| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] natos 9 natosque 2 natum 9 natura 194 naturae 136 naturale 8 naturalem 15 | Frequency [« »] 196 mortem 194 factum 194 fecit 194 natura 194 tantum 193 fieri 191 nomen | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances natura |
Liber, Caput
1 II, VII | uestigare, quid in rerum natura latitaret, quid in moribus 2 II, XVII | eos non legibus magis quam natura ualebat w? Ex hoc iure ac 3 II, XVIII | non legibus. magis quam natura ualebat, "praedicans illud 4 II, XVIII | eos non legibus magis quam natura ualebat." Porro si illa 5 II, XXVI | eius laude moueatur humana natura, nec usque adeo sit turpitudine 6 IV, XXIII | auxilium, ac sic ipsa suadente natura aliorum deorum superflua 7 IV, XXVII | reperiatur atque ab deorum natura longe absit. O Scaeuola 8 IV, XXX | Balbus in secundo de deorum natura libro, et cum ipse superstitiones 9 IV, XXX | cum ipse superstitiones ex natura rerum uelut physicas et 10 V, IX | Stoicos in libris de deorum natura et pro Lucilio Balbo, cui 11 V, IX | persona in libris de deorum natura facere molitus est; aut 12 VI, IV | de hominibus, si de omni natura deorum scriberet, quasi 13 VI, IV | licet non omnis, deorum natura non prior debeat esse quam 14 VI, IV | ergo, quod ait: "Si de omni natura deorum et hominum scriberemus, 15 VI, IV | adtigissemus"? Aut enim de omni natura deorum scribit, aut de aliqua, 16 VI, IV | Restat ut de nulla deorum natura scripsisse intellegatur, 17 VI, IV | ipse dicit, si omnis esset natura deorum, de qua scriberet, 18 VI, V | in mundo uel extra mundum natura sit nusquam: theatrum uero 19 VI, VI | offendere, quas ab deorum natura abhorrere uel talium, quales 20 VI, VIII | Deus est non opinione, sed natura Deus sit: non tamen omnis 21 VI, VIII | Deus sit: non tamen omnis natura deus est, quia et hominis 22 VI, VIII | arboris et lapidis utique natura est, quorum nihil est deus. 23 VI, XII | moritur mors. Sed quod animae natura, per id quod inmortalis 24 VII, V | rationalem, quod eo uelut uase natura ista soleat contineri, cuius 25 VII, XXIII | gradus in omni uniuersaque natura; unum, quod omnes partes 26 VII, XXX | potentia, non indigente natura. Sic itaque administrat 27 VII, XXXIII| tamen qualicumque de rerum natura reddita ratione aliquantulum 28 VIII, II | auditor, mutauitque de rerum natura opinionem. Non enim ex una 29 VIII, IV | optimum Deum, sine quo nulla natura subsistit, nulla doctrina 30 VIII, V | hominis et rationalis animae natura est, quae utique corpus 31 VIII, V | Corpore mutatur animae natura, nam per se ipsa incommutabilis 32 VIII, VI | quoquo modo et qualiscumque natura est, non esse posse nisi 33 VIII, VIII | philosophari, amare Deum, cuius natura sit incorporalis. Vnde utique 34 VIII, XVI | praeferatur animae qualiscumque natura, et ideo religionis cultus, 35 VIII, XXIV | adiunxerunt uirtutem de mundi natura conuenientem, eamque miscentes, 36 VIII, XXVI | adiunxerunt uirtutem de mundi natura conuenientem eamque miscentes, 37 VIII, XXVI | ab hominibus ex utraque natura facti atque compositi." " 38 VIII, XXVI | compositi." "Ex utraque natura" dicit ex anima et corpore, 39 IX, IV | dicunt haec amittere, quibus natura corporis salua et incolumis 40 IX, IX | atque firmissimo, quoniam natura eius excellentior nec labe 41 IX, XII | nunc de his agimus, quos in natura propria descripsit inter 42 X, XI | cui exaudire sit proprium, natura fallax, omniforme, multimodum, 43 X, XI | descripsit, non, ut ipse posuit, natura, sed uitio fallaces, qui 44 X, XIII | species, qua uisus est Deus in natura inuisibili constitutus, 45 X, XV | uocibus loqueretur, qui in sua natura non corporaliter, sed spiritaliter, 46 X, XXIV | illius autem incarnatione natura humana erat, sed iusta, 47 X, XXIX | homo totus et plenus sit, natura ipsa nostra teste cognoscimus. 