| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] uit 1 uita 257 uitabatur 1 uitae 218 uitaeque 4 uitales 1 uitalis 1 | Frequency [« »] 225 diis 223 dixit 218 quorum 218 uitae 217 cur 217 habere 216 hanc | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances uitae |
Liber, Caput
1 I, IX | etiam hi, qui superiorem uitae gradum tenent nec coniugalibus 2 I, IX | sit, in eis tamen, quibus uitae huius necessitate coniungitur, 3 I, X | esse cruciatibus. Si uero uitae melioris proposito reconditum 4 I, X | enim fames necauit, malis uitae huius, sicut corporis morbus, 5 I, XI | aliquando moriturus. Finis autem uitae tam longam quam breuem uitam 6 I, XI | mortalium sub cotidianis uitae huius casibus innumerabiles 7 I, XII | quicquam obesset futurae uitae, quidquid inimici de corporibus 8 I, XV | minime dubitaret. Hoc si huic uitae utile existimabat, cuius 9 I, XXII | mortem atque <ad> huius uitae suauia uincla rumpenda sola 10 I, XXIV | quod se occidere noluit, uitae huius amore fecit. Hoc probauit, 11 I, XXIV | remeauit. Tantus itaque uitae huius contemptor, cum saeuientibus 12 I, XXVI | neminem uelut desiderio uitae melioris, quae post mortem 13 I, XXVII | liberatum caput tot rursus uitae huius periculis inserit, 14 I, XXX | hostibus, perdita integritate uitae crudeliora paterentur a 15 I, XXXVI | conantur asserere non propter uitae praesentis utilitatem, sed 16 II, II | firmitatem, ne paeniteat eas uitae, quas non est unde possit 17 II, IV | pertinebat ad consultores deos uitae bonae praecepta non occultare 18 II, VI | traditos iactent, quibus uitae probitas castitasque discatur; 19 II, VII | inuenerunt, quod agendae bonae uitae beataeque adipiscendae satis 20 II, IX | comoediae, nisi consuetudo uitae pateretur- probare sua theatris 21 II, XVI | Mala igitur animi, mala uitae, mala morum, quae ita magna 22 II, XIX | atque milites: et terras uitae praesentis ornaret sua felicitate 23 II, XIX | felicitate res publica, et uitae aeternae culmen beatissime 24 II, XX | uineae potius quam quid suae uitae quisque noceat, legibus 25 II, XXII | cultori suo dare praecipue uitae ac morum praecepta debuerunt, 26 II, XXIII | uirtutibus animi et probitati uitae, cuius praernia post mortem 27 II, XXVI | a pudentibus auctores se uitae scelestae inmundaeque testantur, 28 III, XII | in comparatione peioris uitae melius uixerat, non sufficere 29 IV, V | protendatur) paucis diebus uitae suae cursim raptimque transierunt, 30 IV, XII | uiuificatur tota ista moles, uitae atque animae cunctorum uiuentium 31 IV, XXX | corui et corniculae uocibus uitae consilia moderantes. Sed 32 V, VI | instituto tamen et proposito uitae ita sunt dispares, ut praeter 33 V, IX | uir magnus et doctus et uitae humanae plurimum ac peritissime 34 V, IX | scilicet, quae spiritus uitae est. Nam et aer iste seu 35 V, IX | corpus est, non est spiritus uitae. Spiritus ergo uitae, qui 36 V, IX | spiritus uitae. Spiritus ergo uitae, qui uiuificat omnia creatorque 37 V, XVIII | Christianus, ut in huius uitae peregrinatione expeditior 38 V, XXXIII| deseratur, et magis aeternae uitae fidelissima expectatione 39 V, XXIV | potuerunt. Haec et alia uitae huius aerumnosae uel munera 40 V, XXVI | ueraciter piis. Cetera uero uitae huius uel fastigia uel subsidia, 41 V, XXVI | connantur asserere non propter uitae praesentis utilitatem, sed 