| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] animalibus 17 animalis 5 animalium 30 animam 143 animamque 1 animandis 1 animans 1 | Frequency [« »] 146 loco 146 omnino 145 illos 143 animam 142 ciuitas 141 isti 141 nomine | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances animam |
Liber, Caput
1 I, XII | eos, qui corpus occidunt, animam autem non possunt occidere, 2 IV, XXXI | qui crediderunt eum esse animam motu ac ratione mundum gubernantem, 3 IV, XXXI | remaneret, quod eum diceret esse animam, non potius et animae creatorem. 4 IV, XXXI | Deus, qui eum crederent animam mundum gubernantem, castiusque 5 IV, XXXI | incommutabilem, quae ipsam quoque animam condidisset, Deum uerum 6 V, XXVI | fructus ipsiusque hominis animam corpus, sensus mentem uitam, 7 VII, V | doctrinae mysteria, possent animam mundi ac partes eius, id 8 VII, V | haberet humanam, significari animam rationalem, quod eo uelut 9 VII, V | anima, sed qui fecit omnem animam, quo solo inlustrante anima 10 VII, V | interim uir iste doctissimus animam mundi ac partes eius esse 11 VII, V | peruenit enim usque ad animam, non usque ad uerum Deum 12 VII, V | uerum Deum qui fecit et animam), quanto est abiectior et 13 VII, VI | praeloquens deum se arbitrari esse animam mundi, quem Graeci uocant * 14 VII, VIII | poeticum. Quid autem hoc ad animam, quid ad uitam aeternam? 15 VII, IX | mundus. Deos enim ueros animam mundi ac partes eius iste 16 VII, IX | igitur ita dicturi sunt Iouem animam mundi, ut Ianus sit corpus 17 VII, IX | dicit deum se arbitrari esse animam mundi et hunc ipsum mundum 18 VII, XXII | Deus, sed saltem secundum animam mundi et partes eius, quos 19 VII, XXIII | etiam fallacibus prostitutam animam constuprantibus daemonibus 20 VII, XXIV | paenitetque turbarum: sic animam uilem factam et inmundis 21 VII, XXVI | sit colere aut corpus aut animam, quanto magis nefarium est 22 VII, XXIX | mundus hic constat; nec animam uel animas per uiuentia 23 VII, XXIX | eis sunt; qui fecit omnem animam, siue quocumque modo uiuentem 24 VII, XXX | condidit; qui rationalem animam, quod dicitur animus, quibus 25 VIII, I | usque ad mundum istum uel animam eius extendere potuit, isti 26 VIII, I | sed etiam omnem omnino animam fecerit, et qui rationalem 27 VIII, VI | esse summum Deum, et ideo animam omnem mutabilesque omnes 28 X, I | uel intellectualem hominis animam nisi participato lumine 29 X, II | credunt esse uniuersitatis animam, aliunde beatam esse quam 30 X, II | ergo ille magnus Platonicus animam rationalem, siue potius 31 X, II | differentia satis ostenditur animam rationalem uel intellectualem, 32 X, IX | quae uere sunt. Denique animam rationalem siue, quod magis 33 X, IX | confessione testatur, ubi dicit animam post mortem luendo poenas 34 X, X | Chaldaeus, qui theurgicis sacris animam purgare cupiebat, non inuenit 35 X, XI | spirituum, qui extrinsecus in animam ueniunt humanosque sensus 36 X, XII | inuisibilem colendum excitet animam adhuc uisibilibus deditam; 37 X, XV | caelum et terram et omnem animam et omnem spiritum, qui non 38 X, XXIV | suscepta anima et carne et animam credentium mundat et carnem. 39 X, XXVII | theurgica neque intellectualem animam, hoc est mentem nostram, 40 X, XXVII | secundum intellectualem animam uiuunt? ~ 41 X, XXVIII| Confiteris tamen etiam spiritalem animam sine theurgicis artibus 42 X, XXVIII| non post mortem eleuant animam, ut iam nec eidem ipsi, 43 X, XXIX | incarnationem, qua hominis animam corpusque suscepit, summum 44 X, XXIX | Deus adsumpsisse humanam animam et corpus? Vos certe tantum 45 X, XXX | Dicit etiam ad hoc Deum animam mundo dedisse, ut materiae 46 X, XXX | mundatam ab omnibus malis animam et cum Patre constitutam 47 X, XXX | hoc Porphyrius