Liber, Caput

 1        I, XXVII|         cur in eis exhortationibus tempora consumamus, quibus baptizatos
 2       II, XVIII|            ualebat." Porro si illa tempora talia reperiuntur, quibus
 3       II, XVIII|       commemorauit, excidium? Quae tempora ipse Sallustius quem ad
 4       II, XXIV |            Sulla certe ipse, cuius tempora talia fuerunt, ut superiora,
 5       II, XXIX |    detrahentes et accusantes uelut tempora mala, cum quaerant tempora,
 6       II, XXIX |         tempora mala, cum quaerant tempora, quibus non sit quieta uita,
 7       II, XXIX |          uerus nec metas rerum nec tempora ponit, Imperium sine fine
 8      III, IX   |            imperio Romano per ipsa tempora laudabilia id numquam postea
 9      III, X    |        potius plurimum boni, si ea tempora perdurarent, quae perstrinxit
10      III, XIV  |           antiquiora commemorasset tempora, quando uita hominum sine
11       IV, I    |         acciderint, per alia retro tempora accidre non solere, eorumque
12        V, VI   |          uidemus etiam ipsius anni tempora uariari et lunaribus incrementis
13        V, XXII |                    XXII] Sic etiam tempora ipsa bellorum, sicut in
14       VI, III  |          qui istos sequuntur et ad tempora pertinent, id est ad dies
15      VII, XIX  |   agricultura, et ideo priora eius tempora perhibentur, sicut idem
16     VIII, XXIII|       spiritus indicauerant futura tempora perditionis suae, qui etiam
17        X, XII  |          in cuius dispositione iam tempora facta sunt quaecumque futura
18        X, XVII |       facit eorumque sacrificiorum tempora imperata praefiniens eaque
19       XI, V    |           cum aequaliter anteriora tempora per infinitum retro spatium
20       XI, V    |        homines cogitare praeterita tempora uacationis Dei, cum tempus
21       XI, VI   |         est: quis non uideat, quod tempora non fuissent, nisi creatura
22       XI, VI   |           creaturam, cuius motibus tempora currerent. Porro si litterae
23       XI, XXI  |         cuncta quae nouit; quoniam tempora ita nouit nullis suis temporalibus
24       XI, XXX  |        congruis motibus peragerent tempora; sed quia per senarium numerum
25      XII, XIII | innumerabilia atque infinita retro tempora creatus non sit tamque sero
26      XII, XV   |           tamen initio exorsus est tempora et hominem, quem numquam
27      XII, XVI  |            angelos, sed ante omnia tempora c:t ipsos fuisse, quorum
28      XII, XVI  |            me etiam, si ante omnia tempora facti sunt, utrum semper
29      XII, XVI  |       fuerunt, ut etiam ante omnia tempora facti sint; si tamen a caelo
30      XII, XVI  |          tamen a caelo coepta sunt tempora, et illi iam erant ante
31      XII, XVI  |        usitate ac proprie dicuntur tempora, manifestum est quod a motu
32      XII, XVI  |             Et sint in signa et in tempora et in dies et in annos),
33      XII, XVI  |        quidem cum illis facta sunt tempora. Quis autem dicat: Non semper
34      XII, XVI  |          aut cum quibus facta sunt tempora, et tamen creatos ? Neque
35      XII, XVI  |       creatos ? Neque enim et ipsa tempora creata esse negabimus, quamuis
36      XII, XVI  |           nullo modo sine his ipsa tempora esse potuerunt. Vbi enim
37      XII, XVI  |          cuius mutabilibus motibus tempora peragantur, tempora omnino
38      XII, XVI  |        motibus tempora peragantur, tempora omnino esse n on possunt;
39      XII, XVI  |       tempore fuerunt, sine quibus tempora nullo modo esse potuerunt;
40      XII, XVI  |          tamen eorum motus, quibus tempora peraguntur, ex futuro in
41      XII, XVII |  coaeternum. Dicit etiam apostolus tempora aeterna, nec ea futura,
42      XII, XVII |      promisit non mendax Deus ante tempora aeterna; manifestauit autem
43      XII, XVII |           dixit retro quod fuerint tempora aeterna, quae tamen non
44      XII, XVII |     coaeterna, si quidem ille ante tempora aeterna non solum erat,
45      XII, XVII |  promiserit, qui nondum erant ante tempora aeterna, nisi quia in eius
46      XII, XXI  |      inminens non latebit, beatius tempora transigit anima misera,
47      XII, XXI  |         uanitate permotus siue iam tempora Christiana reueritus, et,
48      XII, XXVI |           quorum motibus currerent tempora? ~
49     XIII, XI   |    propinquat peragendo uitae suae tempora, si iam in illa est?), maxime
50       XV, VII  |    discernuntur recte uel loca uel tempora uel res ipsae quae offeruntur
