| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] homicidiorum 1 homicidium 7 homine 95 hominem 199 hominemque 1 homines 401 hominesque 1 | Frequency [« »] 201 tempore 200 me 200 nulla 199 hominem 198 rebus 197 deinde 197 facta | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances hominem |
Liber, Caput
1 I, XV | esse non posse, unum uero hominem posse, quod uidelicet potentia 2 I, XVII | licet priuata potestate hominem occidere uel nocentem, cuius 3 I, XVII | cum se occidit, sceleratum hominem occidit, et tamen non solum 4 I, XVII | et se ipsum interficiendo hominem interficiat innocentem, 5 I, XX | qui se occidit aliud quam hominem occidit. ~ 6 I, XXI | auctoritas, ut non liceat hominem occidi. Sed his exceptis, 7 I, XXI | specialiter occidi iubet, quisquis hominem uel se ipsum uel quemlibet 8 I, XXV | scelus est etiam se ipsum hominem occidere, sicut ueritas 9 I, XXVI | legitime constitutus est, hominem occidit, nulla ciuitatis 10 II, IX | quemquam in scaena uiuum hominem uel uituperari. Sed, ut 11 II, XXIII | kreVfrenandis, qui enim Marium nouum hominem et ignobilem, cruentissimum 12 III, XXVIII| diripuerunt, inmanius homines hominem uiuum, quam bestiae solent 13 IV, IV | respondit. Nam cum idem rex hominem interrogaret, quid ei uideretur, 14 IV, XVI | modum non moueret ac faceret hominem, ut ait Pomponius, murcidum, 15 IV, XXIII | dubitat facile inueniri hominem, qui se timeat fieri regem; 16 V, VII | inspectis dicunt non esse hominem natum, sed pecus. Audent 17 V, XI | uanitate felices, qui fecit hominem rationale animal ex anima 18 V, XI | terram, enc solum angelum et hominem, sed nec exigui et contemptibilis 19 V, XIX | est: Quia regnare facit hominem hypocritam propter peruersitatem 20 VI, II | existimare debemus nisi hominem acerrimum ac peritissimum, 21 VI, V | adtribuuntur, quae non modo in hominem, sed etiam quae in contemptissimum 22 VI, V | quae in contemptissimum hominem cadere possunt." Hic certe 23 VI, V | ficta sunt, quia non modo in hominem, sed etiam in contemptissimum 24 VI, V | etiam in contemptissimum hominem cadere possunt, non solum 25 VI, IX | mortem, et deos ad ipsum hominem pertinentes clausit ad Neniam 26 VI, IX | pertinerent non ad ipsum hominem, sed ad ea, quae sunt hominis, 27 VI, IX | ut non intellegat istum hominem ciuilem theologian tam diligenter 28 VII, III | artificiosi, raro inuenias hominem, qui non habeat artem suam 29 VII, VI | mundum esse deum; sed sicut hominem sapientem, cum sit ex corpore 30 VII, IX | mundum esse deum; sed sicut hominem sapientem, cum sit ex animo 31 VII, XXIII | intellegentia praeminet; hoc praeter hominem omnes carere mortales. Hanc 32 VII, XXIV | alienis, ut non cogeret hominem sterilem fieri manibus suis. 33 VII, XXV | fructum. Non ergo ipsum hominem uel quasi hominem, qui est 34 VII, XXV | ipsum hominem uel quasi hominem, qui est uocatus Attis, 35 VII, XXV | dicere uoluit; non enim hominem doctissimum latuit. ~ 36 VII, XXXI | atque passo, quanti Deus hominem penderet, nosceremus atque 37 VIII, VIII | dixerunt. Videbant quippe ipsum hominem constare ex animo et corpore 38 VIII, VIII | non dixerunt beatum esse hominem fruentem corpore uel fruentem 39 VIII, XIV | legeret, nequaquam illum hominem sanum fuisse sentiret. Quid 40 VIII, XV | ceteris terrestre animal hominem dicit, qui tamen longe praeponitur 41 VIII, XXI | exultabant, cum dii boni hominem bonum longe a se positum 42 VIII, XXIII | uerissimi Saluatoris liberet hominem ab eis diis, quos facit 43 VIII, XXIV | talia. Iterum, inquit, ad hominem rationemque redeamus, ex 44 IX, IV | pauoris sui. Qui ut doceret hominem sciendi studio nauiter accensum, 45 IX, XIV | inspexerunt negaueruntque hominem capacem esse posse beatitudinis, 46 IX, XXI | temptari ipse permisit, ut hominem, quem gerebat, ad nostrae 47 X, II | uerum, quod inluminat omnem hominem uenientem in hunc mundum. 