Liber, Caput

 1        I, XVIII |       spontanea puniat femina sine ulla sua consensione uiolenter
 2        I, XIX   |     nequaquam proposito castitatis ulla in malum consensione mutato
 3        I, XXIV  |       bello armis offenderat, sine ulla dubitatione remeauit. Tantus
 4        I, XXVII |         Nam si hoc sponte faciendi ulla causa iusta esse posset,
 5        I, XXXI  |         dicendum est) electus sine ulla sententiarum discrepantia
 6       II, VI    |     impleri ac pessimos fieri sine ulla sua terribili prohibitione
 7       II, XVII  |         factum eius imitandum lege ulla uel more permitterent. Ex
 8       II, XX    |            nihil a peste, nihil ab ulla clade timeatur. "Quis hanc
 9       II, XX    |     indulgentem nec in eis cuiquam ulla seueritate aduersantem,
10      III, XXV   |         Discordiae fabricarunt? An ulla ratio redditur, cur Concordia
11       IV, II    |             antequam Christi nomen ulla istorum uana et uerae saluti
12        V, IX    |    exhortationes adhibentur, neque ulla iustitia bonis praemia et
13        V, XVIII |          talium perhorrescens sine ulla dubitatione se ab illo bello
14        V, XX    |         Nam eorum uirtus, si tamen ulla est, alio modo quodam humanae
15       VI, Pr    |            ea quae legunt uel sine ulla uel non cum magna ac nimia
16       VI, I     |       terrenis omnibus regnis sine ulla dubitatione uel comparatione
17       VI, II    |          facile acutissimo et sine ulla dubitatione doctissimo".
18       VI, II    |           contendit, addidit "sine ulla dubitatione doctissimo".
19       VI, VI    |         omnium acutissimus et sine ulla dubitatione doctissimus,
20       VI, IX    |           illis cooperantibus sine ulla difficultate uirginitas
21       VI, IX    |           esse non desinat? Si est ulla frons in hominibus, quae
22      VII, XXII  |           et Venilia, nisi ut sine ulla causa necessariorum sacrorum
23      VII, XXIV  |           rubens et sudans, si est ulla frons in hominibus, adstabat
24     VIII, XXVII |            tamen deos non habemus, ulla ex parte audeant comparare.
25       IX, III   |              Num est in his uerbis ulla dubitatio, quod non animorum
26       IX, III   |       affectionibus repugnatur, ex ulla animi parte consistunt. ~
27       IX, V     |    scripturas irascitur, nec tamen ulla passione turbatur. Hoc enim
28       IX, VI    |            uirtus et sapientia, si ulla eis esset, passionibus turbulentis
29        X, XVI   |    prohibent? Si nec isti nec illi ulla miracula facerent, sed tantum
30       XI, V     |            etiam de isto sentiunt, ulla causa posse dissolui? Cum
31       XI, VII   |            potest, quod tamen sine ulla haesitatione credendum est.
32       XI, X     |            alibi minor; neque enim ulla pars est incorruptior quam
33       XI, XIII  | incommutabili, quod Deus est, sine ulla molestia perfruatur et in
34       XI, XIII  |         aeternum esse mansurum nec ulla dubitatione cunctetur nec
35       XI, XV    |           est Domini; non enim est ulla natura etiam in extremis
36       XI, XXVI  |     desideria concitamur; sed sine ulla phantasiarum uel phantasmatum
37       XI, XXVII |          non solum sensus, sed nec ulla saltem seminalis est uita,
38       XI, XXXI  |         habet uesperam; neque enim ulla creatura est, ut etiam ipsa
39      XII, IV    |          natura ignis aeterni sine ulla dubitatione laudabilis,
40      XII, XVIII |         quod dicunt nulla infinita ulla scientia posse conprehendi;
41      XII, XVIII |       infinita diuersitate uariata ulla eius scientia uel praescientia
42     XIII, III   |          sed nulla. Cur enim esset ulla poena in quibus non essent
43     XIII, III   |         poena in quibus non essent ulla punienda? Quapropter fatendum
44     XIII, XI    |            tam molesta est, ut nec ulla explicari locutione possit
45     XIII, XI    |     explicari locutione possit nec ulla ratione uitari. ~Loquamur
46     XIII, XVI   |  corporibus permanebunt nec ab eis ulla morte soluentur: quid est
