| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] ternas 1 terni 2 ternis 1 terra 288 terrae 112 terraeque 3 terram 197 | Frequency [« »] 295 ait 293 suis 292 illis 288 terra 284 fuisse 281 hic 281 utique | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances terra |
Liber, Caput
1 I, X | amiserunt. Hoc enim potuit in terra perire, quod piguit inde 2 I, X | uobuis condere thesauros in terra, ubi tinea et rubigo exterminant 3 I, XII | itaque corpora Christianorum terra non texit, sed nullum eorum 4 I, XII | eorum quisquam a caelo et terra separauit, quam totam implet 5 I, XII | reformatio non solum ex terra, uerum etiam ex aliorum 6 II, XXIII | sicut ipsi mali homines in terra, sic etiam illi non omnia 7 III, V | ac fortibus uiris, tunc terra completa est. Proinde ad 8 III, XXXI | stuporem. Sed cum pluit terra, cum pluit creta, cum pluit 9 IV, III | percipiatur aeterna. In hac ergo terra regnum bonorum non tam illis 10 IV, VIII | sata frumenta, quamdiu sub terra essent, praepositam uoluerunt 11 IV, VIII | cum runcantur, id est a terra auferuntur, deam Runcinam. 12 IV, X | mare Neptuno tribuitur, terra Plutoni? Et ne ipsi quoque 13 IV, X | aqua non sit? Et inferior terra quid aliud potest esse quam 14 IV, X | quid aliud potest esse quam terra quantalibet diuersitate 15 IV, X | caelum est ille et illa terra, cum facta sint utique caelum 16 IV, X | facta sint utique caelum et terra? nam hoc quoque in libirs 17 IV, X | uolunt esse atque in ipsa terra aliud Terram, aliud Tellurem, 18 IV, XI | etiam maris ipse Salacia, in terra Pluto, in terra inferiore 19 IV, XI | Salacia, in terra Pluto, in terra inferiore Proserpina, in 20 IV, XI | Vaticanus; ipse leuet de terra et uocetur dea Leuana, ipse 21 V, II | tempore in unius regionis terra eidem caelo subdita potuerint 22 V, V | etiam quoslibet duos in terra diuersos casus habere permittat, 23 V, VII | homines, quibus solis in terra Deus dedit liberas uoluntates? 24 V, XII | militiaeque, mari atque terra praeclara facinora fecerit, 25 V, XVII | quantum distat caelum a terra, q temporali laetitia uita 26 VI, VIII | est certe quod Mater deum terra est: quid ultra quaerimus, 27 VI, VIII | terrigenae, sic eis mater est terra. In uera autem theologia 28 VI, VIII | autem theologia opus Dei est terra, non mater. Verum tamen 29 VII, III | Nam seminibus nasci in terra et ex terra est; uiuere 30 VII, III | seminibus nasci in terra et ex terra est; uiuere autem atque 31 VII, VI | inmortalium, in aqua et terra mortalium. Ab summo autem 32 VII, XII | omnia enim, quae caelo et terra continentur, quid est pecunia 33 VII, XV | sidera, tot facies accepit in terra? Deinde si propter solas 34 VII, XVI | putauerunt, quod ipsa sit terra, quamuis ignem mundi leuiorem, 35 VII, XVI | domina et Iuno aer et Iuno terra et, si Venerem uinceret, 36 VII, XVI | Iuppiter; sic et Iuno est terra et Mater Magna et Ceres. ~ 37 VII, XIX | Saturnus ergo dici debuit ipsa terra, non semina; ipsa enim quodam 38 VII, XIX | uiuebant seminibus, quae terra sponte gignebat. An falcem 39 VII, XX | tempore eademque sterilitate terra maereret, exortam esse opinionem, 40 VII, XXIII | XXIII] Nempe una est terra, quam plenam quidem Didanus 41 VII, XXIII | hac ago. Nondum dico, si terra et lapides nostris sunt 42 VII, XXIII | terram permeat, sicut una est terra, cur non etiam unam fecit 43 VII, XXIII | inquit, sed una eademque terra habet geminam uim, et masculinam, 44 VII, XXIII | est. Altori quare? Quod ex terra, inquit, aluntur omnia quae 45 VII, XXIV | XXIV] Debuit ergo una terra propter istam quatergeininam 46 VII, XXIV | exigere potuerunt. Si dea terra non esset, manus ei homines 47 