Liber, Caput

 1        I, III   |              cum de diis eorum talia dicimus; nec suscensent auctoribus
 2        I, XVIII |        pergentem sanctam uel corpore dicimus, ea sanctitate animi, per
 3        I, XIX   |              perspicuae rationi, qua dicimus corpore oppresso nequaquam
 4        I, XXVI  |        hominis, qui in ipso est. Hoc dicimus, hoc asserimus, hoc modis
 5      III, XVII  |       quietorum. Nec nobis, quia hoc dicimus, boni Romani prudentesque
 6      III, XVII  |            enim grauius uel grauiora dicimus auctoribus eorum et stilo
 7      III, XVII  |          deos eorum horribiliora nos dicimus, quam eorum identidem auctores,
 8       IV, X     |         nobis suscensere, quod talia dicimus de diis eorum, et sibi non
 9        V, III   |             prandeat?): numquid ista dicimus, quando in moribus operibus
10        V, IX    |           ausus atque impios et Deum dicimus omnia scire antequam fiant,
11        V, IX    |            Omnia uero fato fieri non dicimus, immo nulla fieri fato dicimus;
12        V, IX    |       dicimus, immo nulla fieri fato dicimus; quoniam fati nomen ubi
13        V, IX    |              nomen accepit, non esse dicimus nullas, sed latentes, easque
14        V, IX    |            bonorum, quos angelos Dei dicimus, seu malorum, quos angelos
15        V, X     |            necessitas, secundum quam dicimus necesse esse ut ita sit
16        V, X     |        omnipotens est. Sic etiam cum dicimus necesse esse, ut, cum uolumus,
17        V, X     |      arbitrio: et uerum procul dubio dicimus, et non ideo ipsum liberum
18        V, XXIV  |             imperatores ideo felices dicimus, quia uel diutius imperarunt
19        V, XXIV  |        desiderarent. Sed felices eos dicimus, si iuste imperant, si inter
20        V, XXIV  |              Christianos imperatores dicimus esse felices interim spe,
21       VI, VI    |         falsis, quam male! ~Haec cum dicimus, uideri fortasse cuipiam
22       VI, XII   |            Eam quippe uitam aeternam dicimus, ubi est sine fine felicitas.
23      VII, XII   |         diuitiae, aliud pecunia. Nam dicimus diuites sapientes, iustos,
24      VII, XII   |            Et Deum ipsum uerum recte dicimus diuitem, non tamen pecunia,
25     VIII, VI    |             praetulerunt. Sensibilia dicimus, quae uisu tactuque corporis
26       IX, XIII  |              possunt. Non enim sicut dicimus locum medium nec summum
27       IX, XVI   |       creatorem, quem nos uerum Deum dicimus, sic a Platone praedicari
28       IX, XXIII |              dicunt: hoc dicunt quod dicimus, quolibet eos nomine appellent.
29       IX, XXIII |           numero missos esse angelos dicimus, qui Dei uoluntatem hominibus
30        X, I     |            hanc ei tantum Deo deberi dicimus, qui uerus est Deus facitque
31        X, XXIII |               sed utriusque Spiritum dicimus. Liberis enim uerbis loquuntur
32        X, XXIV  |             XXIV] Nos itaque ita non dicimus duo uel tria principia,
33       XI, I     |                     I] Ciuitatem Dei dicimus, cuius ea scriptura testis
34       XI, III   |             nuncupantur, quod ita ea dicimus esse prae sensibus, sicut
35       XI, IX    |          quam facta sunt omnia, quem dicimus unigenitum Dei filium; ut
36       XI, X     |            quae duo Patrem et Filium dicimus; et utrumque hoc.cum spiritu
37       XI, X     |         naturam istam boni simplicem dicimus, quia Pater in ea solus
38       XI, XI    |          illi tenebrae, quos angelos dicimus; sed simul ut facti sunt,
39      XII, I     |             non se potest amittere. ~Dicimus itaque inmutabile bonum
40      XII, XIV   |              Domino erimus, cui modo dicimus, quod sacer admonet psalmus:
41      XII, XVI   |           tempus, tam inconuenienter dicimus, ac si quisquam dicat: Erat
42      XII, XVI   | insipientissimus dixerit? Sicut ergo dicimus creatum tempus, cum ideo
43      XII, XXV   |      gignuntur in mundo, tam non eos dicimus creatores animalium, quam
