Liber, Caput

  1        I, VIII  |           et uitium. Nam sicut sub uno igne aurum rutilat palea
  2        I, XXVII |             et talibus, qualis sub uno domino formidatur, et innumerabilibus
  3        I, XXXVI |     pietatem et Dei cultum, in quo uno ueraciter sempiterna beatitudo
  4       II, XXI   |           ac iuste geritur siue ab uno rege siue a paucis optimatibus
  5      III, I     |            mundus colebat, excepto uno populo Hebraeo et quibusdam
  6      III, XIV   |   Curiatiis tribus Horatii duo, ab uno autem Horatio tres Curiatii
  7      III, XVII  |             uel cum conspirantibus uno tempore hostibus Lucanis,
  8      III, XXI   |            Sed ultimo bello Punico uno impetu alterius Scipionis,
  9      III, XXII  |       copia suis negotiis intentos uno die occidi iussit; et factum
 10       IV, II    |      terrenis accidunt rebus (quae uno loco Apuleius breuiter stringit
 11       IV, VIII  |  administrat. Quando autem possunt uno loco libri huius commemorari
 12       IV, XI    |          compendio possent in illo uno omnibus supplicare (sic
 13       IV, XI    |           irasceretur, cum in illo uno nemo contemneretur) potius
 14       IV, XVIII |        alii plurimi simul, hoc est uno tempore, malae fortunae,
 15       IV, XXVIII|         siue contemptis atque illo uno cognito et fide sincera
 16       IV, XXXIV |          supplicandum putarunt, ab uno uero Deo multo felicius
 17        V, I     |          autem per unum concubitum uno etiam momento seminati? ~
 18        V, II    |            ut etiam ad aegrotandum uno tempore eisdemque causis
 19        V, III   |        numero de atramento tamquam uno eius loco summa celeritate
 20        V, IV    |          Numquid hoc dicitur, quia uno ambulante alius sedebat,
 21        V, V     |          non possit? Aut si duorum uno momento temporis conceptorum
 22        V, V     |        disparia, cur non et duorum uno momento temporis natorum
 23        V, V     |          posterior nasceretur: cur uno momento si duo nascantur,
 24        V, V     |       tollantur? Quid est hoc, cur uno tempore, momento uno, sub
 25        V, V     |           cur uno tempore, momento uno, sub una eademque caeli
 26        V, V     |            horarum natiuitatem, et uno momento temporis sub una
 27        V, VII   | considerent quam innumerabilia sub uno temporis puncto uel nascantur
 28        V, XIII  |         non dubitauerunt, pro isto uno uitio, id est amore laudis,
 29        V, XXXIII|      Romanis ceruicibus inmineret, uno die tanta celeritate sic
 30        V, XXXIII|   celeritate sic uictus est, ut ne uno quidem non dicam extincto,
 31       VI, I     |          multos deos, quos ab illo uno factos et sublimiter conlocatos
 32       VI, II    |           adhibere, tamquam de hoc uno etiam pro Academicorum dubitatione
 33       VI, III   |        loca pertinentes ita, ut in uno eorum de sacellis, altero
 34       VI, XII   |       mortem futura est, quod isto uno etiam illis cooperantibus
 35      VII, IV    |          artifices transit, cum ab uno perfecto perfici posset.
 36      VII, IX    |         mundus enim unus, et in eo uno omnia sunt." ~
 37      VII, XXI   |     inmunda anima reperiret, et ab uno uero Deo merito inmunditiae
 38      VII, XXIV  |           sint plures." Concedo in uno homine esse res plures,
 39      VII, XXVI  |         inter femineas corruptelas uno Ganymede caelum infamauit;
 40      VII, XXX   |        angelos, beatificat. Ab hoc uno et uero Deo uitam speramus
 41     VIII, I     |            sed multos ab illo sane uno conditos atque institutos
 42     VIII, IV    |    contrarius, quantum ad istam de uno Deo et pluribus pertinet
 43     VIII, X     |         autem nobis consentiunt de uno Deo huius uniuersitatis
 44     VIII, X     |           uitandis, ideo nescit ab uno uero Deo atque optimo et
