| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] quamms 1 quamquam 39 quamque 4 quamuis 263 quand 1 quandam 33 quandiu 1 | Frequency [« »] 267 ipsum 264 corpus 264 ibi 263 quamuis 262 unde 261 nihil 260 fuit | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances quamuis |
Liber, Caput
1 I, VIII | super iustos et iniustos? Quamuis enim quidam eorum ista cogitantes 2 I, IX | mundum, humiliter cogitantes, quamuis longe absint a facinerosis 3 I, IX | formidat infirmitas, ita ut quamuis bonis malorum uita displiceat 4 I, IX | temporaliter flagellantur, quamuis in aeternum minime puniantur, 5 I, IX | reprehensione sese abstinent, et quamuis non in tantum eos metuant, 6 I, X | qui terrenis his bonis, quamuis ea non praeponerent Christo, 7 I, XII | qui ista perpessi sunt. Quamuis enim haec in conspectu hominum 8 I, XIII | sicut uictus et amictus, quamuis cum graui adflictione desint, 9 I, XVIII | ipsius corporis sactitate, quamuis membri illius integritate 10 I, XVIII | certum, cum ipsum flagitium, quamuis alienum, adhuc pendet incertum. ~ 11 I, XIX | tantummodo nosse poterat) quamuis iuueni uiolenter inruenti 12 I, XX | Nam et hoc genus rerum, quamuis non sentiat, dicitur uiuere 13 II, II | pudorem humiliatarum feminarum quamuis castarum atque sanctarum 14 II, V | quaereret, sine qua omne quamuis laudabile ingenium superbia 15 II, XIII | poposcerunt? Itemque Romani, quamuis iam superstitione noxia 16 II, XIV | si non Romulo et Herculi (quamuis istum nec fratrem occidisse, 17 II, XV | diis multis praetulerunt, quamuis et ipsum semideum potius 18 II, XVI | emendatiores facere conati sunt, quamuis Lycurgus Lacedaemoniis leges 19 II, XVIII | scriptores in haec consentiunt, quamuis eloquio multum impari. Cernis 20 II, XXII | modo praecipitatis tanta quamuis integris tectis moenibusque 21 III, IV | eorum Varro falsa haec esse, quamuis non audacter neque fidenter, 22 III, V | adulteras autem feminas, quamuis aliqua damnatione, nulla 23 III, XI | non usquequaque incongrue quamuis fabulosis, tamen ueritati 24 III, XIII | grauius foedabant pristinas, quamuis et ipsas pudendas lugendasque 25 III, XXII | Sed haec, inquam, omitto, quamuis illud nequaquam tacuerim, 26 III, XXXI | non leuiter noxium fuit, quamuis incredibiliter mirum. Eodem 27 IV, V | qui per ipsum imperium (quamuis decedentibus succedentibusque 28 IV, IX | Capitolium. De isto deo quamuis a poeta dictum conuenientissime 29 IV, XXVIII | pecuniam habere Romani, quamuis deum Aurinum non colerent: 30 IV, XXXI | diuinis ludos scaenicos, quamuis non iudicio proprio, posuisse, 31 IV, XXXIII | intellegentibus et tunc spiritalibus, quamuis nondum in manifestatione 32 V, VIII | quo sunt omnes potestates, quamuis ab illo non sint omnium 33 V, IX | necessitate fieri dicerent, quamuis omnia fato fieri contenderent. ~ 34 V, XII | docet et commendat historia, quamuis ut aliae gentes excepta 35 V, XII | nam mali nec habebant eam, quamuis honorem habere cuperent, 36 V, XIX | quibus multi bene iudicant, quamuis ea multi non habeant; per 37 V, XIX | laudatoribus autem suis, quamuis paruipendat quod eum laudant, 38 V, XIX | peruersitatem populi. Quam ob rem, quamuis ut potui satis exposuerim, 39 V, XXI | cui nihil iniuste placet. Quamuis enim aliquid dixerimus, 40 V, XXII | fugitiuorum gladiatorum, quamuis multis Romanis ducibus et 41 V, XXV | reliquerat; iste autem, quamuis piae animae solacia talia 42 V, XXVI | Vnde et poeta Claudianus, quamuis a Christi nomine alienus, 43 VI, V | pertinere posse et ad mundum, quamuis urbes esse uideamus in mundo; 44 VI, VI | circumsonat. Quid hic agit humanum quamuis excellentissimum ingenium? 