44      XII, XXVI  |           solum igitur agricolas non dicimus fructuum quorumque creatores,
45      XII, XXVI  |            illam Alexandrum habuisse dicimus conditores: quanto potius
46     XIII, IX    |        quanta sunt quos agere animam dicimus, profecto qui nondum anima
47     XIII, XI    |          quem ad modum tria sunt cum dicimus "ante mortem, in morte,
48     XIII, XI    |              eos, qui in somno sunt, dicimus dormientes, et qui in languore,
49     XIII, XVI   |              uidentur inridere, quod dicimus animae a corpore separationem
50     XIII, XVIII |         distet inter praesentem quam dicimus sanitatem et inmortalitatem
51     XIII, XXIV  |              pnoh\n dixerit: cur non dicimus: Quid opus erat ut adderet
52      XIV, VII   |            est; bona, si bonus. Quod dicimus, de scripturis probemus.
53       XV, VIII  |             taceretur, quam terrenam dicimus ciuitatem, quantum ei commemorandae
54       XV, XIII  |         illum fecisse, cum res, quam dicimus, postulauit, quia non fecit,
55       XV, XX    |     commendaretur haec ciuitas, quam dicimus esse terrenam, ac deinde
56      XVI, V     |        hominem uiuens, quam terrenam dicimus ciuitatem: non loco mouetur
57      XIX, I     |          ipsum. Finem boni ergo nunc dicimus, non quo consumatur, ut
58      XIX, III   |         habeat ad alterum, bigas non dicimus, sed ambo simul). Horum
59      XIX, III   |              nos familiarius angelos dicimus. De bonorum autem et e contrario
60      XIX, VI    |        iudicandi. Haec est ergo quam dicimus miseria certe hominis, etsi
61      XIX, X     |         beatitudo illi, quam finalem dicimus, beatitudini comparata prorsus
62       XX, I     |          diuini iudicii ultimum diem dicimus, id est nouissimum tempus.
63       XX, I     |          autem, cum diem iudicii Dei dicimus, addimus ultimum uel nouissimum,
64       XX, X     |             sed sicut omnes christos dicimus propter mysticum chrisma,
65       XX, XIX   |             quod est ecclesia; sicut dicimus: "Sedet in amicum", id est
66       XX, XX    |             cum illo. Hoc enim uobis dicimus in uerbo Domini, quia nos
67       XX, XX    |           moriatur? Aut si recte non dicimus seminari nisi ea corpora
68       XX, XXIV  |   conflagrationi nouissimae, quantum dicimus ualuisse diluuium, qui nullis
69       XX, XXVIII|     omnipotentis? Et nunc nos beatos dicimus alienos, et aedificantur
70       XX, XXX   |            credituri sunt. Sed sicut dicimus Iudaeis: "Vos occidistis
71      XXI, III   |          laeditur corpus. Sicut ergo dicimus corpora sentientia et corpora
72      XXI, III   |          sensus et uita: ita corpora dicimus et dolentia, cum dolor corpori
73      XXI, V     |           existimant falsa esse quae dicimus, ipsi de tot mirabilibus
74      XXI, V     |          crederet, si, quem ad modum dicimus futura hominum uiua corpora
75      XXI, V     |         sicut eorum quae futura esse dicimus, ab infidelibus ratio posceretur.
76      XXI, VII   |     transgreditur, omnipotentem Deum dicimus esse facturum, nec reddita
77      XXI, VIII  |          umquam morituris corporibus dicimus, quia humanorum corporum
78      XXI, VIII  |              portenta contra naturam dicimus esse; sed non sunt. Quo
79      XXI, XXVII |            illam non dimittatur, cum dicimus: Dimitte nobis debita nostra,
80     XXII, I     |             quam sanctam et supernam dicimus ciuitatem, in qua res, qua
81     XXII, II    |           uoluntatem, qua Deum uelle dicimus quod alios efficit uelle,
82     XXII, II    |          praesciuit atque disposuit, dicimus: "Fiet quando Deus uoluerit";
83     XXII, II    |         utrum futurum sit ignoramus, dicimus: "Fiet, si Deus uoluerit";
84     XXII, XIX   |               sicut illam claritatem dicimus adfuisse non uisam, a quibus
85     XXII, XXIX  |              tota est. Non enim quia dicimus Deum et in caelo esse et