| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] animaduertere 1 animaduertisse 2 animaduertissent 1 animae 172 animaeque 1 animal 16 animale 27 | Frequency [« »] 174 dii 174 illius 174 vnde 172 animae 172 possit 172 quas 171 inde | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances animae |
Liber, Caput
1 I, Pr | Dei est, superbae quoque animae spiritus inflatus adfectat 2 I, XXII | libro, ubi de inmortalitate animae disputauit, se praecipitem 3 I, XXII | mente, qua inmortalitatem animae uidit, nequaquam faciendum, 4 I, XXXVI | nobiscum multa sentiunt, et de animae inmortalitate et quod Deus 5 III, XIV | peccator in desideriis animae suae et qui iniqua gerit 6 IV, XII | ista moles, uitae atque animae cunctorum uiuentium pro 7 IV, XXXI | enim uerus non anima, sed animae quoque est effector et conditor), 8 IV, XXXI | esse animam, non potius et animae creatorem. Dicit etiam antiquos 9 IV, XXXI | inuentus facile fortasse de animae mutabilitate commoneretur, 10 V, XI | creator et factor omnis animae atque omnis corporis, cuius 11 V, XI | salutem concordiae; qui et animae inrationali dedit memoriam 12 V, XXV | iste autem, quamuis piae animae solacia talia non requirant, 13 VI, XII | non moritur mors. Sed quod animae natura, per id quod inmortalis 14 VII, V | plurimum tribuit, usque ad animae rationalis naturam se extendere 15 VII, XIII | existimantur, siue cum uis animae, quam putant per cuncta 16 VII, XXII | necessariorum sacrorum sola libidine animae prostitutae multiplicaretur 17 VII, XXII | ueros existimatis. Partem animae mundi, quae mare permeat, 18 VII, XXII | partes mundi aut duae partes animae mundi? Quis uestrum ita 19 VII, XXIII | non cum adorant? Sed pars animae mundi, inquiunt, quae per 20 VII, XXIII | libro tres esse adfirmat animae gradus in omni uniuersaque 21 VII, XXIII | uiuunt: secundum gradum animae, in quo sensus est; hanc 22 VII, XXIII | tactum: tertium gradum esse animae summum, quod uocatur animus, 23 VII, XXIII | carere mortales. Hanc partem animae mundi dicit Deum, in nobis 24 VII, XXVI | uerum Deum, id est omnis animae corporisque creatorem, colere 25 VII, XXVI | et non Deum uerum, id est animae corporisque factorem, sed 26 VII, XXIX | qui fecit mundum, omnis animae et omnis corporis conditori, 27 VIII, I | potuit, isti uero supra omnem animae naturam confitentur Deum, 28 VIII, V | et si ipsa essent, tamen animae rationali ea, quae infra 29 VIII, V | mens hominis et rationalis animae natura est, quae utique 30 VIII, V | mouit tanta mutabilitas animae, quam Dei naturae tribuere 31 VIII, V | dicunt: Corpore mutatur animae natura, nam per se ipsa 32 VIII, XV | subiciantur propter rationalis animae, quae in nobis est, dignitatem: 33 VIII, XVI | omni corpori praeferatur animae qualiscumque natura, et 34 VIII, XIX | laudantem morte multarent, digna animae illius daemones dona rependerent, 35 IX, XX | quantam uirtutem habeat, animae hominum nesciunt inmunditia 36 X, V | uentris mei pro peccato animae meae? Si adnuntiatum est 37 X, VI | Propterea scriptum est: Miserere animae tuae placens Deo. Corpus 38 X, IX | quandam quasi purgationem animae per theurgian, cunctanter 39 X, IX | dicit esse mundandae parti animae, non quidem intellectuali, 40 X, IX | teletis fatetur intellectuali animae nihil purgationis accedere, 41 X, IX | ipsae inuideant purgationi animae, uel artibus seruiant inuidorum, 42 X, IX | Chaldaea bonus, purgandae animae magno in molimine frustratos 43 X, X | potuerunt, ne praestarent animae purgationem, et ita terreri 44 X, X | ualeret beneficus purgator animae quam maleuolus inpeditor. 