| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] blasphemiae 1 blasphemiis 1 bnois 1 bona 180 bonae 27 bonam 22 bonarum 3 | Frequency [« »] 181 contra 181 spiritus 181 te 180 bona 175 anima 174 dii 174 illius | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances bona |
Liber, Caput
1 I, I | pertulit, Christo inputant; bona uero, quae in eos ut uiuerent 2 I, III | aliud quam tenere non numina bona, sed nomina mala? Quanto 3 I, VIII | prouidentiae praeparare in posterum bona iustis, quibus non fruentur 4 I, VIII | boni; ista uero temporalia bona et mala utrisque uoluit 5 I, VIII | uoluit esse communia, ut nec bona cupidius adpetantur, quae 6 I, X | numquid interioris hominis bona, qui est ante Deum diues? 7 I, X | tormentis excruciati sunt, ut bona sua hostibus proderent. 8 I, X | amandum docebant, quam illa bona, quae sine ullo utili fructu 9 I, XI | mors putanda non est, quam bona uita praecesserit. Neque 10 I, XIII | organis et uasis ad omnia bona opera sancte usus est Spiritus. 11 I, XV | fateri non propter corporis bona uel earum rerum, quae extrinsecus 12 I, XVIII | erit, nec pertinebit ad ea bona, quibus bene uiuitur, sed 13 I, XVIII | quid huius modi est; quae bona, etiamsi minuantur, bonam 14 II, XI | peritissimum praedicant, numina bona a numinibus malis ista etiam 15 II, XXII | relictis di, si eorum de bona uita atque iustitia ciuitas 16 II, XXIII | spiritus uel propter haec ipsa bona malaue terrena propitiandos 17 II, XXVI | penetralibus dare quaedam bona praecepta de moribus quibusdam 18 III, I | malos; nec erubescunt inter bona, quae laudant, ipsi mali 19 III, I | hominis maximum bonum, habere bona omnia praeter se ipsum. 20 III, VII | cur eidem Sullae tanta bona promittebant et praenuntiabant? 21 III, XXV | secundum Labeonis distinctionem bona sit ista, illa uero mala? 22 IV, XVIII | ergo dea Fortuna aliquando bona est, aliquando mala? An 23 IV, XVIII | si ipsa esset, simul et bona esset et mala; his aliud, 24 IV, XVIII | quae dea est, semper est bona? Ipsa est ergo Felicitas: 25 IV, XVIII | fortuna uero, quae dicitur bona, sine ullo examine meritorum 26 IV, XVIII | nominatur. Quo modo ergo bona est, quae sine ullo iudicio 27 IV, XXI | Volumno et deae Volumnae, ut bona uellent; diis nuptialibus, 28 IV, XXI | erat necesse propter haec bona uel animi uel corporis uel 29 IV, XXI | cuncta conferre, nec solum ad bona capienda quisquam alius, 30 IV, XXII | Deum, a quo essent omnia bona, hominibus colendum doceret? ~ 31 IV, XXXIV | cognosceretur etiam illa terrena bona, quibus solis inhiant qui 32 V, Pr | Deus, qui potest et illa bona dare, quae habere possunt 33 V, XIV | quosque improbantur, si bona, si recta sunt, etiam ipse 34 V, XIV | coram hominibus, ut uideant bona facta uestra et glorificent 35 V, XVIII | minus quam filii diliguntur, bona terrena contemnunt? Si Furius 36 V, XIX | Sunt enim multa in moribus bona, de quibus multi bene iudicant, 37 V, XIX | multi non habeant; per ea bona morum nituntur ad gloriam 38 V, XXIV | eum crederent uelut summa bona desiderarent. Sed felices 39 V, XXVI | commemorare longum est, bona opera tulit ex isto temporali 40 VII, III | domum duci, si mens non est bona, cuius muneris deam selectores 41 VIII, XIII | supplicationibus placari existimat, bona uero ludis et talibus quasi 42 VIII, XXI | contraria non sinantur nosse bona philosophorum, cum