45 VI, VIII | rationem non naturae, sed Dei. Quamuis enim qui uerus Deus est 46 VI, IX | quippe ibi, non furiunt; quamuis deos habere, qui etiam ludis 47 VII, Pr | et uere sancta diuinitas, quamuis ab ea nobis etiam huic, 48 VII, II | menstruis fluoribus praeest, quamuis Iouis filia, tamen ignobilis. 49 VII, XV | esse etiam Lunam uolunt; quamuis de illo fulgentissimo sidere 50 VII, XVI | XVI] Apollinem quamuis diuinatorem et medicum uelint, 51 VII, XVI | putauerunt, quod ipsa sit terra, quamuis ignem mundi leuiorem, qui 52 VII, XXII | multa numina libido uesana. Quamuis enim a qua non geminetur 53 VII, XXVI | factorem, sed creaturam quamuis non uitiosam colit, siue 54 VII, XXX | exserere et agere motus sinat. Quamuis enim nihil esse possint 55 VII, XXX | beatificat angelos. Ita quamuis propter aliquas causas hominibus 56 VII, XXXIII | aliae huius generis essent, quamuis nihil ad Deum uerum uitamque 57 VIII, VIII | cum frui Deo coeperit. Quamuis enim non continuo beatus 58 VIII, X | X] Quamuis enim homo Christianus litteris 59 VIII, XIV | admonuit animum humanum, quamuis adhuc in his moribundis 60 VIII, XV | fieri potuit, ut daemones, quamuis magis aerii sint, terrestribus 61 VIII, XVIII | quod et iste Apuleius, quamuis eis plurimum parcat et diuinis 62 VIII, XXIV | coactus est confiteri. Qui quamuis eos appellet deos, tamen 63 VIII, XXIV | mores, et quod homines, quamuis errantes et increduli et 64 VIII, XXVI | alius est ille, alius iste, quamuis eodem nomine nuncupentur. 65 VIII, XXVII | instituta. Absit ut eos, quamuis deos habeant, sanctis martyribus 66 IX, IV | est ab eis, qui aderant, quamuis in mortis uicinia curiosissime 67 IX, IV | adsensum; sapientis autem, quamuis eas necessitate patiatur, 68 IX, IV | uel incommoda appellant, quamuis ea nolint dicere bona uel 69 IX, VIII | boni discernuntur a malis. Quamuis et eorum malitiae liberius 70 IX, XVI | hominum contaminantur aspectu, quamuis de proximo uideantur. An 71 IX, XXI | quantus esset, ut ei iubenti, quamuis in illo contemptibilis uideretur 72 IX, XXIII | contrectatione semotos, quamuis nominis controuersia uideatur, 73 X, I | potest. ~Nam et ipsa religio quamuis distinctius non quemlibet, 74 X, I | sermonis usu *eu)sebh=n uocant, quamuis *eu)se/beian, pro misericordia 75 X, XII | inconprehensibilis homini. Quamuis itaque miracula uisibilium 76 X, XXI | qua opinione Porphyrius, quamuis non ex sua sententia, sed 77 X, XXIII | non aperte aliquid dicit; quamuis quem alium dicat horum medium, 78 X, XXIV | nobis licitum est dicere, quamuis de unoquoque loquentes, 79 X, XXIV | hominem nisi principio, quamuis pluraliter apud eos sint 80 X, XXIV | mutari; nec ipsam mortem, quamuis esset poena peccati, quam 81 X, XXV | quoque legis temporibus, quamuis in figuris rerum spiritalium 82 X, XXXI | alterum altero prius esset, quamuis alterum ab altero factum 83 X, XXXII | magna prophetare curarunt, quamuis et ista eos non fugerint 84 XI, V | merito posset hic eligi, quamuis eandem diuinam rationem, 85 XI, X | manus et digiti. Ac per hoc quamuis a corpore incorruptibili 86 XI, XI | nominata est. Quapropter quamuis non, quidquid aeternum, 87 XI, XII | beatos fuisse ante peccatum, quamuis sua beatitudo quam diuturna 88 XI, XIX | XIX] Quamuis