45 X, X | ipsos deos, quos inuocabat animae purgatores, prius ab illa 46 X, X | O theurgia praeclara, o animae praedicanda purgatio, ubi 47 X, XI | quaedam mira facientibus animae sint passiones an aliqui 48 X, XI | quod non daemoni uel alicui animae defuncti, sed ipsi soli 49 X, XIV | beneficiis cuiquam nisi uero animae creatori et domino subderetur. 50 X, XXIII | principalibus substantiis disputat, animae naturam etiam iste uellet 51 X, XXIII | Postponit quippe Plotinus animae naturam paterno intelleui; 52 X, XXVI | alligauit, ne praestarent animae purgationem, nec a bono, 53 X, XXVII | spiritalem, id est nostrae animae partem mente inferiorem, 54 X, XXIX | Vos certe tantum tribuitis animae intellectuali, quae anima 55 X, XXIX | suscepta est? Corpus uero animae cohaerere, ut homo totus 56 X, XXIX | posui, quos de regressu animae scripsit, tam crebro praecipere 57 X, XXIX | et inmortalia nihiloque animae contemplationem, qua in 58 X, XXXI | temporis. Inuenta est enim animae beatitudo, quae cum initium 59 X, XXXII | uniuersalem continet uiam animae liberandae, quoniam nulla 60 X, XXXII | iuxta finem de regressu animae libro nondum receptum in 61 X, XXXII | uniuersalem contineat uiam animae liberandae, uel a philosophia 62 X, XXXII | uniuersalem contineat uiam animae liberandae: satis, quantum 63 X, XXXII | alia uia est uniuersalis animae liberandae, nisi qua uniuersae 64 X, XXXII | liberandae, nisi qua uniuersae animae liberantur ac per hoc sine 65 X, XXXII | uniuersalem uiam liberandae animae contineri; et utique se 66 X, XXXII | Quam uult ergo intellegi animae liberandae uniuersalem uiam 67 X, XXXII | uniuersali uia liberandae animae genus humanum relinquere 68 X, XXXII | quando ista liberandae animae uniuersalis uia, quae non 69 X, XXXII | non esse ipsam liberandae animae uniuersalem putabat, non 70 X, XXXII | pertinere. ~Haec est igitur animae liberandae uniuersalis uia, 71 X, XXXII | quo esset ista liberandae animae uniuersalis uia, hoc est 72 X, XXXII | Haec est igitur uniuersalis animae liberandae uia, quam sancti 73 X, XXXII | Porphyrius uniuersalem uiam animae liberandae nondum in suam 74 XI, IV | cum beatitudine alternasse animae miseriam putant, sed nunc 75 XI, XXIII | mundum ideo factum, ut animae pro meritis peccatorum suorum 76 XI, XXIII | contigit.potius tanta unius animae progressione peccantis, 77 XII, VIII | suauiumque corporum, sed animae peruerse amantis corporeas 78 XII, VIII | est laudis humanae, sed animae peruerse amantis laudari 79 XII, VIII | ipsius etiam potestatis, sed animae peruerse amantis potestatem 80 XII, XV | liberationis et beatitudinis animae seruatur aeternitas, continuo 81 XII, XXI | homines fierent, quorum essent animae ab ista semper mortalitate 82 XII, XXVI | etiam desideria motusue animae matris ualeant aliquid liniamentorum 83 XII, XXVII | quoniam Porphyrius propter animae purgationem dicit corpus 84 XII, XXVII | Nam neque ita luunt poenas animae, cum ad istam uitam denuo 85 XIII, II | aliquatenus uiuit. Mors igitur animae fit, cum eam deserit Deus, 86 XIII, II | disserendum est, recte mors animae dicitur, quia non uiuit 87 XIII, II | uita est; quam possunt eis animae etiam mortuae, hoc est Deo 88 XIII, II | diremptio naturarum, siue Dei et animae siue animae et corporis. 