Liber, Caput

  1        I, X     |            Dominus abstulit, sicut Domino placuit, ita factum est;
  2        I, X     |        praedixerat. Ac per hoc qui Domino suo monenti oboedierant,
  3        I, XXVII |            talibus, qualis sub uno domino formidatur, et innumerabilibus
  4        I, XXVII |     adicias grauius, dum uiuis sub domino barbaris moribus inpudico,"
  5      III, IX    |             Varro prodit, quod, si Domino placuerit, suo diligentius
  6       IV, XXX   |           Agamus itaque Christiani Domino Deo nostro gratias, non
  7        V, XVIII |           obierit; quando quidem a Domino suo eodemque rege patriae
  8        V, XVIII |     perducit? aut quid retribuetur Domino pro omnibus quae retribuit,
  9       VI, X     |        sibi, ne uir esset, iubente domino manus adtulit. Se ipsi in
 10     VIII, XXIII |           etiam praesenti in carne Domino trementes dixerunt: Quid
 11     VIII, XXIV  |           quantas possumus gratias Domino Deo nostro, qui haec contrariis
 12     VIII, XXIV  |            omni terra, quae cantat Domino canticum nouum, sicut uere
 13     VIII, XXIV  |          ubi scriptum est: Cantate Domino canticum nouum, cantate
 14     VIII, XXIV  |            canticum nouum, cantate Domino omnis terra. Titulus quippe
 15     VIII, XXIV  |             Aedificatur enim domus Domino ciuitas Dei, quae est sancta
 16     VIII, XXIV  |      accepit, ubi dicitur: Cantate Domino canticum nouum, cantate
 17     VIII, XXIV  |            canticum nouum, cantate Domino omnis terra. Cantate Domino,
 18     VIII, XXIV  |        Domino omnis terra. Cantate Domino, benedicite nomen eius,
 19       IX, XXI   |           hoc ita sciunt, ut eidem Domino infirmitate carnis induto
 20       IX, XXIII |        terribilis, sub quo terrore Domino dicebant: Venisti perdere
 21        X, III   |            diis eradicabitur, nisi Domino soli. ~
 22        X, V     |       commemorare suffecerit: Dixi Domino, Dominus meus es tu, quoniam
 23        X, V     |            et paratum esse ire cum Domino Deo tuo? Et in huius prophetae
 24        X, VII   |            diis eradicabitur, nisi Domino soli. Huic scripturae, huic
 25        X, XIV   |            uero animae creatori et domino subderetur. Omnia quippe,
 26       XI, I     |          libris, quantum potuimus, domino et rege nostro adiuuante
 27       XI, IX    |           spiritus, nec iam lux in Domino, sed in se ipsis tenebrae,
 28       XI, XXXIII|        tenebrae, nunc autem lux in Domino. Istos uero desertores tenebras
 29      XII, XIV   |          resurrectionem semper cum Domino erimus, cui modo dicimus,
 30      XII, XXII  |          Creatori suo tamquam uero domino subditus praeceptum eius
 31     XIII, XX    |  rationalis creaturae sub Creatore Domino constitutae. Nam ubi nullum
 32     XIII, XXIV  |         necessario pertractanda et Domino Deo ueritatis adiuuante
 33      XIV, VII   |          in bono est: Laetamini in Domino et exultate iusti; et: Dedisti
 34      XIV, VIII  |          satis indicat. Ait namque domino suo: ~Quanto satius est, ~
 35      XIV, XXVIII|           illa in se ipsa, haec in Domino gloriatur. Illa enim quaerit
 36       XV, XI    |             commemoranda adiuuante Domino uenerimus. Praesenti enim
 37      XVI, XIX   |        Denique factum est, quod de Domino praesumpsit Abraham. Nam
 38      XVI, XXVIII|        quia donum gignendi, quod a Domino accepit, etiam post obitum
 39     XVII, IV    |             cum gratulationem suam Domino fundit exultans, quando
 40     XVII, IV    |        Confirmatum est cor meum in Domino, exaltatum est cornum meum
 41     XVII, IV    |        Confirmatum est cor meum in Domino, exaltatum est cornum meum
 42     XVII, IV    |             quia non in se, sed in Domino Deo suo. Dilatatum est super
 43     XVII, IV    |      praesumentibus, in se, non in Domino gloriantibus; ex quibus
 44     XVII, IV    |  salubriter utique mortificantur a Domino; quibus adiungit: Quae sursum
 45     XVII, IV    |            uotum uouenti. Non enim Domino quisquam quicquam rectum
 46     XVII, IV    |     intellegit et scit etiam hoc a Domino sibi dari, ut intellegat
 47     XVII, IV    |           non in se utique, sed in Domino, propter retributionem,
 48     XVII, V     |           quae constituta fuerat a Domino, ut seruiret altari, tamen
 49     XVII, VI    |          mihi, inquit, contingat a Domino, si fecero hoc uerbum domino
 50     XVII, VI    |       Domino, si fecero hoc uerbum domino meo christo Domini, inferre
 51     XVII, VII   |            amissurus, Christo Iesu Domino nostro per nouum testamentum
 52     XVII, VIII  |    ambigere, nec si non in Christo Domino nostro, qui factus est ex
 53     XVII, VIII  |          ei conuenire non possunt, Domino autem Christo apertissima
 54     XVII, IX    |          dies caeli. Quae omnia de Domino Iesu intelleguntur, quando