illa 43 VIII, XXVI | lsin uero Osiris quam multa bona praestare propitiam, quantis 44 IX, IV | quando quidem Stoici nolunt bona appellare, sed commoda corporis 45 IX, IV | loquendi consuetudine appellant bona; sed in comparatione uirtutis, 46 IX, IV | quodlibet uocentur, seu bona seu commoda, pari tamen 47 IX, IV | quamuis ea nolint dicere bona uel mala. Nam profecto si 48 IX, IV | tempestatis inmanitas, non esse bona, quae illos quibus inessent 49 IX, IV | Quod autem aiunt ea nec bona appellanda esse, sed commoda: 50 IX, IV | enim interest, utrum aptius bona uocentur an commoda, dum 51 X, XI | haec omnia quae uidentur bona esse uel praua; ceterum 52 X, XI | ceterum circa ea, quae uere bona sunt, nihil opitulari, immo 53 X, XIV | quae temporaliter exoptat bona infima atque terrena uitae 54 X, XXI | apud eos numina mala quam bona, quando quidem mala inpediunt 55 X, XXI | locum, malisque nolentibus bona prodesse non possunt; nocere 56 X, XXX | enim data est corpori, ut bona faceret; non enim mala disceret, 57 X, XXXII | conscripti sunt, qui propter bona uitae huius deos colendos 58 XI, VIII | prophetia, quod etiam ipsi post bona opera, quae in eis et per 59 XI, X | hoc bono creata sunt omnia bona, sed non simplicia et ob 60 XI, XVII | ignarus et.praeuidebat quae bona de malo eius esset ipse 61 XI, XX | Et uidit Deus lucem quia bona est f non postea quam separauit 62 XI, XX | Et uidit Deus lucem quia bona est; et postmodum infertur: 63 XI, XXI | Et uidit Deus lucem quia bona est. Si ergo quaerimus, 64 XI, XXI | si quare fecerit: Quia bona est. Nec auctor est excellentior 65 XI, XXI | iustissimam dicit, ut a bono Deo bona opera fierent; siue ista 66 XI, XXII | tamen causam, id est ad bona creanda bonitatem Dei, hanc, 67 XI, XXII | inuisibilia sunt aliis alia bona meliora, ad hoc inaequalia, 68 XI, XXII | ut bonus Deus conderet bona, credentes eum potius ad 69 XI, XXIII | ut Deus bonus conderet bona et essent post Deum quae 70 XI, XXIII | non essent quod est Deus, bona tamen, quae non faceret 71 XI, XXIII | faciendi, non ut conderentur bona, sed ut mala cohiberentur. 72 XI, XXIII | omnia, quae fecit, et ecce bona ualde, nullam aliam causam 73 XI, XXIII | intellegi uoluit, nisi ut bona fierent a bono Deo. Vbi 74 XI, XXIII | Deus, per Verbum, quia bona est", utrum altitudine mystica 75 XII, I | Deum; ea uero, quae fecit, bona quidem esse, quod ab illo, 76 XII, I | sunt tamen ea mutabilia bona, quae adhaerere possunt, 77 XII, III | in aliquo bono. Sola ergo bona alicubi esse possunt, sola 78 XII, VI | desipiat, ut dicat quod bona uoluntas faciat uoluntatem 79 XII, VI | Erit enim, si ita est, bona uoluntas causa peccati, 80 XII, VI | esse non poterat, sed in bona, mutabili tamen, cui uitium 81 XII, VI | essentia est, procul dubio bona est, habens modum et speciem 82 XII, VI | ordine suo. Quo modo ergo res bona efficiens est uoluntatis 83 XII, VI | uoluntatem malam nisi natura bona, cuius auctor Deus, qui 84 XII, VI | mali? si quidem a natura bona fit uoluntas mala. Quod 85 XII, VI | fieri potest, ut natura bona, quamuis mutabilis, antequam 86 XII, VIII | tamen quanto magis sunt et bona faciunt (tunc enim aliquid 87 XII, IX | cauendum est, ne uoluntas bona bonorum angelorum non facta, 88 XII, IX | discreti, quod illi in eadem bona uoluntate manserunt, isti 89 XII, IX | uoluntate hoc ipso quod a bona