Liber, Caput

 1        I, XII   |       diuiti turba famulorum, sed multo clariores in conspectu Domini
 2        I, XIII  |         sunt corpora, quae utique multo familiarius atque coniunctius
 3        I, XV    |         crudelitatis occisus est, multo minus nomen criminandum
 4        I, XXXIII|          intraretis impleretis et multo insaniora quam fuerant antea
 5        I, XXXV  |      autem quorundam etiam talium multo minus est desperandum, si
 6        I, XXXVI |       Quae, nisi fallor, quaestio multo erit operosior et subtiliore
 7       II, I     |         inpetrante sanaretur, non multo sermone opus esset ad conuincendum
 8       II, XXIV  |    inimicis rem publicam non sine multo sanguine. Tum percontatus
 9       II, XXIV  |       haec ipsis etiam daemonibus multo obstrictius subderetur. ~
10       II, XXV   |  Campaniae lata planitie, ubi non multo p ost ciuiles acies nefario
11       II, XXVI  |           ore libero cernere; sed multo minus audebant sacra eius,
12       II, XXIX  |   felicitas, ubi uita aeternitas. Multo minus habetin sua societate
13      III, VII   |      homine pessimo, euerteretur, multo ferocius atque crudelius
14      III, XV    |         illae omnes uictoriae tam multo sanguine et tantis emptae
15      III, XVII  |          Romanorum, sed, quod est multo perniciosius, moribus intulerunt.
16      III, XVII  |           Quae cum in annum alium multo grauius tenderetur frustra
17      III, XXVI  |        Gaius Seruilius praetor et multo post Marcus Drusus, quorum
18      III, XXXI  |      elegerat Mucius. Hi uero qui multo indignius insultant temporibus
19      III, XXXI  |         multa commemoraui et alia multo plura quae commemorae longum
20      III, XXXI  |   religioni mala illa tribuisset. Multo autem minus eorum uoces
21      III, XXXI  |       milia perisse referantur et multo amplius in terris litoribus
22       IV, XI    |          qui praetermissi essent, multo numerosioribus praeberetur,
23       IV, XXV   |        Ista nobis reddita ratione multo facilius eis, quorum cor
24       IV, XXXIV |         putarunt, ab uno uero Deo multo felicius acceperunt. Et
25        V, II    |        natique sunt. In hac causa multo est acceptabilior et de
26        V, IX    |           destruant et refellant. Multo sunt autem tolerabiliores,
27        V, XII   |     magnam fecisse. Si ita esset, multo pulcherrimam eam nos haberemus.
28        V, XVIII |       patriae legibus omnia, quae multo minus quam filii diliguntur,
29        V, XXXIII|           sed uulnerato Romanorum multo amplius quam centum milium
30        V, XXV   |        esse Christianus: Iouianum multo citius quam Iulianum abstulit;
31        V, XXVI  |        licentia felicem se putat, multo erit felicior, si hoc illi
32       VI, X     |          superstitiones condidit, multo copiosius atque uehementius
33       VI, XII   |   coluntur et, nisi ita colantur, multo turpius irascuntur atque
34       VI, XII   |    quinque libris ostendimus, sed multo magis propter uitam aeternam,
35      VII, II    |  puerperio largiuntur. Et nimirum multo plus praestant, cum sint
36      VII, III   |     tribuerunt. Quis enim dubitet multo esse melius habere bonam
37      VII, III   |  nequaquam seligendi putati sunt, multo maiora atque meliora administrari
38      VII, VII   |     duplam? Nonne istum bifrontem multo elegantius interpretarentur,
39      VII, XV    |          solet, Venus uincit. Nam multo plures eam stellam Veneri
40      VII, XXXIV |     iuberet, ne humana curiositas multo uehementius rem iam proditam
41     VIII, I     |   intentiore nobis opus est animo multo quam erat in superiorum
42     VIII, XV    |          modo nobis commendaretur multo maiore cura excolendum esse
43     VIII, XXIV  |          sit, dicens proauos suos multo errore et incredulitate
44       IX, XV    |                XV] Si autem, quod multo credibilius et probabilius
45       IX, XXII  |     occultorum maiore experientia multo plura quam homines futura
46        X, XXI   |         ad sanguinem certant. Hos multo elegantius, si ecclesiastica
47       XI, XIII  |         cecidissent: procul dubio multo est durius nunc putare angelos