itaque diuini sermonis obscuritas 89 XI, XXIII | peccatoribus pulchra est, quamuis per se ipsos consideratos 90 XI, XXV | trinitate cogitauerint, quamuis Plato primus istam distributionem 91 XI, XXVIII | Nunc autem tria ista nostra quamuis certa teneamus nec aliis 92 XI, XXXIV | angeli, sed ubi discreti; quamuis et aquas, quod peruersissimae 93 XII, I | beata sit, nisi Deus. Ita quamuis non omnis beata possit esse 94 XII, III | potest. Unde colligitur, quamuis non possit uitium nocere 95 XII, IV | dubitatione laudabilis, quamuis damnatis impiis futura poenalis. 96 XII, IV | curante coquente utilius? quamuis eo nihil sit urente molestius. 97 XII, VI | potest, ut natura bona, quamuis mutabilis, antequam habeat 98 XII, XIII | apertissime confitetur, quamuis a nonnullis contra quam 99 XII, XIV | quae inusitata nascuntur, quamuis inter se diuersa sint et 100 XII, XIV | monstrum sub sole nascatur. Quamuis haec uerba quidam sic intellexerint, 101 XII, XVI | tempora creata esse negabimus, quamuis omni tempore tempus fuisse 102 XII, XVI | erat quippe ante illam, quamuis nullo tempore sine illa; 103 XII, XIX | Infinitas itaque numeri, quamuis infinitorum numerorum nullus 104 XII, XXIV | incredibiliora uiderentur; quamuis et ea ipsa plerique magis 105 XII, XXVI | ne ipsam quidem terram, quamuis mater omnium fecunda uideatur, 106 XII, XXVI | formarem in utero, noui te. Et quamuis anima sic uel sic affecta 107 XII, XXVIII | gubernatione diuinae prouidentiae, quamuis eius causa lateat, frustra 108 XII, XXVIII | bonis in praemio sociandi, quamuis occulto Dei iudicio, sed 109 XIII, II | diligentius disserendum. Quamuis enim anima humana ueraciter 110 XIII, II | in damnatione nouissima quamuis homo sentire non desinat, 111 XIII, III | terra, non hoc est caro, quamuis ex terra facta sit caro; 112 XIII, IV | separationis a corpore, quamuis ablato iam criminis nexu, 113 XIII, V | mali male lege utantur, quamuis sit lex bonum, et boni bene 114 XIII, V | et boni bene moriantur, quamuis sit mors malum. ~ 115 XIII, XI | illud moriens dereliquit; quamuis hoc nisi uiuens omnino facere 116 XIII, XI | donec euigilet, dicitur; quamuis in somno positos dicamus 117 XIII, XVII | aeternum ex illa uiueret et eam quamuis non simplex, sed tot corporibus 118 XIII, XVIII | perfectissime beatis, ut quamuis terrena, tamen incorruptibilia 119 XIII, XVIII | etiam terrenis corporibus, quamuis adhuc corruptibilibus atque 120 XIII, XIX | Quid ita, nisi quia eas, quamuis nulli corpori sociatas, 121 XIII, XXII | homines hospitio susceperunt), quamuis utrum angeli essent ignorantibus 122 XIII, XXIII | erat in animam uiuentem, quamuis non in spiritum uiuificantem, 123 XIII, XXIII | quid sit corpus animale, quamuis scriptura non dixerit de 124 XIII, XXIII | quale habuit primus Adam, quamuis non moriturum, nisi peccasset; 125 XIII, XXIV | mortuae deputandae sunt, quamuis earum praesentia uiuere 126 XIV, II | et tamen etiam tunc homo, quamuis carnis libidines continere 127 XIV, III | accidisse, in errore sunt. ~Quamuis enim Vergilius Platonicam 128 XIV, IX | cedimus. Itaque aliquando, quamuis non culpabili cupiditate, 129 XIV, XI | uoluntatis. Porro mala uoluntas quamuis non sit secundum naturam, 130 XIV, XI | mala uincuntur a bonis, ut, quamuis sinantur esse ad demonstrandum 131 XIV, XV | non seruiendo molesta sit, quamuis nos Deo non seruiendo molesti 132 XIV, XVIII | licitam turpitudinem fecit, quamuis id agatur, quod eius ciuitatis 133 XIV, XXI | multiplicarentur et implerent terram, quamuis et in delinquentibus manserit, 134 XIV, XXI | infideliter inridentes; alii uero quamuis eas accipiant et honorent, 135 XIV, XXVI | loquimur nunc pudendis et ideo, quamuis, antequam earum puderet, 136 XV, I | enim sanctorum ciuitas, quamuis hic pariat ciues, in quibus 137 XV, VIII | illam scripturam loqui, quamuis non semper cum in ea legitur 138 XV, VIII | annos etiam transierunt, quamuis nemo ad mille peruenerit. 