42 VI, Pr | Christiana conuincit, propter uitae huius mortalis rerumque 43 VI, Pr | Christianae religioni de huius uitae cladibus terrenarumque contritione 44 VI, I | petere uel sperare, qui uitae huius aerumnosissimae atque 45 VI, I | credunt hi, qui cultum eorum uitae huius mortalis utilitatibus 46 VI, IV | docet uerus Deus, dator uitae aeternae, ueris cultoribus 47 VI, VIII | aduerterit. Quo modo igitur uitae aeternae dandae potestas 48 VI, IX | et quaecumque alia huic uitae sunt necessaria, ostendens 49 VI, XI | modum a populo Dei, cui uitae aeternae mysterium reuelatum 50 VII, Pr | non tamen propter mortalis uitae transitorium uaporem, sed 51 VII, I | non perueniri ad aeternae uitae felicitatem talium deorum 52 VII, III | Sentino? Quod si ab illo, qui uitae ac sensibus uniuersaliter 53 VII, XXXII | XXXII] Hoc mysterium uitae aeternae iam inde ab exordio 54 VII, XXXII | sunt, nec tantum praecepta uitae, quae mores pietatemque 55 VIII, II | qui modo quodam laudabilis uitae aliis; praestare uidebantur, 56 VIII, II | sapientes. Sed illi sex uitae genere distinguebantur et 57 VIII, III | intenderit, quod esset beatae uitae necessarium, propter quam 58 VIII, III | purgandae bonis moribus uitae censebat instandum, ut deprimentibus 59 VIII, III | euaderet. Tam praeclara igitur uitae mortisque fama Socrates 60 VIII, VI | sensibilem, intellegibilem uitae. Proinde intellegibilem 61 VIII, IX | ueritas doctrinae et felicitas uitae, siue Platonici accommodatius 62 VIII, XV | nossemus, prae bonitate uitae, qua illis anteponimur, 63 VIII, XXV | tantum ab eis longe sumus uitae merito, non corporis loco. 64 VIII, XXVI | est homo totus in sensu uitae, melior remeauit in caelum, 65 IX, III | infirmitas, etiam cum eas huius uitae condicione patiuntur, mente 66 IX, V | quaeri potest, utrum ad uitae praesentis pertineat infirmitatem 67 IX, X | arbitratus est, ne semper huius uitae miseria tenerentur. Hac 68 IX, XII | differentes loci sublimitate, uitae perpetuitate, naturae perfectione, 69 IX, XII | haec sunt: loci sublimitas, uitae perpetuitas, perfectio naturae. 70 IX, XII | subsiciua", quia dixerat uitae perpetuitatem; "et ingenia 71 IX, XV | idem in inferioribus uia uitae, qui in superioribus uita. ~ 72 X, XIV | humana uel pro ipsis terrenis uitae transitoriae beneficiis 73 X, XIV | bona infima atque terrena uitae huic transitoriae necessaria 74 X, XIV | necessaria et prae illius uitae sempiternis beneficiis contemnenda, 75 X, XVIII | incommutabilem conditorem et uitae beatae non de his, quae 76 X, XXVII | iustitiae possunt propter huius uitae infirmitatem, etsi non scelera, 77 X, XXVIII| uocas, aliquid post huius uitae finem prodesse uideantur; 78 X, XXXII | conscripti sunt, qui propter bona uitae huius deos colendos putant; 79 XI, XI | excellentiam sapientis beataeque uitae, quae procul dubio non nisi 80 XI, XI | felicitate cunctatio eam beatae uitae plenitudinem, quam in sanctis 81 XI, XI | habebat. Neque enim beatae uitae uocabulum ita contrahimus 82 XI, XXV | causam, scientiae formam, uitae summam nemo cunctatur. Tria 83 XI, XXVIII| non peregrinatur in huius uitae mortalitate, sed inmortalis 84 XII, XVII | praeterita. Sic enim ait: In spem uitae aeternae, quam promisit 85 XII, XXI | uicissim alternant, in huius uitae eruditione cognouerit: quo 86 XIII, IV | praestitit gratiam, ut