Liber, Caput

 1        I, Pr   |         Marcelline, suscepi, magnum opus et arduum, sed Deus adiutor
 2        I, Pr   |             Nam scio quibus uiribus opus sit, ut persuadeatur superbis
 3        I, XIII |           religiosae mulieris bonum opus praedicat praedicandumque
 4        I, XXVI |         propter quae magis hac uita opus est, ut possint paenitendo
 5       II, I    |        sanaretur, non multo sermone opus esset ad conuincendum quemlibet
 6       II, II   |    instituissem, unde hoc uniuersum opus illo adiuuante in manus
 7      III, XXVII|        postea Sulla, ne dici quidem opus est quanta deminutione ciuium
 8       IV, VI   |        breuiter scripsit historiam, opus librorum suorum sic incipit: "
 9       IV, IX   |              Nimirum ergo Iouis hoc opus est. Ipsum enim deorum omnium
10       IV, XII  |             non enim ad hoc ingenii opus est excellentia), ut deposito
11       IV, XIII |        separent; sed obluctari quid opus est? De ipso rationali animante,
12       IV, XIII |          non fecit, quem alium deum opus tam magnum potuisse adgredi
13       IV, XIV  |         quid ipso Ioue in hac causa opus est, si Victoria faueat
14       IV, XXI  |      ingeniosum posset uenire, quid opus erat deo Catio patre, qui
15       IV, XXI  |             filii nascerentur. Quid opus erat parturientibus inuocare
16        V, XII  | conscientiae nostrae; et alio loco: Opus autem suum probet unusquisque,
17        V, XVIII|             unicuique, sicut cuique opus est, et nemo dicat aliquid
18       VI, VI   |        ciuiles ad urbem, cum mundus opus sit diuinum, urbes uero
19       VI, VIII |             In uera autem theologia opus Dei est terra, non mater.
20      VII, I    |             his quoque eliguntur ad opus aliquod maius armorum; et
21      VII, I    |        relinquimus ad bibendum. Non opus est multa percurrere, cum
22      VII, III  |          partubus tribuens? et quid opus est Vitumno atque Sentino?
23      VII, III  |            qua uisi sunt seligendi, opus facere cum ignobilibus cogerentur?
24      VII, III  |        tamen Iterduca est pueris et opus facit cum deabus ignobilissimis
25      VII, V    |             naturalis erit: et quid opus erat ab ea ciuilem tanta
26      VII, XI   |            diua Rumina, quae in hoc opus adiutorium illi famulatumue
27      VII, XIV  |           belli esse dixerunt, quod opus est hominum et optabilius
28      VII, XIX  |          crudelissima uanitate quid opus est plura dicere? Hoc potius
29      VII, XXVI |          adoret mundum, sed tamquam opus Dei propter Deum laudet
30     VIII, I    |            I] Nunc intentiore nobis opus est animo multo quam erat
31     VIII, V    |     participatione sit beatus, quid opus est excutere ceteros? Nulli
32     VIII, XXIII|          facto, id est ipsi homini, opus hominis praeferatur. Quapropter
33       IX, XV   |           multis, sed uno mediatore opus erat, et hoc eo ipso, cuius
34       IX, XVII |      inmunda conuenire non possunt, opus est.quidem mediatore; non
35        X, VI   |          uerum sacrificium est omne opus, quo agitur, ut sancta societate
36        X, XXIX |             adquiescere, humilitate opus erat, quae ceruici uestrae
37       XI, IX   |           in die septimo requieuit? Opus autem Dei esse angelos hic
38       XI, XXXIV|            phlegmatis, secundum Dei opus utique aptissime, secundum
39      XII, IV   |      Conditoris, ne tanti artificis opus in aliquo reprehendere uanitate
40      XII, VI   |   uoluntatem malam, cum ipsa faciat opus malum? Ac per hoc mala uoluntas
41      XII, XVIII|          agens quiescere. Potest ad opus nouum non nouum, sed sempiternum
42     XIII, XXIV |       proprio suae uitae modo, quid opus erat addere uiuentem, nisi,
43     XIII, XXIV |      dixerit: cur non dicimus: Quid opus erat ut adderet uiuentem,
44     XIII, XXIV |           esse non possit? aut quid opus erat ut adderet uitae, cum
45      XIV, V    |                       V] Non igitur opus est in peccatis uitiisque
46      XIV, XI   |    uoluntatem. Bona igitur uoluntas opus est Dei; cum ea quippe ab
47      XIV, XI   |         opere Dei ad sua opera quam opus ullum, et ideo mala opera,
48      XIV, XIII |       laberentur. Non enim ad malum opus perueniretur, nisi praecessisset
