Liber, Caput

  1        I, VIII  |          ille praebuit, qui cotidie facit oriri solem suum super bonos
  2        I, XI    |          quam breuem uitam hoc idem facit. Neque enim aliud melius
  3        I, XI    |            praecesserit. Neque enim facit malam mortem, nisi quod
  4        I, XXVI  |           Sed non ideo sine scelere facit, quisquis Deo filium immolare
  5      III, II    |        autem pro Troianis pugnantem facit, cum illo periurio ambos
  6       IV, II    |            contulerit, quo modo qui facit solem suum oriri super bonos
  7       IV, XX    |           habitaculum illi se ipsum facit. Vnde autem sciunt illi
  8       IV, XXI   |            non ueritas, sed uanitas facit; haec enim ueri Dei munera
  9        V, I     |        significat", sed: "homicidam facit"; ueruntamen ut concedamus
 10        V, IX    |            Causa itaque rerum, quae facit nec fit, Deus est; aliae
 11        V, XVIII |       possidendae; sed Deus felices facit, qui est mentium uera opulentia.
 12        V, XVIII |            diaboli dominatu liberos facit, nec cupiditate humanarum
 13        V, XIX   |            dictum est: Quia regnare facit hominem hypocritam propter
 14       VI, IX    |  conprimatur: dea Pertunda ibi quid facit? Erubescat, eat foras; agat
 15       VI, XI    |         nouerunt; maior pars populi facit, quod cur faciat ignorat."
 16      VII, III   |              cur non deus ille, qui facit omnia uiuere atque sentire,
 17      VII, III   |         Iterduca est pueris et opus facit cum deabus ignobilissimis
 18      VII, IX    |             enim prior est res quae facit, quam illa quae fit. Quapropter
 19      VII, XV    |           fabulae, quae regem Iouem facit, non potuit usque ad sidera
 20      VII, XXIII |             per illam permeat, deam facit. Quasi non euidentior sit
 21      VII, XXVIII|            eum potius esse qui haec facit, qui utrumque fecit. Hinc
 22      VII, XXVIII|        caput dearum Tellus? Nec ibi facit unum caput error, nec hic
 23      VII, XXX   |   distribuere laborauit. Haec autem facit atque agit unus uerus Deus,
 24     VIII, I     | incommutabilis et incorporei beatam facit. Hos philosophos Platonicos
 25     VIII, IV    |         magistri sui Socratis, quem facit in suis uoluminibus disputantem,
 26     VIII, XVII  |          sint istae perturbationes, facit hoc stultitia uel miseria;
 27     VIII, XXIII |           hominem ab eis diis, quos facit homo, et ei Deo subdat,
 28     VIII, XXIV  |   peruenturos fuisse, qua homo deos facit, si a ueritate non aberrarent,
 29       IX, IV    |      inessent facerent bonos, sicut facit iustitia. Quod autem aiunt
 30        X, V     |         nunc Dei populus legit, non facit, aliud intellegendum est,
 31        X, VI    |            quam quisque in se ipsum facit. Propterea scriptum est:
 32        X, XVII  |         diligens et dilectus beatos facit eorumque sacrificiorum tempora
 33        X, XXX   |      malorum, malorum autem obliuio facit corporum desiderium, ubi
 34        X, XXXII |            adsiduam commemorationem facit, tacere non potuit. Quam
 35       XI, VII   |        recurrit in mane. Et hoc cum facit in cognitione sui ipsius,
 36       XI, VIII  |          sed alia res aliqua laetos facit. Quanto magis, si eadem
 37       XI, VIII  |            illo requiescunt et quos facit ipse requiescere; hoc etiam
 38      XII, VI    |       inuenitur. Quid est enim quod facit uoluntatem malam, cum ipsa
 39      XII, VI    |       pariter uoluntatis bonae, non facit alter in altero uoluntatem
 40      XII, IX    |         bonum, nec talem uoluntatem facit nisi defectio, qua deseritur
 41      XII, IX    |            quo nemo melius quicquam facit: profecto et bonam uoluntatem,
 42      XII, XVIII |          Deus, inquiunt, rerum quas facit omnium finitarum omnes finitas
 43      XII, XIX   |             potest Deus cuncta quae facit uel praescire ut faciat,
 44      XII, XXVI  |     animantium animas, dum non fit, facit: supra dicta illa species
 45      XII, XXVI  |             genere afficiantur, non facit nisi summus Deus, cuius
 46      XII, XXVI  |          incontaminabili praesentia facit esse quidquid aliquo modo
 47      XII, XXVI  |             qui neque ex ea materia facit aliquid, quam ipse non fecerit,
 48     XIII, VIII  |          cumque in eis ut moriantur facit, nemini bona est, sed laudabiliter
 49     XIII, XVI   |      dissoluantur a corpore, de sua facit inmortalitate securos; non
 50      XIV, VIII  |       inquiunt, appetit bonum, quod facit sapiens; gaudium de bono
 51      XIV, XIII  |           sursum. Sed pia humilitas facit subditum superiori; nihil
 52      XIV, XIII  |             exaltat humilitas, quae facit subditum Deo. Elatio autem,
 53       XV, I     |        mutatur in melius, hoc in se facit nominari, quod adprehendit,
 54       XV, VI    |        omnis praedicatio ueritatis. Facit autem hoc Deus a uasis misericordiae
 55       XV, XII   |          numerus quadratum senarium facit, triginta sex dies sunt;
 56       XV, XXI   |         meritae damnationi tradita, facit Deus alia in contumeliam