VII, XXVIII| animaduersa de caelo et terra, a quo dii partim dicuntur 48 VII, XXXIV | traiciens aratrum eruisset ex terra libros eius, ubi sacrorum 49 VIII, V | corpus est. Non est ergo nec terra nec aqua, nec aer nec ignis, 50 VIII, XI | fecit Deus caelum et terram. Terra autem erat inuisibilis et 51 VIII, XIV | in caelo est, hominum in terra, in aere daemonum. Sicut 52 VIII, XV | nos autem habitamus in terra, ita permoueri, ut hinc 53 VIII, XV | sint, quia est aer quam terra superior; sed ideo eis homines 54 VIII, XVI | posuit cum ceteris, quae in terra uiuunt et sentiunt, in aquatilibus 55 VIII, XVII | aer, mortalibus aqua et terra, quaero cur animi daemonum 56 VIII, XXI | quoniam aether longe a terra est alteque suspensus, aer 57 VIII, XXIII | si dicendum est uerius, terra nostra mundi totius est 58 VIII, XXIII | exterminabo nomina simulacrorum a terra, et non iam erit eorum memoria, 59 VIII, XXIV | daemonum spiritus, sed in omni terra, quae cantat Domino canticum 60 VIII, XXIV | nouum, cantate Domino omnis terra. Titulus quippe psalmi huius 61 VIII, XXIV | sancta ecclesia, in omni terra post eam captiuitatem, qua 62 VIII, XXIV | domus aedificatur in omni terra; unde titulum ille psalmus 63 VIII, XXIV | nouum, cantate Domino omnis terra. Cantate Domino, benedicite 64 VIII, XXIV | aedificari domum in omni terra. Praenuntiabat illa Hermes 65 VIII, XXV | corporis loco. Non enim quia in terra condicione carnis habitamus, 66 VIII, XXVI | ait inter cetera: m Tunc terra ista, sanctissima sedes 67 VIII, XXVI | essent mortui ponendi quam in terra; et utique, quanto plus 68 VIII, XXVI | praenuntiando deplorans ait: "Tunc terra ista, sanctissima sedes 69 VIII, XXVI | uelut querela luctuosa, quod terra Aegypti, sanctissima sedes 70 IX, XII | caelo, homines autem in terra infima disiunctos locis 71 IX, XVI | uidere sufficiat, quorum luce terra, quantum sufficit, inlustratur. 72 IX, XVI | Nam radiis solis et lunae terra contingitur, nec istam contaminat 73 IX, XXIII | dii, siue in caelo siue in terra, sicuti sunt dii multi et 74 X, VIII | inuisibilis poenae uiuos terra dehiscente submersos; uirga 75 X, IX | subuectante uel paululum a terra possit eleuari quisque post 76 X, XI | motibus siderum fabricari in terra ab hominibus potestates 77 X, XII | mundus, id est caelum et terra et omnia quae in eis sunt, 78 X, XII | uisibilia miracula in caelo uel terra, quibus ad se inuisibilem 79 X, XVII | Post haec etiam cum iam in terra promissionis essent et eadem 80 X, XXV | destitutum. Et quoniam in hac terra uel in ciuitate terrena 81 X, XXV | felicitatem a suo Deo quaesiuit in terra. Defecit, inquit, cor meum 82 X, XXXII | iussus est discedere de terra sua et de cognatione sua 83 X, XXXII | super nos, ut cognoscamus in terra uiam tuam, in omnibus gentibus 84 XI, IX | uideatur. Cum ergo a caelo et terra coeperit, atque ipsa terra, 85 XI, IX | terra coeperit, atque ipsa terra, quam primitus fecit, sicut 86 XI, IX | factum sit. Ab aquis utique terra discreta est et distinctas 87 XI, IX | elementa sumpserunt et produxit terra quidquid ei radicitus inhaeret. 88 XI, XXIX | natantium; sicut quorumque in terra gradientium atque repentium 89 XI, XXIX | hominis, qui cunctis in terra rebus excelleret. Omnia 90 XI, XXXII | nuncupauerit subiciendo et addendo: Terra autem erat inuisibilis et 91 XI, XXXIV | simili uanitate etiam de terra dicere; nusquam enim legitur: 92 XI, XXXIV | legitur: Dixit Deus: Fiat terra. Sed, inquiunt, scriptum 93 XII, XXVII | uiuentium siue in caelo siue in terra nullus est conditor, nisi 94 XII, XXVII | quo facta sunt caelum et terra. Nam si nulla causa est 95 XIII, III | parens. Proinde