Liber, Caput

  1        I, XVIII |             rem non habet quod in se morte spontanea puniat femina
  2        I, XIX   |            se puniens ita doluit, ut morte putaret expiandum? Quamquam
  3        I, XXI   |        rationis imperium, sceleratos morte punierunt; et Abraham non
  4        I, XXIV  |              maluit quam inlata sibi morte omnibus carere cruciatibus,
  5        I, XXVII |           deleta praeterita. Quod si morte spontanea recte fit, cur
  6        I, XXVIII|           extolli. Sicut ergo quidam morte rapti sunt, ne malitia mutaret
  7      III, V     |              damnatione, nulla tamen morte plectebant: usque adeo grauius
  8      III, XV    |       creditum in deos receptum tali morte, quia fortasse quod erat
  9       IV, XXIX  |    incursantibus militem imperatoris morte turbatum, nisi placito pacis
 10        V, I     |          pertinentibus atque in ipsa morte sit plerumque tanta diuersitas,
 11        V, XVIII |       Mineruae falso sibi ab inuidis morte filii nuntiata, ut illo
 12        V, XXIV  |     imperarunt uel imperantes filios morte placida reliquerunt, uel
 13       VI, VIII  |           pro uniuscuiusque uita uel morte sacra eis et sollemnia constituta,
 14     VIII, III   |     calumniosa criminatione damnatus morte multatus est. Sed eum postea
 15     VIII, XIX   |         praedicantem atque laudantem morte multarent, digna animae
 16       IX, VIII  |       tempore, tarda sapientia, cita morte, querula uita terras incolunt."
 17       IX, IX    |          habere cum diis, quia nulla morte, sicut animalium terrestrium,
 18       IX, X     |      pietatis, ut ab aerumnis uel in morte requiescerent. Nunc uero
 19       IX, XIII  |         aeternum uiuunt, aut finiunt morte quod uiuunt. Iam uero iste
 20       IX, XV    |               in perpetua uel carnis morte remanerent. Proinde mediatorem
 21        X, VIII  |       subueniretur adflicto, et mors morte destructa uelut crucifixae
 22        X, XXIV  |         peccato potuit et haberi, et morte deponi et in melius resurrectione
 23        X, XXIX  |            An uero quod ipsum corpus morte depositum et in melius resurrectione
 24       XI, XXVII |             aerumna uiuere, quam eam morte finire, nisi quia satis
 25      XII, I     |           gaudeat tantoque bono sine morte sine errore sine molestia
 26      XII, XXII  |            transiret angelicum, sine morte media beatam inmortalitatem
 27      XII, XXIII |         sociandum, nouissima inimica morte destructa; cui populo esset
 28     XIII, II    |            potest quo modo corpus ea morte dicatur occidi, qua non
 29     XIII, II    |             De prima igitur corporis morte dici potest, quod bonis
 30     XIII, III   |         primos peccatores ita fuisse morte multatos, ut etiam quidquid <
 31     XIII, IV    |       mandatum transgressi fueritis, morte moriemini; nunc dicitur:
 32     XIII, VIII  |             sic totius hominis prima morte completa secunda excipiat
 33     XIII, IX    |             post mortem potius an in morte dicendum est? Si enim post
 34     XIII, IX    |          uiuunt, ante mortem quam in morte potius esse dicendi sunt;
 35     XIII, IX    |           mortui sunt, sed inminente morte iam extrema et mortifera
 36     XIII, IX    |             corpori; nondum autem in morte, quia nondum abscessit a
 37     XIII, IX    |             abscesserit, nec tunc in morte, sed post mortem potius
 38     XIII, IX    |           potius erit: quando sit in morte quis dixerit? Nam neque
 39     XIII, X     |        incipit mori, hoc est esse in morte, ex quo in illo agi coeperit
 40     XIII, X     |              mortem iam erit, non in morte): profecto, ex quo esse