47     XIII, XVI   |            dissoluemini, neque uos ulla mortis fata periment, nec
48     XIII, XVIII |        diuino munere spiritus sine ulla difficultate posse ferre
49      XIV, IX    |            stimulo timoris et sine ulla tristitia futuram; non ibi
50      XIV, X     |            nec mors metuebatur nec ulla corporis mala ualetudo,
51      XIV, XI    |       natura, quae accesserat, uel ulla eius parte sublata, sed
52      XIV, XX    |       huius libidinis humanam sine ulla dubitatione naturam, et
53      XIV, XXIV  |            propagandam prolem sine ulla libidine sermre uoluntati
54      XIV, XXVI  |           erat bonus; uiuebat sine ulla egestate, ita semper uiuere
55       XV, XXIII |        fuisse, scriptura ipsa sine ulla ambiguitate declarat. Cum
56      XVI, VIII  |            et haec leuior est quam ulla distantia; sed tamen absit,
57      XVI, IX    |           credendum est. Neque hoc ulla historica cognitione didicisse
58      XVI, XI    |           ante communis (quae sine ulla dubitatione ubi remansit,
59      XVI, XXIX  |       inmutabilisque naturae, sine ulla sui mutatione etiam mortalibus
60     XVII, IX    |        ecclesiae, possent inueniri ulla peccata, quae opus esset
61    XVIII, XVIII |       animum, sed ne corpus quidem ulla ratione crediderim daemonum
62    XVIII, XXXI  |         possent indifferenter sine ulla correptione haberi in ciuitate
63      XIX, III   |       tamen qualiscumque uita sine ulla uirtute potest esse; uirtus
64      XIX, III   |      potest esse; uirtus uero sine ulla uita non potest esse. Hoc
65      XIX, III   |          his autem non potest esse ulla doctrina, ac per hoc nec
66      XIX, X     |           ibi uirtutes, non contra ulla uitia uel mala quaecumque
67      XIX, XVII  |         animam, sed spiritale sine ulla indigentia ex omni parte
68      XIX, XXI   |          si in homine tali non est ulla iustitia, procul dubio nec
69      XIX, XXI   |         adtendas, nec utilitas sit ulla uiuentium, qui uiuunt impie,
70       XX, XXVI  |          quia ipsas conuincet sine ulla sermonis prolixitate conscientias.
71      XXI, II    |         illos autem non solum sine ulla sui laesione ibi esse, sed
72      XXI, IV    |         ferro nec igni nec alia ui ulla perhibetur praeter hircinum
73      XXI, V     |           enim admittit, inquiunt, ulla ratio, ut caro ardeat neque
74      XXI, VII   |       animalia sunt rationalia nec ulla ratione praediti spiritus,
75      XXI, XV    |       quippe cum uitiis, quam sine ulla conflictione dominantur.
76      XXI, XV    |           pacis aeternae quam sine ulla liberationis cogitatione
77      XXI, XVI   |       praeparetur aeternis, sed ne ulla quidem post mortem purgatoria
78      XXI, XVIII |           est, inquiunt, quod sine ulla condicione praedixit. Non
79     XXII, XVI   |         mentis nec ipsius corporis ulla remanebit infirmitas. Vnde
80     XXII, XX    |         omnibus perisset modis nec ulla eius materies in ullis naturae
81     XXII, XXII  |         ullo sermone digerit? quis ulla cogitatione conprehendit?
82     XXII, XXII  |          ubi mala non erunt omnino ulla, quaerenda est; et ad hoc
83     XXII, XXIII |            nec proelia nobis erunt ulla nec debita; quae nusquam
84     XXII, XXIV  |         inuicem pulchritudine sine ulla libidine perfruamur; quod
85     XXII, XXIV  |         cum summa felicitate, sine ulla difficultate! Quale erit
86     XXII, XXIV  |      habens quidem carnis,sed sine ulla carnali corruptione substantiam. ~
87     XXII, XXV   |        demonstrant? Non erit illic ulla corruptio, quod est corporis
88     XXII, XXVI  |       tamen dissoluemini neque uos ulla mortis fata periment nec
89     XXII, XXVI  |           exiguum quamlibet tempus ulla morte deponant. ~
90     XXII, XXVIII|           Plato, nec tamen ad mala ulla redituras, sicut ait Porphyrius,
91     XXII, XXX   |            aliud agatur, ubi neque ulla desidia cessabitur neque
92     XXII, XXX   |           desidia cessabitur neque ulla indigentia laborabitur,