| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] nosset 6 noster 38 nosti 1 nostra 99 nostrae 39 nostram 31 nostrarum 4 | Frequency [« »] 100 hi 100 maxime 99 corporibus 99 nostra 99 tempora 98 bono 97 alii | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances nostra |
Liber, Caput
1 I, IX | quas adipisci adhuc adpetit nostra cupiditas, siue quas amittere 2 I, XVI | quae castitas dicitur, sed nostra potius disputatio inter 3 I, XXXVI | si iam uel illis clareret nostra religio, uel ita eos a sacris 4 II, XIX | conciliarent auctoritatem. Legant nostra et per prophetas et per 5 II, XXI | retinebant excellentes uiri. Nostra uero aetas cum rem publicam 6 III, V | utrumque interim <modo> nostra disputatio referatur. Si 7 III, XIII | possent, nisi quae supersunt nostra curaret intentio et sermo 8 III, XIV | laudatur, inquit scriptura nostra, peccator in desideriis 9 III, XIX | utile inde facere possint nostra mancipia, unde nostra numina 10 III, XIX | possint nostra mancipia, unde nostra numina facere non potuistis. 11 IV, I | auctoritas. Haec non ex nostra coniectura probauimus, sed 12 IV, II | si iam uel illis clareret nostra religio uel ita eos a sacris 13 IV, III | qua uigilanter adhibita si nostra intentio corrigatur, facillime 14 IV, XXIX | tempore prouinciis memoratis nostra paene memoria retrorsus 15 V, IX | si ita est, nihil est in nostra potestate nullumque est 16 V, IX | duobus, aut esse aliquid in nostra uoluntate, aut esse praescientiam 17 V, IX | perueniatur, ut nihil sit in nostra uoluntate. Porro si est 18 V, IX | Porro si est aliquid in nostra uoluntate, eisdem recursis 19 V, IX | efficit, ut nihil sit in nostra uoluntate, cum in ipso causarum 20 V, X | necessitati. Si enim necessitas nostra illa dicenda est, quae non 21 V, X | dicenda est, quae non est in nostra potestate, sed etiamsi nolimus 22 V, X | ergo propterea nihil est in nostra uoluntate, quia Deus praesciuit 23 V, X | praesciuit quid futurum esset in nostra uoluntate. Non enim, qui 24 V, X | praesciuit quid futurum esset in nostra uoluntate, non utique nihil, 25 V, X | praesciente est aliquid in nostra uoluntate. Quocirca nullo 26 V, XII | dicit apostolus: Nam gloria nostra haec est: testimonium conscientiae 27 V, XXXIII| XXXIII] Quod tamen nostra memoria recentissimo tempore 28 VI, II | praedicaret: "Nos, inquit, in nostra urbe peregrinantes errantesque 29 VIII, IV | religioni uerae, quam fides nostra suscepit ac defendit, uel 30 VIII, XXIII | dicendum est uerius, terra nostra mundi totius est templum. 31 IX, V | conuertantur. Denique in disciplina nostra non tam quaeritur utrum 32 IX, XVII | locus est ut competenter pro nostra facultate dicamus. ~ 33 X, I | sacrificemus, uel aliqua nostra seu nos ipsos religionis 34 X, VI | ut non exhibeamus membra nostra arma iniquitatis peccato, 35 X, VI | apostolus, ut exhibeamus corpora nostra hostiam uiuam, sanctam, 36 X, XVI | discernuntur, incomparabiliter haec nostra ostendit excellere. Illis 37 X, XXII | quorum in hac uita non fit nostra uirtute, sed diuina miseratione 38 X, XXII | quantulacumque uirtus, quae dicitur nostra, illius est nobis bonitate 39 X, XXIX | plenus sit, natura ipsa nostra teste cognoscimus. Quod 40 XI, VII | sursum est Hierusalem, mater nostra aeterna in caelis; ait quippe 41 XI, XXI | postea; quoniam non sicut nostra, ita eius quoque scientia 42 XI, XXIV | quodam loquendi modo, quo nostra exerceatur intentio, eadem 43 XI, XXV | propter usum. Si ergo natura nostra esset a nobis, profecto 44 XI, XXV | indigeret; nunc uero quia natura nostra, ut esset, Deum habet auctorem, 45 XI, XXVII | contingere nequeunt, qua mens nostra quodam modo radiatur, ut 46 XI, XXVIII| offensionem. Nunc autem tria ista nostra quamuis certa teneamus nec 47 XI, XXXIII| perfectiorem disputationis finem nostra peruenit intentio, ut homo 48 XII, VII | intellegibiles mens quidem nostra intellegendo conspicit; 49 XII, XV | genus humanum atque ista nostra mortalitas nec quo initio 50 XII, XXI | scientiam grauatur amplius nostra miseria? Si autem ibi ea 51 XII, XXI | sumus, peritior est hic nostra miseria, ubi uenturam beatitudinem 52 XII, XXVII | generibus impleretur? Si autem nostra institutio, qua uel mortales 53 XIII, XXIV | autem nos possumus non de nostra natura, qua homines sumus, 54 XIV, III | inquit, quia, si terrena nostra domus habitationis resoluatur, 55 XIV, III | tamen aliter se habet fides nostra. Nam corruptio corporis, 56 XIV, VIII | his proprietatibus locutio nostra frenanda est, sed interdum 57 XIV, XV | inuiti, si uoluntati nostrae nostra natura omni modo atque ex 58 XIV, XV | subditi seruire noluimus, caro nostra nobis, quae subdita fuerat, 59 XIV, XV | corporis indigemus, et ideo nostra est quod recipimus, non 60 XIV, XXVI | possumus, tamen necesse est, ut nostra disputatio magis frenetur 61 XV, II | libera est, quae est mater nostra. Scriptum est enim: Laetare 62 XV, VI | desideriis eius nec ei membra nostra uelut iniquitatis arma exhibemus, 63 XV, VII | Sananda sunt enim haec sicut nostra, non sicut aliena damnanda. 64 XV, IX | erant omnium multo quam nostra maiora tunc corpora, gigantes 65 XV, XXVII | potuisse, ubi unum quantum sex nostra ualere adseuerant, quis 66 XVI, VIII | nuncupauit. Ante annos aliquot, nostra certe memoria, in Oriente 67 XVII, IV | terrae, id est, cum anima nostra isto terreno clauditur corpore, 68 XVII, XV | operis sit et aliorum et nostra uolumina, in quibus hoc 69 XVII, XX | uenite, occidamus eum, et nostra erit hereditas. Itemque 70 XVIII, XXVIII| inde sumendum est et hic ex nostra promissione ponendum. Et 71 XVIII, XXIX | aestimatus est. Hic peccata nostra portat et pro nobis dolet; 72 XVIII, XXIX | infirmatus est propter peccata nostra. Eruditio pacis nostrae 73 XVIII, XXXI | erubescere timuisset. Postremo nostra memoria Valens, supradicti 74 XIX, I | ab eorum rebus uanis spes nostra quid differat, quam Deus 75 XIX, IV | ad perpetrandum peccatum nostra consensione pertrahamur. 76 XIX, XXIII | beatissimos tamquam ciues in hac nostra peregrinatione mortali ueneramur 77 XIX, XXVII | XXVII] Pax autem nostra propria et hic est cum Deo 78 XIX, XXVII | siue illa communis siue nostra propria talis est pax, ut 79 XIX, XXVII | beatitudinis gaudium. Ipsa quoque nostra iustitia, quamuis uera sit 80 XIX, XXVII | Deum: Dimittc nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus 81 XIX, XXVII | Deo: Dimitte nobis debita nostra necesse non habeat nisi 82 XX, V | intellegi. Sic enim caro nostra regenerabitur per incorruptionem, 83 XX, V | quem ad modum est anima nostra regenerata per fidem. ~Multa 84 XX, VI | mortuus est propter peccata nostra et resurrexit propter iustificationem 85 XX, XX | hac re inanis est fides nostra si, quem ad modum futura 86 XXI, VI | si magorum opera, quos nostra scriptura ueneficos et incantatores 87 XXI, XV | amittamus et, quod in natura nostra bonum fecit, impletum summo 88 XXI, XXII | postulationem: Dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus 89 XXI, XXVII | dicimus: Dimitte nobis debita nostra, si quod sequitur facere 90 XXI, XXVII | dicitur: Dimitte nobis debita nostra, atque id quod sequitur 91 XXII, V | quominus faciat corpora nostra talia, ut etiam in caelo 92 XXII, XXIII | de alio) suspicio <nos&lg nostra decipiat, ne aliena de nobis 93 XXII, XXIII | desideriis eius, ne membra nostra exhibeantur iniquitatis 94 XXII, XXIII | Deo: Dimitte nobis debita nostra. In illo autem regno, ubi 95 XXII, XXIII | numquam essent, si natura nostra, sicut recta creata est, 96 XXII, XXIV | de malis, quorum unum de nostra uenit audacia, id est peccatum, 97 XXII, XXIX | quantum est aut quid est nostra intellegentia ad illam excellentiam? 98 XXII, XXX | Nam et ipsa opera bona nostra, quando ipsius potius intelleguntur 99 XXII, XXX | intelleguntur esse, non nostra, tunc nobis ad hoc sabbatum