mors, quam uitae constat esse contrariam, 87 XIII, VII | possent, ut eum in tanto uitae discrimine sub tanta spe 88 XIII, IX | in tanta est extremitate uitae, in quanta sunt quos agere 89 XIII, X | mutabilitas toto tempore uitae huius (si tamen uita dicenda 90 XIII, X | omnino nihil sit aliud tempus uitae huius, quam cursus ad mortem, 91 XIII, X | coeperit ipsa mors, id est uitae detractio (quia, cum detrahendo 92 XIII, X | non est in morte, quid est uitae ipsa detractio? Non enim 93 XIII, XI | enim propinquat peragendo uitae suae tempora, si iam in 94 XIII, XX | qui status eis de ligno uitae, quod in medio paradiso 95 XIII, XX | sentirent; de ligno autem uitae propterea gustabatur, ne 96 XIII, XX | fuisse accipiatur lignum uitae in paradiso corporali, sicut 97 XIII, XX | qua scriptum est: Lignum uitae est amplectentibus eam. ~ 98 XIII, XXI | ligna fructifera in uirtutes uitae moresque conuertunt; tamquam 99 XIII, XXI | fructus mores piorum et lignum uitae ipsam bonorum omnium matrem 100 XIII, XXI | eorum opera eorum, lignum uitae sanctum sanctorum utique 101 XIII, XXIII | indissolubili, sed ligno uitae a mortis necessitate prohibebatur 102 XIII, XXIII | non negatis, a ligno tamen uitae prohibitus traditus esset 103 XIII, XXIII | uitiataque natura atque a ligno uitae separatione iustissima mortis 104 XIII, XXIV | in faciem eius spiritum uitae, et factus est homo in animam 105 XIII, XXIV | in faciem eius spiritum uitae, non ait Graecus *pneu=ma, 106 XIII, XXIV | in faciem eius spiritum uitae, si Graecus non *pnoh/n, 107 XIII, XXIV | inquiunt, spiritum, non adderet uitae, nisi illum sanctum <Spiritum& 108 XIII, XXIV | inquiunt, proprio suae uitae modo, quid opus erat addere 109 XIII, XXIV | omnia, quae habent spiritum uitae, et omnis, qui erat super 110 XIII, XXIV | animam uiuentem et spiritum uitae etiam in pecoribus inuenimus, 111 XIII, XXIV | Omnia quae habent spiritum uitae, non Graecus *pneu=ma, sed * 112 XIII, XXIV | quid opus erat ut adderet uitae, cum dixisset spiritum? 113 XIII, XXIV | animam uiuentem et spiritum uitae scripturam suo more dixisse, 114 XIII, XXIV | habuisse in se spiritum uitae; ubi etiam in Graeco non 115 XIII, XXIV | sint peccando, quia fontem uitae deseruerunt, qui Deus est, 116 XIV, III | uitiosa, non tamen omnia uitae iniquae uitia tribuenda 117 XIV, IX | sanctae ciuitatis Dei in huius uitae peregrinatione secundum 118 XIV, IX | habemus has affectiones, huius uitae sunt, non illius, quam futuram 119 XIV, IX | fuit ex potestate. Sed dum uitae huius infinnitatem gerimus, 120 XIV, IX | sed nec ipsa huius est uitae. Non enim qualiumcumque 121 XIV, XIII | transgressorem esse praecepti, si uitae suae sociam non desereret 122 XIV, XV | inuitus, desertor aeternae uitae etiam aeterna, nisi gratia 123 XIV, XXVI | potus ne sitiret, lignum uitae ne illum senecta dissolueret. 