Liber, Caput

  1        I, X     |             quo accedere omnino non posset! Vnde Paulinus noster, Nolensis
  2        I, XIX   |      occidere debuit, si fructuosam posset apud deos falsos agere paenitentiam.
  3        I, XXVII |      faciendi ulla causa iusta esse posset, procul dubio iustior quam
  4        I, XXVIII|         latentis infirmitatis, quae posset in superbiae fastum, si
  5        I, XXVIII|             suis, si eo modo perire posset sanctitas, quam contulit
  6       II, V     |    felicitatem suae matri, si fieri posset, optaret. Porro si ab illo
  7      III, VI    |             eam dii desererent, quo posset extingui, et quid boni Roma,
  8      III, VI    |           eam dii inhabitarent, quo posset augeri; nisi quod uicti
  9      III, X     |      imperium tam longe lateque non posset augeri et tam grandi gloria
 10      III, X     |           an nihil eorum fiebat, ut posset pax illa persistere? Si
 11      III, XVI   |           quod sine ullo detrimento posset amittere, ut et honore primus
 12      III, XVI   |             illius potestatis, quem posset, si hoc offendebatur, nomine
 13      III, XVII  |             Pyrrhus extitit, ut iam posset Apollinem pro suo intellectu
 14      III, XVIII |      felicitas ciuitatis perire non posset. Proinde cum illis etiam
 15      III, XXVIII|          rat, ut qui feriebatur, si posset, feriret; pax autem, non
 16       IV, XVII  |           est et sub illo rege est, posset ei audere resistere et suam
 17       IV, XX    |            omnes coluntur? Sic ergo posset et unus Deus coli, cuius
 18       IV, XXI   |       uirtus non nisi ad ingeniosum posset uenire, quid opus erat deo
 19       IV, XXI   |             acutos faceret, cum hoc posset conferre felicitas? Ingeniosum
 20       IV, XXI   |            singulos prouidere), cum posset magno facilique compendio
 21       IV, XXIII |      coleretur constituta est, quae posset uniuersa conferre et compendio
 22       IV, XXXI  |            consuetudinis liber esse posset, unum Deum colendum fateretur
 23       IV, XXXI  |             contra uetustatem tanti posset erroris, profecto et unum
 24        V, VI    |            usquequaque absurde dici posset ad solas corporum differentias
 25        V, X     |           non potest, ut potius, si posset, minoris esset utique potestatis.
 26        V, X     |           uoluntas tantum esset nec posset quod uellet, potentiore
 27        V, X     |          esset qui uellet, etsi non posset implere quod uellet.) Vnde
 28        V, XII   |    exoptabat, ubi uirtus enitescere posset. Ita fiebat in uotis uirorum
 29        V, XVIII |           non habebat potiorem, ubi posset uiuere gloriosius: cur extollatur,
 30        V, XVIII |            honesti ciuis habere non posset, eumque Carthaginienses,
 31        V, XXI   |       exercitum, ut aliter inde non posset euadi, nisi contra illud
 32        V, XXXIII|         ferebatur, uinci omnino non posset ab eis, qui talia diis Romanis
 33        V, XXVI  |        omnibus opibus nullo negotio posset auferre, si latius regnandi
 34       VI, XII   |    felicitatem, uitam quo modo dare posset aeternam? Eam quippe uitam
 35      VII, III   |       debuit, in quibus maxime quid posset ostendit; quando eos uidemus
 36      VII, III   |    potestatis. An ut illic esse non posset, nihil aliud etiam ipsa
 37      VII, IV    |             ab uno perfecto perfici posset. Sed aliter non putatum
 38     VIII, II    |          sine qua nihil ex eo fieri posset. Anaxagorae successit auditor
 39     VIII, VI    |          iudicet. Quod profecto non posset, nisi melior in illo esset
 40     VIII, XI    |         continerent, quantum capere posset, addisceret. Hoc ut existimetur,
 41       IX, XV    |    inmortalitate, miserum est; quod posset offendere in Christi mortalitate,