51       XV, IX   |          non habuisse credantur et tempora? An uero credibile est alicubi
52       XV, XI   |        inserendum est, cum ad ipsa tempora, quantum necessitas huius
53       XV, XII  |            et sexaginta annos illa tempora nuncupabant. Vt autem aliter
54       XV, XV   |           ciuitatis generationibus tempora notare ante diluuium, sed
55      XVI, III  |         scilicet et caelestis, per tempora procursus ostenditur. Coeptae
56      XVI, XXV  |                      XXV] Iam hinc tempora consequuntur filiorum Abrahae,
57      XVI, XXXV |           ciuitatis Dei procurrant tempora, uideamus. A primo igitur
58      XVI, XLIII|           Inde uentum est ad regum tempora, quorum primus regnauit
59     XVII, I    |      ciuitas Dei per ista curreret tempora, si omnia uelim commemorare,
60     XVII, IV   |          Dei ubi peruenit ad regum tempora, quando Dauid Saule reprobato
61     XVII, XIII |            inueniuntur illic pacis tempora prolixiora quam Salomon
62     XVII, XIII |           Ab sit ergo ut Salomonis tempora in hac promissione praedicta
63     XVII, XIV  |             Procurrente igitur per tempora ciuitate Dei, primo in umbra
64     XVII, XIV  |         qui longe post Dauid regis tempora fuerunt, quibusdam psalmis
65     XVII, XXIII|      undecumque possent, per certa tempora ueniebant. Sed nec tunc
66    XVIII, I    |         initio, simul suo procursu tempora uariauerint. Verum hoc ideo
67    XVIII, II   |            adeo ibi mitia et laeta tempora fuerunt, ut eum defunctum
68    XVIII, III  |         deos et docuerat obseruari tempora per menses atque annos,
69    XVIII, VIII |      Hercules dicitur, ad ea tamen tempora pertinens Argiuorum; quamuis
70    XVIII, XII  |                      XII] Per haec tempora, id est ab exitu Israel
71    XVIII, XIII |            esse prohiberet. Per ea tempora Perseus et uxor eius Andromeda
72    XVIII, XV   |                         XV] Per ea tempora regnum finitum est Argiuorum,
73    XVIII, XXI  |           imperio primus rex fuit, tempora computentur. Procas autem
74    XVIII, XXIV |             Sed etiamsi posteriora tempora deos homines mortuos non
75    XVIII, XXVII|                             XXVII] Tempora igitur eorum ut possimus
76    XVIII, XXVII|         suae prophetiae commemorat tempora post dies Oziae. Nam tres
77    XVIII, XXVII|         istorum prophetarum duorum tempora in chronicis, non in eorum
78    XVIII, XXVII|       regnauit); ac per hoc per ea tempora isti uelut fontes prophetiae
79    XVIII, XXIX |           propter eadem prophetiae tempora subiungo supradictis duobus.
80    XVIII, XXXI |         Abdias, Naum, Ambacum, nec tempora sua dicunt ipsi, nec in
81    XVIII, XXXI |          non eo loco, ubi notantur tempora, quando Michaeam prophetasse
82    XVIII, XXXI |          temporum coaequetur. Quae tempora eius quamuis non inueniamus
83    XVIII, XXXI |         ait: Non est uestrum scire tempora quae Pater posuit in sua
84    XVIII, XXXI |          ordiendum, cum ad Neronis tempora inter atrocissimas persecutiones,
85    XVIII, XXXI |         est, inquit, uestrum scire tempora, quae Pater posuit in sua
86    XVIII, XXXI |       dicit: Non est uestrum scire tempora, quae Pater posuit in sua
87      XIX, I    |     negotio alternantia uitae suae tempora tribuerunt: propter has
88       XX, XXIII|    conteret et suspicabitur mutare tempora et legem; et dabitur in
89       XX, XXIII|            eius usque ad tempus et tempora et dimidium tempus. Et iudicium
90       XX, XXIII|          sinitur. Tempus quippe et tempora et dimidium temporis unum
91       XX, XXIII|          declaratur; Videntur enim tempora indefinite hic dicta lingua
92       XX, XXIII|       Hebraei. Sic ergo dicta sunt tempora, tamquam dicerentur duo
93       XX, XXIII|             tamquam dicerentur duo tempora. Vereri me sane fateor,
94       XX, XXVI |    sacrificiorum suorum praeterita tempora polliceri. Non enim tunc
95      XXI, IV   |          quisquis post quantalibet tempora extiterit fixumque lapidem
96      XXI, XXV  |          si tales post quantalibet tempora liberati regnum Dei possidebunt.
97     XXII, II   |        uoluit ut fieret, quod ante tempora uniuersa praesciuit atque
98     XXII, XXIV |          dimensis motibus peragere tempora nec prorsus in eo quod creatae
99     XXII, XXX  |         est: Non est uestrum scire tempora, quae Pater posuit in sua