139 XV, XVI | honorem, ab ea contineat, quamuis generatricem, tamen libidinem, 140 XV, XX | ciuitati utrique commune est; quamuis Dei ciuitas habeat etiam 141 XV, XX | quantitatis occurreret. Quamuis fieri possit, ut propter 142 XV, XXIII | dictum esse dubitaretur. Quamuis hoc in Hebraeo esse perhibeatur 143 XVI, II | discendi existit occasio. Quamuis non solum qui sunt apertissime 144 XVI, IV | metropoli habitaculum regni; quamuis perfecta non fuerit usque 145 XVI, V | quantum displiceret ostendit. Quamuis possit intellegi Deus ad 146 XVI, VII | potuisse incredibile non est; quamuis iussu Dei siue permissu 147 XVI, VIII | digitorum errasse Creatorem, quamuis nesciens cur hoc fecerit. 148 XVI, VIII | Hermaphroditos nuncupant, quamuis ad modum rari sint, difficile 149 XVI, XI | filios Sem commendatur Heber, quamuis ex illo quintus oriatur, 150 XVI, XII | Hebraea lingua remanserat (quamuis et ipse, sicut iam manifestior 151 XVI, XXI | profecto in paucis est; quamuis et ipsi pauci faciant innumerabilem 152 XVI, XXIV | propter numeri plenitudinem, quamuis aliquanto amplius sint, 153 XVI, XXVI | sterili promittitur filius. Quamuis enim et naturalem procreationis 154 XVI, XXVIII | de seniore non potest; quamuis adhuc possit ille senior, 155 XVI, XXVIII | sed cadauer est mortui. Quamuis etiam sic solui soleat ista 156 XVI, XXIX | non est angelos fuisse; quamuis quidam existiment unum in 157 XVI, XXXI | est, dubitans in gaudio; quamuis exprobrante angelo, quod 158 XVI, XXXII | Deus delectaretur humanis; quamuis diuino intonante praecepto 159 XVI, XXXV | populo seruiturum. Et re uera quamuis in gente Idumaeorum, quae 160 XVI, XXXVII | noster etiam ex ore Iudaeorum quamuis errantium, sed tamen legem 161 XVI, XXXVIII| etiam maior soror eius, quamuis peperisset, imitata, quoniam 162 XVI, XLII | Iudaeis et Christianis (quamuis, quod ad carnis propaginem 163 XVII, I | tempus est prophetarum. Quamuis enim et ipsum Noe patriarcham, 164 XVII, III | effectum, uel effectum, quamuis non praenuntiatum, quod 165 XVII, IV | Numquid septem ipsa pepererat, quamuis sterilis fuerit? Vnicum 166 XVII, IV | sterilem, quae peperit septem. Quamuis commodius possit intellegi 167 XVII, V | sancta, regale sacerdotium. Quamuis nonnulli "sacrificii tui" 168 XVII, VII | regnum abstulit Christus; quamuis fuerit illic et Israel, 169 XVII, XIV | uarietatis huius dispositionem, quamuis latebrosam, non tamen inanem 170 XVII, XV | ipsa expectatio postulare (quamuis iam in uno fecerim), copia 171 XVII, XXI | proprie uocabantur Israel, quamuis hoc uniuersi illius populi 172 XVII, XXIII | fuerat, instaurauit; et quamuis plurimi eius in alienigenarum 173 XVIII, I | procurrens distinctius appareret; quamuis usque ad reuelationem testamenti 174 XVIII, II | perexigua ista memorantur; quamuis Athenienses in Graecia plurimum 175 XVIII, III | dea culta est in Aegypto; quamuis alii scribant eam ex Aethiopia 176 XVIII, VIII | caelum portare