| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] regno 53 regnoque 1 regnorum 9 regnum 167 regnumque 7 regnumue 1 regredi 1 | Frequency [« »] 167 filii 167 multa 167 posse 167 regnum 166 suam 166 sui 165 alia | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances regnum |
Liber, Caput
1 II, XVI | qui Romulo successit in regnum, quasdam leges, quae quidem 2 III, XI | Lauiniense ab ipso Aenea conditum regnum diu conseruare potuisse: 3 III, XIII | interfecto, ut maior deus esset, regnum solus obtinut. Quae sunt 4 III, XIV | post Lauinium, ubi Aeneas regnum peregrinum atque fugituum 5 III, XIV | urbs tamen illa, Ascanii regnum et tertium domicilium Troianorum 6 III, XV | pulsus est, sed ad ipsum regnum, in quo Capitolium fabricaret, 7 III, XV | eis quorum fidebat auxilio regnum recipere non eualuit, in 8 III, XVI | enim Etrusci Tarquinio in regnum redire conanti opitulati 9 IV, III | aeterna. In hac ergo terra regnum bonorum non tam illis praestatur 10 IV, III | rebus humanis; malorum uero regnum magis regnantibus nocet, 11 IV, V | latrocinio peruenirent ad regnum tantis iam Romanis uiribus 12 IV, VI | et inter alios scriptores regnum Assyriorum a Nino rege fuisse 13 IV, VI | regnare coepit, permansit hoc regnum, donec transferretur ad 14 IV, VII | adiutorio tam magnum hoc regnum et prolixum fuit, quare 15 IV, VII | Romanis tribuitur Romanum regnum locis amplum temporibusque 16 IV, VII | post Alexandri Macedonis regnum magnum locis, sed breuissimum 17 IV, VII | quod excurrit annos, quando regnum Assyriis ablatum est, -- 18 IV, VII | Christiana religio aliud regnum praedicaret aeternum et 19 IV, VII | uani homines dicerent, nisi regnum, quod tam diu conseruatum 20 IV, XIII | ipsum credo ab eis putari regnum constituisse uel auxisse 21 IV, XIII | alterius? A rege igitur deorum regnum hominum potuit propagari 22 IV, XIV | quaero, cur non etiam ipsum regnum aliquis deus est? Cur enim 23 IV, XIV | facientes ad dilatandum regnum bello spontaneo prouocare? 24 IV, XV | perdomitis gentibus dilatare regnum malis uidetur felicitas, 25 IV, XV | ille aliquam partem, si Regnum etiam ipse appellaretur, 26 IV, XV | appellatur illa Victoria. Aut si regnum munus est Iouis, cur non 27 IV, XXIII | Ioui? Nam quae etiam Ioui regnum nisi Felicitas dedit? si 28 IV, XXVIII| retexere piget. Sic ergo et regnum inuito quidem Deo uero nullo 29 IV, XXVIII| moribus culto et melius hic regnum haberent, quantumcumque 30 V, XII | dicti melius uideantur, ut regnum a regibus, reges autem, 31 V, XIV | finis incolumitas eius et regnum non in caelo, sed interra; 32 V, XXI | regno caelorum solis piis; regnum uero terrenum et piis et 33 V, XXI | et quantum uoluit Romanis regnum dedit; qui dedit Assyriis, 34 V, XXI | praeposuerunt: ipse etiam regnum dedit sine cultu eorum, 35 V, XXIV | meruerunt, qui non pertinent ad regnum Dei, quo pertinent isti; 36 V, XXIV | colunt; si plus amant illud regnum, ubi non timent habere consortes; 37 VI, I | propterea dii tales uel terrenum regnum dare non posse uisi sunt, 38 VII, IV | cum hospite partitus est regnum, ut etiam ciuitates singulas 39 IX, IV | consentiendo et potius resistendo regnum uirtutis exercet. Talem 40 IX, XXI | liberaturus praedestinatos in suum regnum et gloriam semper ueracem 