| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] animatas 1 animatum 2 animatus 1 animi 92 animis 17 animo 95 animorum 19 | Frequency [« »] 93 modi 93 potuerunt 93 sumus 92 animi 92 primum 92 ulla 91 romani | Aurelius Augustinus De civitate Dei IntraText - Concordances animi |
Liber, Caput
1 I, XV | illisque cruciatibus corporibus animi uirtute beatum esse potuisse, 2 I, XVIII | cum pudicitia uirtus sit animi comitemque habeat fortitudinem, 3 I, XVIII | profecto pudicitia uirtus animi non erit, nec pertinebit 4 I, XVIII | corpris laboratur? Si autem animi bonum est, etiam oppresso 5 I, XVIII | perdita. Quocirca proposito animi permanente, per quod etiam 6 I, XVIII | corpore dicimus, ea sanctitate animi, per quam corpus sanctificabatur, 7 I, XVIII | corporis sanctitatem manente animi sanctitate etiam corpore 8 I, XVIII | corporis sanctitas uiolata animi sanctitate etiam corpore 9 I, XXII | se ipsis perpetrauerunt, animi magnitudine fortasse mirandi, 10 I, XXII | consulas, ne ipsa quidem animi magnitudo recte nominabitur, 11 I, XXII | potius Theombrotus in hac animi magnitudine reperitur, quem 12 I, XXII | uincla rumpenda sola adfuit animi magnitudo. Quod tamen magne 13 I, XXIII | inbecillioris quam fortioris animi facinus esse censuerunt, 14 II, XIV | sacrauerunt. Quo modo igitur tanta animi et morum mala bonis praeceptis 15 II, XV | disputationibus laborantem, ne animi malis, quae praecipue cauenda 16 II, XVI | numinibus accepisse. Mala igitur animi, mala uitae, mala morum, 17 II, XXII | et corporis potius quam animi malis, quae uel ab hostibus 18 II, XXIII | confitentur. Nam si uirtutibus animi et probitati uitae, cuius 19 IV, XVI | noluerunt. Vtrum indicium fuit animi inquieti, an potius ita 20 IV, XXI | necesse propter haec bona uel animi uel corporis uel externa 21 IV, XXXIII| cultores adhuc in prouectu animi paruuli haec ab eo munera 22 V, II | corporis temperatione, sed de animi uoluntate ueniunt, dissimiles 23 V, VI | aestus oceani; non autem et animi uoluntates positionibus 24 V, XII | uoluptatibus dabant et eneruationi animi et corporis in concupiscendis 25 V, XX | uoluptatem, fortiter in animi cogitatione, ut per pristinarum 26 VI, VI | huius mundi elementis humani animi suspicatur infirmitas, et 27 VI, X | Seneca sapienti, ut eas in animi religione non habeat, sed 28 VII, V | simillimus est inmortalis animi; tamquam si uasa ponerentur 29 VII, XVII | atque administrari certa animi stabilitate credebat: ita 30 VII, XXIII | credantur. Sed hoc dico: pars animi mundani, quae per terram 31 VII, XXIII | perhibetur? Quod si dicunt animi mundani partem, cum permeat 32 VII, XXIII | terrae permeet pars mundani animi, ut deum faciat Tellumonem? 33 VIII, V | est, quo modo Deus creator animi corpus est? Cedant ergo 34 VIII, VIII | bono corporis et de bono animi et de bono utriusque diuersi 35 VIII, XVI | eos eisdem quibus homines animi perturbationibus agitari, 36 VIII, XVII | dixit habere commune, id est animi passiones, si omnia quattuor 37 VIII, XVII | aqua et terra, quaero cur animi daemonum passionum turbelis 38 VIII, XVII | Pathos passio diceretur motus animi contra rationem. Cur ergo 39 VIII, XVIII | turbelas et tempestates animi, quibus daemones aestuare 40 VIII, XXIV | religione diuina auersio animi inuenit, ut homo arte faceret 41 VIII, XXIV | incredulitate et auersione animi a cultu ac religione diuina 42 VIII, XXIV | hominum et incredulitatem et animi errantis atque infidelis 43 VIII, XXIV | quibus tam longe absunt animi affectione, quam longe absunt 44 IX, III | munitamque uirtute passionibus