| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] anhelitus 1 anicula 1 aniles 1 anima 175 animab 1 animabus 2 animaduersa 1 | Frequency [« »] 181 spiritus 181 te 180 bona 175 anima 174 dii 174 illius 174 vnde | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances anima |
Liber, Caput
1 IV, VIII | multitudinem amantibus, ut anima misera daemoniorum turbae 2 IV, XII | continens omnia, ut ex ipsius anima, qua uiuificatur tota ista 3 IV, XXXI | habet (Deus enim uerus non anima, sed animae quoque est effector 4 V, XI | hominem rationale animal ex anima et corpore, qui eum peccantem 5 VI, IV | noxias opiniones, quibus anima humana magis magisque uanescat 6 VI, XII | sine fine felicitas. Nam si anima in poenis uiuit aeternis, 7 VII, V | et elatius praedicares. Anima tua tamen tam docta et ingeniosa ( 8 VII, V | est, nec qui est omnium anima, sed qui fecit omnem animam, 9 VII, V | animam, quo solo inlustrante anima fit beata, si eius gratiae 10 VII, VIII | tot ianuas nulla effugit anima, nisi quae audit ueritatem 11 VII, IX | uel secundum ipsos, sed anima mundi ac partes eius. Vnde 12 VII, IX | non est deus, sed aut sola anima eius aut simul corpus et 13 VII, XXI | multiplicandorum deorum inmunda anima reperiret, et ab uno uero 14 VII, XXII | inuitatis amplius commaculatur anima, quae it et non redit. Quaeso 15 VII, XXIII | euidentior sit in hominibus anima, quae utrum sit nulla fit 16 VII, XXVI | cum pro Deo uero, quo solo anima se inhabitante fit felix, 17 VII, XXVI | decus humanum corpus aut anima colentis obtineat! Quam 18 VII, XXVI | uitiosam colit, siue illa sit anima siue corpus siue anima simul 19 VII, XXVI | sit anima siue corpus siue anima simul et corpus, bis peccat 20 VIII, I | intellectualem, cuius generis anima humana est, participatione 21 VIII, XIV | animalium, in quibus est anima rationalis, tripertita diuisio 22 VIII, XV | posse, ut inferius corpus anima melior inhabitet deteriorque 23 VIII, XXVI | utraque natura" dicit ex anima et corpore, ut pro anima 24 VIII, XXVI | anima et corpore, ut pro anima sit daemon, pro corpore 25 IX, II | quo solo et de quo solo anima humana, id est rationalis 26 IX, IV | audisset, respondit illum pro anima nequissimi nebulonis merito 27 IX, IV | se autem pro Aristippi anima timere debuisse. Hac illo 28 IX, IX | animans, Id est animal, ex anima constet et corpore, quorum 29 IX, IX | et corpore, quorum duorum anima est utique corpore melior, 30 IX, XVII | incommutabili tanto est anima hominis dissimilior, quanto 31 X, III | illi cohaerere, cuius unius anima intellectualis incorporeo, 32 X, III | diligere in toto corde, in tota anima et in tota uirtute praecipimur; 33 X, III | toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua, 34 X, VI | tamquam instrumento utitur anima, cum eius bonus et rectus 35 X, VI | sacrificium est: quanto magis anima ipsa cum se refert ad Deum, 36 X, XIV | modicae fidei? Optime igitur anima humana adhuc terrenis desideriis 37 X, XXIV | substantiam uel naturam, quae cum anima hominis et suscipi sine 38 X, XXIV | caro principium est aut anima humana, sed Verbum per quod 39 X, XXIV | Principium ergo suscepta anima et carne et animam credentium 40 X, XXV | dicitur: Desiderat et deficit anima mea in atria Domini; item 41 X, XXV | Defecit in salutare tuum anima mea. Tamen cum de utroque 42 