41 X, XXXII | regalis uia, quae una ducit ad regnum, non temporali fastigio 42 XII, XI | nouit historia; in quibus regnum Assyriorum in eadem epistula 43 XIII, VII | spiritu, non intrabit in regnum caelorum, alia sententia 44 XIV, I | transmissa. Mortis autem regnum in homines usque adeo dominatum 45 XIV, II | quoniam qui talia agunt regnum Dei non possidebunt. Iste 46 XIV, VII | Concupiscentia sapientiae perducit ad regnum. Hoc tamen loquendi obtinuit 47 XV, I | quando eis promissum dabitur regnum, ubi cum suo principe rege 48 XV, VIII | ciuitate, cuius aeternum erit regnum, et de rege eius eodemque 49 XVI, III | locuta est; quando quidem et regnum eius commemoratum est, cuius 50 XVI, III | Sennaar, quae pertinebat ad regnum Nebroth, exisse Assur et 51 XVI, III | exortos fuisse, qui postea regnum gigantis illius obtinerent 52 XVI, X | maxime propter Assyriorum regnum, unde Ninus ille Orientalium 53 XVI, X | latissimum ac fundatissimum regnum, quod diuturno tempore duceretur, 54 XVI, XII | est Abraham, quae terra ad regnum Assyrium pertinebat. Apud 55 XVI, XVII | defuncto patri successit in regnum, quinquaginta duo regnauit 56 XVI, XXXIV | concubinarum, sed non perueniunt ad regnum promissum, nec haeretici, 57 XVI, XLIII | orerentur, Dauid successit in regnum, cuius maxime Christus dictus 58 XVII, I | superioris libri usque ad regnum Dauid factus est finis, 59 XVII, II | filium Salomonem, cuius regnum tanto, quantum promissum 60 XVII, IV | Dauid Saule reprobato ita regnum primus obtinuit, ut eius 61 XVII, VI | eius debuit prophetari. ~Regnum quoque isto modo etiam Saulis 62 XVII, VI | modum nunc parauerat Dominus regnum tuum usque in aeternum super 63 XVII, VI | aeternum super Israel: et nunc regnum tuum non stabit tibi, et 64 XVII, VI | nesciebat); sed praeparauerat regnum eius, in quo figura regni 65 XVII, VI | aeterni. Ideo addidit: Et nunc regnum tuum non stabit tibi. Stetit 66 XVII, VII | Samuel: Disrupit Dominus regnum ab Israel de manu tua hodie 67 XVII, VII | Israel, et: Disrupit Dominus regnum ab Israel de manu tua hodie, 68 XVII, VII | legitur: Disrupit Dominus regnum Israel de manu tua; sed 69 XVII, VII | Graecis: Disrupit Dominus regnum ab Israel de manu tua; ut 70 XVII, VII | gerebat homo iste, qui populus regnum fuerat amissurus, Christo 71 XVII, VII | Israel, cui suo persecutori regnum abstulit Christus; quamuis 72 XVII, VIII | qui Sauli successit in regnum, cuius mutatione finalis 73 XVII, VIII | uentre tuo, et praeparabo regnum eius. Hic aedificabit mihi 74 XVII, VIII | fidelis erit domus eius et regnum eius usque in aeternum coram 75 XVII, VIII | Fidelis erit domus eius et regnum eius usque in aeternum coram 76 XVII, VIII | est enim, quibus terminis regnum conclusum fuerat Salomonis; 77 XVII, VIII | uentre tuo, et praeparabo regnum illius. Quo modo ergo propter 78 XVII, X | nonnulli etiam filii liberae, regnum illud tenentes in dispensatione 79 XVII, X | dispensatione temporaria, regnum autem caelestis Hierusalem, 80 XVII, X | ista uenerint super illud regnum, index est rerum gestarum, 81 XVII, XII | a ri potuerunt excelsum regnum semini Dauid fuisse prissum, 82 XVII, XIII | umquam omnino gens illa ita regnum tenuit, ut sollicita non 83 XVII, XVII | gentium. quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium. ~ 84 XVII, XXI | qui patri successit in regnum, Deo uindicante diuisus 85 XVII, XXI | propter Dauid, ne penitus regnum stirpis eius fuisset eradicatum, 86 XVII, XXI | uero tribus altera ad idem regnum, sicut dixi, pertinens erat, 87 XVII, XXI | tamen etiam tribus Leui ad regnum Hierosolymitanum pertinebat 88 XVIII, II | Erat etiam tempore illo regnum Sicyoniorum admodum paruum, 89 XVIII, II | qui matri successit in regnum, quidam etiam ipsum Ninum, 90 XVIII, II | uocant. Sicyoniorum autem regnum tunc tenebat Telxion. Quo 91 XVIII, III | scribunt, septimis regibus. Regnum autem Argiuorum simul cum 92 XVIII, VI | filius Argus successit in regnum, ex cuius nomine et Argi 93 XVIII, XI | fuerat testamentum nouum, quo regnum caelorum promitteretur. 94 XVIII, XV | XV] Per ea tempora regnum finitum est Argiuorum, translatum 95 XVIII, XV | Agamemnon, et exortum est regnum Laurentum, ubi Saturni filius 96 XVIII, XV | ubi Saturni filius Picus regnum primus accepit, iudicante 97 XVIII, XV | Graecos; et tamen adhuc regnum Assyrium permanebat, ubi 98 XVIII, XVI | filio, ex quo Latinorum regnum dici coepit Laurentumque 99 XVIII, XIX | Hebraeorum Heli sacerdote regnum Sicyoniorum consumptum est, 100 XVIII, XX | regnantibus Israelitarum regnum finito tempore iudicum a 101 XVIII, XX | defuncto Dauid successit in regnum post annos a Saulis imperio 102 XVIII, XXI | est? Amulio successit in regnum Latiare frater eius Numitor, 103 XVIII, XXII | labore superari. Nam quando regnum Assyriorum totam paene Asiam 104 XVIII, XXVII | pariter eruperunt, quando regnum defecit Assyrium coepitque 105 XVIII, XXXI | montem Esau, et erit Domino regnum. Apparet quippe id esse 106 XVIII, XXXI | tenebrarum et transferrentur in regnum Dei? Quod consequenter expressit 107 XVIII, XXXI | addendo: Et erit Domino regnum. Mons enim Sion Iudaeam- 108 XVIII, XXXI | monte Sion, ut esset Domino regnum. Hoc obscurum erat, antequam 109 XVIII, XXXI | paenitentiam, adpropinquauit enim regnum caelorum. Elegit discipulos, 110 XVIII, XXXI | hoc tempore repraesentabis regnum Israel? At ille: Non est, 111 XIX, XII | maluerunt. Quamuis ergo huius regnum dirae speluncae fuerit solitudo 112 XX, V | possidete paratum uobis regnum a constitutione mundo. Esuriui 113 XX, VII | tenebrarum et transferre in regnum filii caritatis suae, sicut 114 XX, IX | possidete paratum uobis regnum, nisi alio aliquo modo, 115 XX, IX | nunc diceretur ecclesia regnum eius regnumue caelorum. 116 XX, IX | non intrabitis, inquit, in regnum caelorum. Alio modo igitur 117 XX, IX | igitur intellegendum est regnum caelorum, ubi ambo sunt, 118 XX, IX | magnus: alio modo autem regnum caelorum dicitur, quo non 119 XX, IX | erit. Ergo et nunc ecclesia regnum Christi est regnumque caelorum. 120 XX, IX | eius, ut sint etiam ipsi regnum eius. Quo modo autem sunt 121 XX, IX | eius. Quo modo autem sunt regnum Christi, qui, ut alia taceam, 122 XX, IX | ueniatur ad illud pacatissimum regnum, ubi sine hoste regnabitur, 123 XX, IX | ecclesia, quae nunc etiam est regnum Christi. Alioquin nec ad 124 XX, IX | pertinentes ad ecclesiam, quod est regnum Christi. ~Quod uero sequitur: 125 XX, XIII | sed prolixiore cum Christo regnum sanctorum reperietur extendi 126 XX, XIII | desinat alligatio diaboli quam regnum sanctorum in his annis mille 127 XX, XIII | custodia sua; isto enim modo et regnum sanctorum et uinculum diaboli 128 XX, XIII | tempus nec ad sanctorum regnum nec ad custodiam satanae, 129 XX, XIII | patiebantur persecutionem, et ipsi regnum Christi non erant, quos 130 XX, XIII | mortale saeculum et ad illud regnum, ubi mors non erit, transeatur. 