animi inrationabilibus nequaquam 45 IX, III | laetari omnemque humani animi faciem pati, simili motu 46 IX, III | affectionibus repugnatur, ex ulla animi parte consistunt. ~ 47 IX, IV | sententiae philosophorum de his animi motibus, quae Graeci *pa/ 48 IX, IV | accidant sapienti passiones animi, an ab eis sit prorsus alienus, 49 IX, IV | Stoicis placuisse, quod animi uisa, quas appellant phantasias 50 IX, IV | etiamsi accidunt inferioribus animi partibus, in se contra rationem 51 IX, VI | mens eorum, id est pars animi superior, qua rationales 52 IX, VI | passionibus turbulentis inferiorum animi partium regendis moderandisque 53 IX, IX | sicut etiam Sallustius ait: "Animi imperio, corporis seruitio 54 IX, IX | sicut animalium terrestrium, animi eorum soluuntur a corpore: 55 IX, X | iniquitas daemonum, quae in animi passiui miseria non mortale 56 IX, XI | dai/monas, quod boni sint animi, hoc est boni daemones, 57 IX, XVI | sapientibus uiris, cum se uigore animi quantum licuit a corpore 58 X, XVIII | dicere uisi sunt: Mihi uirtus animi mei bonum est; sed: Mihi, 59 XII, VI | fuerat in utroque corporis et animi affectio? Amborum oculis 60 XIII, III | hebetudinem et infirmitatem animi et corporis, quam uidemus 61 XIV, II | uerum etiam illa, quibus animi uitia demonstrantur a uoluptate 62 XIV, II | inuidias non potius intellegat animi uitia esse quam carnis? 63 XIV, III | illas notissimas quattuor animi perturbationes, cupiditatem 64 XIV, IX | ad istam quaestionem de animi perturbationibus adtinet, 65 XIV, XV | passione dissensio, sicut animi dolor, quae tristitia nuncupatur, 66 XIV, XVI | totumque commouet hominem animi simul affectu cum carnis 67 XIV, XIX | atque libidinem uitiosas animi partes esse confessi sunt, 68 XIV, XIX | atque ratione. Quam partem animi tertiam uelut in arce quadam 69 XIV, XIX | homine iustitia ex omni animi parte seruari. Hae igitur 70 XIV, XXIII | facilitatem; uitiosas uero animi partes ut seruos asperiore 71 XIV, XXVI | stimulo cum tranquillitate animi et corporis nulla corruptione 72 XIV, XXVIII| uiuentes aut corporis aut animi sui bona aut utriusque sectati 73 XV, VII | me peccatum (quam partem animi etiam philosophi dicunt 74 XV, XXV | Ira Dei non perturbatio animi eius est, sed iudicium quo 75 XIX, I | Cum ergo uoluptas corporis animi uirtuti aut subditur aut 76 XIX, I | bonum, quo beatus esset, in animi tantummodo uirtute consisteret; 77 XIX, III | Omnium autem bonorum uel animi uel corporis nihil sibi 78 XIX, III | hominis, quae uirtute et aliis animi et corporis bonis, sine 79 XIX, III | nullum omnino bonum desit uel animi uel corporis, beatissima. 80 XIX, IV | decusque peruertet? Quid ipsius animi primigenia quae appellantur 81 XIX, VII | autem uel patitur ea sine animi dolore uel cogitat, multo 82 XIX, XIII | melioris; melior est autem animi aequitas quam corporis sanitas): 83 XIX, XX | hic agitur, quantislibet animi et corporis externarumque 84 XIX, XX | miseria est; non enim ueris animi bonis utitur, quoniam non 85 XIX, XXI | libidini ceterisque uitiosis animi partibus?" Plane hoc exemplo 86 XXI, IX | atque uermem, qui uolunt ad animi poenas, non ad corporis 87 XXI, IX | dicunt etiam uri dolore animi sero atque infructuose paenitentes 88 XXI, IX | uiri. Qui uero poenas et animi et corporis in illo supplicio 89 XXI, IX | dolorem aut corporis aut animi defuturum: ego tamen facilius 90 XXI, IX | diuinae scripturae uerbis animi dolorem, quoniam consequens 91 XXI, X | incorporalis, sicut est animi dolor, sed corporalis, tactu 92 XXII, XXV | XXV] Verum de animi bonis, quibus post hanc