Liber, Caput

 1        I, XXVIII|         conscientiam retinetis non uos consensisse peccatis eorum,
 2        I, XXVIII| consensisse peccatis eorum, qui in uos peccare permissi sunt. Quod
 3        I, XXVIII|   continentiae uel pudicitiae bono uos inflatius extulistis et
 4        I, XXVIII|  responderint, nolite admirari hoc uos amisisse, unde hominibus
 5        I, XXIX  |         malis temporalibus seruat; uos autem qui estis, cum quibus
 6        I, XXX   |           auderetis aspicere, ipse uos ab hac inpudentia cohiberet.
 7        I, XXXII |           qui ista nescitis et qui uos scire dissimulatis, aduertite,
 8        I, XXXII |            potatis erroribus ebria uos aliquid sanum cogitare permittit!
 9        I, XXXIII|      luctum maeroremque ducentibus uos theatra quaereretis intraretis
10        I, XXXIII|             quando rebus prosperis uos facile corrumpi atque euerti
11        I, XXXIII|      euerti posse cernebat, quando uos securos esse ab hostili
12        I, XXXIII|        potuistis aduersis. Volebat uos ille Scipio terreri ab hoste,
13        V, XII   |         possidet. Neque mirum: ubi uos separatim sibi quisque consilium
14        V, XIV   |          hac intentione, ut eos ad uos conuerti uelitis, quia non
15        V, XIV   |     conuerti uelitis, quia non per uos aliquid estis; sed ut glorificent
16      VII, XXII  |       redit. Quaeso te, Varro, uel uos, qui tam doctorum hominum
17      VII, XXII  |         legistis et aliquid magnum uos didicisse iactatis, interpretamini
18      VII, XXII  |         uestris, non ut dii plures uos regerent, sed ut ea, quae
19      VII, XXII  |        falsitatibus gaudent, plura uos daemonia possiderent? Cur
20     VIII, X     |         dictum est: Cauete ne quis uos decipiat per philosophiam
21     VIII, XI    |       Israel; Qui est, misit me ad uos, tamquam in eius comparatione,
22     VIII, XI    |          eis: Qui est, misit me ad uos. ~
23     VIII, XXIII |      cuncta prudentem decet, istud uos ignorare fas non est: Futurum
24     VIII, XXIV  |        immolant, et non Deo ; nolo uos socios fieri daemoniorum.
25        X, VI    |      apostolus ait: Obsecro itaque uos, fratres, per miserationem
26        X, VI    |        mentis uestrae ad probandum uos quae sit uoluntas Dei, quod
27        X, XIV   |           sic uestit: quanto magos uos, modicae fidei? Optime igitur
28        X, XXIX  |            quibus ad hoc credendum uos ipsos admonere debeatis;
29        X, XXIX  |     incorporeo cohaerere. An forte uos offendit inusitatus corporis
30        X, XXIX  |        obliuiscimini, aut ignorare uos fingitis, quid disputare
31        X, XXIX  |            opiniones uestras, quas uos ipsi oppugnatis, Christiani
32        X, XXIX  |        Christus humiliter uenit et uos superbi estis? Qualia sanctorum
33        X, XXIX  |        dico: Christus est humilis, uos superbi? An forte corrigi
34       XI, VII   |           et alio loco: Omnes enim uos filii lucis estis et filii
35       XI, XXXI  |           quo Dominus ait: Docebit uos omnem ueritatem. Ibi requies
36       XI, XXXIII|        dicit apostolus: Omnes enim uos filii lucis estis et filii
37     XIII, XV    |            inoboedientiam, deseram uos per iustitiam: profecto
38     XIII, XVI   |     quoniam estis orti, inmortales uos quidem esse et indissolubiles
39     XIII, XVI   |          tamen dissoluemini, neque uos ulla mortis fata periment,
40     XIII, XXII  |         reficiendi corporis, sicut uos facitis, me cibum sumere
41      XIV, IV    |            Cum enim <sint&lg inter uos aemulatio et contentio,
42      XIV, VIII  |     faciant uobis homines, haec et uos facite illis, ita dictum