 45     VIII, XII   |       potissimum elegi. quoniam de uno Deo qui fecit caelum et
 46     VIII, XXIII |        Multa quippe talia dicit de uno uero Deo fabricatore mundi,
 47       IX, XV    |      perduceremur, non multis, sed uno mediatore opus erat, et
 48        X, I     |       debitus cultus, propter quem uno uerbo significandum, quoniam
 49        X, I     |        dicitur cultus, ideo Latine uno uerbo significari cultus
 50        X, I     |         Vtrumlibet autem horum nos uno uerbo enuntiare non possumus.
 51        X, I     |         theose/beian, nos uero non uno uerbo exprimere, sed Dei
 52        X, VI    |      mensuram fidei. Sicut enim in uno corpore multa membra habemus,
 53        X, XIV   |     contemnenda, non tamen nisi ab uno Deo expectare consuescit,
 54        X, XXV   |           ipsa terrena non nisi ab uno uero Deo quaerere, in cuius
 55        X, XXXII |          resurrectionis, quorum in uno maternae uirginitatis tantummodo
 56       XI, V     |     absentem esse dicturi sunt, et uno tantum atque in comparatione
 57       XI, XXIII |            quam istum solem, ut in uno mundo unus esset, non decori
 58       XI, XXIII |            est quaestio, nec omnia uno uolumine ut explicemus urgendum
 59       XI, XXVIII|          Possunt enim ambo esse in uno homine, et hoc bonum est
 60       XI, XXXIV |          et aqua intellegenda est; uno enim nomine utrumque conprehensum
 61      XII, VI    |      temptatio; propriam igitur in uno eorum uoluntatem malam res
 62      XII, IX    |            uideo esse dicendum. Ex uno quippe homine, quem primum
 63      XII, XV    |       condidit et genus humanum ex uno multiplicauit? Quando quidem
 64      XII, XIX   |     putaueris, idem ipse, non dico uno addito augeri, sed quamlibet
 65      XII, XXII  |      melius quod factum est, ut ex uno homine, quem primum condidit,
 66      XII, XXII  |          ipso, ut omnino ex homine uno diffunderetur genus humanum. ~
 67      XII, XXIII |           homines, quorum genus ex uno est ad commendandam concordiam
 68      XII, XXIII |    consideratio profutura, quod ex uno homine Deus ad commendandum
 69     XIII, XIV   |          Omnes enim fuimus in illo uno, quando omnes fuimus ille
 70     XIII, XVI   |            uniuerso mundo, tamquam uno animali maximo, quo cuncta
 71     XIII, XXIII |           uenisse peccato, quod in uno commune factum est omnibus;
 72      XIV, I     |      uinculo conligandum ex homine uno Deum uoluisse homines instituere,
 73      XIV, VII   |      dilectio Patris in illo. Ecce uno loco dilectio et in bono
 74      XIV, XII   |          uoluntatem. Hoc itaque de uno cibi genere non edendo,
 75      XIV, XV    |       difficilibus onerauerat, sed uno breuissimo atque leuissimo
 76      XIV, XX    |         nisi id, quod cum omnes in uno essent, in communem perniciem
 77      XIV, XXII  |            aliquid etiam in homine uno intellegi potest, quia uidelicet
 78       XV, I     |       ciuitatem Dei. Sicut enim in uno homine, quod dixit apostolus,
 79       XV, I     |           honorem, quia et in ipso uno, sicut iam dixi, homine
 80       XV, V     |          contra semet ipsum; et in uno quippe homine caro concupiscit
 81       XV, VIII  |          quae dicit aedificatam ab uno homine ciuitatem eo tempore,
 82       XV, VIII  |           certarum generationum ex uno homine propagatarum peruenire
 83       XV, VIII  |        diluuio delerentur; excepto uno iusto, cui nomen erat Noe,
 84       XV, VIII  |         quia nec constitui tunc ab uno poterat ciuitas, quae nihil
 85       XV, VIII  |          facillime potest, quia ex uno Abraham non multo amplius
 86       XV, XI    |       septuaginta interpretes, qui uno simul tempore unoque sensu
 87       XV, XIII  |            conscribendum mendacium uno consilio conspirare potuisse
 88       XV, XIII  |           etiam ipsi Iudaei erant, uno in loco positos, quoniam
