Liber, Caput

 1        I, III   |          suorum morum peruersitate merito patiuntur, blasphemantes
 2        I, XV    |        etiam uigilando peremerunt. Merito certe laudant uirtutem tam
 3        I, XVII  |       putauit. Nam si Iudae factum merito detestamur eumque ueritas
 4        I, XXI   |           oboedienter occidere; et merito quaeritur utrum pro iussu
 5        I, XXII  |         opinionem, maiorque animus merito dicendus est, qui uitam
 6        I, XXIII |            et probus habebatur, ut merito putetur etiam recte fieri
 7       II, IV    |            a quibus non colebatur, merito neglexit; dii autem illi,
 8       II, XVIII |            au a ritia corrupta, ut merito dicatur genitos esse, qui
 9      III, IX    |            adsolent, clauderet, eo merito scilicet, quia Romanis multa
10       IV, XXVI  |             diuina mallem ad nos." Merito displicuit uiro graui diuinorum
11        V, Pr    |            dea esset, sola colenda merito diceretur): iam consequenter
12        V, XXI   |           inmodicis ausibus et mox merito temeritatis occisus in locis
13       VI, I     |       caducos apices terreni regni merito quisque contemnat, illi
14       VI, II    |       sapientibus et insipientibus merito abicienda et ueritati religionis
15       VI, IV    |          se dixit scribendi ordine merito praetulisse, sicut pictorem
16       VI, VII   |          plena, et haec tota, quae merito culpanda et respuenda iudicatur,
17       VI, VIII  |          diis indigna confinxerit, merito repudianda discernitur,
18      VII, I     |          omnes boni fideles electi merito nuncupentur. Eliguntur in
19      VII, III   |           nec uiuunt nec sentiunt, merito praeferuntur. Inter selectos
20      VII, III   |           ad istam nobilitatem non merito, sed fortuito peruenerunt:
21      VII, IX    |          prima, penes Iouem summa. Merito ergo rex omnium Iuppiter
22      VII, XXI   |      reperiret, et ab uno uero Deo merito inmunditiae destituta ac
23      VII, XXV   |          litterisque mandatum est? Merito hinc auersatus est Varro
24     VIII, VII   |        conspexerint. Hi uero, quos merito ceteris anteponimus, discreuerunt
25     VIII, XXII  |     superioris sublimitate deiecti merito inregressibilis transgressionis
26     VIII, XXIII |            praeferatur. Quapropter merito homo deficit ab illo qui
27     VIII, XXV   |           ab eis longe sumus uitae merito, non corporis loco. Non
28       IX, I     |   hominibus, qui perhibentur boni, merito mouentur daemonum factis,
29       IX, I     |         coguntur, ut, quidquid eis merito displicet in operibus uel
30       IX, IV    |         anima nequissimi nebulonis merito non fuisse sollicitum, se
31       IX, V     |          quam ueritatis. Sed adhuc merito quaeri potest, utrum ad
32       IX, XXIII |          cum inferioribus, quoniam merito malitiae miseri sunt, beatitudinem,
33        X, I     |    Platonicos omnium philosophorum merito nobilissimos, propterea
34        X, VII   |                               VII] Merito illi in caelestibus sedibus
35        X, XI    |       malitias et ineptias, quibus merito mouetur, omnibus daemonibus
36        X, XI    |         quae uoluerit perducentem, merito Porphyrius admiratur; immo
37        X, XXX   |          in corpora uelle reuerti. Merito displicuit hoc Porphyrio
38        X, XXXII |  praedictionemque contemnere, quod merito in aliis uaticinantibus
39       XI, V     |     patentibus nullo excellentiore merito posset hic eligi, quamuis
40       XI, XXIII |      multum longe a ueritate, [et] merito est cohercenda progressio.
41       XI, XXVIII|       amatur. Neque enim uir bonus merito dicitur qui scit quod bonum
