Liber, Caput

 1        I, IX    |     impleuit tantis calamitatibus mundum, humiliter cogitantes, quamuis
 2        I, X     |      NIhil enim intulimus in hunc mundum, sed nec auferre aliquid
 3        I, XXVII |      existimet, ut ipsum perferat mundum per omnes horas temptationibus
 4        I, XXXVI |  inmortalitate et quod Deus uerus mundum condiderit et de prouidentia
 5       IV, XXXI  |       esse animam motu ac ratione mundum gubernantem, ac per hoc,
 6       IV, XXXI  |         suaderet, motu ac ratione mundum gubernantem, ut ea cum illo
 7       IV, XXXI  |          qui eum crederent animam mundum gubernantem, castiusque
 8       IV, XXXI  |      profecto et unum Deum, a quo mundum crederet gubernari, et sine
 9        V, XXVI  |         uel subsidia, sicut ipsum mundum lucem auras, terras aquas
10       VI, V     |           ad theatrum, secunda ad mundum, tertia ad urbem." Quis
11       VI, V     |        enim pertinere testatur ad mundum, quo isti nihil esse excellentius
12       VI, V     |      urbis, pertinere posse et ad mundum, quamuis urbes esse uideamus
13       VI, V     |         quorum in mundo uel extra mundum natura sit nusquam: theatrum
14       VI, VI    |         ad theatrum, naturales ad mundum, ciuiles ad urbem, cum mundus
15      VII, VI    |            ko/smon, et hunc ipsum mundum esse deum; sed sicut hominem
16      VII, VI    |         animo dici sapientem, ita mundum deum dici ab animo, cum
17      VII, VI    |        etiam introducat, adiungit mundum diuidi in duas partes, caelum
18      VII, VII   |          accepit. Numquid ergo ad mundum, qui Ianus est, initia rerum
19      VII, VII   |          inchoari putarent, extra mundum perfici, et ideo Iano, id
20      VII, VIII  |     quisquam geminum dicturus est mundum? Non habent omnino unde
21      VII, IX    |         et adulterantem, et totum mundum regentem et per tot stupra
22      VII, IX    |        animam mundi et hunc ipsum mundum esse deum; sed sicut hominem
23      VII, IX    |         animo dici sapientem, ita mundum deum dici ab animo, cum
24      VII, IX    |           possunt existimare quam mundum, ut diis ceteris secundum
25      VII, IX    |          acciperet, Iouemque esse mundum et eum omnia semina ex se
26      VII, XI    | potestatem, quod tamquam tigillus mundum contineret ac sustineret,
27      VII, XI    |  primordia, propter quas res unum mundum duos deos esse uoluerunt,
28      VII, XI    |       atque Ianum, quam continere mundum et mammam dare animalibus;
29      VII, XIII  |          sic se habet, Iouem esse mundum et eum omnia semina ex se
30      VII, XIII  |           uim habere credunt quam mundum, cui dictum est: "Iuppiter
31      VII, XVI   |          utique totum refertur ad mundum, id est ad Iouem, qui propterea
32      VII, XVI   |           selectos deos hunc esse mundum uolunt, in quibusdam uniuersum,
33      VII, XVII  |          enim, sicut sciebat esse mundum, esse caelum et terram,
34      VII, XXVI  |      omnia, inquit, referuntur ad mundum. Videat ne potius ad inmundum.
35      VII, XXVI  |       autem non potest referri ad mundum, quod esse demonstratur
36      VII, XXVI  |          tamquam deum suum adoret mundum, sed tamquam opus Dei propter
37      VII, XXVI  |           Dei propter Deum laudet mundum, et mundanis sordibus expiatus
38      VII, XXVI  |   perueniat ad Deum, qui condidit mundum. ~XVII] Istos uero deos
39      VII, XXVIII|        caelum, alii dixerunt esse mundum, sic de feminis scribendi
40      VII, XXVIII|       frustra referre nituntur ad mundum? Quod etsi possent, pro
41      VII, XXVIII|        etsi possent, pro Deo uero mundum nemo pius colit; et tamen
42      VII, XXIX  |          rationibus referuntur ad mundum, quam sine ullo scrupulo
43      VII, XXIX  |        Deo potius uero, qui fecit mundum, omnis animae et omnis corporis
44     VIII, I     |     theologian naturalem usque ad mundum istum uel animam eius extendere
45     VIII, I     |   confitentur Deum, qui non solum mundum istum uisibilem, qui saepe
46     VIII, II    |           elementa mundi ipsumque mundum et quae in eo gignuntur
47     VIII, V     |       dicuntur quattuor elementa, mundum corporeum uidemus esse compactum.
48        X, II    |           Dei, qui fabricatus est mundum, a quo et ipsa facta est;