48 XI, IX | aeternae. Mali enim nulla natura est; sed amissio boni mali 49 XI, X | est. ~Propter hoc itaque natura dicitur simplex, cui non 50 XI, XIII | proposito intellectualis natura desiderat, hoc est, ut et 51 XI, XV | peccat, non intellegunt, si natura talis est, nullo modo esse 52 XI, XV | Domini; non enim est ulla natura etiam in extremis infimisque 53 XI, XVI | potestas esset ea prorsus de natura rerum auferre uellemus, 54 XI, XVI | aestimatione, quorum certe natura tantae est dignitatis, plerumque 55 XI, XVII | ubi est uitium malitiae, natura non uitiata praecessit. 56 XI, XX | malum, uitio proprio, non natura. Et ideo sola ibi lux placuit 57 XI, XXII | elationis adtritio; cum omnino natura nulla sit malum nomenque 58 XI, XXV | inspirator. Sed certe cum et de natura rerum et de ratione indagandae 59 XI, XXV | spectantur, ut aliquid efficiat: natura, doctrina, usus; natura 60 XI, XXV | natura, doctrina, usus; natura ingenio, doctrina scientia, 61 XI, XXV | spectanda commonui, quae sunt natura, doctrina, usus. Ex his 62 XI, XXV | moralis propter usum. Si ergo natura nostra esset a nobis, profecto 63 XI, XXV | indigeret; nunc uero quia natura nostra, ut esset, Deum habet 64 XI, XXVI | sit in rebus ab eo factis natura propinquius, imaginem Dei, 65 XI, XXVII | satis apparet quam refugiat natura non esse? Atque ideo cum 66 XI, XXVII | quamque falli nolit humana natura, uel hinc intellegi potest, 67 XI, XXVII | omnia corporalia latentes in natura causas habent; sed formas 68 XI, XXXIII| atque contrarias, unam et natura bonam et uoluntate rectam, 69 XI, XXXIII| uoluntate rectam, aliam uero natura bonam, sed uoluntate peruersam, 70 XII, I | Sicut autem melior est natura sentiens et cum dolet quam 71 XII, I | modo potest: ita rationalis natura praestantior etiam misera, 72 XII, I | quae adhaeret Deo, non natura differt ista, sed uitio; 73 XII, I | laudabilis ostenditur ipsa natura. Cuius enim recte uituperatur 74 XII, I | uituperatur uitium, procul dubio natura laudatur. Nam recta uitii 75 XII, I | quod illo dehonestatur natura laudabilis. Sicut ergo, 76 XII, II | quaecumque sunt, contraria natura non est, nisi quae non est. 77 XII, III | scripturis inimici Dei, qui non natura, sed uitiis aduersantur 78 XII, III | corrumpit in eis naturae bonum. Natura igitur contraria non est 79 XII, III | Porro autem bonum est et natura quam uitiat; unde et huic 80 XII, III | sunt. Et cum in poenis est natura uitiosa, excepto eo, quod 81 XII, III | uitiosa, excepto eo, quod natura est, etiam hoc ibi bonum 82 XII, IV | quibus eorum dissolubilis natura corrumpitur, damnabilia 83 XII, IV | tolli displicet, quod in natura placet; nisi quia hominibus 84 XII, IV | per se ipsam considerata natura dat artifici suo gloriam. 85 XII, IV | suo gloriam. Sic est et natura ignis aeterni sine ulla 86 XII, VI | quaero utrum in aliqua natura fuerit. Si enim in nulla 87 XII, VI | priuabat. Et ideo in mala natura uoluntas mala esse non poterat, 88 XII, VI | infimam terram, quoniam natura et essentia est, procul 89 XII, VI | ante uoluntatem malam nisi natura bona, cuius auctor Deus, 90 XII, VI | eam fecerit, utrum quia natura est, an quia ex nihilo facta 91 XII, VI | ex eo esse incipere quod natura est, sed ex eo quod de nihilo 92 XII, VI | eo quod de nihilo facta natura est. Nam si natura causa 93 XII, VI | facta natura est. Nam si natura causa est uoluntatis malae, 94 XII, VI | causam mali? si quidem a natura bona fit uoluntas mala. 95 XII, VI | Quod unde fieri potest, ut natura bona, quamuis mutabilis, 96 XII, IX | propria uoluntate, quam bona natura non fecit, nisi cum a bono 97 XII, X | nescientium quid loquantur de natura uel