124 XV, XI | diluuii. Omnes autem anni uitae Mathusalam nongenti sexaginta 125 XV, XIV | Sescentensimo nempe anno uitae Noe scriptum est factum 126 XV, XIV | quanti anni sescentensimi uitae Noe secundus erat mensis 127 XV, XV | proportione pubertas, quanto uitae totius maior annositas; 128 XV, XX | proportione tam longae uitae, aut de filiis qui commemorantur 129 XV, XXIV | quadringentos octoginta uitae annos ageret, quos more 130 XV, XXIV | sescentensimo quippe anno uitae Noe, secundo mense factum 131 XV, XXIV | anni praedicti sunt futuri uitae hominum periturorum, quibus 132 XVI, VI | mouentur, tamquam ad fontem uitae, ut, quod non habent ex 133 XVI, VIII | concipere feminas et octauum uitae annum non excedere. Item 134 XVI, X | dicens, quoto quisque anno uitae suae filium genuerit ad 135 XVI, X | uixerit, sed quoto anno uitae suae genuerit filium, hoc 136 XVI, XIV | egerit, sed quia omnes dies uitae suae, qui fuerunt anni ducenti 137 XVI, XIV | quoniam non legitur quoto anno uitae suae in Charran uenerit; 138 XVI, XIV | huius solius numerum annorum uitae non commendatum esse memoriae. 139 XVI, XIV | Abrabam, sine numero annorum uitae suae neminem continet. ~ 140 XVI, XXVII | paruuli, non secundum suae uitae proprietatem, sed secundum 141 XVI, XXXII | centensimo uicensimo septimo anno uitae suae, centensimo autem et 142 XVI, XXXIII| scilicet et quadragensimo anno uitae patris sui, triennio post 143 XVI, XXXV | uideamus. A primo igitur anno uitae Isaac usque ad sexagensimum, 144 XVII, III | quibus pro usu temporalis uitae futuri aliquid nosceretur, 145 XVII, IV | quisquam putaret post finem uitae, quae in hoc agitur corpore, 146 XVII, VII | eius inimici usque in finem uitae huius esse persistunt; sed 147 XVII, XIII | tanta securitas, ut huic uitae hostiles non formidaret 148 XVIII, XXV | claruerunt, quia genere uitae quodam laudabili praestabant 149 XIX, I | beatitudinem facere in huius uitae infelicitate moliti sunt, 150 XIX, I | differentia, socialis uidelicet uitae, quoniam, quisquis sectatur 151 XIX, I | necessario negotio alternantia uitae suae tempora tribuerunt: 152 XIX, II | In tribus quoque illis uitae generibus, uno scilicet 153 XIX, II | uictu Cynicorum, de tribus uitae generibus, otioso, actuoso, 154 XIX, II | nouis, ex Cynicis, ex isto uitae genere tripertito ad sectas 155 XIX, II | remoto illo tripertito genere uitae duae partes huius numeri 156 XIX, III | uirtus, id est ars agendae uitae, cum acceperit prima naturae, 157 XIX, III | philosophetur. Ex tribus porro illis uitae generibus, otioso, actuoso 158 XIX, IV | quantouis eloquentiae flumine uitae huius miserias explicare? 159 XIX, IV | temperantia tollit huic uitae. Quid iustitia, cuius munus 160 XIX, VI | occidit. In his tenebris uitae socialis sedebit iudex ille 161 XIX, VIII | dementiae, quae tamen in huius uitae misera condicione saepe 162 XIX, IX | aerumnas huius pertinet uitae) et aliquando Satanas, sicut 163 XIX, XII | ac ferus paci tamen suae uitae ac salutis inmaniter ac 164 XIX, XIII | hominibus quaedam bona huic uitae congrua, id est pacem temporalem 165 XIX, XIII | temporalem pro modulo mortalis uitae in ipsa salute et incolumitate 166 XIX, XIV | corpus, id est ordinatae uitae ac salutis. Sicut enim pacem 167 XIX, XVII | nam ex huius temporalis uitae rebus commodisque sectatur; 168 XIX, XVII | adgrauat animam. Idcirco rerum uitae huic mortali necessariarum 169 XIX, XVII | quae sustentandae mortali uitae adcommodata sunt, obtemperare 170 XIX, XVII | concupiscentiam; inque ipsis rebus uitae adiacentibus ad alium pecus, 171 XIX, XIX | curat. Ex tribus uero illis uitae generibus, otioso, actuoso 172 XIX, XXVIII| miseria beatitudini et mors uitae, ita bellum paci uidetur 173 XX, I | dimittens de paradiso et a ligno uitae separans primos homines 174 XX, III | commemorans aerumnas erroresque