quod est terra, non hoc est caro, quamuis 96 XIII, III | hoc est caro, quamuis ex terra facta sit caro; quod est 97 XIII, XII | tota. Sicut enim uniuersa terra ex multis terris et uniuersa 98 XIII, XV | puniens homini dixerat: Terra es et in terram ibis; ut 99 XIII, XV | Neque enim corpus, quod de terra est, rediret in terram nisi 100 XIII, XV | in quo tunc omnes eramus: Terra es et in terram ibis. ~ 101 XIII, XVII | medium membrum aeterna sit terra, et aliorum animantium terrestrium 102 XIII, XVII | possint? Sed terrae, inquiunt, terra reddenda est, unde animalium 103 XIII, XVII | quibus haec tota moles a terra in caelum surgit, inclusam. 104 XIII, XVII | fugiat Iuppiter de caelo et terra; aut si non possunt, miseri 105 XIII, XVIII | corpora naturale pondus uel in terra teneat uel cogat ad terram 106 XIII, XVIII | Primi quidem illi homines in terra erant nemorosa atque fructuosa, 107 XIII, XVIII | posse corpus in caelo, cum terra uniuersa libretur in nihilo. 108 XIII, XXIII | non quia corpus, quod de terra factum est, non ipsum erit; 109 XIII, XXIII | conueniat. Primus autem homo de terra terrenus in animam uiuentem 110 XIII, XXIII | illo deserente, et dicendo: Terra es et in terram ibis mortem 111 XIII, XXIII | differentiam dicens: Primus homo de terra terrenus, secundus homo 112 XIII, XXIV | Deus hominem puluerem de terra. Quod quidam planius interpretandum 113 XIII, XXIV | Fons autem ascendebat de terra et inrigabat omnem faciem 114 XIII, XXIV | Deus hominem puluerem de terra, sicut Graeci codices habent, 115 XIII, XXIV | locuta est, puluerem de terra animale corpus factum esse 116 XIII, XXIV | ad imaginem Dei et homo terra atque iturus in terram. 117 XIII, XXIV | Deus hominem puluerem de terra et insuffiauit siue inspirauit 118 XIII, XXIV | superius legere: Producat terra animam uiuentem, quando 119 XIII, XXIV | insinuaret omnia quae uiuebant in terra perisse diluuio? Si ergo 120 XIII, XXIV | aliarum carnium aquis et terra producentibus, sed Deo flante 121 XIII, XXIV | de quibus dixit: Producat terra animam uiuentem, et quae 122 XIII, XXIV | spiritale. Primus homo de terra terrenus, secundus homo 123 XIV, VIII | angeli dicentes: Pax in terra hominibus bonae uoluntatis. 124 XIV, XI | Deus finxit hominem, eadem terra omnisque terrena materies 125 XV, V | ciuitatis aeternae in hac terra peregrinantem inuidentia 126 XV, VI | ciues ciuitatis Dei in hac terra peregrinantes et paci supernae 127 XV, VIII | occidit, fuisse uidentur: in terra, id est primus homo pater 128 XV, XI | scriptura ex omnibus, qui in terra tunc fuerant, solos octo 129 XV, XI | eum nonnulli, etsi non in terra, ubi omnem carnem, quam 130 XV, XI | qui de duobus, quos solos terra tunc habuit, parentibus 131 XV, XXI | autem glorias famosi in terra nominis non requirat; beatus 132 XV, XXIV | diluuium, iam non inuentis in terra qui non erant digni tali 133 XV, XXVI | et deciens, quam altus a terra. Vnde facta et arca trecentorum 134 XV, XXVII | rationis adferunt, quare terra grauior et inferior locum 135 XVI, II | adtexuntur. Solo enim uomere terra proscinditur; sed ut hoc 136 XVI, III | Orech, Archad et Chalanne in terra Sennaar. De terra illa exiuit 137 XVI, III | Chalanne in terra Sennaar. De terra illa exiuit Assur et aedificauit 138 XVI, III | Quod uero dictum est de terra illa, id est de terra Sennaar, 139 XVI, III | de terra illa, id est de terra Sennaar, quae pertinebat 140 XVI, III | inquit, eius diuisa est terra. Hoc autem quid sit, post 141 XVI, III | sunt insulae gentium in terra sua, unus quosque secundum 142 XVI, IV | Et erat, inquit, omnis terra labium unum et uox una omnibus. 