131 XX, XIII | siue quod amplius uidetur regnum habere sanctorum, sicut 132 XX, XIX | reueletur et restituatur in regnum. Sed multum mihi mira est 133 XX, XXIII | praenuntiet atque ad aeternum regnum sanctorum perducat narrationem 134 XX, XXIII | agnoscitur, et post haec aeternum regnum filii hominis, qui intellegitur 135 XX, XXIII | auferentur, et accipient regnum sancti Altissimi et obtinebunt 136 XX, XXIII | uenit uetustus dierum, et regnum dedit sanctis Altissimi; 137 XX, XXIII | et tempus peruenit, et regnum obtinuerunt sancti. Haec 138 XX, XXIII | Bestia quarta quartum regnum erit in terra, quod praeualebit 139 XX, XXIII | perdendum usque in finem; et regnum et potestas et magnitudo 140 XX, XXIII | est sanctis Altissimi. Et regnum eius regnum sempiternum; 141 XX, XXIII | Altissimi. Et regnum eius regnum sempiternum; et omnes principatus 142 XX, XXIII | aduersus ecclesiam saeuissimum regnum licet exiguo spatio temporis 143 XX, XXIII | donec Dei ultimo iudicio regnum sancti accipiant sempiternum, 144 XX, XXIV | possidete paratum uobis regnum a constitutione mundi. Esuriui 145 XXI, IX | tibi luscum introire in regnum Dei quam duos oculos habentem 146 XXI, XVI | potestate tenebrarum in regnum Christi non solum poenis 147 XXI, XXIV | possidete paratum uobis regnum a constitutione mundi, et 148 XXI, XXV | quoniam qui talia agunt regnum Dei non possidebunt. Haec 149 XXI, XXV | quantalibet tempora liberati regnum Dei possidebunt. Sed quoniam 150 XXI, XXV | falsa non est, profecto regnum Dei non possidebunt. Et 151 XXI, XXV | Quoniam qui talia agunt, regnum Dei non possidebunt. ~Vnde 152 XXI, XXV | Quoniam qui talia agunt, regnum Dei non possidebunt; ac 153 XXI, XXVI | possidete paratum uobis regnum, nisi eos, qui aedificauerunt 154 XXI, XXVI | possidete paratum uobis regnum, non ad sinistram, ubi illi 155 XXI, XXVI | Christum dilexerit, ut ad eius regnum obtinendum eique cohaerendum 156 XXI, XXVII | facturum, quorum alios in regnum, alios in supplicium mittat 157 XXI, XXVII | Spiritu, non intrabit in regnum Dei, ipse etiam dixit: Nisi 158 XXI, XXVII | Pharisaeorum, non intrabitis in regnum caelorum? Cur illud timendo 159 XXI, XXVII | nihil prosit ad capessendum regnum caelorum largitas elemosynarum, 160 XXI, XXVII | impediunt peruentionem ad regnum Dei, ut tamen sanctorum 161 XXII, III | eundem prophetam: Accipient regnum sancti Altissimi et obtinebunt 162 XXII, III | saeculorum; et paulo post: Regnum, inquit, eius regnum sempiternum; 163 XXII, III | post: Regnum, inquit, eius regnum sempiternum; et alia quae 164 XXII, XX | quid aliud illud non decet regnum, in quo resurrectionis . 165 XXII, XXIV | apostolus de ipsis in illud regnum praedestinatis loquens: 166 XXII, XXIX | spiritus pignore translati ad regnum Christi ad eos angelos iam 167 XXII, XXX | finis nisi peruenire ad regnum, cuius nullus est finis?