uitae huius et uanescentes interea 175 XX, III | an particeps; non propter uitae huius uel bona adquirenda 176 XX, VI | fecerunt, in resurrectionem uitae; qui uero mala egerunt, 177 XX, VI | fecerunt, in resurrectionem uitae, hi sunt, qui uiuent; qui 178 XX, VIII | soluti eos, qui in libro uitae scripti non sunt, multos 179 XX, X | sic et nos in nouitate uitae ambulemus. Hinc est et illud: 180 XX, XIV | liber apertus est, qui est uitae uniuscuiusque; et iudicati 181 XX, XIV | tacuit: Qui est, inquit, uitae uniuscuiusque. Ergo illi 182 XX, XIV | in illo autem, qui est uitae uniuscuiusque, quid horum 183 XX, XIV | scriptae sunt uniuersae uitae uniuersorum? An tantus angelorum 184 XX, XV | infernus reddiderunt, quoniam uitae, de qua iam exierant, reuocarunt. 185 XX, XV | inquit, inuenti in libro uitae scripti, missi sunt in stagnum 186 XX, XV | falli non potest, liber est uitae, in quo sunt scripti, id 187 XX, XVI | scripti non sunt in libro uitae, et in aeternum ignem missis ( 188 XX, XX | insufflauit Deus in faciem flatum uitae, cum factus est homo in 189 XX, XXIII | fecerunt, in resurrectionem uitae, qui autem mala egerunt, 190 XX, XXVI | Secundum dies, inquit, ligni uitae erunt dies populi mei. Quis 191 XX, XXVI | Deus plantauerit lignum uitae, a cuius cibo separatis 192 XX, XXVI | quisquam illos dies ligni uitae, quos commemorauit propheta 193 XX, XXVI | ipsumque Christum lignum uitae prophetice dictum, quia 194 XX, XXVI | qua Salomon ait: Lignum uitae est omnibus amplectentibus 195 XX, XXVII | quae sub io sole in huius uitae uanitate non cernitur, quando 196 XX, XXVII | sole iustitiae in illius uitae manifestatione clarebit, 197 XXI, I | fecerunt, in resurrectionem uitae; qui autem mala egerunt, 198 XXI, III | facere mortis argumentum, cum uitae potius sit indicium? Etsi 199 XXI, XI | relaxentur, nonne pro huius uitae modo similia poenis uidentur 200 XXI, XIV | quidem illi nec ad praesentis uitae uanam felicitatem contra 201 XXI, XXI | Dicunt ergo cuiuslibet uitae catholicum Christianum Christum 202 XXI, XXI | fundamentum, etiamsi malae uitae fuerit catholicus Christianus, 203 XXI, XXII | uixerint donec claudant diem uitae huius extremum, per hanc 204 XXI, XXV | hic saluus erit, et per uitae iniquitatem ipsam uitae 205 XXI, XXV | uitae iniquitatem ipsam uitae iustitiam, quod eis Christus 206 XXI, XXV | perseuerando usque in huius uitae finem non utique dicendi 207 XXI, XXVII | quantumlibet iuste in huius uitae caligine atque infirmitate 208 XXI, XXVII | aeterna. Est itaque quidam uitae modus nec tam malae, ut 209 XXI, XXVII | permanentibus nec prouectu uitae melioris absumptis intercessio 210 XXII, XIX | monstrosas, quae huic miserae uitae congruunt, abhorrent autem 211 XXII, XXII | sinente monstretur huius uitae flenda calamitas et alterius 212 XXII, XXII | quasi quibusdam inferis uitae non liberat nisi gratia 213 XXII, XXII | philosophiae contra miserias huius uitae unicum auxilium, satis et 214 XXII, XXIII | Praeter haec autem mala huius uitae bonis malisque communia 215 XXII, XXIII | nouissima cupimus liberari, ad uitae huius mala pertinet, quam 216 XXII, XXVIII| et huic quidem redditos uitae, sed non eo modo ut non 217 XXII, XXIX | ita comparanda est illi uitae, quasi paruuli ad iuuenem, 218 XXII, XXX | contra eos qui propter bona uitae huius deos colendos putant.