X, XXVII | a quibus non quidem in anima intellectuali, uerum saltem 43 X, XXVII | intellectuali, uerum saltem in anima spiritali purgentur, inquirant, 44 X, XXVII | es, promiserunt, quod in anima spiritali theurgica arte 45 X, XXVII | ad theurgos, ut per eos anima spiritalis purgetur illorum, 46 X, XXIX | animae intellectuali, quae anima utique humana est, ut eam 47 X, XXIX | aliqua una intellectualis anima modo quodam ineffabili et 48 X, XXIX | corpus esse fugiendum, ut anima possit beata permanere cum 49 X, XXIX | fuit, praesertim cum de anima mundi huius uisibilis et 50 X, XXIX | beatitudine, si, ut beata sit anima, corpus est omne fugiendum? 51 X, XXX | ueritate ibi beata erit anima, quamdiucumque erit, ubi 52 X, XXXI | sunt." Numquid ergo, si anima semper fuit, etiam miseria 53 X, XXXII | sufficiebat quidquid de anima liberanda studiosissime 54 X, XXXII | per hoc sine illa nulla anima liberatur? Cum autem addit 55 XI, IV | subsistere maximeque in anima, quam si Deo coaeternam 56 XI, IV | excogitasse, ut de cetero sit anima in aeternum beata, quo modo 57 XI, X | lucem siue feruorem aut anima sapientiam. Nihil enim horum 58 XI, X | aer lux siue feruor neque anima sapientia est. Hinc est 59 XI, X | tenebrescat siue frigescat et anima desipiat. Sed etsi sit corpus 60 XI, X | non hoc est quod habet. Anima quoque ipsa, etiamsi semper 61 XI, X | ita dixerim, quasi aer sit anima, quod putauerunt quidam 62 XI, XXIII | potius euenisse, quia una anima sic peccauerat, ut tali 63 XI, XXIX | incommutabili, aliter in anima iusti. Sic deinde cetera, 64 XII, XIV | aeternitate confiditur, dum anima uenturam miseriam aut inperitissime 65 XII, XXI | beatius tempora transigit anima misera, quibus transactis 66 XII, XXI | futurum. Si enim liberatur anima non reditura ad miserias, 67 XII, XXI | Si dicunt non fieri in anima beatitudinis nouitatem, 68 XII, XXI | excluditur, siue data sit anima siue lapsa sit: possunt 69 XII, XXI | aliena sint. Et si potuit anima per inprudentiam facere 70 XII, XXI | miserias necessario putabatur anima reditura: quid restat conuenientius 71 XII, XXVI | utero, noui te. Et quamuis anima sic uel sic affecta praegnantis 72 XIII, II | disserendum. Quamuis enim anima humana ueraciter inmortalis 73 XIII, II | corporis, cum id deserit anima. Ergo utriusque rei, id 74 XIII, II | totius hominis, mors est, cum anima Deo deserta deserit corpus. 75 XIII, II | ante non fiat, quam cum anima corpori sic fuerit copulata, 76 XIII, II | dicatur occidi, qua non anima deseritur, sed animatum 77 XIII, II | quonam modo, cum uiuat ex anima? Non enim aliter potest 78 XIII, II | corpus dicendum est, in quo anima non uiuendi causa est, sed 79 XIII, II | sed dolendi? Viuit itaque anima ex Deo, cum uiuit bene; 80 XIII, II | est; uiuit autem corpus ex anima, cum anima uiuit in corpore, 81 XIII, II | autem corpus ex anima, cum anima uiuit in corpore, seu uiuat 82 XIII, III | uera mors, qua separantur anima et corpus, bonis sit bona; 83 XIII, VIII | corpore separatio, ne Deo ab anima separato etiam ipsa separetur 84 XIII, IX | dicimus, profecto qui nondum anima caruit adhuc uiuit. Idem 85 XIII, IX | tamen in uita, quia inest anima corpori; nondum autem in 86 XIII, IX | nullus potest. Quamdiu quippe anima in corpore est, non possumus 87 XIII, XI | definitur. Quamdiu quippe est anima