43      XIV, VIII  |     faciant uobis homines, haec et uos facite illis; credo propterea,
44      XIV, VIII  |            uobis homines, eadem et uos facite illis. Et hoc unde,
45      XIV, VIII  |        etsi ad horam, contristauit uos; nunc gaudeo, non quoa contristali
46      XIV, IX    |          fuerit in aliquo delicto, uos, qui spiritales estis, instruite
47      XIV, IX    |            dixerit: Gaudeo propter uos, ut credatis, quod Lazarum
48      XIV, XI    |             Vnde Veritas dicit: Si uos Filius liberauerit, tunc
49      XIV, XI    |          autem, ac si diceret: "Si uos Filius saluos fecerit, tunc
50       XV, VI    |            homo in aliquo delicto, uos, qui spiritales estis, instruite
51      XVI, XV    |         illum in terra hac, in qua uos nunc habitatis et patres
52      XVI, XXVI  |            conseruabis inter me et uos et inter semen tuum post
53      XVI, XXVI  |       signo testamenti inter me et uos. Et puer octo dierum circumcidetur,
54     XVII, IV    |          scientiarum Dominus. Ipse uos scit, et ubi nemo scit;
55     XVII, VIII  |            sanctum est, quod estis uos.
56    XVIII, XXVIII|          est eis: Non populus meus uos, uocabuntur et ipsi filii
57    XVIII, XXXI  |           sancti superuenientem in uos, et eritis mihi testes in
58       XX, V     |           inquit, dico uobis, quod uos, qui secuti estis me, in
59       XX, V     |      maiestatis suae. sedebitis et uos super sedes duodecim iudicantes
60       XX, IX    |        iustitia uestra, id est, ut uos non soluatis, sed faciatis
61       XX, IX    |        Nonne de his qui intus sunt uos iudicatis? Et animae, inquit,
62       XX, XIV   |           figura huius mundi, uolo uos sine sollicitudine esse.
63       XX, XVIII |           Hoc unum uero non lateat uos, carissimi, quia unus dies
64       XX, XVIII |         sed patienter fert propter uos, nolens aliquem perire,
65       XX, XVIII |    pereuntibus quales oportet esse uos in sanctis conuersationibus
66       XX, XIX   | Thessalonicenses: Rogamus, inquit, uos, fratres, per aduentum Domini
67       XX, XIX   |        instet dies Domini, ne quos uos seducat ullo modo; quoniam
68       XX, XIX   |          quod adhuc cum essem apud uos haec dicebantur uobis? et
69       XX, XX    |          Nolumus, inquit, ignorare uos, fratres, de dormientibus,
70       XX, XXI   |          mater consoletur, ita ego uos consolabor; et in Hierusalem
71       XX, XXIV  |    pereuntibus quales oportet esse uos? possunt illi caeli intellegi
72       XX, XXV   |           prioribus. Et accedam ad uos in iudicio, et ero testis
73       XX, XXVI  |             Et accedam, inquit, ad uos in iudicium, et ero testis
74       XX, XXVI  |             tamquam diceret: " Cum uos mutauerit et in deterius
75       XX, XXX   |          gentes, quae spoliauerunt uos; quia qui tetigerit uos,
76       XX, XXX   |            uos; quia qui tetigerit uos, quasi tangat pupillam oculi
77       XX, XXX   |          promiserat dicens: Faciam uos piscatores hominum, et uni
78      XXI, VI    |          credenda sunt, credite et uos quod in easdem litteras
79      XXI, XXII  |       uester peccata uestra, si et uos dimiseritis hominibus. Ac
80      XXI, XXIV  | conscribebat epistulas: Sicut enim uos, inquit, aliquando non credidistis
81      XXI, XXIV  |     loquebatur, tamquam dicens: Et uos et illos? Deus ergo et gentiles
82      XXI, XXVII |            peccata sine quibus nec uos eritis, qui iustificati
83      XXI, XXVII |  iniquitatis, ut et ipsi recipiant uos in tabernacula aeterna;
84     XXII, XXVI  |           tamen dissoluemini neque uos ulla mortis fata periment