Liber, Caput

  1        I, XX    |     alitur ac figitur? Nam et hoc genus rerum, quamuis non sentiat,
  2       II, III   |    interualla locorum et temporum genus humanum oportet adfligi,
  3       II, XIII  |         totam in probro ducerent, genus id hominum non modo honore
  4       II, XV    |     instituerunt, quod sacerdotii genus adeo in Romanis sacris testante
  5      III, I     |           incredibilibus claudius genus contereretur humanum, quos
  6      III, XIV   |        agitat et conterit humanum genus. Hac libidine Roma tunc
  7      III, XVII  |           ita ut etiam defecturum genus animalium crederetur. Quid?
  8      III, XXXI  |        longum putaui): si humanum genus ante bella Punica Christianam
  9       IV, XXVII |     principibus ciuitatis. Primum genus nugatorium dicit esse, quod
 10       IV, XXVII |    fallitur. Poeticum sane deorum genus cur Scaeuola respuat, eisdem
 11        V, XXI   |     iudicio nec adiutorio deserit genus humanum, quando uoluit et
 12        V, XXII  |        uel adterere uel consolari genus humanum, ut alia citius,
 13       VI, V     |        Latine si usus admitteret, genus, quod primum posuit, fabulare
 14       VI, V     |           altera dicat. "Secundum genus est, inquit, quod demonstraui,
 15       VI, V     |           dii qui sint, ubi, quod genus, quale est: a quodam tempore
 16       VI, V     |       sectarum. Remouit tamen hoc genus a foro, id est a populis;
 17       VI, V     |      ciuilem theologian. "Tertium genus est, inquit, quod in urbibus
 18       VI, X     |   desierant. Omne illic artificum genus operatum diis inmortalibus
 19      VII, XIX   |        omnium seminum optimum est genus humanum. De hac crudelissima
 20      VII, XXIV  |    mansuetum, ut ostendant nullum genus esse terrae tam remotum
 21      VII, XXX   |     emendandum et castigandum est genus humanum, exordiis progressibus
 22      VII, XXXV  |           obseruare deberet. Quod genus diuinationis idem Varro
 23     VIII, II    |       Graecia nominatur. Italicum genus auctorem habuit Pythagoram
 24     VIII, VIII  |        dicuntur addidisse tertium genus bonorum, quod appellatur
 25     VIII, VIII  |          aliud; bonumque esse hoc genus bonis, malum autem malis.
 26       IX, VIII  | praetermisisset, nullo modo recte genus humanum descriptionis huius
 27       IX, VIII  |   Platonicus sentit. Ideo cum hoc genus animantum describeret, inmortalibus
 28       IX, XX    |          pro meritis possidebatur genus humanum, Dei humilitas,
 29        X, XI    |        alios opinari esse quoddam genus, cui exaudire sit proprium,
 30        X, XI    |       haec agere spiritus, quorum genus superius sub aliorum opinatione
 31        X, XXXII |  uniuersali uia liberandae animae genus humanum relinquere potuisse
 32      XII, I     |          ad rationalium mortalium genus adtinet, apparebit exortus,
 33      XII, IX    |     primum Deus condidit, humanum genus sumpsit exordium secundum
 34      XII, X     |      Apuleius, cum hoc animantium genus describeret: "Singillatim
 35      XII, X     |            si semper fuit humanum genus, quonam modo uerum eorum
 36      XII, XII   |     necesse est fateantur hominum genus prius sine hominibus gignentibus
 37      XII, XII   |         in illo ex elementis eius genus humanum ac deinde a parentibus
 38      XII, XV    |        nec exitum inueniunt? quia genus humanum atque ista nostra
 39      XII, XV    |  uoluntate in tempore condidit et genus humanum ex uno multiplicauit?
 40      XII, XVII  |    saecula praeterierint antequam genus institueretur humanum, me
 41      XII, XXI   |     temporis ex quo esse coeperit genus humanum, quia per nescio
 42      XII, XXII  |           condidit, multiplicaret genus humanum, quam si id incohasset
 43      XII, XXII  |        huius modi: utrumque tamen genus non ex singulis propagauit,
 44      XII, XXII  |          homine uno diffunderetur genus humanum. ~
 45      XII, XXIII |    exordium, quam homines, quorum genus ex uno est ad commendandam
 46      XII, XXIII |         etiam in pluribus unitas, genus instituisset humanum. ~
 47      XII, XXVI  |          figuli et fabri atque id genus opifices, qui etiam pingunt
 48      XII, XXVIII|           Nihil enim est quam hoc genus tam discordiosum uitio,
 49     XIII, III   |        nullum mortis experirentur genus; sed eosdem primos peccatores
 50     XIII, III   |   progeniem transiturum uniuersum genus humanum fuit, quando illa
 51     XIII, XIV   |          exorta est, quae humanum genus origine deprauata, uelut
 52      XIV, I     |    superioribus libris ad humanum genus non solum naturae similitudine
