Liber, Caput

 1        I, XXVII |            tempus est cauendi omnia futura peccata, cum sunt omnia
 2        I, XXXVI |       propter eam, quae post mortem futura est, colendos deos. Quae,
 3       II, XXIV  |          Sullae grauiter noxia mala futura monstrarent. Neque enim
 4        V, I     |             illa positio praedicens futura, non agens (non enim mediocriter
 5        V, IX    |             si praescita sunt omnia futura, hoc ordine uenient, quo
 6        V, IX    |         incommutabiliter omnia quae futura sunt et quae ipse facturus
 7        V, XII   |    Vergilius Iouem inducens tamquam futura praedicentem ipse iam facta
 8        V, XXVI  |       propter eam, quae post mortem futura est, colendos deos. Nam
 9       VI, I     |             illam, quae post mortem futura est, deos gentium, quos
10       VI, I     |             uitam, quae post mortem futura est, coli oporteat, sed
11       VI, I     |      propter uitam quae post mortem futura est existimant colendos
12       VI, XII   |          aeternam, quae post mortem futura est, quod isto uno etiam
13      VII, XXX   |          usumque donauit; qui munus futura dicendi quibus placuit spiritibus
14      VII, XXX   |             et per quos placet ipse futura praedicit et per quos placet
15      VII, XXXII |            aeterna salus in Christo futura praedicta est. Omnes enim
16     VIII, IV    |             uitam, quae post mortem futura est, ueraciter beatam. Fortassis
17     VIII, XII   |       felicitatem, quae post mortem futura est, uni Deo an pluribus
18     VIII, XXIII |   custodiretur in Aegypto, ita haec futura deplorans luctuosa quodam
19     VIII, XXIII |          illi spiritus indicauerant futura tempora perditionis suae,
20     VIII, XXVI  |         eodem ipso libro, ubi quasi futura praenuntiando deplorans
21     VIII, XXVI  |        atque templorum, sepulcrorum futura esset mortuorumque plenissima?
22     VIII, XXVII |            beatam, quae post mortem futura est, nullus uel mediocriter
23       IX, I     |             beatam quae post mortem futura est: libro superiore quaesiuimus,
24       IX, XXII  |            multo plura quam homines futura prospiciunt; dispositiones
25        X, I     |        beata uita, quae post mortem futura est, quaestio tractaretur,
26        X, XII   |       tempora facta sunt quaecumque futura sunt. Nam temporalia mouens
27        X, XXIX  |            corpora in resurrectione futura sint, potest aliquanto scrupulosius
28        X, XXIX  | scripturarum doctissimos disputari; futura tamen sempiterna minime
29        X, XXIX  |          minime dubitamus, et talia futura, quale sua resurrectione
30        X, XXXII |         uiam, quae, partim cum haec futura praenuntiantur, partim cum
31        X, XXXII |            narrantur praeterita, ut futura etiam praedicantur, quorum
32        X, XXXII |       dabatur cognita Dei uoluntate futura nuntiabant. Christus quippe
33        X, XXXII |       conspicimus, ut recta pietate futura esse cetera confidamus.
34        X, XXXII |             uitam, quae post mortem futura est, seruandum existimant.
35       XI, XXI   |         quae temporaliter fiunt, et futura nondum sint et praesentia
36       XI, XXVIII|             aspectu, tamen, quamdiu futura uel utrum numquam defutura
37      XII, IV    |             quamuis damnatis impiis futura poenalis. Quid enim est
38      XII, XI    |             praeterita ex his, quae futura praenuntiauit, cum tanta
39      XII, XVI   |          est quasi iam non sit, nec futura quasi nondum sit: tamen
40      XII, XVII  |             tempora aeterna, nec ea futura, sed, quos magis est mirandum,
41     XIII, II    |            quae post resurrectionem futura sunt, sentire tormenta.
42     XIII, XVIII |             qualia in resurrectione futura sunt, intueantur paulo adtentius
43     XIII, XXII  |     iustorum, quae in resurrectione futura sunt, neque ullo ligno indigebunt,
44     XIII, XXIII |             ut spiritus ea credamus futura, sed corpora carnis habitura
45       XV, II    |      imaginis, non expressae, sicut futura est, ueritatis. De hac imagine
46       XV, V     |              de qua loquimur, caput futura et tam multis gentibus regnatura,