 57       XV, XXIII |              Scriptum est enim: Qui facit angelos suos spiritus, id
 58       XV, XXIII |           qui natura spiritus sunt, facit esse angelos suos, iniungendo
 59      XVI, V     |     descendere dicitur, cum aliquid facit in terra, quod praeter usitatum
 60      XVI, V     |             quod uideri et cognosci facit. Non sic ergo uidebatur
 61      XVI, IX    |           quae narratis praeteritis facit fidem eo, quod eius praedicta
 62      XVI, XVII  |            et hoc mare magnum nobis facit. Quapropter si in duas partes
 63      XVI, XXXVI |            huic se facere bona quae facit. Benedicentur, inquit, in
 64     XVII, IV    |           reducit. Dominus pauperes facit et ditat, humiliat et exaltat.
 65     XVII, IV    |        sumus. Dominus enim pauperes facit et ditat. Nam quid hoc sit
 66     XVII, IV    |           tibi sit, unde gloriaris. Facit autem iudicium et iustitiam,
 67     XVII, IV    |              Qui ergo perseueranter facit iudicium et iustitiam in
 68    XVIII, XXXI  |           in terra, falsos deos non facit, sed a uero Deo ipsa fit,
 69      XIX, I     |          iuncta uirtuti tres sectas facit, ita quies, ita utrumque,
 70      XIX, I     |       beatus sit; quod autem beatum facit, ipse est finis boni; nulla
 71      XIX, I     |  beatitudinis causa faciat quidquid facit: non de ipso summo bono
 72      XIX, II    |         peruenerit, protinus beatum facit; in otio autem litterato,
 73      XIX, II    |    unamquamque philosophorum sectam facit, et aliae sunt quaestiones
 74      XIX, IV    |         consentire docet prudentia, facit temperantia, nec prudentia
 75      XIX, VI    |         esse peccata; non enim haec facit sapiens iudex nocendi uoluntate,
 76      XIX, X     |         bono usu bonorum et malorum facit, et se ipsam ad eum finem
 77      XIX, XII   |            et quos uult latere quod facit, qualemcumque umbram pacis
 78      XIX, XIII  |           sed peruersitas eam malam facit. Itaque in ueritate non
 79      XIX, XV    |           Dominus dicit; Omnis, qui facit peccatum, seruus est peccati,
 80      XIX, XXI   |        hominum multitudinem populum facit, cuius res dicitur esse
 81      XIX, XXV   |           super carnem, quod carnem facit uiuere: sic non est ab homine
 82      XIX, XXV   |         super hominem, quod hominem facit beate uiuere; nec solum
 83       XX, IX    |          regno caelorum, et qui non facit mandata quae docet (hoc
 84       XX, IX    |           non facere), et illum qui facit et sic docet; sed istum
 85       XX, IX    |             quod docet, et ille qui facit; sed ille minimus, ille
 86       XX, IX    |            non intrat nisi ille qui facit. Ac per hoc ubi utrumque
 87       XX, XIX   |         decepturus est, ut quod non facit facere uideatur, an quia
 88       XX, XXI   |          domo eius, quod ubique iam facit ecclesia; et promisit ab
 89       XX, XXVIII|      superius dicentium: Omnis, qui facit malum, bonus est in conspectu
 90      XXI, III   |           magnum uel summum dolorem facit, non ualeat sustinere. Tunc
 91      XXI, III   |          mortem faciat quod dolorem facit? Cur ergo incredibile est
 92      XXI, IV    |            quorum in lapidibus unum facit, alterum in lignis, clarus
 93      XXI, XIII  |     iniustitia cuiquam mali aliquid facit; sed non peccat Deus, qui
 94      XXI, XXII  |             procul dubio elemosynam facit. Quam rem Dominus ipse sic
 95      XXI, XXV   |             illos haeresiarchas hoc facit liberari a supplicio sempiterno,
 96      XXI, XXVII |            suis peccatis elemosynas facit, prius eas facere incipiat
 97      XXI, XXVII |            ut in se non faciat, qui facit in proximum, cum audiat
 98     XXII, II    |            etiam uoluntas Dei, quam facit in cordibus oboedientium
 99     XXII, II    |           qui ab illo iustificatur, facit. Sic et lex eius uocatur,
100     XXII, II    |          uult, sed suos id uolentes facit; sicut dicitur cognouisse,
101     XXII, II    |          nesciuntur, multa uult nec facit. Multa enim uolunt fieri
102     XXII, II    |        sancteque, et quod orant non facit, cum ipse in eis hanc orandi
103     XXII, II    |           dicere: "Vult Deus et non facit"; ut ipsum dicamus uelle,
104     XXII, II    |           uelle, qui ut uelint isti facit. Secundum illam uero uoluntatem
105     XXII, XVIII |         partis incrementum corporis facit in aedificationem sui in
106     XXII, XIX   |         nulla erit deformitas, quam facit incongruentia partium, ubi
107     XXII, XXIV  |      diaboli natura subsistat, ille facit qui summe est et facit esse
108     XXII, XXIV  |         ille facit qui summe est et facit esse quidquid aliquo modo
109     XXII, XXIV  |            qua usque nunc operatur, facit ut numeros suos explicent
110     XXII, XXIV  |     copulans et conectens animantem facit. Quod opus eius tam magnum
111     XXII, XXV   | omnipotentia eius, qua tot et tanta facit incredibilia, iam multa
112     XXII, XXVI  |             etiam secundum Platonem facit inpossibilia, id facturum