 53      XIV, I     |     homines instituere, neque hoc genus fuisse in singulis quibusque
 54       XV, VIII  |      tantum multiplicari potuisse genus humanum, ut esset unde constituerentur
 55       XV, XI    |      etiam ciuitatem multiplicari genus humanum. ~
 56       XV, XVI   |                   XVI] Cum igitur genus humanum post primam copulam
 57       XV, XVI   |       feminae, quantum adtinet ad genus mortalium, quoddam seminarium
 58       XV, XX    |         diluuium, quo totum illud genus terrenae ciuitatis absumptum
 59       XV, XX    |       atque confusa, ut uniuersum genus humanum exceptis octo hominibus
 60       XV, XXI   |          locutus sum, donec illud genus atque uniuersa propago diluuio
 61       XV, XXIV  |          quandoque morituris tale genus mortis faciat aliquid, quod
 62       XV, XXVII |        Aut uero Deus, qui propter genus reparandum seruanda praecepit,
 63       XV, XXVII |        intellegitur ad reparandum genus dici; ac per hoc nec illa
 64       XV, XXVII |          uidelicet atque asininum genus; et si qua alia sunt, quae
 65       XV, XXVII |       commixtione diuersi generis genus aliquod gignunt. Sed si
 66       XV, XXVII |          erant. Habet enim et hoc genus masculum et feminam. Solet
 67      XVI, II    |      significat nisi haereticorum genus calidum, non spiritu sapientiae,
 68      XVI, IV    |          dixit Dominus Deus: Ecce genus unum et labium unum omnium;
 69      XVI, IV    |        cui non succedit effectus. Genus uero ipsum poenae quale
 70      XVI, V     |          dixit Dominus Deus: Ecce genus unum et labium unum omnium,
 71      XVI, IX    |          ex uno illo primo homine genus institueretur humanum. Quapropter
 72      XVI, X     |        est loquella una, tunc iam genus humanum alienatum fuisse
 73      XVI, X     |            utrumque tamen hominum genus terris numquam defuisse
 74      XVI, XI    |     uocabatur, qua sola uniuersum genus humanum loquebatur. ~Dixerit
 75      XVI, XI    |           est fuisse aliquod pium genus hominum, quando ab impiis
 76      XVI, XII   |          remanserat ad reparandum genus humanum, sic in diluuio
 77      XVI, XLI   |    resussitabo illud. Ipsum autem genus mortis, hoc est sublimitas
 78     XVII, III   |  Hierusalem figurae fuerunt. Quod genus prophetiae ex utroque ueluti
 79     XVII, V     |            etiam ipsum sacrificii genus eleganter expressit, de
 80     XVII, XII   |          Domus enim Dauid propter genus Dauid; domus autem Dei eadem
 81    XVIII, I     |           est, quantum ad hominum genus pertinet, etiam ista peregrina,
 82    XVIII, XV    |    notioribus litteris dicit: ~Is genus indocile et dispersum montibus
 83    XVIII, XVIII |           uolucres, quando quidem genus earum per successionem propaginis
 84    XVIII, XVIII |          aliis locis, ubi est hoc genus auium, ad ea loca perductae
 85    XVIII, XXI   |         lupa nutriuerit. Hoc enim genus bestiae ad Martem existimant
 86    XVIII, XXXI  |        fuit, sed ex gente Idumaea genus ducens, ibi ortus, ibidem
 87    XVIII, XXXI  |     liberantis Mediatoris currere genus humanum, haereticos mouit,
 88      XIX, I     |          omnia, quod philosophiae genus ab Arcesila coepit successore
 89      XIX, VII   |     miserabilius quatitur humanum genus, siue cum belligeratur,
 90      XIX, XII   |         et semiferus dictus est), genus proprium quadam pace custodiunt
 91      XIX, XIII  |         maximum instituit mortale genus humanum, dedit hominibus
 92       XX, VII   |       intellegi fortem, quia ipse genus humanum potuit tenere captiuum;
 93       XX, IX    |           Ac per hoc ubi utrumque genus est, ecclesia est, qualis
 94       XX, XXIV  |       aquis, nullis flammis totum genus humanum perire posse contendunt:
 95      XXI, II    |           uiuant; nonnullum etiam genus uermium in aquarum calidarum
 96      XXI, X     |       uento flante sentitur. Quod genus elementi si nihil igne perpeti
 97      XXI, XII   |  liberetur atque ita dispertiatur genus humanum, ut in quibusdam
 98      XXI, XVIII |         Deo tribuunt erga humanum genus. Dicunt enim de malis et
 99      XXI, XVIII |      agunt suam, per generalem in genus humanum quasi Dei miserationem
100      XXI, XXII  |    dimittet uobis. Ergo et ad hoc genus emosynarum pertinet quod
101     XXII, XXI   |           quae sint indicia circa genus humanum bonitatis Dei, quis
102     XXII, XXII  |            quot et quantis poenis genus agitetur humanum, quae non
103     XXII, XXII  |           et hinc apparet humanum genus ad luendas miseriarum poenas
104     XXII, XXVIII|          praeclarissimum loquendi genus et propter nonnulla, quae