89 XIII, II | siue Dei et animae siue animae et corporis. De prima igitur 90 XIII, IV | dictum est ad hoc relinqui animae experimentum separationis 91 XIII, VI | mortem, id est separationem animae a corpore, cum eam patiuntur, 92 XIII, VI | sensus, qui ex ipso inerat animae carnisque complexu. Quam 93 XIII, VI | unus ictus corporis uel animae raptus intercipit nec eam 94 XIII, VIII | accedat. Suscipitur enim animae a corpore separatio, ne 95 XIII, VIII | bona. In requie sunt enim animae piorum a corpore separatae, 96 XIII, IX | IX] Sed id tempus, quo animae a corpore separatae aut 97 XIII, IX | sed post eam uita praesens animae bona seu mala est. Mors 98 XIII, XI | quae non fit separatione animae et corporis, sed in aeternam 99 XIII, XII | oboedientiam custodirent, utrum animae an corporis an totius hominis 100 XIII, XII | prima constat ex duabus, una animae, altera corporis; ut sit 101 XIII, XV | inoboediens motus in carne animae inoboedientis exortus est, 102 XIII, XVI | uidentur inridere, quod dicimus animae a corpore separationem inter 103 XIII, XVI | demonstrarem non corpus esse animae, sed corruptibile corpus 104 XIII, XVI | atque consilio. Si ergo animae poena est in qualicumque 105 XIII, XVI | et beatitudinem quaeramus animae et eam semper esse uelimus 106 XIII, XVII | sumpta reddantur atque ut animae in corporibus constitutae 107 XIII, XVII | disputationum uiribus adserentes animae, ut beata esse possit, non 108 XIII, XVII | posse terrena, in quibus animae nulla ab eis morte separatae, 109 XIII, XVII | corporeis elementis? Nam si animae, ut beata sit, corpus est 110 XIII, XIX | omnibus nota est, qua fit animae a corpore separatio, qua 111 XIII, XIX | enim iustorum ac piorum animae defunctorum quod in requie 112 XIII, XX | Proinde nunc sanctorum animae defunctorum ideo non habent 113 XIII, XXIII | dicuntur corpora, nec tamen animae sunt, sed corpora: ita illa 114 XIII, XXIII | istam manifestam, qua fit animae a corpore separatio, intellegamus 115 XIII, XXIII | es? mortem significauerit animae, quae facta est illo deserente, 116 XIII, XXIV | sit Spiritus Dei, sine quo animae rationales mortuae deputandae 117 XIII, XXIV | non adderet uiuentem, nisi animae uitam significaret, quae 118 XIV, III | Verum tamen quia omnia mala animae ex corpore putant accidisse, 119 XIV, IV | est: Septuaginta quinque animae descenderunt cum Iacob in 120 XIV, V | carne (unde et nomine solius animae et nomine solius carnis 121 XIV, V | uelut summum bonum laudat animae naturam et tamquam malum 122 XIV, XV | porro, qui dicuntur carnis, animae sunt in carne et ex carne. 123 XIV, XV | disseruimus, aut aliquid animae, quod carnis afficit passio, 124 XIV, XV | tantum modo offensio est animae ex carne et quaedam ab eius 125 XV, I | de initio uel mundi uel animae uel ipsius generis humani, 126 XVII, V | animam Deum, cum sit conditor animae; sed ita hoc de Deo tropice, 127 XVIII, XXIII | iam termino in ipso. ~Sic animae cum carne aderunt, quas 128 XIX, III | bonis constare dicit, et animae scilicet et corporis. Ac 129 XIX, III | uelut artem uiuendi, quae in animae bonis est excellentissimum 130 XIX, IV | ut anima subdatur Deo et animae caro, ac per hoc Deo et 131 XIX, IV | concipit; et tanto minus animae subditur caro, quanto magis 132 XIX, IV | coniunctione corporis atque animae uiuere uelit uehementer 133 XIX, XI | etiam philosophos propter animae inmortalitatem uel secundum 134 XIX, XIII | temperatura partium, pax animae inrationalis ordinata requies 135 XIX, XIII | requies appetitionum, pax animae rationalis ordinata cognitionis 136 XIX, XIII | consensio, pax corporis et animae ordinata uita et salus animantis, 137 XIX, XIV | corporis prodesset paci animae. Si enim desit pax corporis, 138 XIX, XIV | impeditur etiam inrationalis animae pax, quia requiem appetitionum 139 XIX, XIV | fugiunt dolorem, et pacem animae, cum propter explendas indigentias 140 XIX, XIV | cum bestiis, subdit paci animae rationalis, ut mente aliquid 141 XIX, XIV | consensio, quam pacem rationalis animae dixeramus. Ad hoc enim uelle 142 XIX, XIV | omnem pacem uel corporis uel animae uel simul corporis et animae 143 XIX, XIV | animae uel simul corporis et animae refert ad illam pacem, quae 144 XX, VI | animarum est. Habent enim et animae mortem suam in impietate 145 XX, VII | et iudicium datum est. Et animae occisorum propter testimonium 146 XX, IX | intus sunt uos iudicatis? Et animae, inquit, occisorum propter 147 XX, IX | Regnauerunt cum Iesu mille annis; animae scilicet martyrum non dum 148 XX, IX | redditis. Neque enim piorum animae mortuorum separantur ab 149 XX, IX | nondum, iam tamen eorum animae regnant cum illo, dum isti 150 XX, X | resurrectio, cadunt autem et animae: profecto et animas resurgere 151 XX, XIII | modo auersandum. Sed certe animae uictrices gloriosissimorum 152 XX, XIII | illis annis atque dimidio animae occisorum pro eius martyrio, 153 XXI, III | magis ad animam pertinet. Animae est enim dolere, non corporis, 154 XXI, III | moribundisque membris esse animae et metuere et cupere et 155 XXI, III | Postremo si corpora faciunt, ut animae doleant, cur eis dolorem 156 XXI, X | tamen erant sine corporibus animae. Sic ergo incorporalis et 157 XXI, XIII | moribundisque membris, quod animae ~Hinc metuunt cupiuntque, 158 XXI, XXVII | itemque audiat; Miserere animae tuae placens Deo. Hanc elemosynam, 159 XXI, XXVII | Deo placeat, non faciens animae suae quo modo dignas pro 160 XXII, IV | quoniam uanae sunt. Si enim animae tantummodo essemus, id est 161 XXII, XII | resurrectionis inludant ac sic animae humanae aut alternantes, 162 XXII, XIII | et erunt aliquae humanae animae si ne corporibus in aeternum, 163 XXII, XIII | gestarunt; aut si omnes animae humanae recipient resurgentia 164 XXII, XXIV | Creatoris. ~Ipse itaque animae humanae mentem dedit, ubi 165 XXII, XXIV | modificata, ut ad ministerium animae rationalis se indicet factum? 166 XXII, XXIV | nonne satis ostendit, quali animae ut seruiret tale sit corpus 167 XXII, XXVI | Non ergo, ut beatae sint animae, corpus est omne fugiendum, 168 XXII, XXVII | consequens, ut et redirent animae ad corpora et talia reciperent 169 XXII, XXVII | secundum Platonem etiam sanctae animae ad humana corpora redibunt; 170 XXII, XXVII | mala mundi huius sanctae animae non redibunt. Dicat itaque 171 XXII, XXVIII| eadem corpora quae gesserunt animae redierint, numquam ea sunt 172 XXII, XXX | nobiscum multa sentiunt de animae immortalitate et quod Deus