in corpore, maxime si etiam 88 XIII, XI | uiuit homo, qui constat ex anima et corpore, ac per hoc adhuc 89 XIII, XI | esse dicendus est; cum uero anima abscesserit omnemque abstulerit 90 XIII, XII | totius hominis mors, cum anima sine Deo et sine corpore 91 XIII, XII | luit; secunda uero, ubi anima sine Deo cum corpore poenas 92 XIII, XII | mortis partem priorem, ubi anima priuatur Deo, nec tantum 93 XIII, XII | posteriorem, ubi corpus priuatur anima, nec solam ipsam totam primam, 94 XIII, XII | ipsam totam primam, ubi anima et a Deo et.a corpore separata 95 XIII, XIII | inoboedientiae suae. Iam quippe anima libertate in peruersum propria 96 XIII, XV | intellegamus, quae fit cum anima deseritur sua uita, quod 97 XIII, XV | non esset. Cum uero corpus anima ipsa deseruit aetate corruptum 98 XIII, XV | deseritur sua uita, id est anima. Vnde constat inter Christianos 99 XIII, XVII | esse existiment animantem, anima scilicet, sicut asserunt, 100 XIII, XVII | beatissimum sempiternum, cuius anima et perfectam sapientiae 101 XIII, XVIII | suae carnis leuiora portat anima cum in sanitate robusta 102 XIII, XXI | Ad me ipsum turbata est anima mea; correctusque iam dicat: 103 XIII, XXIII | corporis, quae illi fit anima discedente: propterea de 104 XIII, XXIII | appellatus Adam, quando illi anima flatu Dei creata est: Et 105 XIII, XXIV | non est corpus solum uel anima sola, sed qui et anima constat 106 XIII, XXIV | uel anima sola, sed qui et anima constat et corpore. Hoc 107 XIII, XXIV | sed pars melior hominis anima est; nec totus homo corpus, 108 XIII, XXIV | est uel in poenis, cum de anima sola possit hoc dici, et: 109 XIII, XXIV | ex puluere, cui data est anima, ut fieret corpus animale, 110 XIII, XXIV | Spiritus Dei. Cum enim uiuat anima, inquiunt, proprio suae 111 XIII, XXIV | ut adderet uiuentem, cum anima nisi uiuat esse non possit? 112 XIII, XXIV | hominem etiam rationali anima accepta, quam non sicut 113 XIII, XXIV | corpore animali, quod fit anima in eo uiuente, sicut illa 114 XIII, XXIV | omnino non poterit, sicut anima creata est inmortalis, quae 115 XIV, III | quorumcumque uitiorum, eo quod anima carne affecta sic uiuit, 116 XIV, III | animam peccatricem, sed anima peccatrix fecit esse corruptibilem 117 XIV, IV | est a parte totum. Et ab anima namque et a carne, quae 118 XIV, V | secundum totum hominem, qui ex anima constat et carne (unde et 119 XIV, V | ex carne tantum afficitur anima, ut cupiat metuat, laetetur 120 XIV, VII | Christo; et: Concupiuit anima mea desiderare iudicia tua, 121 XIV, IX | passione tristis fuerit anima eius: non falso utique referuntur. 122 XIV, XV | enim caro per se ipsam sine anima uel dolet uel concupiscit? 123 XIV, XV | praecedit metus, qui et ipse in anima est, non in carne. Dolorem 124 XIV, XXI | dictum: Multiplicabis me in anima mea in uirtute, ut id, quod 125 XIV, XXI | quam praesentia sua implet anima eiusque maxime dominatur, 126 XVI, XXVI | sui octaua die, interibit anima illa de genere eius, quia 127 XVI, XXVII | sui octaua die, interibit anima illa de genere eius, quia 128 XVI, XXVII | fuerit regeneratus, interibit anima illa de genere eius", quia 129 XVII, IV | medio terrae, id est, cum anima nostra isto terreno clauditur 130 XVII, V | deficiant oculi eius et defluat anima eius; et omnis qui superauerit 131 XVII, V | in corde