143 XVI, IV | Oriente, inuenerunt campum in terra Sennaar, et habitauerunt 144 XVI, V | dicitur, cum aliquid facit in terra, quod praeter usitatum naturae 145 XVI, VII | sicuti ranae nascuntur ex terra, sed sola commixtione maris 146 XVI, VII | potuisse transferri. Si uero terra exortae sunt secundum originem 147 XVI, VII | quando dixit Deus: Producat terra animam uiuam, multo clarius 148 XVI, VII | possent, multa animalia terra produxit. ~ 149 XVI, VIII | uocant, quod per aestum in terra iacentes resupini umbra 150 XVI, IX | quod intra conuexa caeli terra suspensa sit, eundemque 151 XVI, IX | aquarum congerie nuda sit terra; deinde etiamsi nuda sit, 152 XVI, X | in diebus eius diuisa est terra. Quid enim aliud intellegendum 153 XVI, X | cuius diebus diuisa est terra; ipse autem Phalech uixit 154 XVI, XI | Phalech filii Heber diuisa est terra per linguas, id est homines, 155 XVI, XI | homines, qui tunc erant in terra, ex eius nomine potius debuit 156 XVI, XI | est, quando per linguas terra diuisa est, id est ipso 157 XVI, XI | In diebus eius diuisa est terra. Nam nisi adhuc Heber uiueret 158 XVI, XI | insigne, quod in diebus eius terra diuisa sit. Nec mouere nos 159 XVI, XI | intellegendum est, quando terra diuisa est, non solum iam 160 XVI, XI | est Phalech, diuisa est terra. Proinde intellegendum est 161 XVI, XII | natus est Abraham, quae terra ad regnum Assyrium pertinebat. 162 XVI, XII | coram Thara patre suo in terra in qua natus est, in regione 163 XVI, XIII | patrum suorum, qui fuerunt in terra Chaldaeorum gloriosi, sed 164 XVI, XV | Dominus ad Abram: Exi de terra tua et de cognatione tua 165 XVI, XV | Et erat, inquit, omnis terra labium unum et uox una omnibus. 166 XVI, XV | Dominus ad Abram: Exi de terra tua et cetera. Post quae 167 XVI, XV | et ait ad illum: Exi de terra tua et de cognatione tua 168 XVI, XV | Abraham egressus est de terra Chaldaeorum et habitauit 169 XVI, XV | Dei uerba egressus est de terra Chaldaeorum, cum dicat ei 170 XVI, XV | eius, conlocauit illum in terra hac, in qua uos nunc habitatis 171 XVI, XV | Conlocationem uero eius in terra Chanaan, non profectionem 172 XVI, XV | hoc est iam egresso de terra Chaldaeorum, dicit Deus: 173 XVI, XV | Chaldaeorum, dicit Deus: Exi de terra tua et de cognatione tua 174 XVI, XVI | Dominus ad Abram: Exi de terra tua et de cognatione tua 175 XVI, XVIII | gentis; ab hoc enim semine terra illa possessa est. ~ 176 XVI, XX | nos sumus. Nonne ecce tota terra ante te est? Discede a me; 177 XVI, XXI | discordiae, et Abraham in terra Chanaan, Loth autem esset 178 XVI, XXI | finem manebunt; et uniuersa terra illa cum a Christianis inhabitatur, 179 XVI, XXIV | peregrinum erit semen tuum in terra non propria, et in seruitutem 180 XVI, XXIV | Israelitico populo, cui terra illa danda erat, futuros 181 XVI, XXIV | peregrinum erit semen tuum in terra non propria, et in seruitutem 182 XVI, XXXII | narrationem Stephani in terra illa est conlocatus, quoniam 183 XVI, XXXIV | quam habitauerat Abram in terra Chanaan, et dedit eam Abram 184 XVI, XXXVI | Aegyptum; habita autem in terra, quam tibi dixero, et incole 185 XVI, XXXVI | tibi dixero, et incole in terra hac; et ero tecum et benedicam 186 XVI, XXXVII| sed prophetice gestas; in terra, sed caelitus; per homines, 187 XVI, XLIII | annos, donec exiretur de terra Aegypti, in modum incredibilem 188 XVI, XLIII | iudices fuerunt, iam in terra promissionis populo conlocato, 189 XVI, XLIII | una, id est Hebraea, et terra Chanaan, nondum de omnibus 190 XVII, I | diebus uniuersa diluuio terra deleta est, et alios supra 191 XVII, II | monstrauimus. Erat igitur iam in terra promissionis semen Abrahae, 192 XVII, II | fuerat promissio