 55     XVII, XII   | obliuiscente, sed potius miserante Domino et ipsi post hoc opprobrium
 56     XVII, XIV   |         sic incipit: Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
 57     XVII, XV    |           quid in psalmis Dauid de Domino Iesu Christo uel eius ecclesia
 58     XVII, XVII  |         praedicatur: Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
 59     XVII, XXIV  |           commodius fiet adiuuante Domino sequenti libro, ne hunc
 60    XVIII, IV    |            dominae et male credulo domino mentiturae ueste etiam derelicta
 61    XVIII, XXIII |           dehiscens. ~Et coram hic Domino reges sistentur ad unum. ~
 62    XVIII, XXVIII|       regem suum, et stupescent in Domino et in bonis ipsius in nouissimis
 63    XVIII, XXXI  |     defendant montem Esau, et erit Domino regnum. Apparet quippe id
 64    XVIII, XXXI  |         expressit addendo: Et erit Domino regnum. Mons enim Sion Iudaeam-
 65    XVIII, XXXI  |            ex monte Sion, ut esset Domino regnum. Hoc obscurum erat,
 66      XIX, XIV   |            corpore, peregrinatur a Domino: ambulat per fidem, non
 67      XIX, XVIII |             quamdiu peregrinamur a Domino; qua salua atque certa d
 68      XIX, XXI   |         inque ipso animo ratio Deo Domino subdita recte imperat libidini
 69      XIX, XXI   | Sacrificans diis eradicabitur nisi Domino tantum. Nec bonis igitur
 70      XIX, XXIII | Sacrificans diis eradicabitur nisi Domino tantum. Sed ad manifestiora
 71      XIX, XXIII |       permissum, mox addidit: Nisi Domino soli, id est nisi Domino
 72      XIX, XXIII |           Domino soli, id est nisi Domino tantum; ne forte in eo,
 73      XIX, XXIII |          ne forte in eo, quod ait: Domino soli, Dominum solem credat
 74      XIX, XXIII | Sacrificans diis eradicabitur nisi Domino tantum. Quid opus est in
 75      XIX, XXIII |             diis eradicabitur nisi Domino tantum; non quo rei egeat
 76      XIX, XXIII |          litteris Hebraeorum: Dixi Domino; Deus meus es tu, quoniam
 77       XX, I     |         perseuerantissime sibi suo Domino cohaerentem in aeterna beatitudine
 78       XX, IX    |      legitur: Beati mortui, qui in Domino moriuntur. Amodo etiam dicit
 79       XX, X     |          illo, ne cadatis, et: Suo Domino stat aut cadit; et: Qui
 80       XX, XVI   |         explicauit quos breuiter a Domino dictum est: Sic ibunt isti
 81       XX, XIX   |            refugam uocat, utique a Domino Deo. Quod si de omnibus
 82       XX, XX    |            aera, et ita semper cum Domino erimus. Haec uerba apostolica
 83       XX, XX    |        enim ait: Et ita semper cum Domino erimus, non sic accipiendum
 84       XX, XX    |        aere nos dixerit semper cum Domino esse mansuros; quia nec
 85       XX, XX    |           non manenti; sed ita cum Domino erimus, id est, sic erimus
 86       XX, XXI   |            multi uulnerati erunt a Domino. In bonorum promissione
 87       XX, XXI   |            multi uulnerati erunt a Domino. Siue igne siue tempestate
 88       XX, XXI   |          omnino caro appellantur a Domino, ubi dicit: Non permanebit
 89       XX, XXI   |            Multi uulnerati erunt a Domino, isto fiet uulnere mors
 90       XX, XXI   |          ex omnibus gentibus munus Domino in iumentis et uehiculis (
 91       XX, XXI   |       dicens per prophetam, uel de Domino dicens ipse propheta: Quo
 92       XX, XXIV  |       super sacrificia. Hoc nos de Domino Iesu Christo intellegimus,
 93       XX, XXV   |        aurum et argentum; et erunt Domino offerentes hostias in iustitia,
 94       XX, XXV   |           in iustitia, et placebit Domino sacrificium Iudae et Hierusalem,
 95       XX, XXV   |        aurum et argentum; et erunt Domino offerentes hostias in iustitia,
 96       XX, XXV   |           in iustitia, et placebit Domino sacrificium Iudae et Hierusalem,
 97       XX, XXV   |           in sacrificiis iustitiae Domino esse placituros, ac per
 98       XX, XXV   |     iniustitia mundabuntur, in qua Domino displicebant. Hostiae porro
 99       XX, XXVI  |    adiunxit atque ait: Et placebit Domino sacrificium Iudae et Hierusalem,
100       XX, XXX   |         dicit Dominus omnipotens a Domino omnipotente se missum. Quis
101       XX, XXX   |           sunt libri, ut adiuuante Domino promissa compleamus; quorum
102      XXI, VIII  |       ipsum et stetisse, cum hoc a Domino Deo petiuisset uir sanctus
103      XXI, XXIV  |        saeculi, cum gloriantur, in Domino glorientur. Iustitia quippe
104      XXI, XXIV  |    scriptum est, qui gloriatur, in Domino glorietur. Hanc Dei iustitiam,
105      XXI, XXVI  |   carnaliter, ut tamen eas Christo Domino non praeponat, malitque
106     XXII, XXII  |          etiam blanda et amica suo domino bestia nonnumquam uehementius
107     XXII, XXIX  |    liberauerat, quod seruus nequam domino suo non uidente latenter
108     XXII, XXX   |    ingentis huius operis adiuuante Domino reddidisse. Quibus parum