Liber, Caput

  1        I, V     |             Romana templa metuebant. Sed hi uidelicet perditi et patriae
  2        I, IX    |                Illud est culpabile, quod hi, qui dissimiliter uiuunt
  3        I, IX    | consceleratissima displicet; uerum etiam hi, qui superiorem uitae gradum
  4        I, X     |                creduntur, torti sunt. Et hi forte habere cupiebant nec
  5        I, XIX   |       consenserit, contradicere audebunt hi, contra quos feminarum Christianarum
  6        I, XXIV  |                  belli ferire potuerunt, hi ab hostibus uicti se ipsos
  7        I, XXXVI |             quamque nihil eos adiuuerint hi, quos deos putant, et potius
  8       II, XXI   |               fuisset, neque mores, nisi hi uiri praefuissent, aut fundare
  9       II, XXIV  |                illis exhibeantur, quibus hi qui exhibent sociati unam
 10       II, XXIX  |               istis eos hoc ualere, quod hi putant, qui propter haec
 11      III, IX    |                                      IX] Hi etiam Numam Pompilium successorem
 12      III, XXXI  |                 frustra elegerat Mucius. Hi uero qui multo indignius
 13       IV, II    |             quamque nihil eos adiuuerint hi, quos deos putant, et potius
 14       IV, IX    |                 scribere dubitaret, quod hi, qui populis instituerunt
 15       IV, XXXI  |                  atque doctissimus, quod hi soli ei uideantur animaduertisse
 16        V, VIII  |               Senecae sunt, nisi fallor, hi uersus: ~Duc, summe pater
 17        V, XVIII |                  gloriae donati sunt, ut hi, qui qualibuscumque uirtutibus
 18        V, XXV   |               daemonibus supplicet, quod hi spiritus in talibus multum
 19       VI, Pr    |         insanabilis morbus inuictus est. Hi uero, qui ea quae legunt
 20       VI, I     |            promissus ordo expetit, etiam hi refellendi et docendi sunt,
 21       VI, I     |              colendi sunt, sicut credunt hi, qui cultum eorum uitae
 22       VI, I     |                Hanc dare illos posse nec hi dicere ausi sunt, qui eis,
 23       VI, V     |                 rebus diuinis, de quibus hi libri tanta sollertia conscribuntur? ~
 24       VI, X     |                desidet." Et paulo post: "Hi tamen, inquit, etiamsi superuacuum
 25      VII, II    |                  semine liberetur. Omnes hi ex illis sunt, qui selecti
 26      VII, V     |                  oculis animaduertissent hi, qui adissent doctrinae
 27      VII, V     |              tibi sobrie uisum est, quod hi, qui primi populis simulacra
 28      VII, V     |              ueteres obseruasse Romanos? Hi enim tibi fuerunt auctores,
 29      VII, IX    |              deorum scripsit; qui uersus hi sunt: Iuppiter omnipotens
 30      VII, XV    |                 forte illae stellae sunt hi dii, quas eorum appellauere
 31      VII, XXVI  |           colendus est nec non ipse. Sed hi quonam modo, id est quam
 32      VII, XXXIII|                atque terrarum, sed etiam hi, de quibus nunc agimus,
 33     VIII, I     |                  causam colendos putant. Hi iam etiam Varronis opinionem
 34     VIII, V     |              ignem deum esse putauerunt. Hi et ceteri similes eorum
 35     VIII, VII   |        sapientiae decusque conspexerint. Hi uero, quos merito ceteris
 36     VIII, XII   |                  Platonicus nobilis. Sed hi omnes et ceteri eius modi
 37     VIII, XXIV  |             multum apud homines ualeant. Hi enim diis bonis, quos sanctos
 38     VIII, XXVI  |                 inditos simulacris, quia hi, qui tales deos faciebant,
 39       IX, I     |           fateantur daemonem nuncupatum. Hi autem, qui omnes deos non
 40       IX, VII   |     habitationibus caelestibus ponit, et hi daemones pro eis, quos amabant,
 41       IX, XIII  |              Quid igitur restat, nisi ut hi medii de duobus summis unum
 42        X, XVI   |                  an illi uni, cui iubent hi qui et sibi et istis prohibent?
 43        X, XVI   |              Plus etiam dicam: si tantum hi mirabilibus factis humanas
 44        X, XVII  |               fuisset ab hostibus capta, hi, qui ceperant, in templo
 45        X, XXIV  |          manducanda mystice loquens, cum hi qui non intellexerunt offensi
 46       XI, XXII  |                multum mirandum est, quod hi, qui nonnullam malam putant
 47       XI, XXVII |                  est, ut non ob aliud et hi qui miseri sunt nolint interire
 48       XI, XXXIV |                manus eius finxerunt. Sed hi, qui in nomine aquarum,
 49      XII, XI    |                computentur. Longe itaque hi numeri annorum illis Aegyptiis
 50      XII, XII   |              remanere contendunt, ita et hi possunt putare, quod aliquid