Dei de terra Chanaan a quodam flumine 193 XVII, II | fecerunt. Sic igitur in terra promissionis secundum carnem, 194 XVII, II | secundum carnem, hoc est in terra Chanaan, sub his regibus 195 XVII, II | compleretur, nisi ut in eadem terra, quantum ad prosperitatem 196 XVII, III | eorum, ut educerem eos de terra Aegypti, quoniam ipsi non 197 XVII, IV | humiliat et exaltat. Suscitat a terra pauperem et de stercore 198 XVII, IV | quod adiungitur: suscitat a terra pauperem, de nullo melius 199 XVII, IV | ditaremur. Ipsum enim de terra suscitauit tam cito, ut 200 XVII, IV | Christum lucri facerem. De terra ergo suscitatus est ille 201 XVII, IV | moriente homine recipit terra communis, resurgenti utique 202 XVII, V | patris tui, cum essent in terra Aegypti serui in domo Pharao; 203 XVII, V | patris tui, cum essent in terra Aegypti serui in domo Pharao, 204 XVII, X | serui tui, profanasti in terra sanctitatem eius; destruxisti 205 XVII, XIII | in hoc saeculo et in hac terra sperat, insipienter sapit. 206 XVII, XX | impios dicere: Abscondamus in terra uirum iustum iniuste, absorbeamus 207 XVII, XX | auferamus eius memoriam de terra, possessionem eius pretiosam 208 XVII, XX | diabolum et Christum: Vae tibi, terra, inquit, cuius rex adulescens, 209 XVII, XX | mane comedunt. Beata tu, terra, cuius rex tuus filius ingenuorum, 210 XVIII, II | illius primo regi, quando in terra Chaldaeorum natus est Abraham. 211 XVIII, XI | uerum est, primus homo de terra, terrenus; secundus homo 212 XVIII, XI | successit Iesus Naue et in terra promissionis Introductum 213 XVIII, XII | ferunt ostendisse in Attica terra hospiti suo. Tunc Apollini 214 XVIII, XII | e)/ris contentio, *xqw\n terra est, ex quibus duobus compositum 215 XVIII, XXII | populus Israel habebat in terra promissionis annos septingentos 216 XVIII, XXIII | Tartareumque chaos monstrabit terra dehiscens. ~Et coram hic 217 XVIII, XXIV | remanentibus in Iudaea terra duabus illis tribubus, quae 218 XVIII, XXVIII| principatum unum et ascendent a terra. Hoc si adhuc uelimus exponere, 219 XVIII, XXVIII| ascendentes agnosntur a terra. Istos autem carnaliter 220 XVIII, XXIX | ut infans, ut radix in terra sitientis non est species 221 XVIII, XXIX | enarrabit? Quoniam tolletur de terra uita eius. Ab iniquitatibus 222 XVIII, XXXI | scripturarum in sua tantummodo terra, non ubique essent, profecto 223 XVIII, XXXI | peccatorum. Conuersatus est in terra quadraginta dies cum discipulis 224 XVIII, XXXI | salubriter subderentur, quod de terra crudeliter auferre conati 225 XVIII, XXXI | caelestis peregrinatur in terra, falsos deos non facit, 226 XIX, IV | si usque ad ponendas in terra manus dorsi spina curuetur 227 XIX, VIII | materia malorum plena est terra, propter quod scriptum est: 228 XIX, XVII | ciuitas dum peregrinatur in terra, ex omnibus gentibus ciues 229 XIX, XXIII | quem tremit et caelum et terra atque mare et infernorum 230 XX, VIII | soluetur diabolus, in hac terra ecclesiam non futuram, illo 231 XX, IX | est: Quae ligaueritis in terra, ligata erunt et in caelo; 232 XX, IX | caelo; et quae solueritis in terra, soluta erunt et in caelo. 