defecerunt; a qua non defecissent, 90 XII, IX | angeli fuerunt prius sine bona uoluntate eamque in se ipsi 91 XII, IX | Absit. Quid enim erant sine bona uoluntate nisi mali? Aut 92 XII, IX | nondum tam boni quam esse cum bona uoluntate coeperunt. At 93 XII, IX | cum id egit eorum uoluntas bona, ut non ad se ipsos, qui 94 XII, IX | Si aliqua, utrum mala an bona? Si mala, quo modo esse 95 XII, IX | uoluntatis effectrix? Si bona, iam ergo habebant. Et istam 96 XII, IX | fecerat nisi ille, qui eos cum bona uoluntate, id est cum amore 97 XII, IX | largiens gratiam? Vnde sine bona uoluntate, hoc est Dei amore, 98 XII, IX | propria uoluntate, quam bona natura non fecit, nisi cum 99 XIII, II | dici potest, quod bonis bona sit, malis mala; secunda 100 XIII, II | nullorum bonorum est, ita nulli bona. 101 XIII, III | anima et corpus, bonis sit bona; quia si ita est, quo modo 102 XIII, III | fuissent. Quo pacto igitur bona esse possit bonis, quae 103 XIII, III | accidere, non deberet bonis bona esse, sed nulla. Cur enim 104 XIII, V | martyres. Ac per hoc lex quidem bona est, quia prohibitio est 105 XIII, VI | morientes appellantur, nulli bona est. Habet enim asperum 106 XIII, VIII | moriantur facit, nemini bona est, sed laudabiliter toleratur 107 XIII, VIII | dicitur et malis mala et bonis bona. In requie sunt enim animae 108 XIII, IX | eam uita praesens animae bona seu mala est. Mors autem 109 XIII, IX | autem mors quonam modo uel bona uel mala est, quae iam non 110 XIII, XVIII | portandum agilior est, cum in bona ualetudine plus habet molis, 111 XIII, XIX | quoniam nec mors ista, quae bona perbibetur bonis nec tantum 112 XIV, V | genere atque ordine suo bona est; sed deserto Creatore 113 XIV, VII | ista, si malus amor est; bona, si bonus. Quod dicimus, 114 XIV, VIII | interpretes addiderunt "bona" et ita interpretati sunt: " 115 XIV, VIII | ut faciant uobis homines bona." Cauendum enim putauerunt, 116 XIV, VIII | translatum est, non legitur "bona", sed: Quaecumque uultis 117 XIV, VIII | uultis, iam uoluit intellegi "bona". Non enim ait "cupitis". ~ 118 XIV, VIII | si esse non potest nisi bona. Quid autem magnum in caritatis 119 XIV, IX | accidunt mentemque perturbant, bona plane et maxime optanda 120 XIV, X | nec aberat quicquam, quod bona uoluntas adipisceretur, 121 XIV, XI | bonam non habens uoluntatem. Bona igitur uoluntas opus est 122 XIV, XI | prouidentissima Creatoris, bona tamen sine malis esse possint, 123 XIV, XI | corporalis propter corporis bona et propter mentis non erat 124 XIV, XXVI | corde puro et conscientia bona et fide non ficta, atque 125 XIV, XXVIII| aut corporis aut animi sui bona aut utriusque sectati sunt, 126 XV, IV | Non autem recte dicitur ea bona non esse, quae concupiscit 127 XV, IV | prouenisse optabilem pacem? Haec bona sunt et sine dubio Dei dona 128 XV, IV | aeterna et summa pace secura, bona ista sic concupiscuntur, 129 XV, VII | huius, fratris uero eius bona: contristatus est Cain ualde 130 XV, XXI | in natura, quae facta est bona a Deo bono, sed mutabilis 131 XV, XXII | omnis creatura. Cum enim bona sit, et bene amari potest 132 XV, XXII | uersibus dixi: ~Haec tua sunt, bona sunt, quia tu bonus ista 133 XVI, XXIV | pace nutritus in senecta bona. Quarta uero generatione 134 XVI, XXXVI | dicat ~Deus huic se facere bona quae facit. Benedicentur, 135 XVII, IV | corde puro et conscientia