Liber, Caput

 1        V, XIII  |         Latius regnes auidum domando ~Spiritum. quam si Libyam remotis ~
 2     VIII, XI    |              illa scriptura appellare spiritum Dei, quoniam et aer spiritus
 3        X, XV    |              et omnem animam et omnem spiritum, qui non est quod ipse.
 4        X, XXIII |              uoluit, quod nos sanctum Spiritum, nec Patris tantum nec Filii
 5        X, XXIII |           Filii tantum, sed utriusque Spiritum dicimus. Liberis enim uerbis
 6        X, XXIV  |              est et Filius, et eundem Spiritum sanctum, qui est et Pater
 7        X, XXIV  |            Filium, et Patris et Filii Spiritum sanctum nec Patrem esse
 8        X, XXV   |          colimus, Patrem et Filium et Spiritum sanctum, quam si eos ipsos
 9        X, XXVII |           potius quam purgant humanum spiritum falsitate phantasmatum et
10        X, XXVII |             modo enim purgent hominis spiritum, qui inmundum habent proprium?
11        X, XXIX  |                quem putamus te dicere Spiritum sanctum, et more uestro
12        X, XXIX  |          manens indueretur hominem et spiritum dilectionis suae daret hominibus
13        X, XXIX  |         mutabile incommutabili, tamen spiritum spiritui, aut ut uerbis
14       XI, XXIX  |             Verbum et Patrem et eorum Spiritum sanctum, eamque esse inseparabilem
15      XII, IX    |            Dei diffusa sit in eis per Spiritum sanctum, qui datus est eis;
16     XIII, XIII  |            caro concupiscere aduersus spiritum, cum qua controuersia nati
17     XIII, XX    |               spiritalis, non quia in spiritum conuertetur, sicut nonnulli
18     XIII, XXIII |               animam uiuentem, nondum spiritum uiuificantem, animalia dicuntur
19     XIII, XXIII |           uiuentem factus est, non in spiritum uiuificantem, quod ei post
20     XIII, XXIII |               uestra per inhabitantem spiritum eius in uobis. Tunc ergo
21     XIII, XXIII |              Tunc ergo erit corpus in spiritum uiuificantem, quod nunc
22     XIII, XXIII |              uiuentem, quamuis non in spiritum uiuificantem, ut tamen mortuum
23     XIII, XXIII |           addendo: Nouissimus Adam in spiritum uiuificantem, procul dubio
24     XIII, XXIII |               ait: Nouissimus Adam in spiritum uiuificantem. Prius est
25     XIII, XXIII |        corpore spiritali quod erit in spiritum uiuificantem; non quia omnes,
26     XIII, XXIV  |        Inspirauit Deus in faciem eius spiritum uitae, et factus est homo
27     XIII, XXIV  |             discipulis suis: Accipite Spiritum sanctum. Vnde tale aliquid
28     XIII, XXIV  |          insufflauit dicens: Accipite Spiritum sanctum, nimirum hoc intellegi
29     XIII, XXIV  |              intellegeremus, ut dixi, Spiritum sanctum Patri esse Filioque
30     XIII, XXIV  |             inspirauit in faciem eius spiritum uitae, non ait Graecus *
31     XIII, XXIV  |        differentiam hoc uocabulum non spiritum, sed flatum appellare maluerunt.
32     XIII, XXIV  |           aliquando flatum, aliquando spiritum, aliquando inspirationem
33     XIII, XXIV  |             pneu=ma uero numquam nisi spiritum, siue hominis (de quo ait
34     XIII, XXIV  |        Dominus in euangelio: Accipite Spiritum sanctum, eum corporei sui
35     XIII, XXIV  |              Latinos, non flatum, sed spiritum. Quapropter in eo, quod
36     XIII, XXIV  |            Insufflauit in faciem eius spiritum uitae, si Graecus non *pnoh/
37     XIII, XXIV  |              consequens, ut Creatorem Spiritum, qui proprie dicitur in
38     XIII, XXIV  |               cum dixisset, inquiunt, spiritum, non adderet uitae, nisi
39     XIII, XXIV  |            uitae, nisi illum sanctum <Spiritum&lg uellet intellegi; et
40     XIII, XXIV  | intellegeretur, quae illi per sanctum Spiritum datur? Hoc quid est aliud
41     XIII, XXIV  |            est: Et omnia, quae habent spiritum uitae, et omnis, qui erat
42     XIII, XXIV  |            ergo et animam uiuentem et spiritum uitae etiam in pecoribus
43     XIII, XXIV  |            legitur: Omnia quae habent spiritum uitae, non Graecus *pneu=
