Liber, Caput

 1       II, X    |             est indignius, quanto a ueritate remotius et a uita illius
 2       II, XXI  |           inquit, uel breuitate uel ueritate tamquam e x o raculo quodam
 3       IV, XXX  |              per fidem martyrum pro ueritate morientium et cum ueritate
 4       IV, XXX  |          ueritate morientium et cum ueritate uiuentium non solum in cordibus
 5        V, XI   |             felices, quicumque sunt ueritate, non uanitate felices, qui
 6        V, XVI  |          opprobria sustinentium pro ueritate Dei, quae mundi huius dilectoribus
 7       VI, I    |             omnibus longe alienum a ueritate monstratum est a quoquam
 8       VI, IV   |       libros rerum diuinarum non de ueritate quae pertinet ad naturam,
 9      VII, XIX  |         adfirmant. Ita ista, quae a ueritate non ueniunt, plerumque et
10      VII, XXIV |           est, quae quidem consulta ueritate nec ipsa est, interim quid
11     VIII, XXIV |           qua homo deos facit, si a ueritate non aberrarent, si ea, quae
12     VIII, XXVII|          mortem corporum suorum pro ueritate certarunt, ut innotesceret
13       IX, III  |         solent haudquaquam procul a ueritate osores et amatores quorundam
14       IX, III  |              salo fluctuant, nec in ueritate atque uirtute, qua turbulentis
15       IX, VII  |          amatores deos non procul a ueritate confingunt (hos enim dixit
16       IX, VII  |         oderunt. Non procul autem a ueritate dicit hanc esse fictionem,
17       IX, VII  |     decertauerint: hoc non procul a ueritate poetas dixisse confessus
18        X, III  |         usque ad sanguinem pro eius ueritate certamus; eum suauissimo
19        X, VII  |            aeternitate firmi, cuius ueritate certi, cuius munere sancti
20        X, XV   |            eius et nuntii, qui eius ueritate incommutabili perfruuntur
21        X, XXX  |           causa summa mundatio. Nec ueritate ibi beata erit anima, quamdiucumque
22        X, XXX  |          falsitas erit, quo modo de ueritate gaudebit? Vidit hoc Porphyrius
23        X, XXXII|         praedicatur atque adseritur ueritate quicumque non credunt et
24       XI, II   |      corporibus); sed loquitur ipsa ueritate, si quis sit idoneus ad
25       XI, IV   |         uolunt, nimis auersi sunt a ueritate et letali morbo impietatis
26       XI, XII  |             non opinione, sed certa ueritate manifestum est, sine fine
27       XI, XIII |             sui, alios autem ita ut ueritate certissima aeternitatem
28       XI, XIII |       homicida erat ab initio et in ueritate non stetit, sic esse accipiendum,
29       XI, XIII |          initio suae conditionis in ueritate non steterit et ideo numquam
30       XI, XIII |    adtendant non dixisse Dominum: A ueritate alienus fuit; sed: In ueritate
31       XI, XIII |      ueritate alienus fuit; sed: In ueritate non stetit, ubi a ueritate
32       XI, XIII |          ueritate non stetit, ubi a ueritate lapsum intellegi uoluit,
33       XI, XIV  |            unde ostendatur, quod in ueritate non steterit, atque ait:
34       XI, XIV  |             enim uidetur sonare: In ueritate non stetit, quia ueritas
35       XI, XIV  |         tamquam ea sit causa, ut in ueritate non steterit, quod in eo
36       XI, XIV  |            ueritas non sit, quod in ueritate non stetit. Ista locutio
37       XI, XV   |          illud, quod dictum est: In ueritate non stetit, sic accipiamus,
38       XI, XV   |             sic accipiamus, quod in ueritate fuerit, sed non permanserit;
39       XI, XXIII|        talia sapiunt multum longe a ueritate, [et] merito est cohercenda
40       XI, XXIV |           aeternitate Dei uiget, in ueritate Dei lucet, in bonitate Dei
