Liber, Caput

 1        I, IX    |     reformidatur uulgi iudicium et carnis excruciatio uel peremptio,
 2        I, XI    |      formidare. Sed aliud est quod carnis sensus infirmiter pauidus
 3        I, XII   |      Christianis, quibus et ipsius carnis membrorumque omnium reformatio
 4        I, XVI   |           quod fieri fortasse sine carnis aliqua uoluptate non potuit. ~
 5        I, XXV   |             ut consentiat libidini carnis suae aliena libidine concitatae,
 6        I, XXV   |          ut mens talis quibuslibet carnis uoluptatibus ad consensum
 7       II, VI    |        ipsa mente, in ipso rectore carnis animo, eos impleri ac pessimos
 8       VI, IX    |      peragat cetera concupiscentia carnis et sanguinis procurato secreto
 9     VIII, V     |          eis corda eorum obstricta carnis sensibus fabulata sunt.
10     VIII, VII   |          uiderint, qualibus oculis carnis formam sapientiae decusque
11     VIII, XXV   |           quia in terra condicione carnis habitamus, sed si inmunditia
12       IX, XV    |    infirmata Verbi diuinitate, sed carnis infirmitate suscepta; non
13       IX, XV    |      effectus est, in perpetua uel carnis morte remanerent. Proinde
14       IX, XXI   |           eidem Domino infirmitate carnis induto dixerint: Quid nobis
15       IX, XXI   |           contemptibilis uideretur carnis infirmitas, resistere nullus
16        X, XXII  |           ut polluti carne peccati carnis peccati similitudine mundaremur.
17        X, XXIV  |           peccatum esse malum, non carnis substantiam uel naturam,
18        X, XXV   |           subiecit: Deus cordis et carnis meae, sed Deus cordis mei.
19       XI, XXII  |          non uiderunt, quia egenam carnis huius fragilemque mortalitate.
20     XIII, XIII  |          nouum motum inoboedientis carnis suae, tamquam reciprocam
21     XIII, XVIII |         premant: membra tamen suae carnis leuiora portat anima cum
22     XIII, XXIII |       credamus futura, sed corpora carnis habitura substantiam, sed
23     XIII, XXIV  |           flatus ille Corporeus de carnis ore procedens substantia
24     XIII, XXIV  |     auferri; natura quidem manente carnis, sed nulla omnino carnali
25      XIV, II    |       profecto malum est, cum ipsa carnis natura non sit malum) ut
26      XIV, II    |         Manifesta autem sunt opera carnis, quae sunt fornicationes,
27      XIV, II    |            ad uoluptatem peffinent carnis, sicuti sunt fornicationes,
28      XIV, II    |          demonstrantur a uoluptate carnis aliena. Quis enim seruitutem,
29      XIV, II    |   intellegat animi uitia esse quam carnis? Quando quidem fieri potest,
30      XIV, II    |           etiam tunc homo, quamuis carnis libidines continere atque
31      XIV, II    |            abstinet a uoluptatibus carnis, damnabilia opera carnis
32      XIV, II    |           carnis, damnabilia opera carnis agere demonstratur. Quis
33      XIV, II    |          in fide et ueritate opera carnis appeuat, nisi quia eo locutionis
34      XIV, II    |          ipsum hominem uult nomine carnis intellegi? ~
35      XIV, III   |         carnem. Ex qua corruptione carnis licet existant quaedam incitamenta
36      XIV, III   |       huius modi mali est, quod ad carnis pertinet uoluptates, non
37      XIV, III   |  animositates, inuidias opera esse carnis; quorum omnium malorum caput
38      XIV, III   |           quo modo sunt ista opera carnis, nisi quia opera sunt hominis,
39      XIV, III   |           quem, sicut dixi, nomine carnis appellat? Non enim habendo
40      XIV, V     |            animae et nomine solius carnis significari potest) eligat
41      XIV, V     |           et tamquam malum naturam carnis accusat, profecto et animam
42      XIV, XV    |        Dolores porro, qui dicuntur carnis, animae sunt in carne et