 42       IX, XVI   |      uellent: quonam pacto quispiam posset inuitum tangere deum uel
 43        X, VIII  |          quo parere nec fecunda iam posset, atque in eiusdem Abrahae
 44        X, XXI   |             omnino, si dici usitate posset, heroes nostri supplicibus
 45        X, XXXI  |       sempiternum deinceps esse non posset; quamquam et de mundo et
 46       XI, V     |          nullo excellentiore merito posset hic eligi, quamuis eandem
 47       XI, VI    |           futurum est; nullum autem posset esse praeteritum, quia nulla
 48       XI, X     |         mundus nobis notus esse non posset, nisi esset; Deo autem nisi
 49       XI, X     |          nisi notus esset, esse non posset. ~
 50       XI, XIII  |         factus est, quem decipiendo posset occidere, uerum etiam ab
 51       XI, XIII  |         subdita uoluntas habere non posset. Huic sententiae quisquis
 52      XII, V     |         esset, neque ullo modo esse posset, si ab illo facta non esset),
 53      XII, VI    |             eo, qui summe est, frui posset, a quo auersa non quidem
 54      XII, VI    |      mutabili tamen, cui uitium hoc posset nocere. Si enim non nocuit,
 55      XII, VI    |          quod mala uoluntas nocendo posset adimere. Si ergo non erat
 56      XII, XIII  |             fecit: similiter quaeri posset, cur ante non fecerit. Dei
 57      XII, XVIII |     auertere, si ratio refutare non posset, fides inridere deberet.
 58      XII, XIX   |             et inprouisa habere non posset, nec ea prouideret ex proximo
 59      XII, XXI   |           peruenire sine aliquo non posset initio; quod initium eo
 60      XII, XXVI  |         esset, sed prorsus esse non posset. Quapropter si in illa specie,
 61     XIII, III   |            bonis, quae accidere non posset nisi malis? Sed rursus si
 62     XIII, III   |            rursus si non nisi malis posset accidere, non deberet bonis
 63     XIII, IV    |       gloria (quia nec ipsum omnino posset esse certamen), si post
 64     XIII, XI    |            uiuens omnino facere non posset et potius hoc ante mortem
 65     XIII, XI    |        agendo, ita ipsum uerbum non posset loquendo declinari. Agi
 66     XIII, XVII  |          hebetare atque tardare non posset. Cum igitur suspicionibus
 67     XIII, XXIII |         oboedientiae merito fieret, posset in paradiso nisi peccasset
 68     XIII, XXIII |        tamen mortuum dici non recte posset, quia nisi perpetratione
 69     XIII, XXIII |    necessitatem moriendi habere non posset. Cum uero Deus et dicendo:
 70     XIII, XXIV  |              non ut mori omnino non posset, sed ut non moreretur, nisi
 71      XIV, IX    |             dicitur (quae si Latine posset inpassibilitas diceretur),
 72      XIV, XII   |      uiolatum est, quanto faciliore posset obseruantia custodiri. ~
 73      XIV, XIII  |             nihilo facta natura non posset. Ac per hoc ut natura sit,
 74      XIV, XIII  |             admissum, nulla defendi posset imaginatione iustitiae.
 75      XIV, XVI   |       ignorant Deum, non mallet, si posset, sine hac libidine filios
 76      XIV, XIX   |        etiam quemquam percutit, non posset hoc facere, nisi lingua
 77      XIV, XXIII |     haberent. Sed quo modo id fieri posset, nunc non est quo demonstretur
 78      XIV, XXVI  |            emitti. Eadem quippe uia posset illud inici, qua hoc potest
 79      XIV, XXVI  |          quid sua gratia donaretur, posset ostendere, nec sub illo
 80      XIV, XXVII |            adiutorio Dei non quidem posset sine adiutorio Dei, nec
 81       XV, VII   |  absconditum est cor alterius, esse posset ambiguum et prorsus incertum,
 82       XV, XI    |             illius aeui homines, ut posset aetate unius, qui de duobus,
 83       XV, XV    |        illos ad Dauid peruenire non posset. Deinde sequitur: Iacob
 84       XV, XXIII |           filii Dei et filii deorum posset interpretari. ~Omittamus
