnia opera Altissimi, bina bina, 162 XI, XXI | intellegendum in eo, quod per omnia dicitur: Vidit Deus quia 163 XI, XXI | non sint, ipse uero haec omnia stabili ac sempiterna praesentia 164 XI, XXII | hoc inaequalia, ut essent omnia; Deus autem ita est artifex 165 XI, XXIII | auctoritatis intentioni, quae per omnia opera Dei subiungens: Et 166 XI, XXIII | inferens: Et uidit Deus omnia, quae fecit, et ecce bona 167 XI, XXIII | noluit, ideo iusti Dei leges omnia bene ordinantis effugit; 168 XI, XXIII | sermonis est quaestio, nec omnia uno uolumine ut explicemus 169 XI, XXIV | sapientiam, per quam facta sunt omnia, unigenitum Filium, unus 170 XI, XXVII | susciperent. Quid? animalia omnia etiam inrationalia, quibus 171 XI, XXVII | Verum tamen et haec et omnia corporalia latentes in natura 172 XI, XXVIII | summe bonus est, tamquam per omnia, quae fecit mirabili stabilitate, 173 XI, XXIX | terra rebus excelleret. Omnia haec aliter in Verbo Dei 174 XI, XXX | qui non potuerit creare omnia simul, quae deinceps congruis 175 XI, XXX | laudibus Dei dictum est: Omnia in mensura et numero et 176 XI, XXXII | fecerit angelos, sed quia omnia in sapientia fecit, quod 177 XI, XXXII | magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: conuenientissime 178 XI, XXXIII | cuius princeps dicit: Haec omnia tibi dabo, si prostratus 179 XI, XXXIII | commemorandis operibus Dei, quae omnia sexto die dicit esse perfecta, 180 XI, XXXIII | duae mundi partes, quibus omnia quae creata sunt continentur, 181 XII, X | interualla temporum non quidem omnia, sed plurima terrarum ita 182 XII, XIII | est aliquid extremum, et omnia saeculorum spatia definita, 183 XII, XIV | praedestinatione Dei iam facta fuisse omnia sapiens ille uoluisset intellegi, 184 XII, XVI | creatos angelos, sed ante omnia tempora c:t ipsos fuisse, 185 XII, XVI | quaeretur a me etiam, si ante omnia tempora facti sunt, utrum 186 XII, XVI | tempore fuerunt, ut etiam ante omnia tempora facti sint; si tamen 187 XII, XVI | debeant temperare, nec ad omnia se idoneos arbitrentur potiusque 188 XII, XVIII | infinitatis capacem et innumera omnia sine cogitationis alternatione 189 XII, XIX | nos Deo dictum legitur: Omnia in mensura et numero et 190 XII, XIX | inconprehensibili conprehensione omnia inconprehensibilia conprehendit, 191 XII, XXVI | finem fortiter et disponit omnia suauiter. Proinde facti 192 XIII, VII | per quam fit ut et delicta omnia dimittantur et merita cumulatius 193 XIII, XVII | beatitudinem consequendam omnia fugienda sunt corpora; sed 194 XIII, XXIV | aduertere quod scriptum est: Et omnia, quae habent spiritum uitae, 195 XIII, XXIV | mortuus est, cum insinuaret omnia quae uiuebant in terra perisse 196 XIII, XXIV | quoque loco, ubi legitur: Omnia quae habent spiritum uitae, 197 XIV, II | pertinere. Cur ergo haec omnia et his similia doctor gentium 198 XIV, III | cogitantem. Verum tamen quia omnia mala animae ex corpore putant 199 XIV, III | desideria uitiosa, non tamen omnia uitae iniquae uitia tribuenda 200 XIV, III | inuidus inuenitur? At haec omnia cum habeat sine carne, quo 201 XIV, V | corpora detestentur, cum omnia elementa, quibus iste mundus 202 XIV, VII | tertio: Domine, inquit, tu omnia scis, tu scis quia amo te. ~ 203 XIV, X | experimentum, qualis erit post haec omnia in incorruptione corporum 204 XIV, XI | uoluntas prima, quoniam omnia opera mala praecessit in 205 XIV, XI | Verbum, per quod facta sunt omnia; quia, etsi de terrae puluere 206 XIV, XV | paradiso enim etiamsi non omnia poterat ante peccatum, quidquid 207 XIV, XV | uolebat, et ideo poterat omnia quae uolebat; nunc uero 208 XIV, XVIII | maximus auctor eloquii", omnia recte facta in luce se conlocari 209 XIV, XXII | dominamini eius, et cetera. Quae omnia quamquam non inconuenienter 210 XIV, XXIII | nulla causa esset, sed in omnia, quae de huius modi membris 211 XIV, XXVIII | etiam angelorum, ut sit Deus omnia in omnibus. ~ 212 XV, III | finem fortiter et disponit omnia suauiter; sed ubi significandum 213 XV, VIII | praefigurarentur et praenuntiarentur omnia, quae de ciuitate, cuius 214 XV, XII | octingentos etiam peruenisse, haec omnia inscitia temporum accidisse 215 XV, XIV | tunc appellabatur dies, ut omnia proportione minuantur: ergo 216 XV, XIX | homo et consummauit Deus omnia opera sua. Sed huius Enoch 217 XV, XX | secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in saecula, 218 XV, XXIII | haereticis proferuntur, quae omnia nomine apocryphorum ab auctoritate 219 XV, XXVI | in diluuio peregrinantem omnia referantur, si ab eius sensu, 220 XV, XXVII | posset impleri, nisi ut omnia ibi certo illo numero essent, 221 XVI, II | defuit praedicatio, quam per omnia uidemus impleri. Benedictis 222 XVI, II | proficiat uel emineat. Non sane omnia, quae gesta narrantur, aliquid 223 XVI, IV | nunc non deficient ex illis omnia quae conati fuerint facere; 224 XVI, VI | nunc non deficient ex illis omnia, quae conati fuerint facere, 225 XVI, VI | tamquam dixerit: "Nonne omnia deficient ex illis, quae 226 XVI, VII | sacramentum in arca fuisse omnia genera, si in insulis, quo 227 XVI, VIII | homines confitetur? Sed omnia genera hominum, quae dicuntur 228 XVI, XI | Chus appellatus est. Et si omnia considerentur, plura mutata 229 XVI, XVI | quod eodem anno facta sint omnia, et Dei promissio, antequam 230 XVI, XXIV | Accepit autem illi haec omnia et diuisit illa media et 231 XVI, XXIV | Gergesaeos et Iebusaeos. ~Haec omnia in uisu facta diuinitus 232 XVI, XXVI | Parentum mutantur et nomina: omnia resonant nouitatem, et in 233 XVI, XXVIII | intellegere debemus, non ad omnia. Nam si ad omnia non iam 234 XVI, XXVIII | non ad omnia. Nam si ad omnia non iam senectus uiui, sed 235 XVI, XXXII | XXXII] Inter haec, quae omnia commemorare nimis longum 236 XVI, XXXVIII| derelinquam, donec faciam omnia, quae tecum locutus sum. 237 XVII, I | ista curreret tempora, si omnia uelim commemorare, in inmensum 238 XVII, III | audere, qui prorsus ibi omnia significationibus allegoricis 239 XVII, IV | illi: Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te. Hoc 240 XVII, IV | omnes caelos, ut adimpleret omnia. Per nubes ergo suas tonuit, 241 XVII, V | et dedi domui patris tui omnia, quae sunt ignis filiorum 242 XVII, V | sacerdotem fidelem, qui omnia, quae in corde meo et quae 243 XVII, V | sacerdotem fidelem, qui omnia quae