purgatamque animam ob hoc reuerti dixit ad 48 X, XXXI | peruestigare non possumus, quae animam quoque ipsam non Deo coaeternam, 49 XI, X | inconuenienter dicatur sic inluminari animam incorpoream luce incorporea 50 XI, X | luce), ita tenebrescere animam sapientiae luce priuatam. ~ 51 XI, XXII | nocere nulla res possit; animam uero, quae uoluntate mutari 52 XII, XIV | ludibrio prorsus inmortalem animam, etiam cum sapientiam perceperit, 53 XII, XVI | Curruptibile enim corpus adgrauat animam, et deprimit terrena inhabitatio 54 XII, XXI | commemoraui, dicere maluit animam propter cognoscenda mala 55 XII, XXIV | suam. Talem quippe illi animam creauit, qua per rationem 56 XII, XXIV | formasset ex puluere eique animam qualem dixi siue quam iam 57 XII, XXIV | sufflare quam flatum facere?), animam hominis esse uoluisset, 58 XIII, II | potestatem et corpus et animam perdere in gehenna. Quod 59 XIII, III | mortem perpeti possunt, quae animam seiungit a corpore; in secundam 60 XIII, VII | alio loco: Qui perdiderit animam suam propter me, inueniet 61 XIII, IX | in quanta sunt quos agere animam dicimus, profecto qui nondum 62 XIII, XV | mors una, in qua deseruit animam Deus. Ea significata est 63 XIII, XVI | enim corruptibile adgrauat animam. Addendo utique corruptibile 64 XIII, XVI | peccato consequente uindicta, animam perhibuit adgrauari. Quod 65 XIII, XVII | igneis, Iouis autem ipsius animam, quem mundum istum uolunt, 66 XIII, XVII | surgit, inclusam. Hanc enim animam Plato ab intimo terrae medio, 67 XIII, XXIII | sicut ista, quae habent animam uiuentem, nondum spiritum 68 XIII, XXIII | homo de terra terrenus in animam uiuentem factus est, non 69 XIII, XXIII | uiuificantem, quod nunc est in animam uiuentem; et tamen mortuum 70 XIII, XXIII | Tunc autem <ita&lg erat in animam uiuentem, quamuis non in 71 XIII, XXIII | Factus est primus homo in animam uiuentem. Isto igitur modo 72 XIII, XXIII | sed: Factus est homo in animam uiuentem. In eo ergo quod 73 XIII, XXIII | Factus est primus homo in animam uiuentem, uoluit apostolus 74 XIII, XXIII | factum esse primum hominem in animam uiuentem, spiritale autem 75 XIII, XXIII | est primus homo Adam in animam uiuentem. Numquid hoc post 76 XIII, XXIV | uitae, et factus est homo in animam uiuentem, non tunc animam 77 XIII, XXIV | animam uiuentem, non tunc animam primo homini datam, sed 78 XIII, XXIV | dixerit: Et facti sunt in animam uiuentem. Quod quidem si 79 XIII, XXIV | esse docet apostolus, cum animam accepit: "Et factus est 80 XIII, XXIV | factus est iste homo in animam uiuentem", id est, formatus 81 XIII, XXIV | iste puluis factus est in animam uiuentem. ~Iam, inquiunt, 82 XIII, XXIV | Iam, inquiunt, habebat animam, alioquin non appellaretur 83 XIII, XXIV | minis uocabulo appellet, animam scilicet interiorem hominem, 84 XIII, XXIV | terram. Illud enim secundum animam rationalem dicitur, qualem 85 XIII, XXIV | animale, id est homo in animam uiuentem. ~Quapropter in 86 XIII, XXIV | Omnem flatum ego feci, omnem animam sine dubitatione significans. 87 XIII, XXIV | dixisset: Factus est homo in animam, non adderet uiuentem, nisi 88 XIII, XXIV | superius legere: Producat terra animam uiuentem, quando animalia 89 XIII, XXIV | perisse diluuio? Si ergo et animam uiuentem et spiritum uitae 90 XIII, XXIV | spiritum? Sed intellegimus animam uiuentem et spiritum uitae 91 XIII, XXIV | intellegi, quibus inesset per animam perspicuus iste etiam corporis 92 XIII, XXIV | quibus dixit: Producat terra animam uiuentem, et quae itidem 93 XIII, XXIV | Spiritum sanctum, sed eorum animam tali exprimens nomine. Sed 94 XIII, XXIV | exisse intellegitur, quem si animam crediderimus, consequens 95 XIII, XXIV | est primus humo Adam in animam uiuentem, nouissimus