49        X, II    |         hominem uenientem in hunc mundum. In qua differentia satis
50        X, XII   |      etiam secundum ipsos fecerit mundum, quem certe uisibilem negare
51        X, XXIX  |       auctore animal esse dicitis mundum et animal beatissimum, quod
52       XI, IV    |      omnium maximus Deus est. Sed mundum esse conspicimus, Deum esse
53       XI, IV    |           Quod autem Deus fecerit mundum, nulli tutius credimus quam
54       XI, IV    |      fecisset? Qui hoc dicunt, si mundum aeternum sine ullo initio
55       XI, IV    |     numquam ante uenisset, facere mundum, et accidisse illi uoluntatem
56       XI, IV    |          Dei, Sic ergo credant et mundum ex tempore fieri potuisse,
57       XI, V     |     infinita spatia temporis ante mundum cogitant, in quibus eis
58       XI, V     |          similiter cogitent extra mundum infinita spatia locorum,
59       XI, V     |        inmensitatem locorum extra mundum circumquaque patentium uacare
60       XI, V     |            a tantis locorum extra mundum spatiis absentem esse dicturi
61       XI, V     |     progressuros. Cum igitur unum mundum ingenti quidem mole corporea,
62       XI, V     |     respondent de infinitis extra mundum locis, cur in eis ab opere
63       XI, V     |     respondeant de infinitis ante mundum temporibus, cur in eis ab
64       XI, V     |          sed isto in quo est loco mundum constituerit, cum pariter
65       XI, V     |        anteriore tempore condidit mundum, cum aequaliter anteriora
66       XI, V     |          locus nullus sit praeter mundum: respondetur eis isto modo
67       XI, V     |        cum tempus nullum sit ante mundum. ~
68       XI, VI    |      dicatur post temporum spatia mundum creasse non uideo, nisi
69       XI, VI    |          uideo, nisi dicatur ante mundum iam aliquam fuisse creaturam,
70       XI, IX    |         hominem uenientem in hunc mundum, hoc inluminat et omnem
71       XI, IX    |        inluminat et omnem angelum mundum, ut sit lux non in se ipso,
72       XI, XXIII |    uincula meruisse, et hunc esse mundum eamque causam mundi fuisse
73       XI, XXIII |           haec opinio uera esset, mundum ideo factum, ut animae pro
74      XII, XII   |               XII] Alii uero, qui mundum istum non existimant sempiternum,
75      XII, XII   |         in mundo; sed sicut ipsum mundum ex materia sua renasci existimant,
76      XII, XIX   |       magna auctoritate commendat mundum numeris fabricantem. Et
77      XII, XXV   |           Deo, qui fabricatus est mundum, sed ab aliis minoribus,
78      XII, XXVI  |    creatori et conditori Deo, qui mundum ipsum et angelos sine ullo
79      XII, XXVII |           dicit idem Plato aliter mundum fieri non potuisse pulcherrimum
80     XIII, XVII  |         putant deum, id est istum mundum, ceteris diis, qui infra
81     XIII, XVII  |         autem ipsius animam, quem mundum istum uolunt, omnibus omnino
82      XIV, VII   |       lohannis: Si quis dilexerit mundum, non est dilectio Patris
83      XIV, XI    |      hominem peccatum intrauit in mundum, et paulo post apertius:
84      XVI, XII   |      superstitionum per uniuersum mundum una remanserat domus Tharae,
85     XVII, IV    |           reges regant et in illo mundum, qui propter eos fudit sanguinem,
86    XVIII, XXXI  |   considerare ecclesiam per totum mundum fructificantem atque crescentem
87    XVIII, XXXI  |          uirtute diuina per totum mundum id fieri potuisse, qua hoc
88      XIX, IX    |      constituerunt loco, uelut ad mundum uenientes ab orbe terrarum,
89       XX, XVIII |    quatenus in fine huius saeculi mundum istum periturum esse credamus.
90       XX, XVIII |     perisse dixit, qui tunc erat, mundum; nec solum orbem terrae,
91       XX, XXI   |         uelle se dixit mittere in mundum, et uisae sunt illis linguae
92       XX, XXIV  |         deorum suorum, quod istum mundum dicunt esse periturum? Ecce
93      XXI, VII   |     corpora damnatorum, qui fecit mundum in caelo in terra, in aere
94     XXII, I     |         qui in principio condidit mundum, plenum bonis omnibus uisibilibus
95     XXII, XXV   |       mundo non crediderunt, quod mundum crediturum esse praedixit.
96     XXII, XXX   |  immortalitate et quod Deus uerus mundum condiderit et de prouidentia