44     XIII, XXIV  |           adderet uitae, cum dixisset spiritum? Sed intellegimus animam
45     XIII, XXIV  |       intellegimus animam uiuentem et spiritum uitae scripturam suo more
46     XIII, XXIV  |           itidem dixit habuisse in se spiritum uitae; ubi etiam in Graeco
47     XIII, XXIV  |               sed *pnoh/n; non utique Spiritum sanctum, sed eorum animam
48     XIII, XXIV  |          uiuentem, nouissimus Adam in spiritum uiuificantem. Sed non primum
49      XIV, I     |               carnem, altera secundum spiritum uiuere in sui cuiusqm generis
50      XIV, II    |        secundum carnem, quid secundum spiritum uiuere. Quisquis enim hoc
51      XIV, II    |             in animo ponunt, secundum spiritum uiuere, quia et hominis
52      XIV, IV    |        secundum carnem, alii secundum spiritum uiuerent: potest etiam isto
53      XIV, IV    |                Nos autem, inquit, non spiritum huius mundi accepimus, sed
54      XIV, IV    |            huius mundi accepimus, sed spiritum qui ex Deo est, ut sciamus
55      XIV, IX    |              ait: Non enim accepistis spiritum seruitutis iterum in timore.
56      XIV, IX    |      ciuitatis Dei, uiuentes secundum spiritum, non secundum carnem, hoc
57      XIV, XXIV  |          antro pectoris communiti, ad spiritum ducendum ac remittendum
58       XV, II    |       persequebatur eum, qui secundum spiritum: ita et nunc. Sed quid dicit
59       XV, V     |             caro concupiscit aduersus spiritum et spiritus aduersus carnem.
60       XV, VII   |             Caro concupiscit aduersus spiritum, in cuius carnis fructibus
61       XV, XXIII |     interpretes accepisse propheticum spiritum, ut, si quid eius auctoritate
62      XVI, VI    |            Pater dixerit ad Filium et Spiritum sanctum: Venite, et descendentes
63      XVI, XXI   |         secundum carnem, sed secundum spiritum plurium fiorum, congruentius
64      XVI, XLI   |             inclinato capite tradidit spiritum; aut certe sepultura eius
65     XVII, XII   |         secundum carnem, sed secundum spiritum sunt Israelitae, merito
66    XVIII, XXVIII|            firmans tonitrum et creans spiritum et adnuntians in hominibus
67    XVIII, XXXI  |               Iudaeorum discipulorum, Spiritum sanctum, recolat qui meminit
68    XVIII, XXXI  |            dies decem misit promissum Spiritum sanctum; cuius uenientis
69    XVIII, XXXI  |             resurrectionem die, misit Spiritum sanctum. Tunc tria milia
70      XIX, IV    |             caro concupiscit aduersus spiritum f cui uitio contraria uirtus
71      XIX, IV    |           boni, nisi ut caro aduersus spiritum non concupiscat, nec sit
72      XIX, IV    |          carni concupiscenti aduersus spiritum spiritu succumbente cedamus
73      XIX, IV    |           caro, quanto magis aduersus spiritum concupiscit. Quamdiu ergo
74       XX, XV    |     demonstrans, et corpus mortuum et spiritum uitam. Nec tamen dixit corpus
75       XX, XIX   |            neque terreamini neque per spiritum neque per uerbum neque per
76       XX, XXI   |      Hierusalem ad nostrum tantummodo spiritum pertinere: Et ossa, inquit,
77       XX, XXX   |          super habitatores Hierusalem spiritum gratiae et misericordiae;
78       XX, XXX   |         habitatores eiusdem ciuitatis spiritum gratiae et misericordiae?
79       XX, XXX   |               eos, qui accepturi sunt spiritum gratiae et misericordiae,
80       XX, XXX   |          super habitatores Hierusalem spiritum gratiae et misericordiae;
81       XX, XXX   |         adsumpsit eum anima mea. Dedi Spiritum meum in illum, iudicium
82      XXI, XV    |             caro concupiscit aduersus spiritum et spiritus aduersus carnem,
83     XXII, XXI   |           carnem, sed utique secundum spiritum carnales erant, quibus ait
84     XXII, XXIII |            caro concupiscere aduersus spiritum et spiritus aduersus carnem,
85     XXII, XXIX  |               non per corpus, sed per spiritum uidit. Sicut ergo constat
86     XXII, XXX   |            aliquid spiritus, quod nec spiritum posset decere nec corpus.