meo et quae in anima mea, faciat; et aedificabo 132 XVII, V | deficiant oculi eius et defluat anima eius. Ecce dies, qui praenuntiati 133 XVII, V | deficiunt oculi eius et defluit anima eius tabe maeroris. ~Proprie 134 XVII, V | in corde meo et quae in anima mea faciat; et aedificabo 135 XVII, V | in corde meo et quae in anima mea faciat: non arbitremur 136 XVII, XVIII | carnem suam, ut non derelicta anima sua in inferno, sed cito 137 XVIII, XXIX | quod tradita est ad mortem anima eius, et inter iniquos aestimatus 138 XIX, III | omnino non dubitat, sed utrum anima sola sit homo, ut ita sit 139 XIX, III | adcommodatus), an uero nec anima sola nec solum corpus, sed 140 XIX, III | cuius sit pars una siue anima siue corpus, ille autem 141 XIX, IV | secundum suam uoluntatem et anima eorum et corpore malignus 142 XIX, IV | iustus ordo naturae, ut anima subdatur Deo et animae caro, 143 XIX, IV | caro, ac per hoc Deo et anima et caro), nonne demonstrat 144 XIX, IV | requiescere? Tanto minus quippe anima subditur Deo, quanto minus 145 XIX, VIII | lapsos, hoc est in ipsa anima mortuos, audire seu uidere 146 XIX, XII | molesta est: uerum tamen anima corpori suo pacata est et 147 XIX, XIV | prodest, quam inter se habent anima et corpus, id est ordinatae 148 XIX, XIV | pacem, qua sibi conciliantur anima et corpus. Sed quia homini 149 XIX, XIV | Sed quia homini rationalis anima inest, totum hoc, quod habet 150 XIX, XXIII | Quoniam quidem inmortalis anima post corpus [ut] incedit, 151 XIX, XXIII | praestantissimi est illa anima; hanc colunt aliena a se 152 XIX, XXIII | tormentis semper oppositum est; anima autem piorum caelesti sedi 153 XIX, XXIII | sedi insidet. Illa uero anima aliis animabus fataliter 154 XIX, XXVI | Quocirca ut uita carnis anima est, ita beata uita hominis 155 XIX, XXVIII| secunda dicitur, quia nec anima ibi uiuere dicenda est, 156 XX, V | incorruptionem, quem ad modum est anima nostra regenerata per fidem. ~ 157 XX, VI | sepeliant; ut scilicet in anima mortui in corpore mortuos 158 XX, VI | impietate et iniquitate in anima mortuos: Venit, inquit, 159 XX, X | cadat? Puto enim quod in anima, non in corpore casus iste 160 XX, XIX | uenerit ad seducendos in anima mortuos aduersarius eius 161 XX, XXX | electus meus, adsumpsit eum anima mea. Dedi Spiritum meum 162 XXI, III | causa est, quoniam sic est anima conexa huic corpori, ut 163 XXI, III | Tunc autem tali corpori anima et eo conectetur modo, ut 164 XXI, III | erit, quando nec uiuere anima poterit Deum non habendo 165 XXI, III | habetur, ut quod non uult anima de suo corpore patiatur. ~ 166 XXI, III | corpora uiuentia, cum ab anima sit corpori sensus et uita: 167 XXI, III | cum dolor corpori nisi ab anima esse non possit. Dolet itaque 168 XXI, III | non possit. Dolet itaque anima cum corpore in eo loco eius, 169 XXI, III | dolet nec animatum sine anima dolet. Si ergo a dolore 170 XXI, III | in dolorem. Quapropter si anima, quae uel sola uel maxime 171 XXI, IV | omne, quod ardet, absumi et anima indicat non omne, quod dolere 172 XXI, IV | uelut ipse ignis latens anima sit inuisibilis uisibilis 173 XXII, XXVI | inquiunt, ut beata sit anima, corpus esse omne fugiendum. 174 XXII, XXVI | diximus futurum corpus, si anima beata non erit, nisi omne 175 XXII, XXVIII| ut idem corpus et eadem anima, quae fuerint coniuncta