institutione generis 98 XII, XIV | atque repetita in rerum natura atque ita deinceps fore 99 XII, XVIII | reuolutum, nec alium aliquem natura similem. Neque ab hac fide 100 XII, XVIII | dicendus est, tamquam in eius natura fiat aliquid, quod ante 101 XII, XXI | aeterna felicitas. Si autem in natura inmortali fit tanta nouitas 102 XII, XXVIII| discordiosum uitio, tam sociale natura. Neque commodius contra 103 XII, XXVIII| sanandum cum extitisset, natura loqueretur humana, quam 104 XIII, III | homo; sed hactenus in eo natura humana uitiata atque mutata 105 XIII, XIII | membris nostris uitiataque natura contentionem eius siue uictoriam 106 XIII, XIV | uiueremus; sed iam erat natura seminalis, ex qua propagaremur; 107 XIII, XXIII | caelo incolendo non amissa natura, sed mutata qualitate conueniat. 108 XIII, XXIII | mutata in deterius uitiataque natura atque a ligno uitae separatione 109 XIII, XXIII | hactenus eius mutata uitiataque natura, quatenus in illo, postea 110 XIII, XXIV | erat Spiritus sancti atque natura, sed potius significatio, 111 XIII, XXIV | nos possumus non de nostra natura, qua homines sumus, sed 112 XIII, XXIV | omnipotens Deus non de sua natura neque subiacenti creatura, 113 XIII, XXIV | peccato possit auferri; natura quidem manente carnis, sed 114 XIV, I | peccatum, ut in deterius eo natura mutaretur humana, etiam 115 XIV, II | malum est, cum ipsa carnis natura non sit malum) ut indagare 116 XIV, VI | oderit. Et quoniam nemo natura, sed quisquis malus est, 117 XIV, XI | est uitium, quod nisi in natura non potest esse: sed in 118 XIV, XI | Detrahitur porro malum non aliqua natura, quae accesserat, uel ulla 119 XIV, XII | cur aliis peccatis sic natura non mutetur humana, quem 120 XIV, XIII | deprauari nisi ex nihilo facta natura non posset. Ac per hoc ut 121 XIV, XIII | non posset. Ac per hoc ut natura sit, ex eo habet quod a 122 XIV, XV | uoluntati nostrae nostra natura omni modo atque ex omnibus 123 XIV, XVIII | sic geritur quod deceat ex natura, ut etiam quod pudeat comitetur 124 XIV, XIX | non est utique sanitas ex natura, sed languor ex culpa. Quod 125 XIV, XX | apparere, qua generatur ipsa natura, quae illo primo et magno 126 XIV, XXIII | huius rei similitudinem ex natura hominis adsumeret, ut filiis 127 XIV, XXIII | sibi a corpore, quod ei natura inferiore subiectum est. 128 XIV, XXIII | illum est et cuius sine illo natura non uiuit, uolenti iubentique 129 XIV, XXV | semper futurum. Hoc enim natura expetit, nec plene atque 130 XV, II | ciuitatis peccato uitiata natura, caelestis uero ciuitatis 131 XV, III | debebatur excursibus. Negat enim natura iam filios tali commixtioni 132 XV, III | debebatur, significat quod natura generis humani peccato uitiata 133 XV, VI | supplicium, et ideo non natura, sed uitium; propter quod 134 XV, XI | carnem, quam uiuere in aquis natura non sinit, constat fuisse 135 XV, XXI | Dei. Quoniam uoluntas in natura, quae facta est bona a Deo 136 XV, XXIII | spiritus, id est eos, qui natura spiritus sunt, facit esse 137 XV, XXVII | essent, quae uiuere in aquis natura prohibente non possent, 138 XVI, VIII | Apparet tamen quid in pluribus natura obtinuerit et quid sit ipsa 139 XVI, XXV | ancillae uterum, quoniam natura non poterat, uoluntate faceret 140 XVI, XXVI | significatur gratia, non natura, quia de sene et anu sterili 141 XVI, XXVI | est uitiata et cessante natura, ibi euidentius intellegitur 142 XVII, V | homines de illa ineffabili natura, non propriis, sed translatis 143 XVII, XI | substantia populi eius, ex quo natura est carnis eius. Non enim 144 XVII, XI | uero omnis quidem humana natura per peccatum primi hominis 145 XVIII, XIII | equorum hominumque fuerit natura coniuncta; de Cerbero, quod 146 XIX, III | putat. Sentit quippe in eius