48       XI, XXIII |                        XXIII] Sed multo est mirandum amplius, quod
49       XI, XXVII |         ad istam lucem contuendam multo quam nobis sit acrior sensus
50      XII, XXII  |   explicata non est arduum uidere multo fuisse melius quod factum
51     XIII, XVIII |     conligata posse dissolui, cum multo mirabilius incorporea corporeis
52     XIII, XXIII |    animale, postea spiritale. Vbi multo apertius declarauit se animale
53     XIII, XXIII |      erunt Christi (ex illis enim multo plures secunda in aeternum
54      XIV, XXIV  |       lacrimas fundere. Iam illud multo est incredibilius, quod
55       XV, VII   |           iam credidit. Sunt enim multo deteriores, qui ne hoc quidem
56       XV, VIII  |           quia ex uno Abraham non multo amplius quadringentis annis
57       XV, IX    |         praeter quod erant omnium multo quam nostra maiora tunc
58       XV, IX    |      quoniam diuturna sunt, etiam multo posterioribus saeculis produnt.
59       XV, XII   |      etiam centum uiginti aut non multo amplius, genuerit filium;
60       XV, XII   |           genuit, undecim uel non multo amplius annorum fuit. Quis
61       XV, XIV   | septuaginta uel octoginta uel non multo amplius, de quibus dictum
62       XV, XV    |         uel secundum Hebraeos non multo minus, id est octoginta,
63       XV, XXVI  |            caritas; possunt etiam multo conuenientius tres illae
64      XVI, VI    |         est autem numerus gentium multo amplius quam linguarum.
65      XVI, VII   |      Producat terra animam uiuam, multo clarius apparet non tam
66      XVI, XVII  |        Assyriorum. Sed Assyriorum multo erat potentius atque sublimius.
67      XVI, XIX   |   concubitu fuisse pollutam, quia multo est credibilius, hoc Pharaonem
68      XVI, XXIV  |          nuncupari, quia non sunt multo amplius: quanto magis cum
69      XVI, XXIX  |      faciem tuam, et cetera. Vnde multo est credibilius, quod et
70     XVII, XIII  |         praedicta esse credantur; multo minus itaque cuiuslibet
71     XVII, XVIII |           Nam et in quadragensimo multo manifestius id ostenditur,
72    XVIII, II    |           Sed quoniam res Graecae multo sunt nobis quam Assyriae
73    XVIII, X     |            sed contra istam, quae multo amplius est celebrata, opinionem
74    XVIII, XVIII |     iaceant, uiuentia quidem, sed multo grauius atque uehementius
75    XVIII, XXII  |       homines euaserunt, anni non multo amplius quam mille transierant,
76    XVIII, XXIX  |           quam condidit ciuitate, multo plura quam ceteri prophetauit,
77      XIX, V     |        uolunt esse sapientis, nos multo amplius adprobamus. Nam
78      XIX, VII   |            si se hominem meminit, multo magis dolebit iustorum necessitatem
79      XIX, VII   |         animi dolore uel cogitat, multo utique miserius ideo se
80      XIX, VIII  |        uerum etiam, ubi timor est multo amarior, ne in perfidiam
81       XX, V     |    iudicii non nominauit, sed eum multo clarius ipsis rebus expressit
82       XX, XVII  |         Hierosolymitanus, uel non multo magis hoc erat, quando pro
83       XX, XXIV  |      casuras, praeter quod potest multo probabilius et aliter intellegi,
84       XX, XXIX  |           quoniam praeuidebat eos multo adhuc tempore non eam spiritaliter,
85      XXI, I     |         adiuuabit me plurimum, ut multo facilius omni carens molestia
86      XXI, IV    |          uinculis subligabat? Sed multo est mirabilius, quod a fratre
87      XXI, V     |         ea futura esse diceremus, multo minus crederent, quam quod
88      XXI, VIII  |         sunt rara ipsa sunt mira, multo amplius admiramur quando
89      XXI, XII   |        ultionis. In qua propterea multo plures quam in illa sunt,
90      XXI, XVIII |        sunt et agendo causam suam multo maiorem quam isti misericordiam
91      XXI, XXVII |        uita sufficere, ac per hoc multo amplius in eis superexultat
92     XXII, IV    |        mirabili necteremur: nonne multo fortius argumentaremur id
93     XXII, IV    |          quod uidendo iam uiluit, multo mirabilius quam illud, quod
94     XXII, XIX   |          numero capillorum dictum multo aptius possit intellegi;