48 X, XI | huius modi uana et insana hominem diis minari, nec quibuslibet, 49 X, XI | suspicemur, eo modo uoluit hominem Aegyptium talibus erroribus 50 X, XII | omni miraculo, quod fit per hominem, maius miraculum est homo. 51 X, XXI | uel genium non uenire in hominem, nisi malus fuerit ante 52 X, XXII | ergo nomine uincitur, qui hominem adsumpsit egitque sine peccato, 53 X, XXII | mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Iesum, per quem 54 X, XXIII | nullorum deorum teletis hominem posse purgari. Cuius enim 55 X, XXIV | itaque dictum est non purgari hominem nisi principio, quamuis 56 X, XXVII | Propterea quippe totum hominem sine peccato ille suscepit, 57 X, XXIX | ipse dubitas in hac uita hominem nullo modo ad perfectionem 58 X, XXIX | incommutabiliter manens indueretur hominem et spiritum dilectionis 59 X, XXXII | exemplum. Haec uia totum hominem mundat et inmortalitati 60 XI, II | Deum iter esset homini per hominem Deum. Hic est enim mediator 61 XI, IX | uerum, quod inluminat omnem hominem uenientem in hunc mundum, 62 XI, XXIII | plus quam dici potest miror hominem in ecclesiasticis litteris 63 XI, XXXIV | secundum rationes suas, si ipsi hominem facere possent, non ei pituitam, 64 XII, X | interrupta et extincta; ceterum hominem nisi ex homine existere 65 XII, XIII | nomen haberemus, ex quo Deus hominem fecit: similiter quaeri 66 XII, XV | initio exorsus est tempora et hominem, quem numquam antea fecerat, 67 XII, XV | perscrutari, secundum quam Deus hominem temporalem, ante quem nemo 68 XII, XV | est subito Deo placuisse hominem facere, quem numquam antea 69 XII, XV | est et semper fuisse, et hominem, quem numquam fecerat, ex 70 XII, XVI | fuisse dicere non audeo, ita hominem numquam antea fuisse et 71 XII, XVI | ex quodam tempore primum hominem creatum esse dubitare non 72 XII, XVIII | numquam quemquam fuisse hominem; nec eundem ipsum nescio 73 XII, XVIII | ac sic aliquando etiam ad hominem faciendum, quem numquam 74 XII, XXI | perfectione peruenerit? quando nec hominem amicum possit quisque amare 75 XII, XXII | plura simul iussit existere. Hominem uero, cuius naturam quodam 76 XII, XXIII | XXIII] Nec ignorabat Deus hominem peccaturum et morti iam 77 XII, XXIV | XXIV] Fecit ergo Deus hominem ad imaginem suam. Talem 78 XIII, XI | Si autem absurdum est, ut hominem, antequam ad mortem perueniat, 79 XIII, XI | est: Ante mortem ne laudes hominem quemquam. Dicamus etiam 80 XIII, XIV | XIV] Deus enim creauit hominem rectum, naturarum auctor, 81 XIII, XVIII | terrestria cetera etiam hominem faciendum commisit Plato, 82 XIII, XXIII | corpore ergo animali primum hominem factum sic apostolus loquitur. 83 XIII, XXIII | scriptum est factum esse primum hominem in animam uiuentem, spiritale 84 XIII, XXIII | mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Iesum; quem caelestem 85 XIII, XXIII | Christum Iesum; quem caelestem hominem uult intellegi, quia de 86 XIII, XXIII | euidentius ita ponit: Per hominem mors, et per hominem resurrectio 87 XIII, XXIII | Per hominem mors, et per hominem resurrectio mortuorum. Sicut 88 XIII, XXIV | habent: Et formauit Deus hominem puluerem de terra. Quod 89 XIII, XXIV | dixerunt: Et finxit Deus hominem de limo terrae, quoniam 90 XIII, XXIV | sequitur: Et formauit Deus hominem puluerem de terra, sicut 91 XIII, XXIV | componunt. Hunc igitur formatum hominem de terrae puluere siue limo ( 92 XIII, XXIV | animam scilicet interiorem hominem, corpus autem exteriorem 93 XIII, XXIV | corpus autem exteriorem hominem uocans, tamquam duo sint 94 XIII, XXIV | secundum corpus, qualem hominem Deus finxit ex puluere, 95 XIII, XXIV | legitur: Et finxit Deus hominem puluerem de terra et insuffiauit 96 XIII, XXIV | locuta sit, quo insinuaret hominem etiam rationali anima accepta, 97 XIII, XXIV | igitur animale, in quo primum hominem Adam factum esse dicit apostolus, 98 XIV, II | modos saepe etiam ipsum hominem, id est naturam hominis, 99 XIV, II | significatur a parte, ipsum hominem uult nomine carnis intellegi? ~ 100 XIV, III | ipsum, hoc est secundum hominem, factus est homo similis 101 XIV, IV | ergo uiuit homo secundum hominem, non secundum Deum, similis 102 XIV, IV | ipsum, hoc est secundum hominem, non secmdum Deum, profecto 103 XIV, IV | dici quod alii secundum hominem, alii secundum Deum uiuant. 