 51     XIII, VII   |                  emigrarunt, quanti sunt hi, qui mortem, cum possent,
 52     XIII, XXIV  |                  obtinuit consuetudo, ut hi dicantur fingere, qui aliquid
 53      XIV, IX    |                et fornicationibus suis. ~Hi motus, hi affectus de amore
 54      XIV, IX    |         fornicationibus suis. ~Hi motus, hi affectus de amore boni et
 55      XIV, XX    |                esse philosophos Cynicos; hi enim sunt, qui non solum
 56       XV, V     |        innocentia minus esset et melius. Hi autem fratres Cain et Abel
 57       XV, VII   |               offert et cui offertur uel hi, quibus ad uescendum distribuitur
 58       XV, XX    |                 fuerint primogeniti, sed hi, per quos ad eum, quem intendebat
 59      XVI, III   |               sequitur scriptura dicens: Hi filii Sem in tribubus suis
 60      XVI, III   |               omnibus postea concludens: Hi filii Cham, inquit, in tribubus
 61      XVI, XXIX  |              sicut adsolet in prophetis, hi, qui hospitalitatem illis
 62      XVI, XXXII |            inquit, non qui filii carnis, hi filii Dei, sed filii promissionis
 63      XVI, XXXIV |                 et non qui filii carnis, hi filii Dei, sed filii promissionis
 64     XVII, I     |          prophetarum praecipue maximeque hi dicti sunt, ex quo coepit
 65     XVII, XVI   |                 utique prae Christianis. Hi sunt enim participes eius,
 66    XVIII, XX    |                   Ab illo igitur tempore hi reges Latinorum esse coeperunt,
 67    XVIII, XXIII |            Christus Dei filius saluator. Hi autem uersus, quorum primae
 68    XVIII, XXIII |                  sententiae conuenirent. Hi autem sunt uersus tres,
 69    XVIII, XXV   |                  in Babylonia tenebatur. Hi sunt autem: Solon Atheniensis,
 70    XVIII, XXV   |           Lindius, Bias Prienaeus. Omnes hi, septem appellati sapientes,
 71    XVIII, XXVII |            Ioatham et Achaz et Ezechian. Hi sunt, quos eodem tempore
 72    XVIII, XXVII |                  tacent. Tenduntur autem hi dies a rege Latinorum Proca
 73    XVIII, XXXI  |        formidabit. Nunc autem, quando et hi replent ecclesias, quos
 74      XIX, I     |            otiosam diligant uitam, sicut hi, qui tantummodo studiis
 75      XIX, I     |         ualuerunt, aut negotiosam, sicut hi, qui cum philosopharentur
 76      XIX, I     |                 genere temperatam, sicut hi, qui partim erudito otio
 77      XIX, III   |                 sicuti est urbs, ut sunt hi qui ciues uocantur, siue
 78      XIX, VI    |              quam dolenda? Quando quidem hi iudicant, qui conscientias
 79      XIX, VI    |                 torquentur alienis; quod hi, qui arguuntur, ui doloris
 80      XIX, XV    |                inde creditur ducta, quod hi, qui iure belli possent
 81       XX, V     |                 mundus; bonum uero semen hi sunt filii regno; zizania
 82       XX, V     |            concludens: Et ibunt, inquit, hi in supplicium aeternum,
 83       XX, VI    |                 in resurrectionem uitae, hi sunt, qui uiuent; qui uero
 84       XX, VI    |                  resurrectionem iudicii, hi sunt qui non uiuent, quia
 85       XX, VII   |                 nisi a carnalibus credi. Hi autem qui spiritales sunt,
 86       XX, VIII  |             baptizandis paruulis suis et hi, qui tunc primitus credituri
 87       XX, XXIII |                  terrae aggere exurgent; hi in uitam aeternam, et hi
 88       XX, XXIII |                 hi in uitam aeternam, et hi in opprobrium et in confusionem
 89       XX, XXIII |                iudicii; ita et isto loco hi in uitam aeternam, et hi
 90       XX, XXIII |                 hi in uitam aeternam, et hi in opprobrium et in confusionem
 91       XX, XXX   |                enim speraret, quod etiam hi, qui nolunt adhuc credere
 92      XXI, IV    |                  numquid ita mirantur ut hi, quibus primum potentia
 93      XXI, V     |             mentientem possumus credere. Hi tamen fidei reprehensores
 94      XXI, XV    |             quotquot spritu Dei aguntur, hi filii sunt Dei, sed gratia,
 95      XXI, XXIV  |            illorum incredulitate: sic et hi nunc non crediderunt in
 96      XXI, XXV   |                 deinde respondendum est; hi sunt autem, qui hanc liberationem
 97      XXI, XXV   |            meliores habeant causas, quam hi, qui numquam fuerunt catholici,
 98     XXII, III   |                  sunt, aggere) exurgent, hi in uitam aeternam et hi
 99     XXII, III   |                  hi in uitam aeternam et hi in opprobrium et in confusionem
100     XXII, XXV   |               praedixit, quo modo uolunt hi, qui hoc cum mundo non crediderunt,