43      XIV, XV    |           aut aliquid animae, quod carnis afficit passio, uel aspera,
44      XIV, XV    |           ut uoluptatem. Sed dolor carnis tantum modo offensio est
45      XIV, XV    |            in carne. Dolorem autem carnis non praecedit ullus quasi
46      XIV, XV    |        praecedit ullus quasi metus carnis, qui ante dolorem in carne
47      XIV, XVI   |            animi simul affectu cum carnis appetitu coniuncto atque
48      XIV, XVII  |      Proinde confusi inoboedientia carnis suae, tamquam teste poena
49       XV, VII   |        aduersus spiritum, in cuius carnis fructibus et inuidiam commemorat,
50       XV, VII   |          de peccato uel de uitiosa carnis concupiscentia, hoc isto
51       XV, XV    |   Matthaeus generationem dominicae carnis per seriem parentum uolens
52       XV, XX    |          est autem, ut et uoluptas carnis, quae spiritui resisteret,
53      XVI, II    |    eleganter ostendit, quod a suae carnis gente et domesticis sanguinis
54      XVI, XXIX  |          eum etiam ante indumentum carnis fuisse uisibilem. Est quidem
55      XVI, XXXII |         est, inquit, non qui filii carnis, hi filii Dei, sed filii
56      XVI, XXXIV |            heres, et non qui filii carnis, hi filii Dei, sed filii
57      XVI, XLII  |      Christianis (quamuis, quod ad carnis propaginem pertinet, nec
58     XVII, III   |         partim pertinent ad gentem carnis Abrahae, partim uero ad
59     XVII, V     |      secundum hoc credatur homo in carnis huius effigie factus ad
60     XVII, VII   |        dabit illud proximo tuo, ad carnis cognationem id refertur;
61     XVII, XI    |            eius, ex quo natura est carnis eius. Non enim uane, inquit,
62      XIX, XII   |            factum est; conturbauit carnis pacem ista peruersitas et
63      XIX, XIV   |         nihil ergo praeter quietem carnis et copiam uoluptatum, ut
64      XIX, XXVI  |             XXVI] Quocirca ut uita carnis anima est, ita beata uita
65       XX, IX    |        secunda resurrectione, quae carnis est, in mortem secundam
66       XX, XXI   |      exorientur, ut resurrectionem carnis quidem, sed tamen bonorum
67       XX, XXI   |        uidemus. Non enim ex genere carnis et sanguinis, sicut erat
68       XX, XXI   |       profecto post resurrectionem carnis, cuius fides his rerum uocabulis
69      XXI, IV    |            Habebit enim tunc istam carnis substantia qualitatem ab
70      XXI, VIII  |             quoniam scimus humanae carnis istam non esse naturam:
71      XXI, IX    |     ueteribus scripturis: Vindicta carnis impii ignis et uermis. Potuit
72      XXI, IX    |        impii. Cur ergo dictum est: carnis impii, nisi quia utrumque,
73      XXI, IX    |        ignis et uermis, poena erit carnis? Aut si uindictam carnis
74      XXI, IX    |           carnis? Aut si uindictam carnis propterea dicere uoluit,
75      XXI, XV    |          die in diem spiritu facta carnis mortificemus. Nouit enim
76      XXI, XXV   |         Manifesta autem sunt opera carnis, quae sunt fornicatio, inmunditia,
77      XXI, XXV   |      proferens et enumeratis illis carnis operibus eadem ueritate
78      XXI, XXVI  |          pertinere etiam mors ipsa carnis, quae de primi peccati perpetratione
79      XXI, XXVI  |            cuius etiam commixtione carnis ad carnalem utitur uoluptatem,
80     XXII, XX    |    conficitur, ut in resurrectione carnis in aeternum eas mensuras
81     XXII, XXIV  |       spiritale erit,habens quidem carnis,sed sine ulla carnali corruptione
82     XXII, XXV   | dissentiunt philosophi nobiles: de carnis resurrectione contendunt,
83     XXII, XXVI  |  inpossibilis, ideo resurrectionem carnis non esse credendam. Apertissime
84     XXII, XXVIII|          apud eos tota quaestio de carnis in aeternum resurrectione
85     XXII, XXIX  |        Deum, resurrectionem quidem carnis sine dubio prophetauit,