 85       XV, XXVII |           ueritate facti aliter non posset impleri, nisi ut omnia ibi
 86       XV, XXVII |             suaue ac salubre facere posset Deus, qui etiam, ut sine
 87      XVI, II    |         nobis et sanguinem, ut pati posset, adsumpsit), et inebriatus
 88      XVI, XVI   |      Abraham. Neque enim exire inde posset, nisi prius ibi habitasset.
 89      XVI, XXVI  |       Ismael ex Agar, in quo putare posset impletum, quod ei promissum
 90      XVI, XXVII |          cuius dissipatio pertinere posset ad paruulum. Si autem hoc
 91      XVI, XXVIII|         propter quod iam parere non posset, etiam si sterilis non fuisset.
 92      XVI, XXVIII|           ipse in illa aetate adhuc posset. Ad aliquid enim emortuum
 93      XVI, XXX   |             ut etiam in illa aetate posset adamari. ~
 94     XVII, VI    |             modo ei pepercerit, cum posset occidere, atque ita suspicionem
 95    XVIII, XII   |            languebat, sustinere non posset. Illo tempore uel rex uel
 96    XVIII, XVIII |             sicut talis sibi uideri posset in somnis, et portare onera,
 97    XVIII, XXIV  |           ut locum ibi reperire non posset. Hoc regnante Romae et apud
 98    XVIII, XXXI  |         omnibus gentibus habere non posset. ~[XLVII] Quapropter quisquis
 99      XIX, XII   |            cuiquam daret, sed a quo posset quidquid uellet et quando
100      XIX, XII   |           quidquid uellet et quando posset quem uellet auferret: tamen
101      XIX, XII   |           animam concitantem quanta posset festinatione pacaret, rapiebat
102      XIX, XIII  |            bonum amissum dolere non posset. Nam qui peccat, peior est,
103      XIX, XVII  |            cum terrena ciuitate non posset habere communes proque his
104       XX, II    |         boni talia paterentur mala: posset hoc referri ad iudicium
105       XX, VII   |       dictum est "interdixit ei, ne posset exire," id est uetitum transgredi.
106       XX, VIII  |       ipsius, alligauit, ne quantam posset effundendo et exercendo
107       XX, VIII  | robustissima fide etiam soluto uasa posset auferre. Sicut enim fatendum
108      XXI, IV    |             experimentum uenire non posset, profecto aut mendacium
109      XXI, V     |        accensus extingui omnino non posset, et cetera quae praetermissis
110      XXI, VIII  |           ante peccatum, id est, ut posset numquam perpeti mortem;
111      XXI, X     |      elementi si nihil igne perpeti posset, non ureret feruefactus
112      XXI, XII   |            peremit bonum, quod esse posset aeternum. Hinc est uniuersa
113      XXI, XVI   |             opprimant, quidquid eis posset carnali delectatione dominari.
114      XXI, XXVII |            aliquid eis prodesse non posset. Qui ergo dignas pro suis
115     XXII, I     |             sui malum eius esse non posset; nam sicut caecitas oculi
116     XXII, XIV   |             nihilo, quo modo deesse posset unde adderet quod addendum
117     XXII, XIX   |             ita deberet adtendi, ut posset agnosci. Quo pertinuit etiam,
118     XXII, XXIV  |   commixtione maris et feminae, sic posset omnes; concumbentes uero
119     XXII, XXIV  |          quae foris eminent, humana posset uestigare sollertia; quae
120     XXII, XXIX  |     euacuabitur. Deinde ut quo modo posset aliqua similitudine ostenderet,
121     XXII, XXIX  |           quae tamen spiritu uidere posset, etiamsi illos clauderet,
122     XXII, XXIX  |            Quod quidem si dixisset, posset Deus Christus intellegi,
123     XXII, XXIX  |             mens ualeat intueri, si posset nobis esse certissima, profecto
124     XXII, XXX   |         spiritus, quod nec spiritum posset decere nec corpus. Vera
125     XXII, XXX   |     arbitrium, quo non peccare homo posset, nouissimum, quo peccare
126     XXII, XXX   |         nouissimum, quo peccare non posset, atque illud ad comparandum