104 XIV, IV | carnales estis et secundum hominem ambulatis? Quod ergo est 105 XIV, IV | ergo est ambulare secundum hominem, hoc est esse carnalem, 106 XIV, IV | utrumque, id est secundum hominem uiuens homo; sicut non aliud 107 XIV, IV | quod dictum est: Secundum hominem ambulatis, potuit dici: " 108 XIV, IV | estis, quod est: "Secundum hominem uiuitis, non secundum Deum, 109 XIV, V | animam siue secundum totum hominem, qui ex anima constat et 110 XIV, VI | secundum Deum, non secundum hominem uiuit, oportet ut sit amator 111 XIV, VI | nec propter uitium oderit hominem nec amet uitium propter 112 XIV, VI | nec amet uitium propter hominem, sed oderit uitium, amet 113 XIV, VI | sed oderit uitium, amet hominem. Sanato enim uitio totum 114 XIV, VII | amare Deum et non secundum hominem, sed secundum Deum amare 115 XIV, IX | secundum Deum, non secundum hominem, et quales in illa, quo 116 XIV, IX | secundum Deum, sed secundum hominem uiuentium et in ipso cultu 117 XIV, XI | praesciuit et ideo quoque hominem peccaturum ignorare non 118 XIV, XI | Deus, sicut scriptum est, hominem rectum ac per hoc uoluntatis 119 XIV, XI | terrae puluere Deus finxit hominem, eadem terra omnisque terrena 120 XIV, XI | suae feminae, uni unum, hominem homini, coniugem coniugi, 121 XIV, XI | ostendit, ubi dicit: Per unum hominem peccatum intrauit in mundum, 122 XIV, XIII | fieri prohibuerat, diabolus hominem non cepisset, nisi iam ille 123 XIV, XVI | uindicat totumque commouet hominem animi simul affectu cum 124 XIV, XXIV | Ipse sum expertus sudare hominem solere, cum uellet. Notum 125 XIV, XXVIII| sapientes eius secundum hominem uiuentes aut corporis aut 126 XV, I | unum eorum, qui secundum hominem, alterum eorum, qui secundum 127 XV, VII | quidem ita intellegi ad ipsum hominem conuersionem esse debere 128 XV, VIII | hominum, hoc est secundum hominem uiuentium, seorsum autem 129 XV, XV | aliquis: "Itane credendum est hominem filios generaturum nec habentem 130 XV, XV | dixisse legitur: Adquisiui hominem per Deum, nisi illis duobus 131 XV, XVII | a matre eius: Adquisiui hominem per Deum. Enoch uero dedicatio; 132 XV, XVIII | commemoratur exortus, praefigurari hominem, id est hominum societatem, 133 XV, XVIII | societatem, quae non secundum hominem in re felicitatis terrenae, 134 XV, XX | societasque hominum secundum hominem uiuentium usque ad huius 135 XV, XX | haereses condiderunt; secundum hominem quippe uiuunt, non secundum 136 XV, XXI | negotium, quod per unum hominem, quem sane occisi resurrectio 137 XV, XXIII | principe ceciderunt, qui primum hominem per inuidiam serpentina 138 XV, XXIII | hominum, hoc est secundum hominem uiuentium, miscerentur; 139 XV, XXIV | cogitauit Deus, quia fecit hominem super terram, et recogitauit, 140 XV, XXIV | recogitauit, et dixit Deus: Deleam hominem, quem feci, a facie terrae, 141 XV, XXV | ratio. Neque enim sicut hominem, ita Deum cuiusquam facti 142 XV, XXVI | uentrem; uelut si iacentem hominem metiaris supinum seu pronum, 143 XV, XXVII | astruxit, Moysen scilicet hominem Dei eruditum, sicut scriptum 144 XV, XXVII | terrenae scilicet secundum hominem uiuentis et caelestis secundum 145 XVI, V | sed illa societas secundum hominem uiuens, quam terrenam dicimus 146 XVI, VI | quod dictum est: Faciamus hominem, quia non dixit: "Faciam"; 147 XVI, VI | credere ad imaginem angelorum hominem factum, aut eandem esse 148 XVI, VI | Et fecit, inquit, Deus hominem ad imaginem Dei", non dixit " 149 XVI, X | pertinentes, quae uiuit secundum hominem, non secundum Deum, reprobos 150 