confingeret; quamuis mons eius nomine nuncupetur, 177 XVIII, VIII | tempora pertinens Argiuorum; quamuis nonnulli eum Mercurio praeferant 178 XVIII, XIV | non pro diis culti sunt; quamuis Orpheum nescio quo modo 179 XVIII, XXI | domini sui Martis agnouit; quamuis non desint qui dicant, cum 180 XVIII, XXIII | Christo uaticinia Sibyllae, quamuis non exprimat cuius. Sed 181 XVIII, XXIV | eruditis meruerit hos honores, quamuis nondum efferbuerat ac pullulauerat 182 XVIII, XXXI | perdidit quod sunt Iudaei, quamuis a Romanis fuerint deuicti 183 XVIII, XXXI | coaequetur. Quae tempora eius quamuis non inueniamus in Chronicis, 184 XVIII, XXXI | significatas esse non arbitror; quamuis ab eis, qui hoc putant, 185 XIX, I | professi sunt; nec tamen eos, quamuis diuersis errantes modis, 186 XIX, I | seruit dominae uoluptati (quamuis nullo modo haec dicenda 187 XIX, I | quattuor per eos, qui easdem quamuis incertas propter ueri similitudinem 188 XIX, IV | concupiscat? Quod in hac uita, quamuis uelimus, quoniam facere 189 XIX, VI | quod obiciunt non ualentes, quamuis uera obiecerint, a iudice 190 XIX, VII | malorum finita miseria. Quamuis enim non defuerint neque 191 XIX, VIII | quippe audire mallemus, quamuis et hoc sine dolore non possimus 192 XIX, XII | hominem dicere maluerunt. Quamuis ergo huius regnum dirae 193 XIX, XII | rapiebat necabat uorabat et quamuis inmanis ac ferus paci tamen 194 XIX, XIX | et ex utroque composito, quamuis salua fide quisque possit 195 XIX, XXI | definitio, populus nuncupatur? Quamuis enim, si diligenter adtendas, 196 XIX, XXII | doctissimus Romanorum Iouem putat, quamuis nesciens quid loquatur; 197 XIX, XXII | doctissimus philosophorum, quamuis Christianorum acerrimus 198 XIX, XXIII | esse Christianus, ac sic quamuis ab illo laudatus ab istorum 199 XIX, XXVII | quoque nostra iustitia, quamuis uera sit propter uerum boni 200 XX, I | hac uita siue post mortem: quamuis nullus hominum agat recte, 201 XX, II | inuestigabiles uiae eius. Quamuis ergo nesciamus quo iudicio 202 XX, IV | noui, postea de ueteris. Quamuis enim uetera priora sint 203 XX, VIII | a temptatione sanctorum, quamuis ab eorum interioribus hominibus, 204 XX, VIII | tantis periculis dimicamus. Quamuis et hoc temporis interuallo 205 XX, IX | cum illo regnant zizania, quamuis in ecclesia cum tritico 206 XX, IX | Christi, qui, ut alia taceam, quamuis ibi sint donec colligantur 207 XX, IX | defuncti membra sunt eius? Quamuis ergo cum suis corporibus 208 XX, IX | Quae sit porro ista bestia, quamuis sit diligentius requirendum, 209 XX, X | hoc est Patris et Filii; quamuis propter formam serui sicut 210 XX, XIII | mensibus erit. Quod tempus, quamuis exiguum, utrum ad mille 211 XX, XV | corpus mortale, sed mortuum, quamuis eadem paulo post etiam mortalia 212 XX, XVI | mare, sed tamquam mare. Quamuis et nunc, sicut amat prophetica 213 XX, XVIII | futuram, cum tamen eorum quamuis in aeternis poenis sit mansura 214 XX, XIX | aduersarius eius Antichristus; quamuis ad occultum iam iudicium 215 XX, XIX | permittet, iusto ipse iudicio, quamuis faciat ille iniquo malignoque 216 XX, XX | quam dormitione praecedunt, quamuis breuissima, non tamen nulla. 