in corde meo et quae 244 XVII, V | Quod autem ait Deus: Qui omnia quae in corde meo et quae 245 XVII, V | ait: Dedi domui patris tui omnia, quae sunt ignis filiorum 246 XVII, VI | Quo modo confidimus uenire omnia, quae in libris illis uentura 247 XVII, IX | eius sicut dies caeli. Quae omnia de Domino Iesu intelleguntur, 248 XVII, X | perfudisti eum confusione. Haec omnia uenerunt super ancillam 249 XVII, XII | plenus Deo suo, cum Deus erit omnia in omnibus, ipse in pace 250 XVII, XV | quam inopia magis impedior. Omnia enim ponere uitandae prolixitatis 251 XVII, XV | quod ei refragetur, si non omnia suffragantur), ne more centonum 252 XVII, XVII | et pedes, dinumerauerunt omnia ossa mea; ipsi uero considerauerunt 253 XVIII, XVIII | omnipotentem Deum posse omnia facere quae uoluerit, siue 254 XVIII, XVIII | sacrificiis sacerdotibus (quae omnia cum recta sunt non nisi 255 XVIII, XXIII | montes et caerula ponti ~Omnia cessabunt, tellus confracta 256 XVIII, XXX | tertio rediturum? ~Ioel omnia, quae prophetat, multis 257 XVIII, XXXI | significat locus iste". Quoniam omnia significantia uidentur quodam 258 XVIII, XXXI | tamquam in templo suo sit Deus omnia in omnibus. Proinde uocem 259 XVIII, XXXI | bene et diligentibus eum omnia cooperatur in bonum. Inimici 260 XIX, I | nouis, quibus incerta sunt omnia, quod philosophiae genus 261 XIX, I | arbitretur, longum est per omnia demonstrare; nec tamen omni 262 XIX, I | nouis, quibus incerta sunt omnia, utrum ita sint res habendae, 263 XIX, III | eis doctrina adhuc deerat, omnia propter se ipsa appetit 264 XIX, IV | illa ueniamus bona, ubi omnia <erunt&lg, quibus ineffabiliter 265 XIX, X | est uera uirtus, quando et omnia bona, quibus bene utitur, 266 XIX, XV | potestas humana et sit Deus omnia in omnibus. ~ 267 XIX, XVIII | adhibuit, quibus incerta sunt omnia, omnino ciuitas Dei talem 268 XIX, XIX | uita siue potentia, quoniam omnia uana sub sole, sed opus 269 XIX, XX | dirigit finem, ubi erit Deus omnia in omnibus, aeternitate 270 XIX, XXIII | generatorem et in regem ante omnia, quem tremit et caelum et 271 XIX, XXVII | peregrinatur in terris. Per omnia quippe membra sua clamat 272 XX, II | nunc tam multa ac paene omnia iusta iudicia Dei lateant 273 XX, III | Ecclesiastes; uanitas uanitantium, omnia uanitas. Quae abundantia 274 XX, V | colligunt de regno eius omnia scandala et eos, qui faciunt 275 XX, V | similiter dicta sunt, inter se omnia conferantur. Quaedam quippe 276 XX, VII | illud est, quod Dominus omnia sua dimittenti et eum sequenti 277 XX, VII | Quasi nihil habentes, et omnia possidentes; quia et ante 278 XX, IX | colligent de regno eius omnia scandala. Numquid de regno 279 XX, IX | fine saeculi de regno eius omnia scandala, tamen illic sua 280 XX, XVII | throno: Ecce noua facio omnia. De caelo descendere ista 281 XX, XVIII | enim patres dormierunt, sic omnia perseuerant ab initio creaturae. 