42       XI, XXXIII|            dubitet? illosque lucem merito appellari quis contradicat?
43      XII, I     |     ciuitates, hoc est societates, merito esse dicantur, una in bonis,
44      XII, VI    |            angelorum quaeritur, ea merito occurrit, quod ab illo,
45      XII, XXVIII|                            XXVIII] Merito igitur uera religio, quem
46     XIII, XV    |      mortem homini Deus fecit, sed merito inflictam esse peccati,
47     XIII, XXIII |       donec spiritale oboedientiae merito fieret, posset in paradiso
48     XIII, XXIII |         corpus habuisse et peccati merito in animale mutatum. Vt enim
49      XIV, I     |        secundum scripturas nostras merito appellare possemus. Vna
50      XIV, XVII  |                              XVII] Merito huius libidinis maxime pudet,
51      XIV, XVII  |            libidinis maxime pudet, merito et ipsa membra, quae suo
52      XIV, XX    |            dubitatione naturam, et merito pudet. In eius quippe inoboedientia,
53       XV, II    |          etiam ipsa ciuitas sancta merito significantis imaginis,
54       XV, VII   |      noluerit, ut sibi ipse potius merito quam ei frater inmerito
55       XV, XIII  |         Hoc autem de uiginti annis merito putaremus casu mendositatis
56       XV, XIV   |       uoluisse credendum est. Vnde merito non solum Hebraeis, uerum
57       XV, XV    | primogenitum fuisse? ut admirantes merito requiramus, quo modo per
58       XV, XVI   |          dissignari atque corrumpi merito esse nefarium iudicatur.
59       XV, XXIII |            et filii Excelsi omnes. Merito enim creduntur septuaginta
60      XVI, IV    |        impia significata superbia. Merito autem malus punitur affectus,
61      XVI, XI    |            meruerunt): ita, quando merito elatioris impietatis gentes
62      XVI, XXIII |  cernentibus aliquas occultas esse merito existimatur, exceptis eis
63     XVII, XII   |          spiritum sunt Israelitae, merito quaeri potest. Dicta sunt
64     XVII, XVI   |           adnuntiatum credidit, ut merito de illo diceretur: In obauditu
65    XVIII, VIII  |            hominibus tradidit; quo merito eum post mortem deum esse
66    XVIII, XV    |            Stercen siue Stercutium merito agriculturae fecerunt deum.
67    XVIII, XVIII |         sunt uel tam inusitata, ut merito non credantur. Firmissime
68    XVIII, XXXI  |           libro eius, quem pro sui merito Israelitae in auctoritatem
69      XIX, XIII  |        nulla est; Verum tamen quia merito iusteque sunt miseri, in
70      XIX, XV    |           etiam ipsum sine peccati merito non est. Nam et cum iustum
71      XIX, XXIII |           illis iuste iudicantibus merito sit ille punitus. Viderint
72      XIX, XXVIII|           uidetur esse contrarium: merito quaeritur, sicut pax in
73       XX, V     |          ipsorum comparatione isti merito damnabuntur. ~Rursus alio
74       XX, VII   |            et magni illius peccati merito in huius mortalitatis aerumnas
75       XX, XIII  |      superaddatur atque extra sit, merito ambigitur; quia, si dixerimus
76       XX, XIX   |          Quod si de omnibus impiis merito dici potest, quanto magis
77       XX, XXI   |         est Christus, pro cuiusque merito, quod in eum gratia diuina
78       XX, XXVI  |           si respondetur etiam eos merito dici posse offerre hostias
79      XXI, XIV   |           quae usque adeo fugienda merito iudicatur, ut per poenas
80      XXI, XXI   |          ignem uidelicet saluandis merito fundamenti, de quo ait apostolus:
81      XXI, XXV   |          quo modo sit accipiendum, merito quaeritur. Et ab istis quidem,
82      XXI, XXVI  |         per hunc ignem saluus erit merito fundamenti, quia, etsi utrum
83     XXII, I     |            qui de mortali progenie merito iusteque damnata tantum