Adam 96 XIV, II | putauerunt Christo humanam animam defuisse. Sicut enim a toto 97 XIV, III | quidem corruptibile adgrauat animam." Vnde etiam idem apostolus 98 XIV, III | corporis, quae adgrauat animam, non peccati primi est causa, 99 XIV, III | nec caro corruptibilis animam peccatricem, sed anima peccatrix 100 XIV, V | secundum carnem siue secundum animam siue secundum totum hominem, 101 XIV, V | carnis accusat, profecto et animam carnaliter adpetit et carnem 102 XIV, V | purgatam et extra omne corpus animam constitutam ipsa esse compellat 103 XIV, VII | diligit iniquitatem, odit animam suam, et illud apostoli 104 XIV, XXI | intellegi, quia et secundum animam legitur tale aliquid dictum: 105 XVI, VII | dixit Deus: Producat terra animam uiuam, multo clarius apparet 106 XVI, XXVII | sit paruuli, cuius dixit animam perituram, nec ipse dissipauerit 107 XVI, XXVII | iniuste interire incircumcisi animam paruuli nisi originalis 108 XVI, XXIX | et dixerunt: Saluam fac animam tuam, ne respexeris retro, 109 XVI, XLI | Potestatem habeo ponendi animam meam et potestatem habeo 110 XVII, IV | agnoscitur: Non derelinques animam meam in inferno, eundem 111 XVII, V | faciat: non arbitremur habere animam Deum, cum sit conditor animae; 112 XVII, XI | non uidebit mortem, eruet animam suam de manu inferni? Quis 113 XVII, XI | tamen mortuus fuerit, sed animam suam eruerit de manu inferni, 114 XVII, XI | Potestatem habeo ponendi animam meam et potestatem habeo 115 XVII, XVIII | quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabis 116 XVII, XXII | relictus sum solus, et quaerunt animam meam, responsum est esse 117 XVIII, XXIX | Si dederitis pro peccato animam uestram, uidebitis semen 118 XVIII, XXIX | Dominus uult auferre a dolore animam eius, ostendere illi lucem 119 XVIII, XXXI | eos, qui corpus occidunt, animam autem non possunt occidere. 120 XVIII, XXXI | consolationes tuae iucundauerunt animam meam. Hinc est et illud 121 XVIII, XXXI | Consolationes tuae iucundauerunt animam meam. Dolor autem ipse, 122 XIX, III | esse quaedam, corpus et animam, et horum quidem duorum 123 XIX, III | quidem duorum melius esse animam longeque praestabilius omnino 124 XIX, III | aliquo modo se habens ad animam, sicut poculum ad potionem ( 125 XIX, III | elegit tertium hominemque nec animam solam nec solum corpus, 126 XIX, III | solam nec solum corpus, sed animam simul et corpus esse arbitratur. 127 XIX, IV | corpus corruptibile adgrauat animam et deprimit terrena inhabitatio 128 XIX, XII | atque excludendam de corpore animam concitantem quanta posset 129 XIX, XVII | corruptibilis, quod adgrauat animam. Idcirco rerum uitae huic 130 XIX, XVII | dum, corrumpitur, adgrauat animam, sed spiritale sine ulla 131 XIX, XVIII | corruptibile, quod adgrauat animam (quoniam, sicut dicit apostolus, 132 XIX, XXIII | inquit, eum dixit et eius animam, sicut et aliorum piorum, 133 XIX, XXVII | corruptibili, quod adgrauat animam, non perfecte uitiis imperat 134 XX, XX | cum factus est homo in animam uiuam); tamquam diceretur: " 135 XXI, III | carere moriendo. Prima mors animam nolentem pellit e corpore, 136 XXI, III | e corpore, secunda mors animam nolentem tenet in corpore; 137 XXI, III | dicitur corporis, magis ad animam pertinet. Animae est enim 138 XXI, III | accidere et dolor, magis ad animam pertineret mori, ad quam 139 XXI, IV | supplicio punitorum et igne animam non amittant et sine detrimento 140 XXI, XIV | passione ingrauescente et animam de corpore excludente finierint. ~ 141 XXII, XXII | eas discernere nequeamus, animam miseram sensusque perturbet? 142 XXII, XXVII | Porphyrius autem dixit animam purgatissimam, cum redierit 143 XXII, XXIX | corruptibile adgrauabit animam, sed incorruptibile nihil