49      XIV, XIII |             peccati. Non ergo malum opus factum est, id est illa
50      XIV, XVI  |          eius menti ea, quae ad hoc opus creata sunt, quem ad modum
51      XIV, XVIII|                              XVIII] Opus uero ipsum, quod libidine
52      XIV, XIX  |        perpetrari uetat, ac per hoc opus habere moderatrice mente
53      XIV, XXIII|       industria; et non credimus ad opus generationis filiorum, si
54      XIV, XXIII|           genitale aruum uas in hoc opus creatum seminaret, ut nunc
55      XIV, XXIV |      genitalibus membris, quando id opus esset et quantum opus esset,
56      XIV, XXIV |            id opus esset et quantum opus esset, uoluntate motis,
57      XIV, XXVI |           spontanea potestas, sicut opus esset, adhiberet, ita tunc
58       XV, I    |          sint uoluminibus, quam hoc opus tempusque deposcit, quod
59       XV, XIII |     Aegyptius Ptolomaeus eos ad hoc opus asciuerat, ipsam ueritatem
60       XV, XVI  |           feminarumque coniunctione opus haberet, ut gignendo multipficaretur,
61       XV, XVI  |           autem etiam regeneratione opus habet, ut noxam generationis
62       XV, XX   |        necessarius sequeretur: quid opus erat praetermittere primogenitos
63      XVI, II   |            quod aliud quid est quam opus eorum? Sem uero et Iapheth
64      XVI, X    |            Sed nos, ne diutius quam opus est inmoremur, non quot
65      XVI, XI   |            est nuncupata. Tunc enim opus erat eam distingui ab aliis
66      XVI, XXVI |         operetur: ubi tamen euidens opus Dei est uitiata et cessante
67     XVII, IX   |         inueniri ulla peccata, quae opus esset humanis correptionibus
68     XVII, XXIII|             ad praenuntiandum, quod opus erat, uel ad corripienda
69    XVIII, II   |           sunt: ob hoc debemus, ubi opus est, Assyrios nominare reges,
70    XVIII, XXII |            facile cederent, et quas opus esset ingentibus periculis
71    XVIII, XXVI |   aedificando ualuerunt, dilatumque opus est usque ad Darium. Per
72      XIX, II   |       habeant et quietem. Quid ergo opus est ex his duabus tria quaedam
73      XIX, IX   |           eos, quos ita uel erudiri opus est uel decipi iustum est:
74      XIX, XIV  |          alicuius erroris incurrat, opus habet magisterio diuino,
75      XIX, XIX  |            omnia uana sub sole, sed opus ipsum, quod per eundem honorem
76      XIX, XIX  |        episcopatum desiderat, bonum opus desiderat. Exponere uoluit
77      XIX, XXIII|            nisi Domino tantum. Quid opus est in hac eius lege ei
78      XIX, XXVII|            quippiam repugnabit, non opus erit ut ratio uitiis, quae
79       XX, III  |           omnis homo; quia omne hoc opus Deus adducet in iudicium
80       XX, III  |            uanitatis. Quia omne hoc opus, id est, quod ab homine
81       XX, XXX  |          uentura. ~Duo nobis ad hoc opus pertinentes reliqui sunt
82      XXI, XXI  |             stipulam: uniuscuiusque opus manifestabitur; dies enim
83      XXI, XXI  |       reuelabitur, et uniuscuiusque opus quale sit ignis probabit.
84      XXI, XXI  |            ignis probabit. Si cuius opus permanserit quod superaedificauit,
85      XXI, XXI  |            accipiet, Si cuius autem opus arserit, damnum patietur;
86      XXI, XXVI |        placeat uxori. Vniuscuiusque opus manifestabitur; dies enim
87      XXI, XXVI |    tribulationis.) Et uniuscuiusque opus quale sit, ignis probabit.
88      XXI, XXVI |            ignis probabit. Si cuius opus permanserit (permanet enim
89      XXI, XXVI |          hoc sumet); si cuius autem opus arserit, damnum patietur (
90      XXI, XXVI |       reuelabitur, et uniuscuiusque opus quale sit, ignis probabit.
91      XXI, XXVI |        probabit ignis, ut, si cuius opus permanserit, id est non
92      XXI, XXVI |            accipiat; si cuius autem opus arserit, damnum patiatur:
93     XXII, XVIII|         consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem
94     XXII, XVIII|         consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem
95     XXII, XXIV |     conectens animantem facit. Quod opus eius tam magnum et mirabile
96     XXII, XXIV |         quam mirabile. Omnipotentis opus, quis competenter effatur
97     XXII, XXX  |            de sabbato dicatur: Omne opus seruile non facietis; propter