XVI, XVII | societas hominum secundum hominem uiuentium, sub dominatu 151 XVI, XXVII | primum, quod factum est ad hominem primum, profecto illud est: 152 XVI, XXVIII| centum anni nondum facerent hominem decrepitae senectutis. ~ 153 XVII, VI | et quaeret Dominus sibi hominem secundum cor suum, et mandabit 154 XVII, VI | quaeret, inquit, Dominus sibi hominem; siue Dauid siue ipsum Mediatorem 155 XVII, VI | nesciat ubi sit, ita sibi hominem Deus quaerit; sed per hominem 156 XVII, VI | hominem Deus quaerit; sed per hominem more hominum loquitur, quia 157 XVII, VII | quem non paenitet, sicut hominem. Vbi enim legitur, quod 158 XVIII, III | fieret, si quis eam fuisse hominem diceret. ~ 159 XVIII, IV | altero putauerunt fuisse hominem, qui in suis posuerunt scriptis 160 XVIII, V | de illo, ut, quisquis eum hominem fuisse dixisset, capitalem 161 XVIII, XV | deorum cultores, qui negant hominem fuisse; de quo et alii scripserunt, 162 XVIII, XXI | Quamquam si ad arguendum hominem regem, qui eos in aquam 163 XIX, I | conati sunt, qui efficiat hominem beatum. Illud enim est finis 164 XIX, III | se ipsa et ceteris, quae hominem faciunt beatum, bonis. Vbi 165 XIX, IV | dorsi spina curuetur et hominem quodam modo quadrupedem 166 XIX, IV | in eis malis, quae cogunt hominem secundum ipsos etiam sapientem 167 XIX, IV | ita his malis uincitur, ut hominem, quem sicut uirtus regendum 168 XIX, V | Audiant apud comicos suos hominem cum sensu atque consensu 169 XIX, VII | primum linguarum diuersitas hominem alienat ab homine. Nam si 170 XIX, VII | gesturus est. Quasi non, si se hominem meminit, multo magis dolebit 171 XIX, XII | feritatem semihominem quam hominem dicere maluerunt. Quamuis 172 XIX, XV | ordo praescribit, ita Deus hominem condidit. Nam: Dominetur, 173 XIX, XV | inrationabilibus dominari; non hominem homini, sed hominem pecori. 174 XIX, XV | non hominem homini, sed hominem pecori. Inde primi iusti 175 XIX, XV | natura, in qua prius Deus hominem condidit, seruus est hominis 176 XIX, XXI | est hominis, quae ipsum hominem Deo uero tollit et inmundis 177 XIX, XXIII | haereticus, qui tantummodo hominem, non etiam Deum nouerit 178 XIX, XXIII | sentientibus dicit occisum; ista hominem piissimum, sed hominem tantum. 179 XIX, XXIII | ista hominem piissimum, sed hominem tantum. Vna est tamen et 180 XIX, XXV | est ab homine sed super hominem, quod hominem facit beate 181 XIX, XXV | sed super hominem, quod hominem facit beate uiuere; nec 182 XIX, XXV | beate uiuere; nec solum hominem, sed etiam quamlibet potestatem 183 XX, II | sublimetur honoribus, et hominem sine querella tenebrae ignobilitatis 184 XX, VII | futurorum, non ut homo, qui hominem ad praesens uidet (si tamen 185 XX, X | non secundum exteriorem hominem utique resurrexerant, quibus 186 XX, XVI | rerum parte futurus sit, hominem scire arbitror neminem, 187 XX, XXIX | intellegitur quam cor hominis ad hominem Christum? Cum enim sit in 188 XXI, IX | Dominus Iesus, cum membra quae hominem scandalizant pro his hominibus 189 XXI, XV | seruemus. Sicut enim per unum hominem peccantem in hoc tam graue 190 XXI, XV | deuenimus, ita per unum hominem eundemque Deum iustificantem 191 XXI, XVI | mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Iesum, qui factus 192 XXI, XXVI | Vide in apostoli uerbis hominem aedificantem super fundamentum 193 XXII, I | permansionis dedit; qui fecit hominem etiam ipsum rectum cum eodem 194 XXII, XV | proprio terminata, inde iam hominem in detrimenta uergere grauioris 195 XXII, XVI | potest et secundum interiorem hominem intellegi (unde nobis alio 196 XXII, XXI | Omitto enim, quando fecit hominem rectum -- omitto uitam illam 197 XXII, XXII | draconesque metuatur faciatque hominem, quem forte adtaminauerit, 198 XXII, XXIV | permanebunt. Sic ergo creauit hominem Deus, ut ei adderet fertilitatem 199 XXII, XXVIII| dicere uoluisse. Inducit enim hominem reuixisse et narrasse quaedam,