282 XX, XX | sunt et antequam putrescant omnia corpora mortuorum; quod 283 XX, XXI | caelis est, hoc flumine omnia satiari; sed quia et terrenis 284 XX, XXI | quoniam ipsi Deum uidebunt, et omnia illa, quae nunc non uidemus, 285 XX, XXII | nescient, cum Deus erit omnia in omnibus? Stabit ergo 286 XX, XXX | nouissimo iudicio Dei, quae si omnia colligam, nimis longum erit. 287 XX, XXX | eiusdemque renouationem. Quae omnia quidem uentura esse credendum 288 XXI, I | colligent de regno eius omnia scandala et mittent in caminum 289 XXI, IV | ipse sit lucidus, et paene omnia, quae ambit et lambit, colore 290 XXI, VI | dixi, non habemus necesse omnia credere, quae historia continet 291 XXI, VIII | contra naturam uideretur. Omnia quippe portenta contra naturam 292 XXI, VIII | et ueteribus non quidem omnia ad hoc pertinentia, sed 293 XXI, IX | Ipse est enim Deus, qui omnia in hoc mundo magna et parua 294 XXI, XXII | et quantacumque fuerint, omnia cotidie peccata dimitti, 295 XXI, XXII | corde dimittant. Cum ad haec omnia Deo donante respondero, 296 XXI, XXVII | Qui si pro uno scelere omnia sua distribuerent indigentibus 297 XXI, XXVII | ne studium proficiendi ad omnia cauenda peccata pigrescat. 298 XXII, I | incommutabili bono, qui bona omnia condidit, instituta, peccando 299 XXII, II | ipse praesciuit, tendant omnia, quae uoluntati eius uidentur 300 XXII, II | profecto in caelo et in terra omnia quaecumque uoluit non solum 301 XXII, IV | tantae auctoritatis, quae omnia genera hominum, sicut tanto 302 XXII, XII | mediocriter permouentur atque omnia ista recolligi in carnem 303 XXII, XII | praesumunt. Sed inter haec omnia quaestio difficillima illa 304 XXII, XIV | mole; sicut ipsa membra omnia iam sunt latenter in semine, 305 XXII, XVIII | omnes caelos, ut adimpleret omnia. Et ipse dedit quosdam quidem 306 XXII, XVIII | caritate augeamur in illo per omnia, qui est caput Christus,. 307 XXII, XVIII | dicens: Augeamur in illo per omnia, qui est caput Christus, 308 XXII, XVIII | ipsum dedit caput super omnia ecclesiae, quae est corpus 309 XXII, XVIII | eius, plenitudo eius, qui omnia in omnibus impletur. Verum 310 XXII, XIX | apparebunt. Quamuis itaque omnia quae acciderunt corpori 311 XXII, XX | possit omnipotentia Creatoris omnia reuocare, quae uel bestiae 312 XXII, XX | omni concretione mortali, omnia sentiens et mouens ipsaque 313 XXII, XX | quo modo aliquid uel latet omnia sentientem uel inreuocabiliter 314 XXII, XX | uel inreuocabiliter fugit omnia mouentem? ~Vnde iam etiam 315 XXII, XXIV | conficiendorum quanta materies! Omnia commemorare quis possit? 316 XXII, XXIV | plurima continentur! Et haec omnia miserorum sunt damnatorumque 317 XXII, XXIV | quo modo non et cum illo omnia nobis donabit? Cum haec 318 XXII, XXIX | spiritali uidebunt sancti omnia, non solum si oculos claudant, 319 XXII, XXIX | abundabunt, cum Deus erit omnia in omnibus! Habebunt tamen 320 XXII, XXIX | circumferemus, incorporeum Deum omnia regentem etiam per corpora 321 XXII, XXX | uacabitur Dei laudibus, qui erit omnia in omnibus! Nam quid aliud 322 XXII, XXX | saeculorum laudabunt te. Omnia membra et uiscera incorruptibilis 323 XXII, XXX | gloria et honor et pax et omnia bona"? Sic enim et illud 324 XXII, XXX | ait apostolus: Vt sit Deus omnia in omnibus. Ipse finis erit 325 XXII, XXX | aliter quippe sciuntur uitia omnia per sapientiae doctrinam, 326 XXII, XXX | erimus quando ipse erit omnia in omnibus. Nam et ipsa