233 XX, XIV | a facie fugit caelum et terra, et locus eorum inuentus 234 XX, XIV | eius facie fugit caelum et terra", quoniam non tunc factum 235 XX, XIV | cuius facie fugit caelum et terra, sed postea. Peracto quippe 236 XX, XIV | desinet hoc caelum et haec terra, quando incipiet esse caelum 237 XX, XIV | incipiet esse caelum nouum et terra noua. Mutatione namque rerum, 238 XX, XIV | futurum est, fugit caelum et terra: Et uidi, inquit mortuos 239 XX, XVI | nouam. Nam primum caelum et terra recesserunt, et mare iam 240 XX, XVI | a facie fugit caelum et terra. Iudicatis quippe his, qui 241 XX, XVIII | quia caeli erant olim et terra de aqua, et per aquam constituta 242 XX, XVIII | autem nunc sunt caeli et terra, eodem uerbo repositi sunt, 243 XX, XVIII | ardentia resoluentur et terra et quae in ipsa sunt opera 244 XX, XVIII | qualitatem atque hoc modo cum terra perierat, cuius terrae utique 245 XX, XVIII | nunc sunt, inquit, caeli et terra, eodem uerbo repositi sunt, 246 XX, XVIII | Proinde qui caeli et quae terra, id est, qui, mundus pro 247 XX, XVIII | pro illo caelum nouum et terra noua reponatur, eo ipso 248 XX, XX | diuinitus prolata sententia: Terra es et in terram ibis): fatendum 249 XX, XX | qua homini dictum est: Terra es et in terram ibis, futuros 250 XX, XX | uiuam); tamquam diceretur: "Terra es animata, quod non eras; 251 XX, XX | animata, quod non eras; terra eris exanimis, sicut eras"; 252 XX, XX | quia ex uiuis hominibus terra erunt, quem ad modum it 253 XX, XXI | laetabuntur omnes qui sunt in terra; ros enim, qui abs te est, 254 XX, XXI | est, sanitas illis est; terra uero impiorum cadet. Totum 255 XX, XXI | beatorum. Quod autem ait: Terra uero impiorum cadet, bene 256 XX, XXI | laetabuntur omnes qui sunt in terra; ros enim, qui abs te est, 257 XX, XXI | Domini iudicabitur omnis terra et in gladio eius omnis 258 XX, XXI | Nam et de caelo nouo ac terra noua iam supra dixerat, 259 XX, XXI | inquit, caelum nouum et terra noua, et non erunt memores 260 XX, XXI | Domini iudicabitur omnis terra et in gladio eius omnis 261 XX, XXI | modo enim caelum nouum et terra noua manebit coram me, dicit 262 XX, XXI | dictum iam supra posui: Terra uero impiorum cadet. Quis 263 XX, XXIII | quattuor regna surgent in terra, quae auferentur, et accipient 264 XX, XXIII | quarta quartum regnum erit in terra, quod praeualebit omnibus 265 XX, XXIV | transit; legitur: Caelum et terra transibunt. Sed puto, quod 266 XX, XXIV | ardentia resoluentur, et terra et quae in ipsa sunt opera 267 XX, XXIV | illo iudicaturi sunt, et terra in eis, qui iudicandi sunt; 268 XX, XXIV | terram, id est homines in terra utique iudicandos. Si autem 269 XX, XXIV | dicitur quod fit utique in terra: profecto ipsa opera misericordiae 270 XX, XXVI | postea quam caelum nouum et terra noua promissa est, inter 271 XX, XXIX | percutiam terram penitus. Terra sunt enim, qui terrena sapiunt, 272 XX, XXX | confringetur, donec ponat in terra iudicium; et in nomine eius 273 XX, XXX | eius? --- Donec ponat in terra iudicium. Ecce manifestatum 274 XX, XXX | iudicium, quod ponet in terra, cum uenerit ipse de caelo, 275 XXI, IV | contenderit? Quis eos in terra umida infossos, ubi ligna 276 XXI, V | pondere praegrauari. Poma in terra Sodomorum gigni quidem et 277 XXI, VII | fecit mundum in caelo in terra, in aere in aquis innumerabilibus 278 XXI, VIII | est, uertere atque mutare. Terra Sodomorum non fuit utique 279 XXII, II | profecto in caelo et in terra omnia quaecumque uoluit 280 XXII, III | ait: Erit caelum nouum et terra noua, et non erunt memores 281 XXII, IV | pateretur, ut id quod esset e terra nisi in terra maneret." 282 XXII, IV | quod esset e terra nisi in terra maneret." Haec est magna 283 XXII, IV | uinciretur? Et tamen plena est terra uegetantibus animis haec 284 XXII, XXII | quot et quantos a caelo et terra uel a perniciosis animalibus 285 XXII, XXIX | Deum et in caelo esse et in terra (ipse quippe ait per prophetam: 286 XXII, XXIX | eum in caelo habere et in terra aliam; sed totus in caelo 287 XXII, XXIX | totus in caelo est, totus in terra, non alternis temporibus, 288 XXII, XXIX | uideatur in caelo nouo et terra noua atque in omni, quae