 41     XIII, X     |           incipit in hoc corpore, in morte est. Quid enim aliud diebus
 42     XIII, X     |           uita detraheretur, erat in morte? Numquam igitur in uita
 43     XIII, X     |         uiuente, si et in uita et in morte simul non potest esse. An
 44     XIII, X     |              potius et in uita et in morte simul est; in uita scilicet,
 45     XIII, X     |            donec tota detrahatur; in morte autem, quia iam moritur,
 46     XIII, X     |      consumptio? Si autem non est in morte, quid est uitae ipsa detractio?
 47     XIII, X     |             detracta non est homo in morte, sed post mortem: quando,
 48     XIII, X     |              cum detrahitur, erit in morte?. ~
 49     XIII, XI    |       perueniat, iam esse dicamus in morte (cui enim propinquat peragendo
 50     XIII, XI    |          post mortem. Quando ergo in morte? Tunc enim est moriens,
 51     XIII, XI    |             dicimus "ante mortem, in morte, post mortem", ita tria
 52     XIII, XI    |        itaque sit moriens, id est in morte, ubi neque sit uiuens, quod
 53     XIII, XI    |               sed moriens, id est in morte, difficillime definitur.
 54     XIII, XI    |            adhuc ante mortem, non in morte esse dicendus est; cum uero
 55     XIII, XI    |         utrumque, quo moriens uel in morte sit; quoniam si adhuc uiuit,
 56     XIII, XI    |              ergo moriens, id est in morte, esse conprehenditur. Ita
 57     XIII, XI    |              hoc ante mortem, non in morte; si autem uiuere iam cessatum
 58     XIII, XI    |              post mortem est, non in morte. Sed rursus si nulla mors
 59     XIII, XI    |          ante mortem fecerit, non in morte. Loquamur etiam sicut loquitur
 60     XIII, XI    |              non post mortem, sed in morte esse non dubitat dicere.
 61     XIII, XI    |            illud: Quoniam non est in morte, qui memor sit tui. Donec
 62     XIII, XI    |               recte esse dicuntur in morte, sicut in somno esse quisque,
 63     XIII, XI    |        mortem adhuc esse dicantur in morte. Quo modo enim post mortem,
 64     XIII, XI    |             post mortem, si adhuc in morte ? praesertim cum eos nec
 65     XIII, XI    |          resurgant, esse dicuntur in morte, nec tamen possunt appellari
 66     XIII, XI    |           post mortem, sed semper in morte; ac per hoc numquam uiuentes,
 67     XIII, XI    |            enim erit homini peius in morte, quam ubi erit mors ipsa
 68     XIII, XI    |              ubi erit mors ipsa sine morte. ~
 69     XIII, XII   |      Quacumque die ederitis ex illo, morte moriemini s non tantum primae
 70     XIII, XV    |       etiamsi in eo quod dictum est: Morte moriemini, quoniam non est
 71     XIII, XV    |            Qua die ederitis ex illo, morte moriemini; tamquam diceret:
 72     XIII, XV    |            iustitiam: profecto in ea morte etiam ceterae denuntiatae
 73     XIII, XV    |           rediret in terram nisi sua morte, quae illi accidit, cum
 74     XIII, XVI   |          permanebunt nec ab eis ulla morte soluentur: quid est quod
 75     XIII, XVII  |           quibus animae nulla ab eis morte separatae, nullis eorum
 76     XIII, XIX   |             si non peccassent, nulla morte a suis corporibus soluerentur,
 77     XIII, XXIII |            Qua die ederitis ex illo, morte moriemini: non ideo debet
 78     XIII, XXIII |             discedente: propterea de morte secunda nihil dixisse credendus
 79     XIII, XXIII |            fratribus, quos a secunda morte per Mediatorem Dei gratia
 80     XIII, XXIII |           plures secunda in aeternum morte plectentur); sed ideo dictum