 89       XV, XIII  |           fieri potuisse in codice uno, sed primitus inde descripto,
 90       XV, XIII  |        codicibus Graecis tribus et uno Latino et uno etiam Syro
 91       XV, XIII  |            tribus et uno Latino et uno etiam Syro inter se consentientibus
 92       XV, XVI   |           necterentur, nec unus in uno multas haberet, sed singulae
 93       XV, XVI   |           duae, sed tres in homine uno necessitudines fierent,
 94       XV, XX    |        tres adiciuntur filii, unde uno lapso duo benedicuntur a
 95       XV, XXVI  |         quam latitudo, quae est ab uno latere ad alterum latus,
 96       XV, XXVI  |            dixerim, quia, etsi non uno disseruntur modo, ad unam
 97       XV, XXVII |   compagine continentur, ut ex hoc uno manifestissimo etiam de
 98      XVI, II    |            duobus filiis Noe atque uno in medio eorum maledicto
 99      XVI, III   |        duobus filiis eius, tres ex uno, quattuor ex altero; fiunt
100      XVI, III   |     quattuor et nepotes quinque ex uno eius filio, pronepotes duo
101      XVI, III   |           pronepotes duo ex nepote uno; fit eorum summa undecim.
102      XVI, III   |          sex nominantur, deinde ex uno eorum nati sunt quattuor
103      XVI, VIII  |      filiis Noe uel potius ex illo uno homine, unde etiam ipsi
104      XVI, VIII  |         qualitate naturam: ex illo uno protoplasto originem ducere
105      XVI, VIII  |      propter hoc negabimus ex illo uno, qui primus creatus est,
106      XVI, VIII  |            Sicut ergo haec ex illo uno negari non possunt originem
107      XVI, VIII  |            mortalia, ab eodem ipso uno primo patre omnium stirpem
108      XVI, IX    |        potuisse, ut etiam illic ex uno illo primo homine genus
109      XVI, XIII  |           Charra. Tacetur autem de uno eius filio, qui uocabatur
110      XVI, XXVII |      humani originem omnes in illo uno testamentum Dei dissipauerunt,
111      XVI, XXXVI |    posteritate duorum geminorum ex uno concubitu procreatorum contentus
112      XVI, XXXVI |          homines conparare, sed in uno quoque consideremus uniuersa.
113      XVI, XL    |            filii, etiamsi non sint uno amplius. Cum ergo ipsius
114      XVI, XLI   |          est sublimitas crucis, in uno uerbo intellegitur, quod
115     XVII, V     |        tuos hos, Ophni et Phinees: uno die morientur ambo. Hoc
116     XVII, XV    |          postulare (quamuis iam in uno fecerim), copia quam inopia
117     XVII, XX    |        recepit ecclesia. Quorum in uno, qui appellatur sapientia
118    XVIII, I     |            usque ad diluuium libro uno, qui est huius operis quintus
119    XVIII, XI    |        seruari oportebat, sicut in uno quoque homine, qui in Deum
120    XVIII, XIV   |            ordinati, et si quid de uno uero Deo inter multa Dana
121    XVIII, XXXI  |       fuisse non dubito, ut ex hoc uno sciremus etiam per alias
122      XIX, I     |           aut utramque, quam tamen uno nomine uoluptatis Epicurus
123      XIX, II    |      quoque illis uitae generibus, uno scilicet non segniter, sed
124       XX, XI    |            significati sunt, quasi uno aliquo loco futura sint
125       XX, XIX   |        gregibus pecorum sancti Iob uno impetu absumpsit et turbo
126       XX, XXVI  |        natura damnata est, excepto uno Mediatore et post lauacrum
127      XXI, III   |   conspicuum nullum esse, atque ut uno potius nomine id explicem,
128      XXI, VIII  |        continetur? Sed nunc in hoc uno adtendamus, quod ad rem,
129      XXI, IX    |        extinguitur. Non eum piguit uno loco eadem uerba ter dicere.
130      XXI, IX    |         fecit, eademque ipso mundo uno atque omnium maximo miraculo
131      XXI, XXIII |       aeterna. Dicere autem in hoc uno eodemque sensu: "Vita aeterna
132      XXI, XXVII |       tanta committant. Qui si pro uno scelere omnia sua distribuerent
133     XXII, XXVIII|             Labeo etiam duos dicit uno die fuisse defunctos et