natura duo esse quaedam, corpus 147 XIX, XII | quia id, quod desuper esse natura postulat, subter est, et 148 XIX, XIII | subsisterent. ~Quapropter est natura, in qua nullum malum est 149 XIX, XIII | malum potest; esse autem natura, in qua nullum bonum sit, 150 XIX, XIII | Proinde nec ipsius diaboli natura, in quantum natura est, 151 XIX, XIII | diaboli natura, in quantum natura est, malum est; sed peruersitas 152 XIX, XIII | Bonum Dei, quod illi est in natura, non eum subtrahit iustitiae 153 XIX, XIII | quibus fit, ut sibi amica natura sit. Hoc autem in extremo 154 XIX, XV | istud culpa meruit, non natura. Origo autem uocabuli seruorum 155 XIX, XV | dominantibus. Nullus autem natura, in qua prius Deus hominem 156 XIX, XXI | ratio firmaretur, ueluti a natura sumptum nobile exemplum 157 XIX, XXVII | inmortalitate atque incorruptione natura uitia non habebit nec unicuique 158 XIX, XXVIII| ubi sic confligit cum ipsa natura corporis uis doloris, ut 159 XIX, XXVIII| sensum mors adimit, aut natura uincit et dolorem sanitas 160 XIX, XXVIII| permanet ut affligat, et natura perdurat ut sentiat; quia 161 XX, XIV | Figura ergo praeterit, non natura. Cum ergo se Iohannes uidisse 162 XX, XVIII | aeternis poenis sit mansura natura. Quaerat forsitan aliquis, 163 XX, XXVI | sunt atque humana in eis natura damnata est, excepto uno 164 XXI, VII | Vis est ista naturae, natura eorum sic sese habet, propriarum 165 XXI, VII | crepitare, quia haec est natura eius. At hoc esse potius 166 XXI, VIII | naturalis est, rei huius ista natura est"; quoniam scimus humanae 167 XXI, VIII | conditoris conditae rei cuiusque natura sit? Portentum ergo fit 168 XXI, VIII | sed contra quam est nota natura. Quis autem portentorum 169 XXI, VIII | fieri aliud, quam in eius natura per humanam suam experientiam 170 XXI, VIII | quamuis et ipsa, quae in rerum natura omnibus nota sunt, non minus 171 XXI, VIII | iustius uidetur exposcere natura communis. Et tamen quoniam 172 XXI, VIII | Ecce a conditore naturarum natura eius in hanc foedissimam 173 XXI, XV | sunt Dei, sed gratia, non natura. Vnicus enim natura Dei 174 XXI, XV | non natura. Vnicus enim natura Dei filius propter nos misericordia 175 XXI, XV | hominis filius, ut nos, natura filii hominis, filii Dei 176 XXI, XV | participatione amittamus et, quod in natura nostra bonum fecit, impletum 177 XXI, XV | numquam ullum esset, si natura humana per liberum arbitrium 178 XXII, I | omnino nulla essent, nisi natura mutabilis, quamuis bona 179 XXII, I | eius carere lumine -: ita natura, quae fruebatur Deo, optimam 180 XXII, IV | caelum elata; neque enim natura pateretur, ut id quod esset 181 XXII, XVII | illis uitia detrahentur, natura seruabitur. Non est autem 182 XXII, XVII | uitium sexus femineus, sed natura, quae tunc quidem et a concubitu 183 XXII, XXII | procliuis et prona sit uitiosa natura et quanta ope, ut hinc liberetur, 184 XXII, XXIII | nusquam et numquam essent, si natura nostra, sicut recta creata 185 XXII, XXIV | ut ipsius quoque diaboli natura subsistat, ille facit qui 186 XXII, XXIV | talium bonorum capacitas in natura rationali diuinitus instituta 187 XXII, XXIV | quantum bonum habeat in natura, unde ista potuit uel inuenire 188 XXII, XXIV | sufficiat? Loquimur enim nunc de natura mentis humanae, qua ista 189 XXII, XXVI | permansionem, non eorum natura id habente, sed suo consilio 190 XXII, XXIX | uidebitur incorporea illa natura, quae non continetur loco, 191 XXII, XXIX | utrumque simul, quod nulla natura corporalis potest. Vis itaque 192 XXII, XXIX | simile, quo et incorporea natura cernatur, quod ullis exemplis 193 XXII, XXX | aliud participem Dei. Deus natura peccare non potest: particeps 194 XXII, XXX | Sed quia peccauit ista natura cum peccare potuit, largiore