 81      XIV, XV    |               nisi gratia liberaret, morte damnatus. Quisquis huius
 82       XV, XXIV  |             qui non erant digni tali morte defungi, qua in impios uindicatum
 83      XVI, XV    |            XV] Quod uero commemorata morte Tharae, patris Abraham,
 84      XVI, XXVII |         illud est: Qua die ederitis, morte moriemini. Vnde scriptum
 85      XVI, XXVII |          Testamentum enim a saeculo: Morte morieris. Cum enim lex euidentior
 86      XVI, XLI   |          necessitas, sed potestas in morte nomine leonis. Quam potestatem
 87     XVII, V     |            et transibit intellegi de morte ad uitam, omnibus diebus,
 88     XVII, XX    |            probemus patientiam eius. Morte turpissima condemnemus illum;
 89    XVIII, III   |         mirantes rudes adhuc homines morte obita deum esse factum siue
 90    XVIII, XXIII |            nimis in tribus horis. Et morte morietur tribus diebus somno
 91    XVIII, XXIX  |        sepultura eius et diuites pro morte eius. Quoniam iniquitatem
 92      XIX, IV    |            Cicero in consolatione de morte filiae, sicut potuit; sed
 93      XIX, IV    |             etsi tam grauia sint, ut morte fugienda sint ab ipso sibimet
 94      XIX, IV    |              licet tibi ab his malis morte discedere? Quid si ergo
 95      XIX, VI    |           innocentes; quod, etsi non morte puniantur, in ipsis uel
 96      XIX, IX    |         metuimus, ne tales amici uel morte nos sua uel deprauatione
 97      XIX, XIV   |             desiderio perturbari nec morte dissolui, ut aliquid utile
 98      XIX, XXIII |       iudicasse de Christo, quod eum morte pessima excruciandum esse
 99      XIX, XXVIII|       secunda mors erit, quia finiri morte non poterit. Sed quoniam
100       XX, II    |        utilis rebus humanis inmatura morte rapiatur, et qui uidetur
101       XX, V     |            non uenit, sed transiit a morte in uitam. Ecce hic dixit
102       XX, VI    |         uitam pietatis ex impietatis morte transeundo. De qua morte
103       XX, VI    |             morte transeundo. De qua morte ait apostolus Paulus: Ergo
104       XX, VI    |              iustificati, tamquam ex morte uiuificati, ad primam resurrectionem,
105       XX, VI    |            non uenit, sed transiit a morte in uitam, id est, pertinendo
106       XX, VI    | resurrectionem, qua nunc transitur a morte ad uitam, in damnationem
107       XX, VI    |             non uiuent, quia secunda morte morientur. Mala quippe egerunt,
108       XX, IX    |      debuerunt, ad uitam scilicet de morte transeundo. Et ideo cum
109       XX, IX    |             filii Dei et ad uitam de morte transierit, profecto in
110       XX, IX    |      particeps eius, qui non solum a morte, quae in peccatis est, reuiuescit,
111       XX, IX    |            in corpore, non reuixit a morte, in qua eum tenebat impietas,
112      XXI, II    |           uiuentia non solum numquam morte dissolui, sed in aeternorum
113      XXI, III   |         tenet in corpore; ab utraque morte communiter id habetur, ut
114      XXI, IV    |           apparet, ac deinde tamquam morte sic frigida est, ut adiecta
115      XXI, IX    |         consumptione, in dolore sine morte, per miraculum omnipotentissimi
116      XXI, XI    |            pro aliquo grandi crimine morte multatur, numquid mora qua
117      XXI, XI    |           reuocetur aeternam secunda morte damnatus. Quo modo ergo
118      XXI, XVI   |          quod carnalis generatio cum morte contraxit. Cum autem uentum
119      XXI, XIX   |            aeternum. Ab aeterna ergo morte, inquiunt, necesse est istos
120     XXII, XXVI  |        exiguum quamlibet tempus ulla morte deponant. ~