bona et fide non ficta. Porro 136 XIX, I | cum diuersa sequerentur bona finalia, alii uirtutem, 137 XIX, III | est, quamlibet multa sint bona, non bono eius sunt, cuius 138 XIX, III | sunt, ac per hoc nec eius bona dicenda sunt, cui male utenti 139 XIX, III | possit et ipsa sine uirtute; bona sunt tamen, et secundum 140 XIX, III | perhibent esse, quae amicorum bona propter se ipsa diligat 141 XIX, IV | primigenia quae appellantur bona, ubi duo prima ponunt propter 142 XIX, IV | nonne tota uigilantia sua bona discernit a malis, ut in 143 XIX, IV | donec ad illa ueniamus bona, ubi omnia <erunt&lg, quibus 144 XIX, X | creatore donantur, non solum bona, uerum etiam sempiterna, 145 XIX, X | hic haberi potest in uita bona; sed haec beatitudo illi, 146 XIX, X | uirtus, quando et omnia bona, quibus bene utitur, et 147 XIX, XIII | dedit hominibus quaedam bona huic uitae congrua, id est 148 XIX, XV | suis et ex animo eis cum bona uoluntate seruire; ut scilicet, 149 XIX, XVI | secundum haec temporalia bona filiorum sortem a seruorum 150 XIX, XVI | colendum, in quo aeterna bona speranda sunt, omnibus domus 151 XIX, XXIII | formidauerit. ~Dicit etiam bona philosophus iste de Christo, 152 XIX, XXIII | inmortalem factum et cum bona praedicatione eius meminerunt; 153 XX, II | quae patiuntur et boni, et bona non magnipendere, quae adipiscuntur 154 XX, II | adipiscerentur transitoria bona ista atque terrena, nec 155 XX, II | qui non erant adsecuturi bona aeterna, quae faciunt beatos, 156 XX, II | malis mala eueniunt et bonis bona proueniunt: magis inscrutabilia 157 XX, II | discimus non magnipendere seu bona seu mala, quae uidemus esse 158 XX, II | malisque communia, et illa bona quaerere, quae bonorum, 159 XX, III | boni sint, adipiscantur bona, ita loquens: Est, inquit, 160 XX, III | propter uitae huius uel bona adquirenda uel mala uitanda 161 XX, III | per quod erunt et bonis bona et malis mala sine fine 162 XX, VI | uocem eius et procedent, qui bona fecerunt, in resurrectionem 163 XX, VI | quod sequitur docet; qui bona, inquit, fecerunt, in resurrectionem 164 XX, XIV | ut cuique opera sua, uel bona uel mala, cuncta in memoriam 165 XX, XV | etiam receptis corporibus bona recipiant, quae merentur. 166 XX, XXI | uestrum, ne putaremus illa bona Hierusalem ad nostrum tantummodo 167 XX, XXIII | exurgent, sicut ibi quo bona fecerunt, in resurrectionem 168 XXI, I | ponitur, ut est illud: Qui bona fecerunt, in resurrectionem 169 XXI, XVII | Quae sententia si propterea bona et uera quia misericors 170 XXI, XXIV | Nineue quae mala erat, et bona aedificata est quae non 171 XXI, XXVII | sceleratissimus, nequaquam uita uel bona uel tolerabiliore mutatus, 172 XXII, I | natura mutabilis, quamuis bona et a summo Deo atque incommutabili 173 XXII, I | incommutabili bono, qui bona omnia condidit, instituta, 174 XXII, XXIII | ne maledicis rumoribus bona conscientia fatigetur, ne 175 XXII, XXIV | igitur illorum, quae diximus bona etiam in naturam peccato 176 XXII, XXIV | praedestinauit ad mortem? Quae bona in illa beata uita faciet 177 XXII, XXIV | erimus! quales erimus! Quae bona in illo regno accepturi 178 XXII, XXX | et honor et pax et omnia bona"? Sic enim et illud recte 179 XXII, XXX | omnibus. Nam et ipsa opera bona nostra, quando ipsius potius 180 XXII, XXX | disputatio contra eos qui propter bona uitae huius deos colendos