47      XVI, II    |          uerum etiam praenuntientur futura, quae tamen pertinent ad
48      XVI, XXIV  |        capram eadem plebs peccatrix futura, per arietem eadem plebs
49      XVI, XXIV  |          fuit, quae sub Antichristo futura speratur, significatur tenebroso
50      XVI, XXXV  |           Israelitico, eique fuerat futura subiecta: tamen in aliquid
51      XVI, XLIII |           est, ubi Deus sacrificiis futura praenuntiantibus colebatur,
52     XVII, I     |             propter quaedam per eos futura siue quoque nudo significata
53     XVII, III   |           quae consecuta sunt mala, futura praediceret. Haec atque
54     XVII, III   |       ciuitas, et in ea prophetatur futura domus Dei, eaque prophetia
55     XVII, IV    |  retributionem, quae in die iudicii futura est: Dominus ascendit, inquit,
56     XVII, V     |             quae per Christum Iesum futura fuerat adumbrata est, et
57     XVII, XII   |     duceretur ad Christum, per quem futura erat domus eius aeterna
58     XVII, XIV   |     prophetae, qui etiam facta eius futura praedixit, cum suo nomine
59     XVII, XVIII |          praeterita narrantur, quae futura prophetabantur; quoniam,
60     XVII, XX    |   ecclesiastico autem fides gentium futura praedicitur isto modo: Miserere
61    XVIII, XXIX  |            et peccatori populo mala futura praedixit, etiam de Christo
62    XVIII, XXXI  |            Iudaeam- significat, ubi futura praedicta est salus et sanctum,
63    XVIII, XXXI  |  persecutionem, quae ab Antichristo futura est, praesentia sua extinguet
64      XIX, V     |         nosse possemus, qualia cras futura essent utique nesciremus.
65       XX, V     |             quae utique die iudicii futura est, loqueretur, adhibuit
66       XX, VI    |              loquitur, quae in fine futura est, sed de prima, quae
67       XX, VI    |             secundam, quae corporum futura est, resurrectionem praecipitabuntur,
68       XX, VI    |           nunc, sed in saeculi fine futura est, nec animarum, sed corporum
69       XX, XI    |         sunt, quasi uno aliquo loco futura sint castra sanctorum et
70       XX, XIII  |          persecutio nouissima, quae futura est ab Antichristo (sicut
71       XX, XX    |            nostra si, quem ad modum futura sit, perfecte conprehendere
72       XX, XXX   |        secundum formam serui, de re futura utens praeteriti temporis
73      XXI, I     |    inmortalitas corporis in sanctis futura credatur. Nec a diuinis
74      XXI, III   |           cur illa corpora, quoniam futura sunt in doloribus, ideo
75      XXI, V     |           diuina uel praeterita uel futura miracula praedicamus, quae
76      XXI, V     |             si esse nescirent et ea futura esse diceremus, multo minus
77      XXI, V     |           si, quem ad modum dicimus futura hominum uiua corpora quae
78      XXI, V     |           futurum est, si diceremus futura nobisque increduli responderent: "
79      XXI, V     |             esse contraria? Quae si futura esse diceremus, similiter
80      XXI, V     |             nobis, sicut eorum quae futura esse dicimus, ab infidelibus
81      XXI, VI    |             locis nobis ad ea, quae futura persuadere incredulis uolumus,
82      XXI, VIII  |           de poena damnatorum, quae futura est, operosius ageremus):
83      XXI, VIII  |           quod porro dicant, id est futura praedicant. Sed uiderint
84      XXI, IX    |             modo illa corpora talia futura esse credamus, ut nullis
85     XXII, II    |             efficit uelle, a quibus futura nesciuntur, multa uult nec
86     XXII, II    |           uel praesentia, sed etiam futura iam fecit. Verum antequam
87     XXII, XII   |           statura et robur aequalia futura sint omnibus an diuersae
88     XXII, XII   |        deformitatis resurrectio sit futura. Si enim nihil tale redire
89     XXII, XIV   |      timemus, quia, etsi aequalitas futura esset omnium, ita ut omnes
90     XXII, XIX   |             abhorrent autem ab illa futura felicitate sanctorum, sic
91     XXII, XXV   |           satis diximus; quanta sit futura in corpore incorruptibili
92     XXII, XXIX  |    ostenderet, quantum ab illa quae futura est distet haec uita, non
93     XXII, XXX   |             uitam, quae post mortem futura est, seruandum existimant,