217 XX, XXI | euidentem corporum poenam; quamuis cadauer nisi caro exanimis 218 XX, XXIV | perisse dictus est mundus, quamuis sola eius cum suis caelis 219 XX, XXVI | iustus enim ex fide uiuit; quamuis se ipsum seducat, si dixerit 220 XX, XXX | suis parentibus inluserunt; quamuis et ipsi parentes eorum tantae 221 XX, XXX | Vos occidistis Christum", quamuis hoc parentes eorum fecerint: 222 XX, XXX | quorum stirpe descendunt. Quamuis ergo accepto spiritu gratiae 223 XXI, III | ut doleat; dolet et sola, quamuis sit in corpore, cum aliqua 224 XXI, IV | et ipsi fiunt candidi, et quamuis magis ille rubeat, illi 225 XXI, VIII | experientiam cognouerunt; quamuis et ipsa, quae in rerum natura 226 XXI, X | certandum. Cur enim non dicamus, quamuis miris, tamen ueris modis 227 XXI, XI | dictam fuisse mensuram. Quamuis hoc in ea re proprie possit 228 XXI, XI | in eadem mensura recipit, quamuis non hoc quod dedit. Iudicio 229 XXI, XI | fecit, iudicio patitur; quamuis fecerit damnatione quod 230 XXI, XIII | XIII] Platonici quidem, quamuis inpunita nulla uelint esse 231 XXI, XIII | peccat Deus, qui iusto, quamuis occulto, iudicio fieri sinit. 232 XXI, XVI | pro diuersitate meritorum quamuis malorum aliis leuiorem, 233 XXI, XVIII | comminationem non esse mendacem, quamuis sit neminem damnaturus, 234 XXI, XVIII | quod uere digni erant pati, quamuis hoc non esset ipse facturus. 235 XXI, XX | sacramentum, sed solis catholicis quamuis male uiuentibus pollicentur, 236 XXI, XXI | catholica perseuerantibus, quamuis in ea male uiuentibus, hoc 237 XXI, XXII | Qui ergo fecit, inquiunt, quamuis mores in melius non mutauerit, 238 XXI, XXIV | aeterno igne cruciandis, quamuis perfecta sit sanctitate, 239 XXI, XXIV | quae itidem causa est, ut, quamuis pro hominibus, tamen iam 240 XXI, XXIV | misericordiae mutat in melius, quamuis adhuc in huius corruptionis 241 XXI, XXIV | perditis moribus. Ac sic, quamuis propheta fuerit contristatus, 242 XXI, XXV | Christi, sed solis catholicis, quamuis male uiuentibus, pollicentur, 243 XXI, XXVI | Christus est fundamentum, quamuis cum damno, quoniam illa, 244 XXI, XXVI | uoluptatisque praeponat, quamuis superaedificet ligna, fenum, 245 XXI, XXVI | hic ut non ibi saecularia, quamuis a damnatione uenialia, concremantem 246 XXI, XXVII | Qui ergo fecit, inquiunt, quamuis non correxerit perditos 247 XXII, I | nisi natura mutabilis, quamuis bona et a summo Deo atque 248 XXII, IV | corpora licet terrena sedibus quamuis caelestibus, tamen corporeis 249 XXII, XII | quantitate tam multum peribit?" Quamuis et de ipsis capillis possit 250 XXII, XIII | adfirmare, ita negare non audeo; quamuis non uideam quo modo ad eos 251 XXII, XIII | aeternum, quae corpora humana, quamuis intra uiscera materna, gestarunt; 252 XXII, XVI | futuri erant aetate iuuenali; quamuis nihil oberit, etiamsi erit 253 XXII, XIX | mutabilitate uertentur. Quamuis quod ait Dominus: Capillus 254 XXII, XIX | autem aliquid non uidetur, quamuis adsit, a quibus alia, quae 255 XXII, XIX | dignitas erit, et quaedam, quamuis in corpore, non corporis, 256 XXII, XIX | non perditis, apparebunt. Quamuis itaque omnia quae acciderunt 257 XXII, XX | exhalata reuocare, reddetur. Quamuis etsi omnibus perisset modis 258 XXII, XXII | miserabilius agitantur; quamuis multimoda uarietate fallaciae 259 XXII, XXII | uita, sed mors. Nam in ista quamuis sint per sancta et sanctos 260 XXII, XXIV | generali. Haec ergo propagatio quamuis peccato non fuerit ablata, 261 XXII, XXIV | Iam uero in ipso corpore, quamuis nobis sit cum beluis mortalitate 262 XXII, XXIX | existimaui me terram et cinerem; quamuis nihil hic prohibeat oculum 263 XXII, XXX | unusquisque quod non accepit, quamuis sit pacatissimo concordiae