41       XI, XXIX |    scribitur; et aliter iustitia in ueritate incommutabili, aliter in
42      XII, I    |           atque in eius aeternitate ueritate caritate persistunt; alii
43      XII, I    |             astutiam pro certissima ueritate, studia partium pro indiuidua
44      XII, XI   |            praenuntiauit, cum tanta ueritate inplentur, ostendit. ~
45      XII, XIV  |       miseriam aut inperitissime in ueritate nescit aut infelicissime
46      XII, XXI  |       deserunt, ab illa aeternitate ueritate felicitate deiectos tartareae
47      XII, XXI  |       clamante pietate, conuincente ueritate (illa enim nobis ueraciter
48     XIII, V    |       praeuaricatores, uel ista pro ueritate suscipitur et efficit martyres.
49     XIII, VIII | consideremus, etiam cum quisque pro ueritate fideliter et laudabiliter
50     XIII, XXI  |           humani sanctae scripturae ueritate fuisse narrantur, ad intellegibilia
51      XIV, II   |           doctor gentium in fide et ueritate opera carnis appeuat, nisi
52      XIV, III  |            uiuere uoluit, quando in ueritate non stetit, ut non de Dei,
53      XIV, IV   |         uiuendum fuit, ut staret in ueritate et ueritatem de iuius, non
54      XIV, V    |         uanitate sentit humana, non ueritate diuina. Non quidem Platonici
55      XIV, IX   |         doctorem gentium in fide et ueritate, qui et plus omnibus suis
56      XIV, IX   |           dixerit, nisi omni modo a ueritate seclusus? Si autem *a)pa/
57      XIV, XIII |             Dii enim creati non sua ueritate, sed Dei ueri participatione
58       XV, XIII |           hoc de inuidenda gentibus ueritate unum communicasse consilium.
59       XV, XXVI |            corpus humanum, in cuius ueritate ad homines praenuntiatus
60       XV, XXVII|             tantae rei figura etiam ueritate facti aliter non posset
61      XVI, II   |             occasione, inquit, siue ueritate Christus adnuntietur. Ipse
62     XVII, III  |         dumtaxat primitus historiae ueritate. Ceterum quae ita dicuntur,
63     XVII, IX   |            Neque nocebo, inquit, in ueritate mea, neque profanabo testamentum
64     XVII, XI   |             hominis in uanitatem de ueritate conlapsa est, propter quod
65     XVII, XII  |       Domine, quas iurasti Dauid in ueritate tua? Memento, Domine, opprobrii
66     XVII, XII  |       Domine, quas iurasti Dauid in ueritate tua? nisi eorum personam
67     XVII, XII  |       Domine, quas iurasti Dauid in ueritate tua? Memento, Domine, opprobrii
68     XVII, XII  | celsitudinem, quam iurasti Dauid in ueritate tua? Si autem Iudaeis adsignemus
69    XVIII, XXXI |        ostendens quid sustinere pro ueritate, resurrectione quid sperare
70    XVIII, XXXI |      Iudaeos se usque ad mortem pro ueritate certare non armata potentia,
71      XIX, I    |             sit, sed de ipsius boni ueritate, quod sectandum uidetur,
72      XIX, XIII |          eam malam facit. Itaque in ueritate non stetit, sed ueritatis
73      XIX, XXIII|             hanc colunt aliena a se ueritate." Deinde post uerba huius
74      XIX, XXIV |            imperet, caret iustitiae ueritate. ~
75       XX, IX   |             qui usque ad mortem pro ueritate certarunt. Sed a parte totum
76       XX, XXX  |        fumans non extinguet; sed in ueritate proferet iudicium. Refulgebit
77       XX, XXX  |           nec tamen in .praedicanda ueritate cessauit; sed non est audita
78       XX, XXX  |             sed iudicari ab eis. In ueritate sane protulit iudicium praedicens
79      XXI, XVIII|             ergo erat, inquiunt, in ueritate seueritatis, quia id erant
80      XXI, XXIV |    misericordia non patiantur, quod ueritate merentur pati? Quod nemo
81      XXI, XXV  |         illis carnis operibus eadem ueritate praedicens: Quoniam qui